Deze rubriek is geschreven door HerrieM

Weer zo’n irritante top 10

Ikkes is gestopt met de tien en hij heeft als opvolger Twankala gevonden. Echter kan een beetje concurentie geen kwaad, dus heb ik besloten om ook een top 10 te maken. Ik ben een fanatieke gamer, iets wat weinigen zal verbazen. Gamen moet vooral ook ontspannend zijn, dat geldt denk ik voor iedereen. Wat is er dan erger dan een game die het bloed onder je nagels vandaan haalt. Daarom heb ik een top 10 samengesteld met de grootste ergernissen aan games.

10. Tijdslimiet

Ik ben geen Jack Bauer. Een tijdslimiet zorgt dat ik me moet haasten. Bij een racegame is het nog ok, maar voor de rest, geef me de tijd om een level te verkennen.

9. Unskippable cut-scenes

In spellen worden steeds meer verhalen gestopt. Om die verhalen vorm te geven hebben ze de cut-scenes uitgevonden. Sommige prachtig, andere alleen maar opvulsel, maar niets is erger dan een cut-scene die je niet kunt skippen. Als je het spel voor de vijfde keer doet, weet je onderhand wel hoe het zit, laat me dan rustig verder spelen.

8. Savepunten

Je bent al een tijdje bezig met het spel, en dan komt je moeder om de hoek om te vertellen dat “we” over 10 minuten vertrekken. Dus nog even snel opslaan, maar ja in dit spel moet je bij een witte spiegel staan, of een blauwe kristal. En waar kan je dat kreng in dit level vinden.

7. Vaste controls

Een prachtig spel, verslavend, maar mijn linker hand kan die hoek van die drie knoppen die ik tegelijk moet indrukken niet aan. Even naar het menu om de toetsen aan te passen. Controls, daar zul je het hebben. Ja met mijn linker hand moet ik de W, C en T drukken om de doos op te pakken. Als we van die T een D maken moet het lukken. Maar het spel is net als mijn docent van de basisschool, ik mag de d en t niet zomaar verwisselen wanneer mij dat handig uitkomt. En net als bij mijn leraar heb ik er bij games ook een hekel aan.

6. Backtracking

Je hebt ingewikkelde gangenstelsels en je komt aan bij een deur. Ja hoor, je hebt een sleutel nodig. Je zult dus het hele veld af moeten zoeken naar de juiste sleutel. Sommige spellen hebben logische locaties voor deze dingen. Andere spellen laten je het hele level teruglopen omdat je vergeten bent een bloempot in kamer 1 kapot te slaan. Die ander 137 bloempotten bevatten niets, maar die ene is bijzonder. Als dit backtracking meerdere malen in een spel gebeurd heb ik het al snel gehad. Het is de rede dat ik met Metroid Prime ben gestopt.

5. Karakters kunnen niet zwemmen

Water wordt vaak gebruikt als afbakening van het spel, maar de wijze waar op is meestal triest. Neem nou Belmont van de Castlevania serie. Niemand is veilig voor zijn zweep, vleermuizen, zombies, weerwolven en zelfs Dracula. Maar als het om water gaat kun je het wel vergeten. Als je nu een heks speelt kan ik het me nog voorstellen, maar bij figuren als doorgewinterde commando’s is het pure onzin.

4. Gecopieerde games

Heb ik de verkeerde game gepakt, dit lijkt wel Need for Speed. Nee het heet toch anders?!? Een veel voorkomend probleem, game developers hebben te weinig fantasie. Dit heeft misschien meer met de marketing afdeling te maken, maar toch. Ze kiezen voor een kopie van een succesvolle game, in plaats van een nieuwe te ontwikkelen.

3. Lange laadtijden

Je hebt even een drie kwartier om te gamen, dus pak je snel een shooter. Even die opgebouwde agressie van school of domme opmerkingen van de baas weg knallen. Game opstarten en daar zit je dan… te wachten.

…

Hij is begonnen. Pak aan stelletje %@%#. Ik schiet jullie allemaal overhoop. Jullie kunnen niet vluchten, ik weet dat jullie achter die deur zitten. Haha, ik kom er aan, wat… oh, een laadscherm.

…

He, de kamer is leeg, was het toch de linkerdeur. Even terug.

…

Dan deze deur maar.

…

En dan is het tijd om te gaan eten.

2. Enorme stijging moeilijheidsgraad

Je kent het wel, je bent aan het spel begonnen om easy, want het is je eerste keer. Na een tijdje spelen heb je het onder controle, je kunt eerst een kopje koffie halen voordat je de alien/monster/bad guy naar het hiernamaals schiet. Sportwedstrijden win je met zo’n overmacht dat de uitslag van andere sporten lijkt te komen. Juiste ja, het is tijd voor een hogere moeilijkheidsgraad. Ok, menu, options, difficulty. Laten we die eens op medium zetten. New game, play. … Game over. Wat, waar komt dat vandaan. Nog maar een keer, game over. Het is duidelijk, sommige games weten niet wat een opbouwende moeilijkheidsgraad is. Je hebt of gapend makkelijk, of haaruittrekkend moeilijk, en jammer genoeg niet verslavend uitdagend.

1. …

Hier heb ik maar niets ingevuld. Iedereen heeft zijn eigen mening en niemand zal het volledig eens zijn met mijn lijstje. Daarom is de grootste ergernis om zelf in te vullen, zodat iedereen het tenminste eens is met de nummer 1. Ik ga nu maar verder met ergernis nummer twee. Klote oranje fret.