De grotendeels ongerepte natuur van het Noordpoolgebied wordt van verschillende kanten bedreigd. De toekomst van ijsberen is daardoor onzeker. Sommige wetenschappers houden er rekening mee dat voor het einde van deze eeuw nog maar een derde van het huidige aantal ijsberen over zal zijn.

Smeltend zee-ijs

De grootste bedreiging voor de ijsbeer is klimaatverandering. Door temperatuurstijging smelt namelijk het zee-ijs in rap tempo. In het huidige tempo zal binnen één generatie het grootste deel van de Noordpool ’s zomers ijsvrij zijn. Voor de ijsbeer, die vanaf het ijs op voornamelijk ringelrobben jaagt, is dat desastreus. Het betekent dat hij ’s zomers niet meer voldoende op kan vetten om de winter door te kunnen komen.

Mens-ijsbeerconflict

Dat betekent ook dat de ijsbeer vaker aan land komt om zijn kostje bij elkaar te scharrelen. De kans is groot dat hij daar op mensen stuit en die confrontatie niet overleeft.

Jacht

In de jaren ‘70 van de vorige eeuw was de ijsbeerpopulatie dramatisch gedaald tot zo’n 5 tot 10 duizend ijsberen. In 1973 sloten de ‘ijsbeerlanden’ daarom het IJsbeerverdrag. Daarin werd de jacht gereguleerd en in Rusland en Noorwegen zelfs verboden.

Dankzij het verdrag is de ijsbeerpopulatie goed hersteld, maar illegale jacht in met name Rusland vormt opnieuw een gevaar voor de ijsbeer.

Vervuiling en verstoring

Het smeltende zee-ijs maakt de Noordpool toegankelijk voor olie- en gaswinning en voor scheepvaart. Dat brengt echter onaanvaardbare risico’s met zich mee. Want bij ongelukken zijn de rampen niet te overzien; in het extreem koude klimaat is olie niet op te ruimen en breekt het bovendien slecht af. En dat geldt ook voor andere chemicaliën. De stoffen hopen zich op in de prooidieren en uiteindelijk in de ijsbeer zelf.

Samen kunnen wij een deel van het uitsterven van de ijsberen tegenhouden. Doe jij mee?