Deze rubriek is geschreven door Jowx!
Waar zijn we mee bezig? Als we wakker moeten liggen van het klimaat. Als we niet kunnen kiezen tussen privé en werk. Als het wachten op zorg ons nog zieker maakt. Waar zijn we mee bezig? Is een vraag die ons bezig houd, en die ons uitdaagt tot antwoorden. Wij zijn denkers, en doeners. We pakken problemen op, draaien ze om, keren ze binnenstebuiten. Op jacht naar oplossingen, omdat we geloven dat het beter kan. Vergrijzing is geen probleem, en van werk mag niemand arbeidsongeschikt worden. Noem ons een idealist, noem ons een onrealist. Maar wie nergens in geloofd, zal ook nooit iets veranderen.
lt9Jig3dCAs
Welkom bij de nieuwe editie van Joris' Column, in alweer de vierennegentigste editie van Oceans Weekly News. We komen steeds dichter bij de honderdste editie, nooit gedacht dat het zover zou komen. Wat begon als een simpele krant op het GTAForum, heeft zich ontpopt tot een van de grootste projecten op ditzelfde forum. Het is mooi om te zien dat Oceans Weekly News zo lang, zo goed is gebleven. Gelijk ook een mooi moment om eventjes ergens bij stil te staan, want waar zijn we nou toch in godsnaam mee bezig? Ik denk dat jullie de reclame wel eens op tv voorbij hebben zien komen, naar mijn mening is het een van de mooiste reclames die ik tot nu toe gezien heb. Niet zozeer het beeld, maar de tekst en de boodschap doet het hem.
Waar zijn we mee bezig? We helpen onszelf langzaam naar de klote, zowel individueel als wereldwijd. We smelten letterlijk langzaam weg, de poolkappen brokkelen langzaam af in zee. We bezorgen ons eigen en onze omstanders met alle gemak en plezier door het roken kanker, om maar niet te spreken over het verbale gebruik van de ziekte. Onder het motto van de vrijheid van meningsuiting beledigen we jan en allahman, tolereren doen we niet. We bemoeien ons met alles en iedereen, behalve met onszelf. We willen de wereld verbeteren, maar onszelf het liefst sparen. Het grootste gedeelte van de mensen die arbeidsongeschikt zijn, zijn dit geworden door arbeid. Werk neemt steeds meer van onze tijd in, er blijft geen plek voor een gezin. Alles word duurder, om over de benzine maar geen woord meer vuil te maken. Een onenigheid lossen we op met onze losse handjes, als iemand je ergens over aanspreekt moet hij maar dood. Wij zwemmen in luxe, andere mensen sterven vanwege het gebrek aan voedsel. Wij maken ons schoon met het water waar andere mensen een moord voor doen, of zelfs voor sterven. Maar toch vinden wij het nodig om te klagen over alles om niets, want wij hebben het zo slecht. Het word tijd dat we veranderen, het word tijd dat we verbeteren.
Vraag jezelf eens af waarom we zeuren, hebben wij eigenlijk wel het recht om te zeuren? Ach, theoretisch gezien heb je altijd het recht om te zeuren. We zeuren maar over die dure I-Pod waar we nog 10 euro voor tekort komen, of over de hondenpoep die glorieus op straat ligt te zonnen. Of nee, het weer! Het regent hier teveel, maar als de zon schijnt is het te benauwd. Frustratie in het verkeer, omdat je medeweggebruiker drie hele seconden eerder op zijn bestemming wilt of moet zijn. Het geweldige ritsen, elkaar de ruimte geven om in te voegen. Of beter, elkaar op het laatste moment nog inhalen om.. Tja, waarom eigenlijk.. Jezelf volgooien met drank, om de volgende ochtend iedereen de grond in te boren vanwege de hoofdpijn. Zucht, we moeten zo vroeg opstaan. Eindelijk is het weekend, zijn we echt aan toe, nu de vakantie nog. Schat, ik moet overwerken en ik kom om 03:00 thuis, welterusten hé. Oja schat, geef ook de kinderen een kus van me, weten ze nog hoe ik heet? Shit, het Nederlands elftal speelt waardeloos en word er terecht uitgeknikkerd. Maar zeuren over het zeuren blijft altijd favoriet, je zeurt teveel! Natuurlijk zeur ik zelf ook, volgens sommige zelfs erg vaak.
Waarom kunnen we niet gewoon gelukkig zijn? Kijk eens om je heen, bedenk je eens wat je allemaal hebt. Je kan gaan en staan war je maar wilt, niemand die je echt dwingt om iets te doen. Elke ochtend kan je ontbijten, elke middag kan je lunchen en elke avond krijg je naar alle waarschijnlijkheid een warme maaltijd voorgeschoteld. Iedereen die dit leest heeft een computer, je zal vast ook wel meer in huis hebben. Een televisie, dvd-speler, radio, magnetron, gameconsole en natuurlijk de mobiele telefoon voor elk individu. Waarschijnlijk ben je het als je naar school gaat het niet met me eens, maar je hebt zelfs het geluk dat je kan studeren. Ouders die om je geven, vrienden en misschien zelfs een geliefde. Allemaal dingen waar we trots op moeten zijn, allemaal dingen die ons tevreden en gelukkig moeten maken. Maar toch zijn we niet gelukkig, toch blijven we zeuren en willen we altijd meer van alles. Een mens is nooit tevreden, niks kan daar blijkbaar aan veranderen. Waar in Afrika iemand blij is met een zak rijst, gooien wij het maandelijks in de vuilnisbak omdat we teveel hebben gekocht of er simpelweg geen trek meer in hebben. Waar zijn we dan mee bezig?
Waarom pikken we niks meer? Alles wat er gezegd word is een aanval op onszelf of op een ander, meningen en kritiek bestaat niet meer. Als er een paar debielen een bushokje slopen, mag je daar niks van zeggen. De dappere meneer die wel het lef heeft moet het met de dood bekopen, iedereen is er verontwaardigd over maar het blijft tegelijkertijd wel gebeuren. Een simpele spotprent over Mohammed, een profeet van de Moslims/Islam, is uit den boze. Wanneer je een afbeelding van Mohammed of een andere profeet maakt, moet je dood. Dat is toch achterlijk? Maar ook wij kunnen er wat van, kijk alleen maar eens naar de reclames die worden aangevochten door Christelijke labielen. Herinner je de reclame van iemand die Jezus aan het kruis voor moest stellen, met het bijpassende liedje ''Always look on the bright side of life''. Nou, dat ging er dus niet in bij de extremisten van het Christendom. Nu wil ik hier absoluut niet beweren dat iedere gelovige labiel, extremist of wat dan ook is, maar het is absoluut zeker dat sommige het geloof als goed excuus gebruiken om hun idealen aan ons op te dwingen. Vrijheid van meningsuiting is geen excuus om mensen te beledigen, we zijn vrij om te zeggen wat we denken mits we anderen daarbij niet kwetsen. Iemand opzettelijk kwetsen, je vervolgens beroepen op het recht van vrijheid van meningsuiting en vreemd opkijken als er ophef over ontstaat. In je eigen land nog wel! Wat dat betreft mag Wilders van mij in een grot gaan zitten, de muur met Delfts Blauw betegelen en z'n hoofd kaal scheren. Zijn haar kan hij vervolgens doneren aan die stichting die haar inzamelt voor kankerpatiënten, is dat kapsel nog ergens nuttig voor.
We beseffen het gewoon niet hoe goed we het eigenlijk hebben, maar het kan altijd beter. We willen altijd meer, maar zien niet dat we al zoveel hebben. Geniet nou toch eens van wat je hebt, en begin daar nu mee! Word wakker, stop je hoofd uit het raam en geniet van de frisse lucht. Loop de trap af (of stap over de drempel van je kamer) en geef je ouders of geliefde een knuffel. Geniet van je verse ontbijt. Doe je ding, en geniet ervan! Het leven is te kort om alsmaar over alles wat los en vast zit te zeuren, of om jezelf door het leven heen te jagen. Misschien kunnen we de situatie op deze wereld niet veranderen, maar we kunnen zeker gelukkiger zijn. We kunnen zeker meer genieten van het alledaagse. Geef eens de aandacht aan de dingen die je al hebt, niet aan de dingen die je nog wilt krijgen. Geef de aandacht aan de dingen waarvan je houd, niet de dingen je je verplicht acht. Sta stil bij elk moment in het leven, gun jezelf het geluk dat je verdiend. Want zeg nou zelf, waar zijn we mee bezig? Wie weet is het morgen wel voorbij, dan leven we niet meer, of niet meer zoals we gewend zijn. Wat dan? Kan jij zeggen dat je een gelukkig leven geleid hebt? Kan jij zeggen dat je alles gedaan hebt wat je wilde doen? Vast niet! En waarom dan niet? Tja.. Dat kan je vandaag nog veranderen, je hebt het helemaal in eigen hand.
Bedankt voor het lezen en ik hoop jullie graag de volgende week bij de vijfennegentigste editie weer terug te zien bij een nieuwe editie van Joris' Column en Oceans Weekly News, tot de volgende week!
Joris
2 reacties
Recommended Comments