Dit artikel is geschreven door "SummerBase".

Het is verhaal tijd van Summie!

We gaan het deze week anders doen. Deze week geen saaie kak of oude mannen die smerige boekjes lezen. Nee deze week gaan we op bezoek bij de boze wolf, in het grote beren bos. Waarom? Omdat ik daar zin in heb en omdat het weer eens wat anders is. Uiteraard is dit niet voor niets de rubriek "De Snuffelaar" dus er komen ook handige gadgets in voor. Helaas geen foto's er bij, want de boswachter wilde niet dat het op de gevoelige beeldschermen van jullie kinders vast gelegd werd. Das' balen, dan moet je maar informatie uit mijn verhalen, halen.

* - -- Tromgeroffel -- - *

Ik zal mezelf eerst even voorstellen. Ik ben Jan, ik ben een avonturier. Iemand die van de natuur houdt en iemand die niks liever doet dan boeken lezen. Geen droge porno, maar natuur boeken met de mooiste planten en de diepzinnigste verhalen. Ik hou er van en het is mijn leven. Ik ga graag naar het bos, bijna elke dag.

Gister ging ik ook naar het bos en ik kwam daar iemand tegen. Het was een wolf, ik kom wel vaker een wolf tegen, maar dit keer was het een speciale. Het was de boze wolf, de wolf die boos is als je hem aankijkt. Ik was bang, banger dan bang. Ik pakte mijn geweer, een nieuw gadget dat ik net heb gehad van mijn grootmoeder. Ze was dol op geweren. Ik schoot als een dolle kip in het rond en schoot tot mijn geluk fout, want op het afschieten van dieren staan hoge schulden.

Waarom schoot ik mis? Ik zou 't niet weten, maar de boze wolf kon wel praten. Hij sprak tegen mij en we gingen naar zijn huis. Ik vertrouwde het niet helemaal dus ik hield mijn geweer stevig vast, want er zat nog maar één kogel in. Én één kogel zou genoeg wezen om het arme, kwade diertje te ontdoen van een hap lucht. In zijn huis bood hij mij een kop soep aan. Ik wist dat het niet helemaal goed was, maar ik at er toch van. Ik werd overmeesterd door een gloed van pure energie.

Het was heerlijke soep, maar er zat een speciaal goedje in. Het was een goedje, waardoor je alles geloofde van de boze wolf. Het was een gadget om je verlangens aan iemand te koppelen. Uiteraard heel slim van de wolf, maar ik wist dat ik hier weg moest zijn. Tot hij zei "Kom jij eens even terug". Ik liep als een lief duifje naar hem toe en hij wou mij een appel aanbieden. Ik wist dat ik dit niet moest doen, maar tot mijn grote spijt deed ik het toch.

De appel was voor sneeuw witje en op het voorschrift van het goedje, van zonet, stond dat een stuk groente het goedje deed vernietigen. Ik was dus weer terug bij af en had mijn verstand weer terug. Ik pakte mijn revolver en richtte op de boze wolf. Een seconde voordat ik de trekker overhaalde en het verlossende schot zou lossen dacht ik, aan de pijn die hij zou hebben. Als een nietsvermoedend slachtoffer van de boze wolf besloot ik om het niet te doen. Hij bood zijn excuses aan vanwege het goedje en ik ging samen met hem naar de zeven dwergen.

Hij trok een mooie jurk aan en hij voelde zich direct op zijn gemak. Het was namelijk een travestiet, een mannelijke boze wolf die liever een vrouwelijke boze wolf zou willen zijn. Maar hij was dat tot zijn diepste, treurigste verdriet niet. Bij de dwergen aangekomen werden we direct in de boeien van de politie geslagen en dat ging op een gepaste manier. De wolf werd met een mitrailleur door zijn kop geschoten en ik werd als een dolle hond in de wagen gegooid. Er was een verrader in het spel, ik wist het, het waren de kevers van het huis van de, zojuist overleden boze wolf.

Ik werd afgevoerd naar het bureau en ik werd dagenlang vastgehouden, maar ik liet geen woord vallen over de snode plannen van de wolf. Op een gegeven moment werd ik zo gemarteld, met de modernste snufjes van dat moment dat ik één woord liet vallen. Het was het woord "Pizza". En ze lieten me vrij en we gingen met zijn allen pizza eten bij de Pizza boer "Sjekkie, om ze trekkie". 't was heerlijk en ik heb genoten van een week vol spanning en avontuur. De wolf werd gedeponeerd aan het leger des heils en daar hebben ze ook lekker gegeten dus.

Einde!