Editie 54 - De Snuffelaar

Het is een mooie zonnige dag. Ik loop triomfantelijk de bouwmarkt binnen, mijn ogen vallen direct op de airco die staat te borrelen als een dronken zwerver op de dam in Amsterdam. Je kunt merken dat hij het zwaar, moeilijk en vernederend vindt om in een bouwmarkt te staan, omdat niemand er eigenlijk 'iets' aan heeft. Het is namelijk doorgaans erg koel in een bouwmarkt. Ik besloot dus als een dolle stier uit Marokko naar het apparaat te hollen en ik maakte een salto richting de magnifieke airco. Boem! Wat? Pats? Rats? Klets...

En ja, tien minuten later zat ik een donkere kamer. Vastgebonden aan een stoel, en met mijn handen op mijn rug. Opeens ging het licht aan en ik schrok en in mijn verbeelding zag ik een bloedmooie dame, hoe dichter ze kwam hoe lelijker ze werd. Toen ''het'' zo dicht op mijn stond bleek het een hem te staan, het was de bedrijfsleider van de winkel. "Je zit in de problemen jonge man!" Maar...? Maar...? "Niks te 'maaren' Hank! Onze airco die er voor zorgt dat onze medewerkers niet smelten achter de toonbank is kapot... HE-LE-MAAL KaPOT! En dat ga jij betalen!?". Ik bedacht mezelf en wist dat ik mezelf hier uit moest helpen, want het apparaat had een prijskaartje van maar liefst "Een jaar salaris, folders rondbrengen...".

Ik maakte een dikke rochel van mijn spuug en spoog op de het licht- knopje. Het licht doofde in de kamer en de kamer werd pik en pik zwart. Ik pakte de pen die naast mij lag en kraste een leuk kinder gezichtje op de baas. Ik rukte de touwen los en sprong richting de deur, de wereld ging rustig, maar dan ook heel rustig langs me heen. Ik realiseerde dat ik in een nare positie was beland, maar probeerde er het beste van te maken. Ik rende de deur uit en sprinte naar buiten, buiten was een bosje en ik besloot daarin te gaan wonen. Ik pakte een lucifer en maakte een kampvuur. Maar ik ontdekte dat er een survival kit in mijn broekzak zat. Daar zitten gadgets in dacht ik, ik pakte het uit en er bleek een laptop in te zitten.

Ik besloot hem te keuren en hier is mijn fameuze commentaar op dit pracht product "Ja...? Gewoon kut product hé." En ik besloot weer naar huis te keren, de airco is tot mijn verdriet nog steeds kapot en ik heb besloten nooit meer terug te keren naar die winkel, alhoewel de behandeling op de stoel wel erg zwoel ging; even dacht ik dat het een vrouw was... Al goed; Arme verbeelding..