De nacht is de jong en de avond is kort. Zachtjes zet ik stappen op de keien die leidden naar mijn huis. Langzaam dwaal ik de trap op en zoek naar ik naar mijn sleutel. De kamer is donker wanneer ik binnenloop en licht schijnt mij toe. Het leven is anders wanneer je niet meer op het forum actief bent.

Vroeger was het anders. Ik was een stuiterbal, postte met alles dat los en vastzit. Ik werd volwassen online - wat een geschenk, als eerste van een generatie. Het heeft duizenden jaren geduurd voordat we van jager-verzamelaars volledig naar landbouw overschakelden, de mensheid heeft thans maar 14 grote dieren gedomesticeerd, maar het duurde maar één generatie om op te groeien met het internet.

Nu ben ik volwassen, althans, het voelt zo. Soms kijk je om, zoals ik in de kamer. Buiten is het donker, de straatlantaarns lijken af te dwalen naarmate je verder naar de horizon kijkt. 

Ik ben thuis, niet weg, maar toch, niet schier, wat ik lijk: anders, doch - op een of andere manier - rijk.