Dit artikel is geschreven door "SummerBase".

Appels en peren ik begin het eindelijk te leren. Omdat ik geen camera heb om de gave en geile plaatjes op de gevoelige plaat vast te leggen besloot ik maar eens naar de stad te gaan. Omdat ik deze week vergeten ben de koeien te melken bij boer 'slipjescontainer & zonen' te melken moest ik zelfs met de bus, want anders ging ik altijd met de oeberkeile traktor van boer Henkie. Al goed, ik zal vertellen hoe mijn dag verliep en ik hoop dat jullie er van genieten. Onderweg kwam ik een hoop kedjets tegen dus vermaak je rijkelijk...

Ik stapte de bus in en bedacht mezelf toch maar met de volgende bus mee te gaan... Waarom? Weet ik niet, had ik zo maar even zin in. Bij de volgende bus merkte ik dat de band lek was en daar kon ik dus ook niet echt in mee, want je weet maar nooit met die achterbakse bussjauwfeurs. Na drie uur wachten op een bankje dat nog afstamt van voor de oorlog kwam er eindelijk een goede bus en ik voltrok mezelf naar binnen. Het was prachtig, overal stoelen beplakt met kauwgom en spuug. Ik gaf de bussjauwfeur een euro (ja dat kan hier in boerenland, Fryslan Boppe). En toen kwam ik de eerste gadget tegen.

De prachtige stempelaar... Ik vroeg sjaak de bussjaufeur of ik hem even grondig mocht bekijken en voor één natte zuigzoen mocht meneer 'ik' het apparaat even lenen. Op weg naar mijn besmeurde stoel stempelde ik alles wat ik zag onder met het dinkie. Ik merkte hoe vet het was, en dit is dus absoluut de kedjet van de moant (maand). Nou verder wat moet je er mee? .. Niks eigenlijk, omdat je jezelf toch alleen maar verveelt als je dit oeberhaupy gebraucht.

Ik werd bij de volgende halte er direct uitgegooit en ik wist -zelfs de koeien niet- waar ik was. Ik besloot dus een tent te maken van een regenjas die ik nog in mijn beren rugtas had. Ik pakte een paar stukjes hout en ik had direct weer een gadget- Wat? Welke gadget? HOUT! Heerlijk spul. Ik heb als een hond met een natte neus geslapen. De volgende dag merkte ik helaas wel dat al mijn spullen gejat waren, maar goed... zonder iets of zonder kleren (ja die waren ook weg) ging ik naar de koe toe. Ik vroeg aan de koe ben jij ook zo moe? Hij zei: 'Boe...'! Nou wat origineel weer zeg...

En ik ging in de nacht naar huis, omdat ze anders mijn gespierde lijf konden zien. Nee niet mensen hé, maar ik bedoel de koeien... Want zeg nou zelf? Dat heet gewoon discrimineren, die koeien zouden er ook zo uit willen zien als de mens... een koe is niks meer en niks minder dan een hoopje zieligheid... maar........ de maken wel lekkere melk en daarvan kon ik tevens een nacht overleven. Van de melk van jenkie (de plaatselijke boerin) overleven. En hoe at ik... Nou ik had nog een doosje met dummies in mijn broekzak zitten...

En ik leefde nog lang en gelukkig... Zo! Klaar weer... Inpakken die hap en nu een lekkere zak sjips opentrekken en onderuitgezakt zitten achter de tv... © Dit verhaal berust op alle rechten en er kan niks aan vast gekoppeld worden. Spelfouten worden expres gemaakt, en onwaarheden berusten op het recht van vrijheid van meningsuiting. Dus... Dei moest thuuskomn want dei moest pielewassen. ( )