Search the Community
Showing results for tags 'MAF'.
-
Deze rubriek is geschreven door @NandroDavids Welkom bij MAF 040! Het was de week van de nieuwe Gangs, en uiteraard spelen wij daar deze editie op in. Sowieso zijn we flink actueel deze week, want Winnaar Van De Week, Vraaggesprek, Looney Toon en Lezerspanel hebben allemaal met de actualiteit te maken. Lezerspanel? Ja, Lezerspanel! Een nieuwe rubriek, waarin de MAF-lezer zich kan laten horen over allerlei onderwerpen. In deze eerste editie hebben we een aantal leden benaderd, maar je kunt jezelf ook aanmelden. Hoe dat werkt, dat lees je in de rubriek verderop in deze MAF. Veel leesplezier! NandroDavids Hoofdredacteur MAF
-
Deze rubriek is geschreven door @MegaPilot Topblogs Het is een vreemde titel, topblogs. Ik bedoel niet per se de beste blogs, maar de blogs die aan de top staan. Met 'topblogs' verwijs ik namelijk naar de 3 blogs die vastgeplakt zijn aan de top. Deze blogs zijn OWN, WikiGTA en Crewlife. Natuurlijk stel ik me de vraag waarom ze topblogs zijn. In WikiGTA en CrewLife zit amper werk Waarom WikiGTA en CrewLife topblogs zijn is voor mij een raadsel. Deze twee blogs zijn beide aangemaakt door de crew en sporadisch verschijnen hier berichten van onze crew. Geeft dat de crew het recht deze blogs te bombarderen tot topblog? In mijn ogen niet. Een vastgeplakt topic krijg je op dit forum als het uniek is en/of er veel werk zit. In WikiGTA en CrewLife zit amper werk, de cijfers liegen er niet om. Het aantal artikelen van WikiGTA is gelijk aan minder dan 4 edities van MAF of OWN. CrewLife doet het nog minder en staat gelijk aan iets meer dan 2 edities van MAF of OWN. Het aantal weergaven liegt er ook niet om, gecombineerd hebben beide blogs een achterstand van ongeveer 22.000 weergaven op MAF. Dat terwijl MAF nog maar een kleine 8 maanden terug is, knap hè? Daarbij komt dat je als topblog makkelijker aan weergaven wint terwijl MAF dat nog steeds niet is. De twee forumkranten worden duidelijk het meest geapprecieerd door het publiek Wat ik wil bereiken met deze rubriek, is het discutabel maken van de keuze van de topblogs. Het publiek heeft echter op basis van het aantal weergaven duidelijk zijn keuze gemaakt. De twee forumkranten waar wekelijks uren werk in worden gestopt door verschillende leden worden duidelijk het meest geapprecieerd door het publiek. Toch is van de forumkranten enkel OWN een topblog, terwijl MAF nu toch ook al geringe tijd elke week een editie aflevert met telkens 10 artikelen. Begrijp me niet verkeerd, ik benijd OWN z’n positie niet. Met meer dan 300 edities heb je dat plekje bij de topblogs verdiend. Dat kunnen we echter niet zeggen van WikiGTA en CrewLife, die enkel topblogs zijn omdat ze aangemaakt zijn door Administrators van GTAForum. Wat vind jij? Moeten topblogs gekozen worden door de crew van GTAForum of door het publiek? Laat het me hieronder weten in een reactie, ik ben zeer benieuwd naar wat jullie te vertellen hebben.
-
Deze rubriek is geschreven door @NandroDavids Welkom bij MAF 038! Zoals vorige week al gezegd in de schit-te-ren-de rubriek Week Uit, Week In gebeurt er vandaag iets speciaals. En dat is, zoals u kunt zien: MAF verschijnt volledig in het oranje! Dit natuurlijk naar aanleiding van 10 jaar GTAGames, wat komende dinsdag 22 oktober het geval zal zijn. Al onze rubrieken staan dan ook in het teken daarvan. En omdat GTAGames 10 jaar bestaat, hebben we deze week 10 rubrieken! Foreigner97 had een vraaggesperk met Joriz in -hoe kan het ook anders- Vraaggesprek, Looney Toon staat in het teken van 10 jaar GTAGames, Die Hard is de historie ingedoken, SpacyColours heeft 2 (!) rubrieken gevuld, en we hebben nog veel meer. Genoeg leesvoer om die laatste dagen tot 22 oktober door te komen dus. Veel leesplezier! NandroDavids Hoofdredacteur MAF
-
Hoi beste medemens. Ik ben geweldig. Maar nu eerst nog even verder met de wedstrijd van vorige week, die uitzonderlijk veel inzendingen verkreeg! Mirrrr en haar zeevaardersidee, terug naar de VOC! En TomHagen kreeg inspiratie toen hij in z’n kamer rondkeek.. Zoals je ziet, heb ik streng moeten beoordelen, want er waren vele topinzendingen. Deze uitgave wil ik het hebben over jeugdsentiment. Ik kom uit het wonderbaarlijke jaar van 1992, dus heb ik al redelijk wat onder ogen gehad. Zodoende las ik wat oude Duckies in, jeweetz. Als je nog nooit een Duckie hebt gelezen, ben je het niet waard om te leven.. De Donald Duck, blad van de vele moralistische strips. De Donald Duck, daar staan altijd van die geweldige brieven in. Naja, Donald moet toch ook met zijn tijd meegaan. Totdat ik deze brief las; Dit was een zeer schokkende brief. Hoe kon Donald nou Katrien in de steek laten voor Priscilla? Katrien, de halfnaakte vrouwelijke eend met een grote roze strik, waardoor ze bijna een volwaardige homo is. Zou ze dan toch een travestiet zijn? Dan mag Donald Priscilla hebben. Naja, hier volgt dus nog een brief. Wel vet natuurlijk, dat je nu ook de Donald halfnaakt onder de douche kan bekijken, zonder dat hij, z’n neefjes en alle inwoners van Dickstad nat worden. Maar is Donald toch homo? Dat verklaart weer waarom hij Katrien wil. Rare kwakert, die Donald.. Oeh, en nog een prijsvraag. Maak een brief naar meester Froop, en zorg dat deze wordt beantwoord. Toedeloe!
-
Zoals wellicht al is opgevallen kent MAF sinds vandaag een logo, die hierboven te zien is. Het logo zal een plaats krijgen in de linkerbovenhoek van de blog, zodat deze direct in het oog springt wanneer men MAF leest. Máár, dit logo is niet zomaar even bedacht en gemaakt; Nee, het staat voor álles wat MAF inhoudt: Van vorm tot inhoud, van kleurkeuze tot de kleine details, werkelijk overal is over nagedacht. --- Allereerst de 3 letters die samen het logo vormen: De M, de A en de F geven duidelijk weer dat het om MAF gaat, wat staat voor Maandelijks Alternatief Forumnieuws. Dat is echter niet de enige reden dat er voor deze 3 letters is gekozen en ook de volgorde is niet willekeurig. De M en de A kennen namelijk beiden een gesloten einde, terwijl de F een open letter is. We lezen MAF van links naar rechts en de F op het eind laat dan ook zien dat MAF een open einde heeft: Er is ruimte voor de eigen interpretatie; Ieder beleeft MAF op zijn of haar eigen manier en daar biedt MAF ook de gelegenheid toe. De kleur en de verwerking daarvan in het logo hebben ook een diepere betekenis. Zo staat het feit dat er verschillende kleuren groen in elkaar overlopen voor diepgang. Het is niet één enkele kleur, wat erg oppervlakkig zou zijn, maar er is bewust gekozen voor een dieper kleurgebruik. Ook het lichte begin en het donkere einde zijn er niet voor niets: Aan het begin van MAF is het licht, wat staat voor lichte kost; Naarmate je verder leest en dieper kijkt kom je meer en meer tegen en dat maakt dat het donkergroen staat voor de zwaardere dingen die in MAF behandeld worden. Over groen gesproken: Ook dat staat voor diepgang en veel inhoud, want het is immers een secundaire kleur en geen primaire. Dat klinkt voor de simpele zielen onder ons raar, want primair staat normaal gesproken bóven secundair. Echter, primaire kleuren als blauw, geel en rood staan voor oppervlakkig, omdat ze immers maar één kleur bevatten. Secundaire kleuren, waaronder groen, komen voort uit twee kleuren. Dat maakt dan ook dat het groene MAF niet enkel vanuit één kant de dingen bekijkt, maar juist meerdere gezichtspunten kent. Tenslotte is daar dan nog de weerspiegeling van MAF in het logo. Een spiegel laat altijd het tegenovergestelde zien van wat er voor de spiegel staat, maar maakt niet dat het oorspronkelijke verdwijnt. Met andere woorden: MAF wordt op een bepaalde manier ingevuld, maar moet soms juist worden opgevat als het tegenovergestelde daarvan; Het één is wel volkomen serieus bedoeld, het ander moet wat meer met een korreltje zout worden genomen. En daarnaast staat de spiegel natuurlijk voor de spiegel die de MAF-redactie aan alle lezers wil voorhouden. MAF is zoals bekend niet enkel amusement, het is ook nog eens educatief.
-
Dit keer is het tijd om eens een echte klassieke game te bekijken. Dat doen we al altijd en zo hoort het ook; De rubriek heet tenslotte niet voor niets Uit Den Ouden DOSch. De game die dit keer aan de beurt is, is Skyroads, een zwaar addictief spel wanneer je er eenmaal mee begonnen bent. We gaan het uiteraard hebben over de gameplay, de graphics en alle andere aspecten van de game om uiteindelijk te concluderen dat het een geweldige game is en zal blijven. Aangezien we dat laatste nu al weten, kunnen we alle negatieve punten van Skyroads nog wel gaan opsommen, maar aangezien dat toch niets zal veranderen aan de conclusie laten we die gewoon zitten. Op die manier kunnen we direct beginnen met het ophemelen van de game en dat doen we eerst door de simpele edoch effectieve besturing te prijzen. Slechts 5 knoppen op je toetsenbord zijn nodig om deze game succesvol te kunnen spelen en dat maakt dat Skyroads erg efficiënt te spelen is. Geen rare dingen als extra lang een toets inhouden, of een bepaalde toetsencombinatie maken; Nee, gewoon makkelijk 5 toetsen die elk apart gebruikt moeten worden. Nu lijkt het of Skyroads een erg simpele game is, maar dat is toch zeker niet het geval. Voordat je een level uit kunt spelen zul je over het algemeen toch al een aantal keren zijn gecrashed alvorens je het parcours uit je hoofd kent. Dat maakt het tot zo’n mooie game: Je moet moeite doen, doorzettingsvermogen hebben en steeds maar weer diezelfde level spelen om erachter te komen wat de juiste route is en die eens perfect uit te voeren. Behalve domweg kijken en toetsen indrukken zul je dus ook nog moeten nadenken en dingen onthouden. Een goede hersentraining is het dus ook nog eens; Ongelooflijk toch eigenlijk hoe goed zo’n oude game kan zijn, zelfs in de tegenwoordige wereld nog. De grote variëteit aan levels is ook een duidelijk pluspunt aan Skyroads. De verschillende kleuren geven het een vrolijk effect, maar sommigen kennen toch een ietwat minder vrolijk gevolg. Zo ontploft het ruimteschip op spectaculaire wijze als je terechtkomt op een rode baan. Gek genoeg is het dan wel weer het doel om uiteindelijk in een rode koker te rijden/vliegen/zweven/spaceshippen, want enkel op die manier kun je de level afsluiten. Dat soort paradoxale dingen, de kleurrijke blokken die je doen denken dat het één pixel is, de vele levels, de moeilijkheidsgraad; Ja, eigenlijk alle aspecten van de game maken Skyroads nog altijd de moeite waard. Zonder twijfel dé game om de laatste paar weken tot GTA IV door te komen.
-
In deze derde editie van V®aaggesprek krijgen we voor de tweede maal een weldenkend mens aan het woord. Na NilsHolgersson in de allereerste editie van MAF is het ditmaal namelijk de beurt aan NandroDavids, geestelijk vader van MAF. Het is een openhartig interview, waarin hij duidelijk zijn mening geeft over verschillende ontwikkelingen op het Forum. Een eye-opener voor velen. --- Allereerst natuurlijk de vraag: Waarom een interview houden met jezelf, als je al een complete blog tot je beschikking hebt om je mening te verkondigen? Omdat ik denk dat ik een zeer boeiend en interessant persoon ben. Daarnaast vanwege het feit dat er tal van misverstanden bestaan omtrent MAF. De bestaansreden van de blog, het doel ervan...die zou ik graag uit de wereld willen helpen. Overigens wil ik niet ingaan op de recente ontwikkelingen daarvan die afgelopen zaterdag en zondag tijdelijk in OWN stonden; Daar heb ik geen zin in. Laat ik je dan gelijk de kans geven om te beginnen met het eerste wat je kwijt wil: Waarom ben je MAF gestart? Ik liep al een tijdje met het idee om een alternatieve Forumkrant te maken en na het bedenken van de naam MAF is dat eigenlijk in een stroomversnelling gekomen. Met het topic Satire probeerde ik te peilen hoe men over satire dacht en toen dat toch overwegend positief bleek te zijn was de eerste editie een feit. De allerbelangrijkste reden van het bestaan van MAF is het feit dat ik het ongelooflijk leuk vind om te doen; Ik vind het heerlijk om op deze manier te schrijven, het is het perfecte podium voor mij om me te uiten. Wat wil je bereiken met MAF? Wat is het uiteindelijke doel van al het werk dat erin zit? Daar bestaan duidelijk misverstanden over, maar ik ben bang dat ik daarmee te snel toch begin over de recente ontwikkelingen met OWN; Ik betwijfel of het goed is om het daar uitgebreid over te hebben en ga er dan ook liever niet op in. Laten we ’t maar gewoon houden zoals het nu is, laat MAF lekker doen wat het wil doen en dan laten we OWN dat ook doen, zoals we altijd al hebben gedaan. Maar de lezers hebben toch het recht om de waarheid te weten? Ik wil je graag de gelegenheid bieden om alles op tafel te leggen waarover misverstanden bestaan. Als je dat niet doet, blijven die misverstanden er zijn; Dat is toch niet wat je wilt? Dat laatste is zeker zo, want het zou zeker mooi zijn als men wist hoe het werkelijk zat en helemaal als Jowx dat ook wist. Dat zou een hele hoop schelen; Ik wil er wel op ingaan hier, maar dat gaat dan wel ten koste van het interview: Het wordt dan een monoloog waarin ik letterlijk in zal gaan op de dingen die zijn gezegd over MAF en ik weet niet of dat jouw bedoeling kan zijn met deze rubriek. Voor zo’n verhaal heb ik als redacteur eigenlijk geen keuze: Ga uw hartelijke gang… Goed, om te beginnen hoor ik geruchten dat ik OWN kapot zou willen maken; Dat is dus absoluut niet het doel van MAF. Ik wil mensen vermaken en tegelijkertijd aan het denken zetten. Elke rubriek lijkt misschien makkelijke satire, maar overal zit een kern van waarheid in. Bovendien is duidelijk aan te tonen dat ik OWN niet kapot wil maken: Neem alleen al de Concurrecensie in Editie 002 van MAF. Jowx zegt daarover onder andere het volgende, na de vergelijking tussen MAF en toiletpapier: Best grappig, dat iemand die eerst zegt dat de laatste pakweg dertig edities van OWN weinig voor hebben gesteld om vervolgens toch te pronken met het aantal edities. Het verschil tussen kwantiteit en kwaliteit kan er wat dat betreft bij worden gehaald om dat nog eens extra weg te strepen: Wat maakt het aantal edities nou uit, het gaat om de inhoud.Best grappig, dat iemand die het zinkende schip OWN tijdig verliet zichzelf vervolgens presenteert als de grote redder van OWN. Hij gebruikt daarvoor als rubrieksinitialen ook nog eens JC, dat heeft ‘ie dan wel weer mooi uitgezocht. Best grappig, dat hij niet weet dat OWN-hoofdredactrice Dutchy3010 en ik na de eerste MAF samen hebben besproken waar het aan ligt bij OWN en dat hij daar niet eens van op de hoogte is. Op dat moment had de stekker uit OWN kunnen gaan; Dat is gelukkig niet gebeurd, want dat zou ik écht erg jammer vinden. Enkel werd er niets gedaan met mijn opbouwende kritiek en dus kwam het ook in de Concurrecensie nog eens aan bod, waarna de veranderingen toch werden doorgevoerd: OWN is niet langer van The Oceans, ook van buitenaf kan men nu meewerken. Op die manier krijg je redactieleden die écht willen, niet die meedoen omdat ’t nu eenmaal onderdeel is van The Oceans. Ook de rubrieken Forum en Hot Topics zijn onder handen genomen, al is ’t niet bijster veel en kan het nog zeker beter; Datzelfde geldt voor de rubriek Lid van de Week. Nu wil ik niet zeggen dat ik verantwoordelijk ben voor de veranderingen bij OWN. Want Dutchy3010 heeft de veranderingen doorgevoerd, niet ik. Echter is het dan wel erg krom om met een stalen gezicht te beweren dat noch MAF, noch NandroDavids daarop van invloed zijn geweest. Best grappig, dat ik omtrent een persoon als Jowx toch 4 x de opmerking Best grappig kan gebruiken. Ja, en toen kwam TheGuardian ook weer eens langs met zijn moralistische geneuzel (Zie verder: Concurrecensie). Verschrikkelijk dat hij zijn vredige mening ook weer moet geven terwijl ook hij duidelijk niet op de hoogte is van de feiten. Dutchy3010 die in december al liep met de gedachten aan deze veranderingen? Alsjeblieft zeg...begin februari stond ze op het punt te stoppen met OWN, dat is compleet het tegenovergestelde. Begrijp me niet verkeerd, ik ga mezelf in tegenstelling tot anderen niet presenteren als El Salvador van OWN, maar het ontkennen van enige invloed van de kant van MAF is wel erg vreemd. Ik heb echt het beste voor met OWN, want hoe kan ik MAF maken zonder dat er elke week weer een leuke OWN is? In dat laatste moet ik je inderdaad gelijk geven; Het einde van OWN zou me m’n baan als interviewer kunnen kosten. Maar ben je zelf ook niet van mening dat, zoals Jowx opmerkt, MAF te vergelijken is met de lokale supermarkt, terwijl OWN de Albert Heijn is? Qua ervaring is dat absoluut het geval, maar MAF lijkt toch meer op Jumbo dan op een lokale supermarkt: Breed assortiment, uitstekend personeel, oog voor kwaliteit én uiteraard de goedkoopste…humor.
-
Maandelijks komt er in het V®aaggesprek iemand aan het woord die om de één of andere reden in de maand daarvoor niet of nauwelijks in de spotlights heeft gestaan. Deze maand is het de beurt aan NilsHolgersson, die bij de Forum Awards een Award in de wacht sleepte, maar daarna eigenlijk niet sterk aanwezig was. De gehele maand januari heeft hij een beetje op de achtergrond doorgebracht en dus is het hoog tijd om hem naar de voorgrond te slepen voor een boeiend V®aaggesprek. --- Bij de Forum Awards van 2007 werd je verkozen tot Grappigste Lid, maar we hebben nooit een reactie van je gezien op de Forum Awards. Wat vind je eigenlijk van de Forum Awards en wat vind je van jouw uitverkiezing tot Grappigste Lid? De kroon op mijn werk. Maar even alle gekheid op een stokje; we kennen allemaal wellicht de leus ‘Arguing on the internet is like running at the special olympics. Even if you win, you’re still retarded.’ Ik denk dat dit in zekere zin ook geldt voor het winnen van prijsjes op internet. En het grappigste lid zijn betekent niet dat ik in werkelijkheid als een Ron Boszhard al gekke bekkentrekkend door het leven ga. Ik kan geen touringcar vol bejaarden op weg naar Spanje vermaken, en ben een waardeloos moppentapper. Dat ik er geen reactie op gegeven heb is echter geen bewuste keuze geweest, dus daarom bij deze; alsnog bedankt lieve stemmertjes. Wat wel pijn deed, is dat ik niet één keer genomineerd ben voor de ABN-Award. Het ‘epische properties’ in de titel van het Sint vs. Kerstman topic heeft me genekt, vrees ik. Wanhopig wachtte ik destijds op een moderator die het even snel zou corrigeren, maar ze lieten me genadeloos aan mijn lot over. Net als echte agenten zijn ze spoorloos in nood, maar wee je gebeente wanneer je in overtreding bent. Zoals je misschien wel weet won PizzaTonno bij de Forum Awards van 2006 de Award voor Grappigste Lid en dat leverde hem een promotie tot Superlid op. Terwijl jouw humor stukken beter is was deze promotie niet voor jou weggelegd; Hoe sta je daar tegenover? Dat zijn jouw woorden, Nandro. Maar PizzaTonno vroeg zich zelf ook al af waarom ik met deze award niets won op wat extra PB-ruimte na. Als je de ware reden wilt weten zul je het aan de mensen moeten vragen die hierover gaan. Daarbij neem ik het GTAforum niet zo serieus dat ik er wakker van lig. Een superlidstatus is in wezen ook alleen een stapje in de richting van de moderatorstatus en ik zou hier nooit moderator willen worden. Dan moet ik mezelf namelijk warns gaan geven en politiek verantwoorde reacties plaatsen. Tel daarbij nog op dat inmiddels alle andere ‘normale’ leden met awards gepromoveerd zijn, ik ook nog eens kans maak op de titel ‘Beste Lid 2008’. Het glas is niet half leeg, maar half vol. Na je 1000e post, op 14 juli 2007, hebben we je bijna 2 maand niet op het Forum gezien. Wat heb je gedaan tijdens deze 2 maanden waarin menigeen in spanning afwachtte of je nog terugkeerde? De eerste 1000 reacties heb ik als een bezetene bij elkaar gespamd. Als je terugkijkt zie je dat al mijn topics uit die tijd op dezelfde formule gebaseerd zijn; men neme een ridicuul publiek figuur, en hange hier de fanboy van uit. Onder andere Hilbrand Nawijn, Dries Roelvink en Karl Noten passeerden de revue. Dit leverde een zekere aandacht op waaraan ik op dat moment blijkbaar behoefte had. De een verzint een terminale ziekte, de ander wordt fan van Tokio Hotel; een kat in het nauw maakt rare sprongen. Maar om even terug te komen op je vraag; het was een combinatie van factoren. Mijn computer gaf problemen en moest nodig naar de reparateur. Ik wist dat ik tijdelijk zonder ‘vast’ internet kwam te zitten, en wilde mijn postcount zo lang op 1000 reacties laten staan. Ontzettend duf natuurlijk, maar ik vond het wel stoer. Tijdens deze twee maanden was ik voor mijn internetvoorziening volledig aangewezen op een Playstation, en omdat typen met een controller niet mijn ding is zat er niets anders op dan een time-out inlassen. Tevens gaf ik de crew op deze manier even de tijd om weer op adem te komen, voor ik een nieuwe diarree aan flauwekul en infantiliteit op het forum zou loslaten. Die mensen moeten immers ook vakantie hebben. Je noemt met Hilbrand Nawijn, Dries Roelvink en Tokio Hotel een aantal grootheden uit de muziekindustrie. Daarnaast laat je op het Forum blijken dat je ook Michael Jackson, Total Roef en Chuck Berry hoog in het vaandel hebt staan. Maar welk genre heeft nou écht je voorkeur en wie zou je ooit nog eens live willen zien? Ik ben inderdaad een groot fan van Chuck Berry, maar of ik hem nog eens live zou willen zien weet ik niet. Dan betaal ik me scheel om een hoogbejaarde man te zien duckwalken en denk ik weer bij mezelf, is dit nou waar jij je zuurverdiende centjes aan wilt besteden? Echter, over het algemeen ben ik wel in de markt wanneer de oude mannen van weleer hun gitaren weer uit het stof halen. Zo hoorde ik over een mogelijke reünietour van The Kinks, toch ook een van mijn favoriete bands. En vorig jaar ben ik al bij Bob Dylan en The Rolling Stones geweest, ook niet bepaalt de jongsten meer. Je zou kunnen zeggen dat deze artiesten een parodie op zichzelf zijn geworden, maar als ik een oude Dylan met een haast onverstaanbaar krakende stem oude nummers hoor vervormen zodat ze opnieuw in het tijdsbeeld passen zie ik niets anders dan een geweldig artiest. Wat dat betreft ben ik blij dat ik niet 10 jaar later geboren ben, omdat ik dan de mogelijkheid om deze mensen in de nadagen van hun carrière nog eens te kunnen aanschouwen niet meer gehad zou hebben. Met Muddy Waters, John Lee Hooker en James Brown is dat bijvoorbeeld wel het geval. Het is daarentegen niet alleen oude muziek waar ik voor warmloop. Zoals gezegd heb ik ook Michael Jackson en Prince hoog in het vaandel staan als wat eigentijdsere artiesten. Jackson als absoluut jeugdidool, Prince ben ik later meer gaan waarderen. Opblijven en wachten tot Ghosts op televisie kwam en dan snel de videorecorder inschakelen. Ik had videobanden vol materiaal van midden- tot eind jaren ’90 en ook klassieke videoclips verzameld. Op mijn kamer hangt een poster van Michael Jackson als ‘King of Pop’. Ik weet dat hij de afgelopen 10 jaar op muzikaal gebied niets heeft klaargemaakt, toch wacht ik nog altijd in spanning op een eventueel nieuw album. Er gaan geruchten over mogelijke optredens in Londen, maar de ticketprijzen hiervan rijzen al snel tot ongekende hoogten. Kwestie van vraag en aanbod, zijn laatste concert dateert immers alweer uit 2001. Misschien als ik mijn console, televisie, computer, dvd’s en cd’s verkoop en een extra krantenwijk neem kan ik het kaartje net betalen, dan laat ik alle overige kosten nog buiten beschouwing. Ik heb veel voor mijn idolen over, maar de kans dat ik Michael Jackson binnen afzienbare tijd live ga zien verwerp ik. Genoeg over de muziek...terug naar het Forum; Daar postte je in december vorig jaar het volgende antwoord op de vraag of je een dagboek bijhield: Dat terwijl je een half jaar daarvoor toch echt een bladzijde uit je dagboek aan ons openbaarde: *KLIK*. Hoe verklaar je deze paradox?De reactie van 16 december is de waarheid. Ik leid een te onboeiend bestaan om er iedere dag een stuk over te schrijven. De eerste reactie vergt echter enige uitleg. Om die te begrijpen moet je je even verplaatsen in de tijdsgeest van toen. Het was midden 2007 en het was Jumpstyle wat de klok sloeg. Topics als ‘Kun jij jumpen?’, ‘Waar heb jij allemaal al gejumpt?’en ‘Komt er Jumpstyle in GTA4?’ schoten als paddenstoelen uit de grond. Bij mij, als rechtschapen muziekliefhebber, ging dat natuurlijk door merg en been. De vorm van een dagboek leek me de beste manier om mijn frustraties betreffende dit fenomeen te uiten. Omdat ik me voelde als een roepende in de woestijn was een figuurlijk dagboek het enige waaraan ik zoiets kon vertellen. Veel later pas bedacht ik me dat er in meegaan wel eens de beste manier kon zijn om deze rage voor eens en voor altijd de wereld uit te helpen. Het topic ‘Ik wil me helemaal overgeven aan de Jumpstyle’ vloeide voort uit deze gedachtegang. Want wie wil er nou bij een stroming horen waar onder andere NilsHolgersson, Hilbrand Nawijn en Total Roef (ik plaats mezelf maar even in een illuster rijtje) deel van uitmaken. Hierna is het jumpen ook langzamerhand uit het straatbeeld verdwenen; hiervoor kun je me dus verantwoordelijk houden. Ik heb de Jumpstyle eigenhandig met de grond gelijk gemaakt. Je bent duidelijk een daadkrachtig persoon die wezenlijke problemen in de maatschappij wilt oplossen; Wat baart je in de tegenwoordige wereld grote zorgen, en denk je daar een oplossing voor te hebben? De verslonzing van het voetbal op televisie. Het feit dat het oude vertrouwde ‘bord op schoot’ op zondagavond komt te vervallen. In het nieuwe seizoen beginnen de samenvattingen van de eredivisiewedstrijden namelijk pas om acht uur. Na het vertrek van Jaap Stam uit de voetballerij is dit weer iets wat de voetballiefhebber ontnomen wordt. Je reinste heiligschennis wat ik je brom, en we worden de laatste jaren al keer op keer vernederd. Neem nu het hele Talpa-fiasco. Was je dan op zondagavond om zeven uur, met het bord op schoot, knarsetandend door die foeilelijke Talpa-intro heen gekomen, kreeg je Heracles Almelo – Excelsior voorgeschoteld terwijl op dezelfde dag Feyenoord – Ajax gespeeld was. Op dat moment voelde ik altijd een onheilspellend onderbuikgevoel opborrelen, maar de Talpa-pesterijen waren nog niet voorbij. Want na zo’n draak van een samenvatting komt tot op de dag van vandaag steevast Jan van Halst in beeld die het nog eens op z’n dooie akkertje gaat analyseren. Allerlei pijltjes en stippellijntjes worden er op het scherm getekend zodat we in ieder geval weten dat de linksback van Excelsior in de 38e minuut zijn mannetje liet lopen. Ik kan me daar vreselijk over opwinden en gooi dan ook van alles naar de televisie. Runderlappen, stukken pizza, kwark, wat dat betreft is het misschien zelfs een voordeel te noemen dat de samenvattingen op een later tijdstip worden uitgezonden. Houd ik eens iets meer over om zelf op te eten. En is Jan eenmaal klaar met zijn betoog dan gaan we naar de reclameonderbreking. Heb ik mooi even tijd om de beeldbuis af te drogen. Als oplossing, en uit protest tegen dit hele gebeuren, heb ik de link naar de actiegroep die opkomt voor de belangen van de voetballiefhebber in mijn signature gezet. Als dat geen stof doet opwaaien bij de gezaghebbende organisaties weet ik het ook niet meer. Kijk, zijn we toch aanbeland bij het voetbal, keurig. In je topic "Nostradamus" voorspel je dat Nederland de poulefase niet doorkomt op het EK en dat Van Basten vervolgens tekent als coach van Ajax; Maar wie zie je als ideale opvolger van hem als bondscoach en waarom? Ik heb er gewoon bar weinig vertrouwen in. De poule is loodzwaar en het lukt het Nederlands Elftal al jaren niet meer om fatsoenlijk een wedstrijd te spelen. Tegen de winnaar en finalist van het WK 2006 moeten we dan ook maar hopen op wat geniale bevliegingen van creatieve spelers als Robin van Persie en Wesley Sneijder. Maar wie weet, Griekenland is de vorige keer Europees Kampioen geworden door met een café-elftal met Angelos ‘Harry’ Charisteas in de spits achtereenvolgens Spanje, Frankrijk, Tsjechië en de gedoodverfde favoriet Portugal uit te schakelen. Puntje van verschil is dat ze wel een ervaren bondscoach hadden. Toen ik de Nostradamus uithing was het nog niet bekend dat Marco van Basten na het EK zou stoppen als bondscoach. Mijn voorspelling is al half uitgekomen, en ik verwacht dat ik daarop de volle 100% ga halen. Het is zo rustig rond Ajax, terwijl ze geen vaste hoofdcoach hebben. Dat kan maar één ding betekenen; ze hebben al iemand binnengehaald. En misschien blijkt Van Basten een perfecte clubcoach te zijn. De wonderen zijn de wereld immers nog niet uit. Mijn ideale (haalbare) bondscoach is nog altijd Martin Jol, ondanks dat deze op voorhand al is afgeserveerd door de man die in zijn eentje lijkt te beslissen over het lot van ons als voetbalnatie; Henk Kesler. Martin Jol heeft in tegenstelling tot Van Basten door middel van een jarenlange carrière bewezen de fijne kneepjes van het trainersvak te beheersen. Met RKC heeft hij ondanks het beperkte budget altijd uitstekend meegedraaid in de middenmoot van de Eredivisie, en niet lang na zijn vertrek degradeerde de club dan ook weer uit het hoogste niveau. Omdat hij ook bij Tottenham Hotspur redelijke resultaten heeft behaald ben ik ervan overtuigd dat Jol als bondscoach van Nederland de ploeg in goede banen kan leiden. Waarom hij nu al afgeserveerd is als ‘absoluut geen optie’? Ik zou het niet weten. Waarschijnlijk zit het het Kesler/Cruijff-kamp nog dwars dat hij in 1978 aan de zijde van Bayern München het grote Ajax met 8-0 versloeg, en dat in de afscheidswedstrijd van Johan Cruijff. Met voetbal erbij hebben we inmiddels vrijwel alle belangrijke dingen des levens eigenlijk wel behandeld, enkel de politiek ontbreekt nog. Laten we dat zo, of heb je nog een belangrijke politieke boodschap die je ons publiek wilt meegeven? Ach, politiek. Ik hoor dat er gevreesd wordt voor relletjes nadat Geert Wilders zijn anti-Islam film eenmaal vertoond heeft. Ik wil de lezers vooral oproepen hun kalmte te bewaren, en niet de eerste de beste shoarmazaak te bestoken met lawinepijlen en ander grof geschut. Deze wapens hebben we immers nog hard nodig voor die andere strijd. Bord weer op schoot. Veel belangrijker. En met die conclusie, waarbij ik me volledig aan wil sluiten, lijkt het me een goed moment om te eindigen. Hartelijk dank voor je tijd en bovenal voor je duidelijke, goed onderbouwde antwoorden. NandroDavids, het was me een genoegen. --- Tot slot nog even een prijsvraagje: Halverwege het interview vroeg NilsHolgersson om enkele grammatica- en spellingsfouten te verbeteren waarbij hijzelf enkelen aangaf. Mocht ik nog wat foutjes vinden mocht ik ze gerust verbeteren…dat heb ik echter niet gedaan. Ik maak er namelijk een kleine prijsvraag van: De persoon die me als eerste via PM nog een grammatica- of spellingsfout weet te sturen van NilsHolgersson, wint een prijsje die in de volgende MAF bekend zal worden gemaakt. Good luck!
-
Het is een koude, grijze februaridag en ik loop door Assendorp, Zwolle. Richting de winkelstraat om wat noodzakelijke dingetjes te kopen, kom ik over het plein midden in de wijk. Het plein is rustig en verlaten, totdat er vier jongetjes van een jaar of 8 naar buiten rennen. Eén van hen heeft een voetbal onder de arm, dus over enkele ogenblikken zal het niet meer zo rustig zijn. “Jongens, ik sta op doel en dan ben ik Edwin van der Sar!”, roept het voorste voetballertje. Een ultiem gevoel van nostalgie komt bij me boven. Toen ik zo oud was als deze jongetjes, was het elke dag bal. Op de hoek van de straat voetballen met mijn broers, met als geïmproviseerde doelpalen twee putten aan weerskanten van de straat. Eén tegen één, ‘tienen’, gewoon doeltje trappen, goals van Euro 2000 naspelen of ‘afmakertje’. Wat we deden maakte niet uit, zolang we maar lekker konden voetballen. Af en toe kwamen we er wel achter dat de stenen hard waren. Maar ja, dan moest je maar gewoon overeind blijven in de strijd. Ik meen me te herinneren dat de stenen op een koude dag als deze nog harder leken. Dappere spelertjes, hier in Assendorp. Ook op de basisschool werd elke vrije minuut benut door te voetballen. De verplaatsbare klimrekjes werden gekanteld en fungeerden als goaltjes. Door er een kleed om te spannen hadden we zelfs een echt net erachter. Dat scheelde tijd, want dan hoefde het tennisballetje niet na elke goal weer opgehaald te worden. Die tijd was kostbaar, want elke minuut dat er niet werd gevoetbald, was een verloren minuut. En van blessuretijd hadden noch wij, noch de juffen en meesters gehoord, dus wanneer de pauze was afgelopen, was deze ook echt afgelopen. Gelukkig bespaarden we ook altijd veel tijd dankzij twee opofferingsgezinde klasgenoten: zij wilden altijd wel op doel. Nou ja, echt een opoffering was dat ook weer niet. Ze konden niet zo goed voetballen, dus om zeker te zijn dat ze een rol konden spelen gingen ze dan maar op doel. De rest vond dat prima, want dat scheelde weer discussie en ruzie over wie er op doel moest. Door de twee beste voetballers even te laten ‘poten’ en de teams te laten kiezen, konden we altijd snel beginnen. En als het even kon vond dit ’s ochtends rond half 9 al plaats, voor schooltijd, zodat we in de eerste pauze direct van start konden. Er is eigenlijk helemaal niets veranderd, zie ik op dat pleintje in Zwolle. Het maakt niet uit hoe koud het is, of hoe hard de stenen dan zijn, er wordt gewoon gevoetbald. En het minst getalenteerde voetballertje kent ook in 2011 zijn plek: in het doel. De andere jongetjes zullen hem wel dankbaar zijn. Zo niet, dan zijn ze dat tien jaar later wel als ze op een willekeurig pleintje een nieuwe generatie zien voetballen. Gek genoeg is er ook niets veranderd in het kiezen van een voetballer die je dan bent. Natuurlijk doet men dat nog steeds, maar opvallend is dat Van der Sar nog altijd wordt genoemd. Want die was in mijn tijd, een ruime tien jaar geleden, al eerste keus als je op doel stond. Ongelooflijk eigenlijk, want welke keeper kan zeggen dat hij zo lang aan de absolute wereldtop heeft gestaan? Van der Sar heeft dan ook bijna alles gewonnen in zijn lange carrière. Het enige wat helaas ontbreekt is een prijs met het Nederlands Elftal. Inmiddels heeft Van der Sar zijn afscheid aangekondigd en is hij bezig aan zijn laatste maanden als keeper van Manchester United. Ik hoop van harte dat hij fantastisch afsluit, met als het even kan een heldenrol in het winnen van de Champions League, de FA Cup en de Premier League. Dan wordt het een hele ondankbare taak om hem volgend seizoen op te volgen. Verschillende namen worden genoemd, maar één keeper heeft al laten zien hem op te kunnen volgen: Maarten Stekelenburg. Hij heeft op het WK in Oranje met belangrijke reddingen laten zien de erfenis aan te kunnen. Dat weet ook het keepertje op het plein in Zwolle, want hij bedenkt zich plots: “O nee, toch niet. Ik ben Stekelenburg!”
-
***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW*** ***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW*** Nederland heeft er sinds enkele jaren een heuse kersttraditie bij: 3FM Serious Request. Iedereen kent het fenomeen inmiddels waarschijnlijk wel: drie dj’s laten zichzelf in de week voor kerst opsluiten in een glazen huis en draaien tegen betaling verzoekplaten van het publiek. Het geld dat hiermee op wordt gehaald gaat dan naar Het Rode Kruis die daarmee een bepaald doel gaat steunen. Zo wordt het geld dat dit jaar is opgehaald bijvoorbeeld besteed aan kinderen in Afrika die hun ouders verloren zijn aan aids. Op het eerste oog een goed initiatief dus, maar toch heeft het hele gebeuren ook mindere kanten. De tv-uitzendingen en sommige nachtgasten zijn bijvoorbeeld zo leuk dat ik de nacht dat Willie Wartaal te gast was mijn slaap zelfs heb overgeslagen. Maar dat is toch een punt dat voor het grootste deel mijn eigen schuld is. Wat ik nog meer negatief vind aan Serious Request is het moment dat ze een aangevraagd plaatje gaan draaien Wanneer je pakweg € 25 hebt betaald om je favoriete plaat te horen kan het maar zo zijn dat ze deze pas uren later draaien en je het nummer niet eens hebt gehoord. Naar mijn idee belachelijk; je betaalt toch niet voor niets? Waar ik me nog meer aan erger is de grote hypocrisie van Nederland de afgelopen week. Meer dan 7 miljoen euro, voor het goede doel, fantastisch! Of toch niet? Wanneer je nagaat dat Nederland ongeveer 16,5 miljoen inwoners heeft, is er per Nederlander slechts iets van € 0,40 gedoneerd aan Serious Request. Aan de andere kant zijn er de mensen die vinden dat de € 25 die ze betaald hebben natuurlijk een nobele daad is. Maar is dat wel zo? Een paar uur later lopen diezelfde mensen in de supermarkt hun winkelwagen vol te laden met luxe en dure producten, soms wel oplopend tot een totaal van honderden euro’s. Dat roept bij mij toch de gedachte op dat het kleine bedrag dat ze aan het goede doel hebben gegeven vooral bedoeld was om hun eigen consumeergedrag te compenseren. Zo voelen ze zich tijdens het vijfgangenmenu tijdens de kerst nét even wat beter. De overheid heeft dit jaar, in tegenstelling tot voorgaande jaren, geen bedrag gedoneerd. Vorig jaar bracht de overheid nog 3 miljoen euro in, waardoor er een recordopbrengst werd gehaald van iets meer dan 7,1 miljoen. Ik juich het absoluut toe dat de overheid niets doneert. Wanneer een burger iets wil geven, kan hij of zij dat namelijk prima zelf doen. Maar hoe kan het dan dat 3FM dit jaar tóch weer een record heeft behaald met de actie? Ik geloof echt niet dat ze net die paar duizend euro meer hebben opgehaald, dat kan toch geen toeval zijn? Bij deze wil ik 3FM dan ook verzoeken om eens te laten zien waar die 4 miljoen euro in de laatste 24 uur vandaan zijn gekomen. En dat is een serieus verzoek.
-
***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW*** ***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW*** KERSTVERHAAL Eigenlijk was het de bedoeling om hier iets anders te plaatsen, maar wegens verschillende redenen heb ik besloten om dat plan toch maar om te gooien. Daardoor ontbreekt hierboven helaas een mooie banner, maar ik hoop dat het verhaal hieronder dat compenseert. Onderstaand verhaal heb ik geschreven voor een kerstverhalenwedstrijd op een ander forum. Ik heb nog nooit eerder aan iets dergelijks meegedaan, maar omdat ik schrijven erg leuk vind besloot ik eens een poging te wagen. Van de 30 inzendingen ben ik uiteindelijk als zesde geëindigd en heb daarmee een mooi boekenpakket gewonnen. Ik ben benieuwd of jullie het verhaal ook kunnen waarderen, dus daarom dat ik het ook in deze speciale editie van MAF plaats. Nog één opmerking voordat we naar het verhaal gaan: het thema waar aan moest worden voldaan was Kerst op afstand. Veel leesplezier! Diepzwarte groeven “Alstublieft mevrouw, twee gesneden stokbroden. Fijne kerst!” Als dienstdoende bakker heeft hij het er weer zwaar mee deze 25 december, eerste kerstdag: vroeg beginnen met bakken, richting iedere klant vriendelijkheid veinzen, Mariah Carey ieder uur op de supermarktradio aanhoren én al zijn tienercollega’s goed aan het werk houden. Godzijdank is het bijna sluitingstijd: nog maar een half uurtje overleven en het zit er weer op voor een jaar. De volgende klant is een onverzorgd uitziende man: zijn haar is grijs, lang en ongewassen en zijn blauwe windjackje maakt het zwerversbeeld compleet. Maar, een klant is een klant: “Goedemiddag meneer! Kan ik u helpen?” De ‘zwerver’ blijkt beleefd: “Ja, graag. Ik had een vers gebakken stokbrood besteld.” Meteen hoopt de bakker dat het om een wit stokbrood gaat, want die zijn de hele dag al vers gebakken te verkrijgen. Maar het blijkt om een luxe meergranenstokbrood te gaan en in alle kerstdrukte is die niet speciaal voor dit moment en deze klant gebakken. Tegen beter weten in vraagt de bakker wanneer de man het stokbrood precies nodig heeft. “Ja, nu natuurlijk. We willen zodadelijk met vers stokbrood ons kerstdiner beginnen.” Na twaalf uur werken is de bakker nog altijd scherp en hij laat zijn hersenen nog een versnelling maken. Hij ziet een oplossing: “Meneer, als u mij uw adres geeft, bezorg ik u zometeen uw verse stokbrood. Over een half uurtje sluiten we en dan kom ik direct uw kant op. Wat zegt u daarvan?” Even na zessen ligt er op zijn passagiersstoel een heerlijk vers stokbrood. De wereld buiten zijn auto is wit, de wegen zijn verlaten, maar nog altijd zit het werk er niet op. Als hij de opgegeven straat binnenrijdt, vallen hem twee dingen op: dit is inderdaad niet de rijkste buurt van het dorp, maar met alle kerstlichtjes wel één van de gezelligste. Dat blijkt ook als de klant hem binnenlaat om het stokbrood op tafel te leggen. De entree, de woonkamer, de tafel, alles ademt een gezellige kerstsfeer. Op weg naar huis heeft hij spijt van zijn vooroordeel. De klant zag er dan misschien niet uit als een rijke man, maar waarschijnlijk heeft hij wel een geslaagde kerstavond. De confrontatie met zichzelf wordt groter als hij door zijn eigen straat rijdt: overal vrolijke verlichting, auto’s voor de deur en gelukkige gourmettaferelen achter de ramen. Terwijl hij zijn eigen donkere oprit oprijdt beseft hij pas echt dat de klant met het stokbrood en het onverzorgde uiterlijk een betere kerst heeft dan hijzelf. Hij draait de voordeur van het slot, hangt zijn jas aan de verder lege kapstok en loopt de eenzame duisternis van de woonkamer in. De behoefte aan een goed glas donkerrode wijn is groot en die schenkt hij dan ook in. Het licht gaat niet eens aan, maar hij draait zich vanuit zijn fauteuil direct naar zijn platenspeler, waar dé plaat al klaarligt. De naald zet hij in de diepzwarte groeven, alsof hij hem in zijn eigen ziel zet. Uit de vaalgouden hoorn klinkt de krakende stem van John Lennon, die hem, zoals ieder jaar, door merg en been gaat: “So this is Christmas...”
-
***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW*** ***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW*** Kerst is voor mij pas echt Kerst met een goede puzzel erbij. Bij ons thuis is dat de Dr. Denker Kerstpuzzel van het Dagblad van het Noorden. Samen met mijn vader en broer is het de dag voor kerst altijd puzzelen geblazen om tot de oplossing te komen. Vaak zijn we er het hele weekend zelfs mee bezig en zit de puzzel constant in onze gedachten. Daarom ook in deze MAF een kerstpuzzel, waarvan ik hoop dat het wat nadenken kost om tot de oplossingen te komen. Hieronder heb ik door middel van verschillende afbeeldingen 10 leden van het forum uitgebeeld. Door logisch na te denken, bekende personen te herkennen en af en toe onlogisch na te denken zou je tot de oplossingen moeten komen. Er zijn geen prijzen aan verbonden, dit is gewoon voor de leuk. Uiteraard krijgt degene die als eerste alle tien de namen hier in een reactie plaatst alle eer en respect. Veel succes en plezier! 1. + 2. 3. 4. 5. + 6. 7. + 8. + 9. + 10.
-
In De Kunst Van... is het de bedoeling dat het educatieve aspect van MAF wat meer naar voren komt; Want wij van MAF willen nog altijd dat onze lezers wat leren van de MAF, en dat dan op een manier die onze lezers op een leuke manier aanspreekt. Elke editie zal het weer over iets anders gaan, en dat kan werkelijk van alles zijn, zolang het maar iets is waar men wat van kan leren. In deze allereerste editie zal het gaan over De Kunst Van... het schrijven van een column. Het is niet voor niets dat het deze keer gaat over het schrijven van een column, want columneren is een kunst. Het schrijven van een goede column is lang niet voor iedereen weggelegd en valt ook moeilijk te leren; Maar deze rubriek is educatief bedoeld, dus er zal geprobeerd worden om de basis van het schrijven van een goede column duidelijk te maken. Op die manier hopen we het niveau van de verschillende columns die op het Forum verschijnen te verhogen en dat is ook absoluut nodig. De laatste tijd duiken er namelijk steeds nieuwe columns op en die maken vrijwel allemaal dezelfde beginnersfout; Máár, ook ervaren columnisten maken fouten en zullen hier heel wat van kunnen leren. De laatste tijd is er in het land der columns een bepaalde trend te zien die niet bijdraagt aan de kwaliteit van de columns in het algemeen. Natuurlijk is het jammer voor een beginnend columnist als hij fouten maakt, maar erger is nog dat hij het niveau van de edele kunst der columneren naar beneden haalt en dus indirect de baan van anderen in gevaar brengt. Deze trend komt eigenlijk neer op het ontbreken van een onderwerp, of meer nog op het ontbreken aan inspiratie voor een onderwerp. Op zich is dat laatste helemaal niet erg, maar regel numero uno is toch echt dat je bij gebrek aan inspiratie dit in ieder geval níet in je column moet melden. Recentelijk werd dit onder anderen gedaan door Visser23, Daan007 en Jay;. Niet dat ik ze daar persoonlijk erg op aankijk, maar aan de hand van voorbeelden wordt het vast stukken duidelijker: Dit zijn dus volledig foute columns, ook al gaat de rest van de column wél ergens over na het vinden van een onderwerp. Het getuigt gewoonweg van weinig schrijftalent als je je rubriek op moet vullen met 1 of 2 complete alinea’s waarin je vertelt dat je geen onderwerp hebt. Als ooit eens één columnist zoiets deed was het origineel, maar als men het achter elkaar doet betekent het dat je een slechte columnist bent. Als je je eerste alinea al begint met de opmerking dat je geen inspiratie hebt, begin dan alsjeblieft niet te columneren. Behalve dat je een slechte rubriek uitbrengt, zorg je ervoor dat het algemene beeld van columnisten minder wordt; En je wilt toch niet dat mensen als Johan Derksen en Mart Smeets je met de nek aan gaan kijken?Maar zijn er dan helemaal geen leden die wél een goede column in huis hebben? Absoluut wel: Tante Nandro doet het heel aardig als je bedenkt dat ze van het vrouwelijke geslacht is en Jowx is een meester in het schrijven van een column. Direct beginnen met de column, geen onnodig gepraat om te rekken en vrijwel altijd origineel. Ook HerrieM was een groot talent, maar helaas hebben we die al véél te lang niet meer gezien in de wereld van het schrijven; Ook niet in de wereld van GTA overigens. Om dus een goede column te schrijven, ook als beginner, is het zaak om ergens je inspiratie weg te halen. Zorg ervoor dat je het nieuws goed volgt, dat je ontwikkelingen om je heen op de voet volgt en dat je volledig scherp bent op alles wat om je heen gebeurt. Want werkelijk alles kan een aanleiding zijn om een column te schrijven. Daan007 heeft wel hard gewerkt om een onderwerp te vinden en heeft daarbij de krant als hulpmiddel gebruikt. Prima hoor, echt waar, maar vermeldt het gewoonweg niet in je column. Je speelt jezelf daarmee in de kaart en als columnist moet je stevig in je schoenen staan; Je moet immers geloofwaardig overkomen op je publiek. Daarom: Blijf absoluut op zoek naar inspiratie, maar blijf je column houden bij het onderwerp dat je uiteindelijk uitkiest. Dat proces daarvoor is absoluut niet boeiend voor de lezer.
-
Nee, hier komt nog niet het vervolg op het verhaal De Moraalridder; Die mogen jullie namelijk schrijven! De inleiding en het verhaal zijn als het goed is helemaal duidelijk, nu is het aan jullie om het vervolg te schrijven: Wie is de mysterieuze persoon die TheGuardian volgt? Hoe wordt hij ontvangen in het Global Moderators Forum? Bedenk het, maak er een zo origineel mogelijk verhaal van, en verdien punten voor de Grote MAF Lente-actie 2008! De beste inzending zal beloond worden met maar liefst 10 punten, tegenover 5 en 3 punten voor respectievelijk de 2e en 3e plaats. Absoluut de moeite waard dus! De jury zal je alvast een beetje op weg helpen, door naast het begin van het verhaal ook de belangrijkste criteria waarop gelet zullen worden bekend te maken: Creativiteit, originaliteit en humor. Hoe daaraan precies invulling wordt gegeven is aan jullie; Wat dat betreft genieten jullie complete vrijheid. Succes!
-
Liever had ik gezien dat het eindeloos door was gegaan, maar ik heb uiteindelijk toch de conclusie getrokken dat dit het einde is. Het einde van MAF: Maandelijks Alternatief Forumnieuws of Maatschappijkritisch Alternatief Forumnieuws. Iets meer dan een jaar heb ik met erg veel plezier gewerkt aan allerlei verschillende items, met allerlei verschillende opzetten. Het begon als een maandelijks tiendelig magazine, maar daarvan werd al vrij snel duidelijk dat het niet vol te houden viel. Behalve minder tijd was het toch ook wel erg lastig om elke maand weer tien originele en creatieve hersenspinsels uit te werken en ook het besluit om het terug te brengen tot slechts vijf items mocht helaas niet baten. Uiteindelijk heb ik zelfs het maandelijkse verschijnen weggestreept en besloten om op willekeurige momenten een item te maken en direct te plaatsen. Daarmee hoopte ik de kwaliteit te verbeteren en ook regelmatiger iets online te kunnen gooien. Heel even heb ik het gevoel gehad dat het ging werken en dacht ik dat MAF een mooie toekomst tegemoet zou gaan, maar helaas is dat uiteindelijk toch niet uitgekomen. Ik hou ervan om scherpe uitspraken te doen, om grenzen op te zoeken, maar hou er absoluut niet van als ik daarin naar mijn idee te vroeg begrensd wordt. Daarom dus dit einde; Ik heb er geen zin in om bij ieder item na te moeten gaan of het niet te scherp is, of niemand zich beledigd danwel gekwetst gaat voelen en of iemand een klacht gaat indienen waarna het item weer op onzichtbaar gaat. Dan kan ik wel om mijn eigen mening heen gaan draaien en heel soft duidelijk maken wat ik vind, maar dat gaat volledig ten koste van de kwaliteit van MAF. Natuurlijk weet ik dat ik soms de grenzen flink heb opgezocht, maar dat is de enige manier om reacties uit te lokken. Een heel neutraal item zal misschien wel gelezen worden en zal waarschijnlijk ook wel een hoger blogcijfer dan 3.4/5.0 opleveren, maar dat mag nooit de bedoeling zijn. En als die aanpak wel de enig overgebleven manier is om een blog te beheren, dan hoeft het voor mij niet meer.
-
Na maar liefst 4 maanden van stilte rond de MAF eindelijk weer eens een bericht, die hopelijk een mooie, nieuwe periode van MAF met zich mee zal brengen. Want, zoals u allen hebt kunnen merken, is het al lange tijd niet gelukt om een editie vol te krijgen met schitterende rubrieken. In eerste instantie zijn we begonnen met 10 items, dat werd na verloop van tijd 5 items en daarnaast werd van maandelijkse verschijning een stapje terug gedaan tot onregelmatig. En nu opnieuw wijziging in de opzet. Wat gaat er gebeuren met MAF? Nou, weinig nieuws eigenlijk, maar wél dat er weer items gaan verschijnen. Niet per 10, niet per 5, maar gewoon op het moment dat ze klaar zijn voor publicatie. Dat houdt dus in dat er geen edities van MAF meer zullen verschijnen, maar gewoon losse rubrieken. Voordeel hiervan is dat de MAF weer actief wordt, actueel kan zijn en op hoog niveau kan acteren. Qua inhoud zal er verder helemaal niets veranderen: We blijven vasthouden aan een maatschappijkritische, alternatieve manier van journalistiek bedrijven. Hopelijk betekent dit een nieuwe start voor de MAF!
-
Deze rubriek is geschreven door @Die Hard Daar sta je dan, op de frontpage. De afgelopen weken was Voorpret in de MAF-blog te bewonderen, maar nu hebben @Jesperkaj en ik (@Die Hard) het startsein gekregen om Voorpret voortaan in de nieuwssectie te publiceren. Wij willen dan ook meteen van de gelegenheid gebruik maken om jullie te bedanken voor de mooie reacties en zijn de forumleiding dankbaar voor deze kans. Deze week trap ik af en neem ik jullie mee in een rondleiding door het San Andreas van GTA V, waarbij we op zoek gaan naar de plaatsen die het bekijken waard zijn. BEZIENSWAARDIGHEDEN Del Perro Pier Waarschijnlijk zegt de naam Del Perro Pier de meesten van jullie weinig, want deze pier staat toch meer bekend onder de naam Pleasure Pier. De Del Perro Pier werd geïntroduceerd in de eerste trailer door middel van een doek waarop met rode letters Pleasure Pier stond. Op het doek waren het reuzenrad en de achtbaan duidelijk te zien. Een jaar later bracht Rockstar enkele photo viewers op de markt en door één van de photo viewers zag men opnieuw de pier, dit keer met de tekst Wish you were here. Del Perro Pier. Welke naam de pier nu precies met zich mee draagt is niet helemaal duidelijk, we gaan er voor nu maar gewoon vanuit dat beide naamgevingen correct zijn. Links: Het doek met Pleasure Pier | Rechts: Het beeld door de photo viewer De pier (die gebaseerd is op de in Los Angeles gelegen Santa Monica Pier) was al eerder te vinden in GTA San Andreas, waar het de naam Yacht Harbor had. Zoals te zien op screenshots en in de trailers heeft de pier een achtbaan en een reuzenrad. Of de attracties ook daadwerkelijk te berijden zijn of bewegen is onduidelijk. Wel is duidelijk dat de sfeer die de pier met zich mee draagt subliem lijkt, waardoor de locatie een must-see is. Chinatown en de Maze Bank Tower Als we ons wat meer op het centrum van de stad richten, zijn twee van de locaties die eruit springen de wijk Chinatown en de Maze Bank Tower. Voor de echte Grand Theft Auto-fan hoef ik eigenlijk weinig over Chinatown uit te leggen. Van de wijk in GTA V hebben we eigenlijk maar twee screenshots gezien, maar als we terugkijken naar eerdere GTA's kunnen we heel gemakkelijk de conclusie trekken dat het een wijk is met vele Chinese invloeden, bewoond door Chinezen. In Los Santos is de wijk eigenlijk nieuw te noemen, want in het Los Santos van GTA San Andreas ontbrak de wijk. Twee screenshots met vele Chinese invloeden, waarschijnlijk beide genomen in Chinatown De Maze Bank Tower is voor ons vooral bekend onder de naam Los Santos Tower of Star Tower. Net als in GTA San Andreas is de Maze Bank Tower het hoogste gebouw van Los Santos en wordt het gekenmerkt door het stervormige helikopterplatform op het dak. Als de draw distance in de game daadwerkelijk net zo groot is als op de screenshots, zal het uitzicht dat je op de top hebt prachtig zijn. Op de screenshot waar ik het over heb lijkt het erop dat Michael, Franklin en Trevor alle drie uit een helikopter komen, waardoor het er naar uitziet dat in of rond de Maze Bank Tower zich een missie af zal spelen. Links: Verbluffend uitzicht vanaf het dak | Rechts: De Maze Bank Tower aan de rechterkant Machinerie Ik heb het er al eerder over gehad in de eerste editie van Voorpret: The Big Ear heeft blijkbaar gezorgd voor nageslacht, want in GTA V zijn maar liefst vier satellietschotels te vinden en wel in het uitgestrekte zandlandschap van Blaine County. Naast deze satellietschotels is in Blaine County ook een groot windmolenpark gevestigd, welke we voor het eerst te zien kregen in de eerste trailer. Alhoewel de beelden van de eerste trailer anders doen vermoeden, wordt in de tweede trailer duidelijk dat het windmolenpark naast een snelweg ligt. Als dat nog niet genoeg is: op een screenshot zagen we ook nog een dam met daarachter een prachtig uitzicht over Los Santos. De dam vertoont geen gelijkenissen met de Sherman Dam en lijkt ook niet bijzonder speciaal, maar vanwege het uitzicht en het oog voor detail wilde ik er toch even aandacht aan besteden. Boven: De dam met uitzicht over Los Santos Linksonder: De vier satellietschotels | Rechtsonder: Het windmolenpark in de eerste trailer Salvation Mountain Laat het duidelijk zijn dat Salvation Mountain zeer waarschijnlijk niet de naam is van de GTA V-parodie op deze 'berg', het is namelijk nog niet bekend wat de ingame-naam is. De Salvation Mountain in Californië is een berg met verschillende godsdienstige leuzen met het doel om men te bekeren tot het Christendom. Daarnaast is het natuurlijk ook gewoon mooi om te zien. Dat de berg waarschijnlijk ook in het Blaine County van GTA V te bezichtigen is werd pas bekend na de laatste serie screenshots. Op de screenshot met een overview van Blaine County was een raar gekleurd gebied te zien waarvan niet meteen duidelijk werd wat het nou precies was, maar enkele kenners van het Californische landschap zagen al snel de gelijkenissen met de Salvation Mountain. En zeg nou zelf, het kan bijna niet anders dan dat dit Rockstar's parodie is. Overigens merkte 3L1077 al op dat de berg een goede manier is om reclame te maken voor het Epsilon Program. Links: De vermoedelijke Salvation Mountain in GTA V | Rechts: Salvation Mountain ... en nog veel meer Natuurlijk waren dit lang niet alle bezienswaardigheden die San Andreas te bieden heeft, maar ik hoop dat ik hiermee de hoogtepunten eruit heb weten te pikken. Eigenlijk kon ik net zo goed een artikel schrijven over het gehele San Andreas, want met de verschillende landschappen, de verbeterde graphics en de heerlijke sfeer wordt waarschijnlijk elk moment dat we GTA V spelen bezienswaardig. Ik kan niet blijven herhalen hoe lang we nog moeten wachten, maar op moment van spreken nog een kleine drie maandjes. So close, yet so far. Hoe dan ook, Jesperkaj en ik zullen ons best doen om jullie te blijven informeren over elk aspect van de game. Dit was de Voorpret voor deze week, volgende keer is het weer de beurt aan mijn collega Jesperkaj. Tot volgende week! En vergeet uiteraard niet om de rest van de MAF van deze week te lezen. Voorgaande edities Voorpret: Landschappen Los Santos River Snelwegen De Blueprint van Los Santos Los Angeles Omgeving Heists Screenshot-analyse
-
Deze rubriek is geschreven door @Jesperkaj De Voorpret van vorige week, die voor het eerst op de voorpagina van GTAgames.nl verscheen, is goed door jullie ontvangen. Namens @Die Hard, de hele redactie van MAF en natuurlijk mijzelf wil ik jullie van harte bedanken voor dit mooie onthaal. Deze week keren we natuurlijk terug met een nieuw onderwerp. Vorige week vertelde Die Hard over alle bezienswaardigheden die in Los Santos en omstreken te vinden zijn. Echter kan zo'n bezoekje flink gedwarsboomd worden door iemand of een groep mensen. Zit je als Michael samen met je zoon James wat vrije tijd te spenderen op de Del Perro-pier, wordt de rust ineens verstoord door een gangwar tussen de Ballas en de Grove Street Families. Fijn is dat...hè? Een mooi moment om eens wat dieper in te gaan op de gangs die we in GTA V zullen gaan tegenkomen. GANGS Om te beginnen… Gangs hebben altijd een grote rol in de Grand Theft Auto-serie gespeeld. Vanaf GTA2 kregen we al te maken met die ellendige lui van de Loonies en de SRS Scientist. In GTA III kwamen de wat serieuzere Cosa Nostra in Liberty City in beeld en in GTA San Andreas was het concept met gangs al helemaal uitgebreid. Je kon ineens gangswars met je homies starten tegen de Ballas en Vagos in Los Santos om zo meer territorium in handen te krijgen. Zoiets kwam ongeveer ook terug in The Lost and Damned. Dat ging dat niet om territorium, maar gewoon om lekker wat 'deadbeats' af te knallen vanaf de motor, om vervolgens flink met je maten aan de whisky te zitten. En in Chinatown Wars kon je zelfs drugs dealen met verschillende gangs, wat aardig wat geld in het laatje bracht. Niet altijd zijn gangs in zijmissies aanwezig geweest. In GTA Vice City had je gangs wel in alle soorten maten; van straatschoffies tot kartelleden en zelfs tot het Amerikaanse leger wat in Vice City gestationeerd was. Maar zijmissies met gangs ontbraken. In GTA IV was dit ook het geval, alleen had je daar geen last van het leger, maar van allerlei Russische lui die je het leven zuur wilden maken. Maar daar ook geen zijmissies omtrent de gang in Liberty City. In (het huidige) San Andreas Wat ons bekend is, is dat er minstens drie oude gangs weer hun opwachting in GTA V zullen gaan maken. Het gaat om de in groen geklede Grove Street Families, de Ballas (of de Ballers, maar dat klinkt gewoon niet) in hun paarse gangkleuren, en een nieuwe Chapter van The Lost Brotherhood maakt iedereen het leven zuur in Blaine County. Wat mooi om te melden is, is dat de gangs een weer wat actievere rol gaan spelen in GTA V, in tegenstelling tot vorige delen. Het kan dus voorkomen dat je als Franklin, een lid van de Grove Street Families, in Ballas-territorium rondloopt. Men zal dan niet gelijk het vuur op je openen, behalve als je de Ballas irriteert. Waar de gangs een absolute rothekel aan hebben, zijn de autoriteiten met een politiebadge bij de hand. De Ballas zullen dus op laatstgenoemde het vuur openen, wat weer voordelig kan zijn voor (bijvoorbeeld) Franklin, die middenin een achtervolging zit met de politie. Trevor zal ook flink problemen krijgen met The Lost. In zijn eigen trailer hebben we gezien hoe hij een lid van The Lost flink in elkaar mept met een honkbalknuppel. Ook drugs zal wellicht een rol gaan spelen in de activiteiten van the Lost, aangezien hun clubhuis in Blaine County gevestigd is. Blaine County, een gebied vol met methverslaafden, zou wel eens het centrum van activiteit voor The Lost kunnen zijn, alhoewel het dichtgelegen Los Santos ook wel aantrekkelijk is voor hun activiteiten. Naast die drie gangs? Verder weten we nog weinig over welke gangs er in GTA V zullen komen, en wat voor rol hun activiteiten zullen gaan spelen in GTA V. Aannemelijk is dat we zeker een Latijns-Amerikaanse gang als de Vagos en/of de Varrio Los Aztecas zullen tegenkomen, aangezien die bevolkingsgroep grote aantallen heeft in Los Angeles. Ook de kleinere gemeenschappen als de Chinezen, Koreanen en Armenen zouden hun eigen gang kunnen hebben. Het duurt nog iets langer dan twee maanden dat we GTA V in onze handen kunnen hebben. Tegen die tijd is Rockstar van plan om onder andere gameplaybeelden te releasen waar we meer te zien en te weten zullen komen over GTA V en de gangs die erin zitten. Volgende week zal Die Hard voor jullie weer iets moois in petto hebben. Bedankt voor het lezen en tot volgende week! En vergeet uiteraard niet om de rest van de MAF van deze week te lezen. Voorgaande edities Voorpret: Landschappen - Los Santos River - Snelwegen - De Blueprint van Los Santos - Los Angeles - Omgeving - Heists - Screenshot-analyse - Bezienswaardigheden
-
Deze rubriek is geschreven door @Die Hard Time flies when you're having fun, zeggen ze wel eens. De afgelopen tijd is niets minder waar, maar ik vraag me af of ik daar nou blij mee moet zijn of niet. Na alle voorpret in aanloop naar Grand Theft Auto V en het genieten van de vakantie zijn we alweer aanbeland in augustus, voor velen onder ons de laatste maand van de vakantie. Dat is dan ook meteen een mooi bruggetje naar het onderwerp van deze week, want in de vakantie liggen de meesten weg te meuren in hun bed of languit op het strand, waardoor "sport" is omgedoopt tot een vies woord. Drie keer raden wat het onderwerp van de Voorpret van deze week wordt? Jawel: SPORT In tegenstelling tot voorgaande titels uit de GTA-serie heeft sport een heel belangrijke rol gekregen in Grand Theft Auto V. Al in de eerste trailer maakten we uitgebreid kennis met de vele sporters, waaronder hardlopers, golfers en mensen die yoga en fitness beoefenden. Niet bijzonder speciaal, maar toen we enkele weken geleden de gameplay-video onder ogen kregen werd pas duidelijk hoeveel detail er in de verschillende sporten en sporters zit. Rockstar Games heeft voor elke sport een uitgebreide minigame uit de grond gestampt, waarvan ik in dit artikel enkele uit ga lichten. Golf In GTA Vice City (Stories) en San Andreas was de Golfclub te gebruiken om de hersenen van anderen in te slaan, maar in GTA V kan je hem nu eindelijk gebruiken waar hij voor gemaakt is. In de eerste trailer zagen we al enkele golfers een balletje slaan op een veld met een prachtig uitzicht op de Maze Bank Tower, en bij velen kwam dan ook de vraag naar boven of we vanaf nu echt konden golfen. Nou ja, in ieder geval uitgebreider dan in de missie Practice Swing. Zoals we in de gameplay-video konden zien is het antwoord dan ook volmondig: ja. Het is meteen een mooi voorbeeldje van een uitgebreide minigame, want kijk eens naar alle details op de screenshot hieronder. Rechtsboven bijvoorbeeld informatie over de soort golfclub die je gebruikt, de windrichting en de positie van de golfbal, en linksonder een uitgebreid overzicht van de hole (baan) waar je je op bevindt. De golf-minigame Tennis Eigenlijk grotendeels hetzelfde verhaal als bij golf. Toen we op één van de eerste vrijgegeven screenshots twee mensen een potje tennis zagen spelen voor de villa van Michael was de vraag meteen: kunnen wij dat ook? Het antwoord is opnieuw: ja. Ook voor tennis is een minigame ontwikkeld die we te zien kregen in de gameplay-video en ook opnieuw is het zeer opvallend hoe gedetailleerd en uitgebreid de minigame is. In de gameplay-video speelde Michael echter niet op zijn eigen tennisbaan, maar op die van een tennisclub en wel tegen een vrouw genaamd Jordan, zoals we linksboven op een mooi scorebord kunnen zien. Telkens als ik dat weer zie schiet ik in de lach, want dat is natuurlijk een grap van Rockstar (voor degenen die hem niet snappen, ik stel u voor aan Michael Jordan). Tijdens het serveren ben je nog gelimiteerd - voor zover we het gelimiteerd kunnen noemen - in je acties, maar als je eenmaal in de rally zit kan je kiezen tussen een backspin, drop shot, topspin en een base swing. Een vreemd detail is dat er zich geen hek bevindt tussen de twee tennisbanen. Erg prettig als je op de baan erachter aan het tennissen bent. Boven: Acties tijdens het serveren | Onder: Vele keuzes tijdens de rally Racen op tweewielers Ook niet nieuw voor de serie, maar wel drastisch veranderd, is het racen op tweewielers. In San Andreas konden we op mountainbikes Mount Chiliad beklimmen en afdalen en daar bleef het dan ook bij, maar in Grand Theft Auto V word je in een strak wielrennerspak gehesen en op een echte wielrennersfiets gezet. Je neemt het op tegen zeven andere wielrenners en in de gameplay-video konden we zien dat Franklin op de derde positie een heuvel beklimt. Tegen de tijd dat hij dat doet zit hij al bijna tien minuten lang op de fiets en is zijn stamina-balkje nog volledig gevuld, dus zo te zien kan hij het nog wel even volhouden. Ook zagen we al op één van de eerste screenshots dat dirtbike racing mogelijk is in Grand Theft Auto V. Blijkbaar heeft Rockstar Games voor bijna elke sport bijpassende outfits ontworpen, want ook tijdens het racen op dirtbikes krijgt men een andere outfit aangemeten. In de tweede trailer zagen we overigens ook nog dat zo'n dirtbike race niet alleen met dirtbikes verreden hoeft te worden, want één van de deelnemers was te zien op een Quad. Boven: De wielren-minigame in de gameplay-video | Linksonder: Eén van de eerste screenshots met dirtbike racing | Rechtsonder: Een valpartij in de tweede trailer Terugkerende activiteiten Eén van de activiteiten die aanwezig was in GTA San Andreas, maar niet in GTA IV, was de Shooting Range-submissie. Nu de Ammu-Nation in GTA V zijn rentree maakt keert ook deze submissie weer terug. Trevor was zichtbaar op de schietbaan terwijl enkele schietschijven uit het plafond tevoorschijn kwamen. Linksboven stond de boodschap: Consecutive target hits will reward you with a combo point. A miss resets the multiplier bar. Rechtsonder staat de multiplier, hoeveel schietschijven je nog krijgt, hoeveel punten je moet halen totdat je brons, zilver of goud behaalt, je huidige score en de tijd die je hebt doorgebracht op de schietbaan. Een andere, naar mijn mening iets minder interessante, terugkerende activiteit is die van het parachutespringen. Wellicht dat Rockstar het nog iets spannender weet te maken en dat het in GTA V leuker zal zijn door de adembenemende uitzichten en spannende locaties om vanaf te springen (bijvoorbeeld Mount Chiliad), maar in de gameplay-video leek er weinig veranderd te zijn ten opzichte van GTA San Andreas en The Ballad Of Gay Tony: spring, klik om te openen en beweeg naar voren, achter, links of rechts. Links: Trevor op de schietbaan in de gameplay-video | Rechts: Tijdens het parachutespringen kan je genieten van adembenemende uitzichten Een andere betekenis Het is niet alleen indrukwekkend, maar ook verbazingwekkend, hoe Rockstar Games een heel andere betekenis weet te geven aan het begrip open world game. Met de minigames die ik hierboven beschreef zou je haast denken dat R* een aantal verschillende sportgames in één game heeft gestopt. De details en omvang van de minigames zijn zo gigantisch, dat mini ze eigenlijk tekort doet. Eén ding is duidelijk: in Grand Theft Auto V hebben we keuze uit zo veel verschillende activiteiten dat de kans klein is dat de game snel zal vervelen. Daarmee zijn we alweer aan het einde van deze Voorpret gekomen, volgende week neem ik de rubriek nog een keer voor mijn rekening, de week daarna is het weer de beurt aan collega @Jesperkaj. Tot volgende week! Vergeet uiteraard niet om de rest van de MAF van deze week te lezen. Voorgaande edities Voorpret: Landschappen - Los Santos River - Snelwegen - De Blueprint van Los Santos - Los Angeles - Omgeving - Heists - Screenshot-analyse - Bezienswaardigheden - Gangs - De HUD - Verschillen, veranderingen en vergelijkingen - De Artificial Intelligence
-
Deze rubriek is geschreven door @Die Hard Helaas moest @Jesperkaj door een drukke werk- en introductieweek deze editie aan zich voorbij laten gaan, waardoor de eer aan mij is om jullie te vermaken met een nieuwe Voorpret. Afgelopen donderdagmiddag toonde Rockstar Games ons , ook al duurt deze trailer slechts één minuutje en leek hij eerder bedoeld als een televisiereclame. Blijkbaar riep de trailer toch nieuwe ideeën op voor een Voorpret-artikel, want toen ik MAF-hoofdredacteur @NandroDavids vroeg welk onderwerp hem interessant leek om te bespreken, kwam hij op de proppen met...DE STORYLINE Een artikel schrijven over de storyline is misschien wel de moeilijkste uitdaging die ik ben aangegaan wat betreft Voorpret. Want wat weten we daar nu precies over? Rockstar Games heeft ons met de trailers en previews vooral een kijkje laten nemen naar de mogelijkheden die het spel biedt, en is tegelijkertijd erg goed geweest in het achterwege houden van informatie over de verhaallijn van Grand Theft Auto V. De beste samenvatting zou misschien the pursuit of the almighty dollar zijn, zoals Rockstar zelf vermeldde. Daar neem ik geen genoegen mee, en ik ga dan ook - hopelijk met zo min mogelijk spoilers - wat verder graven naar het verloop van de verhaallijn. Oh, voordat ik het vergeet, voor dit artikel gebruik ik alleen beeldmateriaal uit de trailers, screenshots en informatie uit de previews, geen informatie die bekend is geworden door het uitlekken van GTA V. Ontmoetingen en wederzien Het is al duidelijk geworden dat Trevor en Franklin elkaar leren kennen via Michael. Trevor en Michael zijn al meer dan tien jaar met elkaar bekend (zoals Michael zegt: "[Trevor] tortures me with mistakes I made over a decade ago!"), maar kunnen in eerste instantie niet meer door één deur. Waarom niet? De kans is aanwezig dat dat iets heeft te maken met de getuigenbeschermingsprogramma van de FIB waar Michael van geniet. Wellicht heeft hij een jaar of tien geleden getuigd tegen zijn partner in crime Trevor, waar Trevor vanzelfsprekend de dupe van is geworden. Wanneer Trevor Michael weer eens komt opzoeken en hem aanspreekt op deze fout, geeft hij hem een kans op vergiffenis door samen met Trevor terug te keren in het criminele circuit waar Michael ooit zijn centjes verdiende. Links: "Tortures me with mistakes I made over a decade ago!" | Rechts: "Nah, I'm retired." In The Official Trailer zagen we ook dat Michael aan zijn eigen zwembad met Franklin zat te kletsen. Waarschijnlijk hebben zij elkaar ontmoet in de scène waar Franklin samen met zijn vriend Lamar langs Venice Beach loopt, en Lamar aan Michael vraagt waar een bepaald strandhuis is. Hoe Michael en Franklin dan precies in contact zijn gekomen is vooralsnog onduidelijk. Terug naar de scène waar Michael samen met Franklin aan het zwembad zit, want daar zegt Michael tegen Franklin dat hij geen hulp nodig heeft, hij is immers met pensioen. Dat betekent dan ook dat Michael op dat moment nog geen aanbieding van Trevor heeft gehad, of die aanbieding nog niet heeft geaccepteerd. Volgen jullie het nog? Uiteindelijk besluit Michael dan alsnog op de aanbieding van Trevor in te gaan wanneer hem gevraagd wordt: "Are you back in the game?" "I guess...", is zijn antwoord. Michael ziet Franklin vervolgens als de goede persoon om De Drie Musketiers compleet te maken en introduceert Trevor en Franklin aan elkaar, voorafgaand aan de missie die we al zo vaak voorbij hebben zien komen, waarbij Michael van een gebouw abseilt en ze één van de medewerkers kidnappen. "That's Trevor, my best friend. That's Franklin, the son I always wanted." Een herkenbaar figuur De man die ze tijdens de desbetreffende missie uit het kantoorgebouw ontvoeren, zagen we al in de trailer van Trevor vastgebonden in een stoel zitten terwijl Trevor hem dreigt te martelen met elektriciteit. Het is dus hoogst aannemelijk dat deze man beschikt over bepaalde informatie die de drie protagonisten willen achterhalen en ze hem daarom ontvoeren. Aangezien de game voornamelijk draait om het uitvoeren van heists, is de kans aanwezig dat het te maken heeft met de voorbereiding op zo'n heist. Links: De man wordt ontvoerd uit het kantoorgebouw | Rechts: Trevor dreigt de man te martelen met behulp van elektriciteit Familieproblemen Ondertussen en/of voorafgaand aan dit alles heeft Michael al grote problemen in zijn familie. Zijn vrouw Amanda geeft bakken met geld uit, zijn twintigjarige zoon Jimmy is lui en zit aan de drugs en zijn dochter Tracey vertoont het puberale gedrag waar waarschijnlijk elke ouder last van heeft (gehad). Wanneer Michael zijn vrouw ook nog eens in bed betrapt met haar yogaleraar zijn de rapen gaar. Terwijl de leraar in zijn Didier Sachs-onderbroek van het balkon af springt gaat Michael erachteraan. Blijkbaar krijgt Michael hem niet meer te pakken, want even verderop in de trailer van Michael zien we dat Michael de man - die inmiddels zijn kleding weer aan heeft - op de grond duwt en zijn laptop kapot gooit. Grappig hoe, als je je er echt in gaat verdiepen, het op begint te vallen dat héél veel gebeurtenissen in trailers met elkaar te maken hebben. Boven: Amanda en de yogaleraar Linksonder: De yogaleraar springt van het balkon nadat Michael hem betrapt | Rechtsonder: Michael confronteert de yogaleraar Franklins beweegredenen In Franklins eigen trailer werd pas echt duidelijk met welke problemen hij moet zien te dealen in de hood van de Grove Street Families. Naast de actiescènes bestaat de trailer bijna geheel uit scènes waar Franklin laat horen dat hij het niet eens is met de gang van zaken binnen The Families, of scènes waarin hem wordt verteld dat hij zich niet gedraagt naar de regels van The Families en geen respect heeft. Zelfs zijn goede vriend Lamar zegt: "You're sounding more and more like a snitch every day." Franklin lijkt zich niet op zijn plek te voelen. Niet alleen binnen de hood, maar ook bij de Armeense autodealer waar hij werkzaam is. Zoals zijn baas zegt: "You tell me exactly what you want, and I will very carefully explain to you why it cannot be." Wellicht denkt hij dat te werk gaan met Michael en Trevor hem rijkdom brengt en zijn problemen met The Families oplost. Of gebeurt juist het tegenovergestelde, en drijft hij langzaam weg van zijn oude vertrouwde omgeving? Het is één van de dingen die we uit gaan vinden bij de release. Links: "You're sounding more and more like a snitch every day." | Rechts: "You ain't got no respect!" Eigen verhaal, eigen problemen en eigen oplossingen Toen Rockstar Games ons vertelde dat de game voornamelijk om heists draaide en we daar keer op keer beelden van kregen te zien, werden velen bang dat dat ten koste zou gaan van een goede en uitgebreide verhaallijn. Met nog twee weken te gaan voor de release van Grand Theft Auto V kunnen we toch concluderen dat dit (gelukkig) niet het geval gaat zijn. Elke protagonist heeft zo zijn eigen verhaal, zijn eigen problemen en zijn eigen oplossingen. Alhoewel, heeft Trevor wel problemen, of doet hij alleen mee omdat hij knettergek is? Het is tot dusver nog onduidelijk, maar gelukkig breekt de maand september een paar uur na publicatie van dit artikel aan. Het einde van de vakantie, maar het begin van een nieuw tijdperk in de gamewereld. De maand van de publicatie van Grand Theft Auto V. Helaas ook de maand van het einde van Voorpret, want nu er ook aan dit artikel een einde is gekomen komt dat moment toch steeds dichterbij. Hopelijk hebben jullie weer als vanouds genoten van deze editie van Voorpret, graag tot volgende week! Vergeet uiteraard niet om de rest van de MAF van deze week te lezen. Voorgaande edities Voorpret: Landschappen - Los Santos River - Snelwegen - De Blueprint van Los Santos - Los Angeles - Omgeving - Heists - Screenshot-analyse - Bezienswaardigheden - Gangs - De HUD - Verschillen, veranderingen en vergelijkingen - De Artificial Intelligence - Sport - Wapens - GTA Online - Achievements en Trophies
-
Deze week heb ik de sleutel van mijn nieuwe kamer gekregen. Het afgelopen half jaar heb ik in een tijdelijke kamer gewoond en gelukkig heb ik op tijd wat nieuws weten te vinden. De nieuwe kamer is goedkoper, groter en zit op een betere locatie. Helemaal goed dus. Maar dat is niet waar ik het meest blij om ben. Eind deze maand betrek ik de nieuwe kamer en dan heb ik minder te maken met huisgenoten. Mooi! Ik heb nu namelijk een kansloze huisgenoot. Het begon al direct in de eerste maand. De afstand naar mijn vroegere woonplaats is simpelweg te groot en dus ben ik niet elk weekend bij mijn ouders te vinden. Dus ik at een paar sneetjes brood en een paar plakken kaas meer dan mijn huisgenoten en dronk ik per fles cola misschien één glas meer. De warme maaltijden kocht ik in de weekenden dat ik alleen was sowieso zelf. De kansloze huisgenoot maakte er toch een probleem van: dit was financieel gezien niet eerlijk. Daar kan ik nog wel begrip voor hebben: blijkbaar is hij één van die studenten die elke uitgegeven euro optimaal wil benutten. Dat mag. Zijn oplossing: ieder betaalt en beheert zijn eigen consumeerproducten. Alleen brood was nog een gemeenschappelijk goed. Wat dat concreet betekende voor onze keuken? Drie kratten bier tegen de muur en drie plankjes in de koelkast, vrijwel alledrie met dezelfde producten er op. Drie blokken kaas, drie flessen cola, drie doosjes met eieren. Ik vond het allemaal wel prima. Máár, toen kwam het verbazingwekkende: meneer de huisgenoot begon merkproducten te kopen. Wat is dat nou? Dat was toch te duur? Maar nee, 7Up, Knorr, Coca Cola, het moest ineens merk zijn en dus duurder. Raar. Ach, het is maar een tijdelijke kamer, ik ben hier zo weg. Een paar maand later viel het me op dat ik wel erg vaak mijn handdoeken moest wassen. Ik had er toch acht? Op een ochtend heb ik toch maar eens geteld hoeveel ik er op m’n kamer had liggen. Drie grijzen en één zwarte. Terwijl ik toch echt van beide kleuren vier had aangeschaft. De volgende dag kwam ik de drie zwarte en één grijze handdoek tegen op het wasrek. Tussen de was van die huisgenoot. Zit hij nou echt aan mijn spullen? De lul! Ik heb de handdoeken gepakt en in mijn kast gelegd, benieuwd of hij er wat van zou zeggen. Helemaal niets dus. Vreemde actie. Ach, het is maar een tijdelijke kamer, ik ben hier zo weg. Sinds kort gebruikt hij de woonkamer als zijn eigen kamer. Het begon nog klein: hij zette zijn laptop op de tafel en ging daar bezig met schoolwerk en allerlei andere zaken. Dat vond ik al best vervelend: als ik eens relaxt televisie wilde kijken, voelde dat toch nooit relaxt met het besef dat direct achter de bank iemand zit van wie je niet weet of hij nou mee zit te kijken of niet. Maar het kon nog erger, bleek toen ik op een dag uit school kwam. Er was wat geschoven met banken, stoelen en de tafel, wat de woonkamer ruimer maakte. Echter, behalve zijn laptop stond nu ook ineens zijn computerscherm op de tafel geposteerd. En zijn administratie lag er. En zijn tas hing aan de stoel. En zijn trui was over de stoel gedrapeerd. En, en, en. Ach, het is maar een tijdelijke kamer, ik ben hier zo weg. Behalve vreemd, zoals de voorbeelden hierboven illustreren, bleek hij korte tijd later ook nog eens achterlijk. Of heb ik gewoon aan den lijve ondervonden wat de generatiekloof is? Ik ben zo’n drie jaar ouder dan hem, maar dan zou er geen sprake moeten zijn van een generatiekloof. Toch? Hij moest een brief versturen om een nieuwe ov-chipkaart aan te vragen. Komt hij bij me: “Robert, klopt dit zo, met dit adres? Komt ‘ie dan aan?” “Ja, dat moet goed zijn. Maar er moet nog wel een postzegel op hè.” Dat laatste was als grap bedoeld, want dat weet iedereen wel. Toch? “Jaja, dat weet ik.” Hè, gelukkig. “Maar hoeveel moeten er op dan?” Zucht. Ach, het is maar een tijdelijke kamer, ik ben hier zo weg.
-
Nick, van Simon, heeft sinds vorige week zondag een dochter, van Kirsten. De kersverse ouders noemen haar Nikki, een combinatie van hun eigen voornamen. Sommige mensen vinden dat een leuke vondst, anderen kan het niets schelen en weer anderen noemen het zelfs zielig voor het kind. Ik vind het een schitterende naam. Niet zozeer omdat Nikki een mooie naam zou zijn, maar de gedachte erachter is leuk. Originele, grappige, opvallende namen, dat vind ik mooi. Zo’n afgezaagde top-10-naam als Sem, Sophie, Lieke of Thomas, dat zou je je kind pas echt niet aan moeten doen. Natuurlijk, een naam bedenken voor je kind is belangrijk. Hij of zij moet er meestal tientallen jaren mee vooruit. Daarnaast moeten andere mensen de naam kunnen onthouden. Nog fijner is het als je een unieke naam hebt, zodat men bij het horen van die naam direct aan jou denkt. Enkele ouders hebben dat begrepen, maar het merendeel niet. Zo werden er in 2010 toch weer 823 kinderen opgezadeld met de naam Milan. Dan ben je niet uniek en ga je ook zeker niet opvallen in de wereld. Gelukkig blijkt er uit de lijst met kindernamen van 2010 dat er nog ouders zijn die hun best doen. Eén van de favoriete inspiratiebronnen voor papa´s en mama´s blijkt toch wel de sport te zijn. Zo zagen in 2010 onder meer een Messi, een Armstrong, een Pele, een Zinedine en een Forlan het levenslicht. Volgens mij zijn dat hele fijne ouders: die geven hun kind vanaf dag één een unieke status. Helaas hebben sommige ouders de verkeerde sportnamen gekozen. Want wat bezielt je om in 2010 je kind te dopen als Iker, Xavi of Andrès? Ook verwekkingsplaatsen staan nog altijd hoog genoteerd en dat vind ik leuk. Het is wellicht wat inspiratieloos, helemaal als het Paris of Roma betreft, maar er kunnen ook hele opvallende namen uitkomen. Vorig jaar zijn er bijvoorbeeld kinderen geboren met de naam Jerusalem, India, Belize of Nairobi. Dan weet de naaste omgeving meteen weer wat je die vakantie precies hebt gedaan. Het wachten is wat mij betreft op een baby in 2011 die geboren gaat worden als Gasselternijveenschemond of Hilversum. Die laatste komt steeds dichter in de buurt, want vorig jaar werden er zowel jongetjes als meisjes genoteerd onder de noemer Broadcast. Ikzelf heb geen kinderen, daar ben ik volgens mij ook nog veel te jong voor. Maar ik vind het wel leuk om over originele en opvallende namen na te denken. Soms kun je bestaande namen ook heerlijk combineren tot iets fictiefs. Want als Eline en Irene wel bestaan, waarom dan geen Urine? Qua klank helemaal niets mis mee. Hetzelfde geldt voor een combinatie van Tamara en Samantha. Maak er Sahara van, die naam gaat niemand vergeten. Nog leuker vind ik het om iets toe te voegen aan een bestaande naam. Niet zomaar lukraak een lettergreep toevoegen, maar iets wat de naam een hele andere betekenis geeft. Monica klinkt veel leuker, maar wellicht ietwat duister, als je er Demonica van maakt. En Tanja kun je origineler maken door er bijvoorbeeld Satanja van te maken. Toch zijn dat geen namen die ik serieus overweeg. Ik denk dat ik ze toch net over het randje vind. Wat ik nog wel daadwerkelijk kan doen is een combinatie maken met mijn achternaam. Als ik later een dochter krijg, nou, dan weet ik het wel. Wanneer zij voor het eerst naar de middelbare school gaat, dan wil ik precies weten wanneer alle lessen beginnen. Dan start ik in die eerste week elk uur gniffelend met de gedachte aan de docent die haar naam gaat noemen. Eigenlijk zou ik de blik in de ogen van de docent wel willen zien, maar enkel de gedachte eraan is al fantastisch. Want na ene Erik Janssen is mijn dochter de volgende op de lijst: Do de Jonge. Dan hoop ik dat ze vol trots haar hand opsteekt als teken van presentie.
-
We zijn weer een paar week verder sinds de MAF Kersteditie. Ik hoop dat u allen van deze editie heeft genoten en uitziet naar meer MAF-items. Zo ja, dan heb ik goed nieuws voor u: die gaan er komen. Tien items tegelijk zoals met de Kersteditie zult u waarschijnlijk niet meer gaan zien. Het is simpelweg niet te doen om dat buiten de vakanties actueel te houden en kwalitatief goed te doen. De optie van edities met vijf items heb ik in het verleden ook al geprobeerd, maar ook dat bleek op termijn toen niet te werken. Dus, net als toentertijd gaan we weer over op losse items. Maar, daar wil ik wel regelmaat in aanbrengen. Vrijwel iedereen weet dat zaterdagavond 22.00 uur betekent dat er een nieuwe OWN is. Met ingang van volgende week wil ik de zondag dopen tot MAF-dag. Ik ga u beloven dat er sowieso iedere twee weken een item verschijnt. Zo op het eerste gezicht misschien weinig, maar ik zet expres laag in. Dan kan het namelijk bijna alleen maar meevallen. Gegarandeerd één item per twee weken dus, maar ik ga ervoor om uiteindelijk wekelijks een item te publiceren. Als dat ritme er eenmaal een beetje in zit, moet dat volgens mij goed gaan komen. En wat kunt u dan verwachten? Nou, wat u altijd in MAF kunt lezen. Kritisch, ludiek, verrassend, origineel, humoristisch, en ga zo maar verder. Tot volgende week!
-
***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW*** ***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW*** Iedereen kent hét kerstnummer van Mariah Carey: “All I want for Christmas is you”. Maar wat velen niet weten is dat het nummer oorspronkelijk een andere tekst had. Mariah had namelijk een hele andere wens voor Kerst en had daar een nummer over geschreven. De platenmaatschappij zag echter meer heil in de tekst zoals we die nu kennen, en terecht waarschijnlijk. Hieronder is de tekst van Mariah zelf te zien, zoals zij het nummer voor ogen gehad. Start het YouTube-filmpje en zing uit volle borst mee! http://www.youtube.com/watch?v=_ymlnxMZkXA I don't want a lot for Christmas There's just one thing I need I don't care about the presence Of you here right next to me I just want them for my own More than you could ever know Make my wish come true All I want for Christmas are shoes I don't want a lot for Christmas There's just one thing I need I don't care about the presence Of you here right next to me I don't need to have sex with you In front of the fireplace Santa Claus won't make me happy With boytoys on Christmas day I just want them for my own More than you could ever know Make my wish come true All I want for Christmas are shoes baby I won't ask for much this Christmas I won’t even wish for snow I'm just gonna keep on waiting Barefoot with my naked toes I won't make a list and send it To the North Pole for Saint Nick I won't even stay awake to Hear those magic reindeers click 'Cause I just want them here right now Keeping my feet warm oh wow! What more can I do Baby all I want for Christmas are shoes baby All the lights are shining So brightly everywhere And the sound of children's Laughter fills the air And everyone is singing I hear those sleigh bells ringing Santa won't you bring me the pair I really need Won't you please bring my babies to me I don't want a lot for Christmas This is all I'm asking for I just want to have my babies Walk me right outside my door Oh I just want them for my own More than you could ever know Make my wish come true Baby all I want for Christmas are shoes
-
***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW*** ***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***
