Een kleine week geleden belandde ik perrongeluk weer op GTAForum, geheel charmant belandde ik in een topic over zweethanden waar het middeltje besproken werd wat mijn huisarts mij voorschreef voor mijn klamme handjes waar ik de laatste tijd last van heb. Iets hormonaals ofzo. Maar gezien het feit dat ik met mensen werk was het soms toch wel hinderlijk waarop ik een fijn smeersel voorgeschreven kreeg. Omdat de gemiddelde apothekersassistent hier in Tilburg blijkbaar de helft van haar werk maar ho
Coming out wordt miniserie!
Inmiddels kan ik eindelijk na ruim een jaar meer vertellen over mijn nieuwe project op GTAForum. In de afgelopen jaren heb ik als puber ontzettend veel meegemaakt, je gaat dan toch een soort uiting zoeken. Mijn uiting was het schrijven van een nieuw verhaal, een verhaal om mensen te laten beseffen wat een eetstoornis met iemand doet en wat het inhoud. In het jaar sinds de aankondiging van dit project is er in mijn leven veel gebeurd, veel om over te schrijven ma
Dat is onder andere hoe de schrijvers van Oceans Weekly News dachten...
Met een succesformule.. Haha
Nee, ik ben ooit ergens in 2008 een verhaal begonnen in het lifestyle gedeelte van het forum. Met twijfels van mijzelf en de crew of het aan zou slaan heb ik toch een poging gewaagd, en dat liep op rolletjes. Het verhaal boeide mensen, en er kwamen redelijk wat reacties in het topic. Dat groeide steeds meer uit naar persoonlijke reacties op profiel, per PM en zelfs per MSN. Een verhaal
Fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar!
~ ~
Je zou nu bij mij moeten zijn, je zou nu samen met mij pakjesavond moeten kunnen vieren. Maar jij vond het nodig om een week niks te laten horen, aan je eigen vriendje. Je vriendje die een week geleden zijn grootste geheim aan je vertelde. Maar nee, nu zit ik hier samen met mijn familie. Ik eet en hou de schijn op, en loop met een lach naar boven en zeg dat ik mijn e-mail wil lezen. Maar dat doe ik niet, ik zet muziek op en loop naar de badkamer
Coming out naar voorjaar 2012
Iets wat niet geleefd is, kan niet geschreven worden..
Voorjaar 2012 op GTAForum.nl: Een waargebeurd verhaal naar het leven van een jonge homo die zijn 'stap' gaat zetten, een stap waarmee hij bijna zijn eigen doodvonnis tekende.
Homoseksualiteit
Anorexia
Psychische problemen
Relatieproblemen
Zelfmoord
Coming out
Misbruikt
Dit najaar op GTAForum.nl, een waargebeurd verhaal naar het leven van een jonge homo die zijn 'stap' gaat zetten
Coming soon: Coming out!
In het najaar van 2011 zal een nieuwe verhalenreeks starten op GTAForum.nl, na de met succes afgeronde reeks 'Wacht niet tot morgen, want morgen is vandaag' zal ik komen met een geheel nieuw verhaal. Een jongen van 15 jaar die worstelt met zijn homoseksualiteit, en dat zal gaan moeten vertellen aan de buitenwereld wat niet geheel over rozen gehad. Terwijl de 15jarige Jasper zich toewerkt naar zijn eerste echte officiële vriendje komt hij veel tegenslagen tegen. Dat vrie
Deel 8 - Tussen Proloog “Een 15 jarige jongen is weggelopen van huis nadat zijn moeder is opgenomen in het ziekenhuis, de moeder van de 15 jarige jongen is voor langere onbepaalde tijd het ziekenhuis in gegaan. Een aantal uur daarna is de 15 jarige Joris nadat hij thuis spullen had verzameld vertrokken. Buren kwamen erachter toen het inbraakalarm afging, ze hadden Joris wel naar binnen zien gaan maar even later niet meer naar buiten. Na zon half uurtje na aankomst van de jongen werd het alarm
Deel 7 Een beetje teleurgesteld loop ik terug naar mijn kamer, daar trek ik mijn kast kopen en bekijk de kleren die ik nu heb. Sokken met gaten, onderbroeken zonder elastiek, broeken die veel te klein zijn, t-shirts waar de afbeelding die erop staat vervaagd is. Niks is eigenlijk meer in die staat dat ik er mee over straat wil. De laatste keer dat ik kleren kreeg is nu denk ik ook wel zo'n dik jaar geleden, toen kreeg ik een witte blouse en een zwarte broek voor een begrafenis. Eindelijk zag ik
Deel 6 Eenzaam zit ik aan de keukentafel, voor het eerst in jaren met een heerlijk koud glaasje cola. De laatste periode heb ik zowat niks lekkers te eten en te drinken gehad. Ik had per week één goedkoop flesje met van die vieze nep-ranja van de Aldi. De rest van de week dronk ik water, naar school had ik geen brood. Dat was niet nodig vond ze, ik at alleen 's avonds en kreeg 's ochtends een bak met yoghurt. Natuurlijk de goedkoopste die er te vinden was, want daar had ze een handje van. Alles
Deel 5 Sadistisch had ze me aangekeken, net alsof haar dromen uit zouden komen. In haar ziekenhuisbed lag ze met haar laptop op haar schoot en haar telefoon al aandachttrekkend aan haar oor naar me te staren. Met haar standaard boze en wrede blik. Die blik wat me normaal doet zeggen dat ik moet rennen, maar nu hoef ik niet te rennen. Er zitten talloze andere mensen in deze kamer, allemaal druk pratend. Dus ze kan me niks maken. Ik zou nu eens normaal met haar kunnen praten, waar ik op zich wel
Mamma heeft kanker Ook dit jaar lassen we een zomerstop in, afgelopen jaar hebben we deze ook gehad alleen is deze toen die tijd niet aangekondigd omdat alles via een topic ging. Dit jaar doen we dit dus wel. We zitten nu hellaas in een periode waar een het verhaal "Mamma heeft kanker" loopt, dit verhaal wordt dan natuurlijk stil gelegd tot aan het eind van de zomerperiode. In de periode van 12 Juli tot en met 26 augustus zijn er geen projecten binnen deze blog actief. Deze tijd wordt daar in
Deel 4 Samen zitten we zo een tijdje, seconden of misschien wel minuten gaan voorbij voordat we iets zeggen. “Gaat het?” klinkt er een stem naast me, het is een vrouwenstem. Letterlijk en figuurlijk, de lichte spanning gierde door mijn lichaam toen ik deze arm voor het eerst voelde. De zachte, lichte vriendschappelijke arm. Dat moest toch wel van een meisje zijn? Dat moest toch wel gewoon iemand van mijn leeftijd zijn? Ik hoopte stiekem, nee ik verwachtte Vera. Maar nu ik de stem hoor, en langz
Deel 3 Al creperend van de pijn fiets ik over de straat het schoolplein op, het is dinsdag en dus hebben we de eerste 2 uur gym. Ik blijf wekelijks na voor gym omdat ik simpelweg niet durf te gymen en douchen. Het idee dat al mijn klasgenoten alle blauwe plekken en schaafwonden zien maakt me bang. Moet je voorstellen dat ze het doorgeven aan mijn mentor en dat die dan contact opneemt met mijn moeder, dat wordt mijn dood. De reden waarom ik dus nu al anderhalf jaar lang aan de kant zit, is zoge
Als lidzijnde een blog hebben is op zich wel bijzonder, daar worden dan ook veel vragen over gesteld door andere forumgebruikers. Maar ook simpele vragen over de opzet van verhalen hoor ik vaak voorbij komen. Meestal geef ik geen antwoord, maar vandaag beste lezers doe ik een boekje open van wat er allemaal achter de schermen gebeurt. Algemeen Sinds eind vorig jaar is deze blog in de lucht waarmee ik het allereerste lid was (gang/corp uitgesloten) die een eigen blog heeft gekregen. Inmiddels
Deel 2 Wie ik dan wel mag zijn? Ik ben Joris, gewoon Joris. Nou ja, of ik me überhaupt nog Joris mag noemen is mijn vraag. Sowieso is de vraag of ik überhaupt een jongen ben die op aarde is gekomen om te leven. Ik weet het niet, maar in zoverre lijkt het mij van niet en ben ik gewoon een grote flop. Net als alles en iedereen. Ik ben dus gewoon, niemand. En niemand, die is 15 jaar oud. Een normale leeftijdsgenoot zou nu een heel verhaal ophangen over hobby’s en dat soort dingen. Helaas kan ik da
Deel 1 - Introductie “Godverdomme, vies kutkind, kom hier!” hoorde ik, al rennend naar boven. Met pijn in mijn veel te kleine schoenen probeerde ik naar mijn kamer te rennen. “Je bent verdomme een ondankbaar kutkind, kom hier!” hoorde ik mij moeder weliswaar bijna buiten adem net iets achter mij naar boven roepen. Ik rende mijn kamer in, en dook snel onder mijn dekens en wurgde mijn hoofd in mijn kussen. Maar ook dat kan zoals gewoonlijk de onweerstaanbare woede van mijn moeder niet tegenwerken
Aankondiging (let op: Dit is een verhaal, geen waarheid, geen grap of iets in die richting, dit is een verhaal gericht naar de jeugd om een beetje het idee te krijgen hoe zoiets aankomt.) Een nieuw verhaal op GTAForum die misschien nog wel aangrijpender is dan het vorige, Joris een 15 jarige jongen woont samen met zijn moeder alleen thuis. Terwijl hij thuis voor alles en iedereen klappen en ruzie krijgt borrelt er in de vrouw die die klappen geeft een kanker naar boven. Op de dag dat Joris uit
Wacht niet tot mogen want morgen is vandaag afgerond & kort nawoord Een item hieronder lees je het (korte) laatste deel van dit verhaal wat al een tijdje op GTAForum loopt, het verhaal telt nu 29 delen. Dat houdt in dat dit verhaal voorlopig het langste verhaal is wat ooit op GTAForum heeft gestaan, persoonlijk ben ik daar best wel trots op. En daarom vind ik het jammer dat ik dit verhaal moest afkappen. Maar zoals je misschien al gemerkt hebt wordt dit langzamerhand nogal saai, en daar waa
Deel 29 2 Weken na het voorval in het gerechtsgebouw… Timon “Ready up?” hoor ik Karin vragen. Met een boekentas vol boeken en schriften, en een broodtrommel nog in mijn handen sta ik in de keuken. Klaar om opnieuw naar school te gaan, verder te gaan met mijn opleiding. Nouja, beginnen aan een nieuwe opleiding. Fuck luchtvaarttechniek, ik ga opnieuw beginnen in de horeca. Het is misschien wat laat, maar vandaag zijn de eerste stappen om mijn leven weer op touw te brengen. Ik hoor hoe Sanne van
Deel 28 Verteller Sven zag zijn kansen en is gevlogen, maar niet voor lang. Beneden bij de voordeur stonden verscheidene beveiligers klaar om hem op te vangen. Een flinke stroomshock in zijn rug was het gevolg. Geheel buiten bewustzijn, en niet wetend wat hij heeft gedaan wordt hij in het gevangenisbusje opgesloten. Samen met hem stapt een verpleger in het busje, het wordt een moeilijke tijd voor hem. Terwijl Sven geboeid en geheel buiten bewustzijn vertrekt richting Almere is het binnen in de
Deel 27 Sven Niet wetend wat ik zeggen moet zit ik tegenover mijn voormalig vriendje, het vriendje wat ik een korte tijd geleden heb gegijzeld en dingen heb aangedaan die je niemand toewenst. Een paar minuten geleden vroeg hij, met een grote brok in zijn keel ‘waarom?’. Ik weet niet wat ik daar op antwoorden moet, want ik weet zelf niet meer waarom ik het eigenlijk gedaan heb. Ik hield van hem, en nog steeds. En wat ik met hem heb gedaan is niet goed, maar dat wat hij mij aandeed toch ook niet
Vaste tijden & Uitstel deel 27 Zoals sommige wellicht al gezien hadden, staat er bij statistieken een datum wanneer er een nieuw deel uit is gekomen. Ik heb daar eigenlijk de gewoonte van gemaakt om elke zaterdag rond de klok van elf een nieuw deel online te zetten. Ik wil dat bij deze dan ook bevestigen, elke zaterdagavond een nieuw deel van WNTM dus. Zet het in je agenda . Om dan meteen maar in stijl te beginnen moet ik jullie mededelen dat er morgen geen nieuw deel is, dat omdat mijn l
Deel 26 Timon Ik heb Sven al ruim twee weken niet meer gezien, en toch nadat hij mij alles heeft aangedaan wou ik hem nog een keer zien. Natuurlijk zag ik hem vijf minuten geleden in de rechtszaal waar het oordeel bekend gemaakt werd. Tel je de vele bewakers niet mee, zitten we met zijn vieren nu rond een tafel. Sven, Sanne, Karin en ik. Waarom wou ik dit? Ik weet het eigenlijk niet meer, nu hij tegenover me zit weet ik niet meer wat ik zeggen moet. Ook al heb ik dagenlang lopen nadenken wat i
vanaf nu is Fiegel's verhalen officieel online. Je vind in deze blog het spannende verhaal 'Wacht niet tot morgen, want morgen is vandaag'. Ook wil ik deze blog gaan gebruiken voor spin-off's of nieuwe verhalen. Ik wil graag de GTAForum crew bedanken voor het medewerken aan dit project. Zonder de crew was er deze blog namelijk helemaal niet geweest. Ook Jacky-2007 en Visser23 wil ik bedanken voor hun inzet aan de blog. Jacky heeft alle delen van het verhaal gecheckt op spelling en heeft aangegev
