Editie 102 - De Tien

Artikel geplaatst door Thundercover 7 september 2008

401 bezichtigingen

Hoeveel procent heb je GTA Vice City uitgespeelt?
91 leden hebben gestemd

1. Hoeveel procent heb je GTA Vice City uitgespeelt?
- 10%
  
  5
- 20%
  
  6
- 30%
  
  1
- 40%
  
  2
- 50%
  
  11
- 60%
  
  6
- 70%
  
  4
- 80%
  
  7
- 90%
  
  40
- 100%
  
  0

This poll is closed to new votes

Deze rubriek is geschreven door Galiorix & Silverbyte

Welkom bij deze gloednieuwe editie van De Tien! In deze De Tien gaan we het over iets hebben, waar sommige mensen van walgen: rippen. Of beter gezegt; rip-offs, in de game wereld. Games die meer dan geïnspireerd zijn op andere spellen en gewoon gruwelijk slecht zijn, bijvoorbeeld omdat veel dingen uit een ander spel komen of omdat ze een concept hebben gebruikt maar de uitvoering er van gewoon helemaal verkloot hebben. Hier een top tien van de slechtste rip-offs van andere games.

1: Guitar Praise - Solid Rock

Veel mensen houden van rockmuziek, maar lang niet iedereen houdt van de muziek die we terugvinden in de 'Guitar Hero' franchise. Gelovigen bijvoorbeeld. Daar heeft men iets op bedacht: Ze komen nu met een nieuw spel, dat speciaal is ontwikkeld voor onze gelovige medemens. In dit spel dus geen nummers met buitensporige teksten (Al dan niet achterstevoren afgespeeld). Nee, beschaafde rock waar zelfs je ouders geen anuskrimping van krijgen. Mooi toch? Ja, in principe wel, maar zoals je misschien al door had, is het een schaamteloze rip-off! Het spel komt namelijk met een gitaar, en waar hadden we dat nou eerder gezien? Juist, in Guitar Hero!

Binnenkort kun je dus lekker van bil gaan met kerkelijke rockmuziek, want de game komt over ongeveer een maandje uit. Ik zou zeggen, rock on!

2: Disney Sports Skateboarding

Iedereen kent Tony Hawk. Lekker rond skaten door leuke dorpjes of andere gebieden en onmogelijk truukjes met je board uit halen. Konami kreeg zo’n 7 jaar geleden het idee om dat concept te combineren met..... Jawel, Disney. Je zou denken dat dat misschien nog wel leuk kan worden maar het werd één gruwelijk geheel, dat wereldwijd helemaal uitgekotst is. Een van de ergste aspecten van dit rampenplan zijn de graphics. Die zijn echt gruwelijk lelijk en lijken op die van een Nintendo 64. Daarnaast is het spel gewoon té moeilijk voor kinderen, welke de belangrijkste doelgroep zijn. Daarnaast laat de camera nooit het beeld zien zoals jij het wilt en de framerate is vreselijk, alles beweegt zo snel als dikke stront in een trechter. De animaties van de personages zijn zo houterig en stijf als robots. Zelfs de muziek van het spel is gruwelijk en veelste over-the-top.

Ik houd er nu over op want ik denk dat het wel duidelijk is dat dit gewoon een gruwelijke rip-off is van een goede serie games.

3: Crazy Frog Racer

Dit is een van de ergste rip-offs omdat het eigenlijk de games waar het op gebaseerd is, belachelijk maakt. Crazy Frog Racer is eigenlijk een commerciële Mario Kart, een fun racer zeg maar. Aangezien Mario Kart een leuk spel is, zou je denken dat CFR dat ook is. Helaas, het is niet het geval. In het spel zit geen storyline en eigenlijk gaat het vooral om racen met Jamba figuren, je weet wel, van die ringtone animatie gevallen. Echt moeilijk is het spel ook niet want je hoeft bijna nooit te sturen, de baan dient vooral als de rails van een achtbaan... De omgeving er omheen is altijd dezelfde donkere en saaie stad en het is niet echt gezellig. De graphics zijn eigenlijk het sterkste punt van het spel maar eigenlijk doet dat er niet echt veel toe in dit genre.

Dus als je lol wil hebben met een leuke racer, koop dan gewoon Mario Kart en laat deze gewoon liggen want niemand zit te wachten op deze commerciële bagger.

4: Dogz

Nintendogs, wie kent het niet. De grote hit van Nintendo waarmee het de harten van vele kleine meisjes (En een paar jongetjes) veroverde. Ubisoft kwam een hele tijd terug echter met een antwoord, in de vorm van Dogz. Het komt er eigenlijk op neer, dat je als personage een puppy mag uitzoeken van je ouders. Dit doe je in de plaatselijke dierenwinkel, alwaar je de keuze hebt uit zo'n 15 verschillende viervoeters. Eenmaal weer thuis komt datgene wat kleine meisjes altijd zo vervelend vinden, het opvoeden van het beestje. Je moet 'm voeren, trucjes aanleren, wandelen, zindelijk maken, en ga zo maar door. Een flinterdun verhaal dus, maar bekijk het van de zonnige kant, het ís een verhaaltje. Het werken blijft echter niet bij je harige maatje, want je zult jezelf ook moeten verzorgen. Zo moet je naar school, moet je je eten klaarmaken, oftewel, de dagelijkse dingen. Echt ontspannend is het niet, maar dat was Harvest Moon ook niet, en dat was toch een aardige game.

Al met al is het geen baggerspel, maar als je de keuze hebt uit deze game en Nintendogs, is die laatste de beste keuze.

5: Hour of Victory

Sommige games zijn zó slecht, dat je je af gaat vragen waarom ze ooit gemaakt zijn. Neem Hour of Victory, een wangedrocht van ontwikkelaar N-Fusion. Aangezien het het beste uit grote WOII games als Medal of Honor en Call of Duty zou combineren, zou het een topspel moeten worden. Nou, niet dus. Ja, elementen uit genoemde games zitten erin, maar zijn zó slecht uitgewerkt, dat je zou overwegen het schijfje resoluut je raam uit te gooien.

Op de cover staan dan wel stoere Sovjets, helaas is de rest van de game een stuk minder stoer. Neem nou de AI (voor de minder begaafde mensen onder ons: Artificial Intelligence ofwel hoe slim personages zijn) van je tegenstanders, die is bedroevend slecht. Wanneer je bijvoorbeeld een granaat naar een vijandelijke soldaat werpt, zal deze vaak niet proberen te vluchten, maar gewoon doorgaan waar hij mee bezig was. Dit resulteert dus in een dode tegenstander (Normaal gesproken een pluspunt, dit keer niet), maar ook in de rijzende vraag 'Hoe heeft dit kunnen gebeuren?'. Het is vrij lastig te omschrijven wat deze game zo slecht maakt. Het zijn eigenlijk gewoon de gejatte spelelementen, en daarmee komen we ook weer uit bij het onderwerp van deze top tien, namelijk het fenomeen 'rip-off'.

We maken hier geen woorden meer aan vuil, laten we het houden bij de conclusie dat dit wederom een slap aftreksel van succesreeksen als Call of Duty en Medal of Honor is.

6: 187 Ride or Die

Mario Kart in een urban-setting, zo kun je deze game het beste omschrijven. Het klinkt leuker dan het is, helaas. Het spelprincipe is simpel: Je racet tegen andere hiphoppers, en komt onderweg verschillende wapen power-ups tegen. Wanneer je deze gebruikt klimt de bijrijder door het autodakje naar boven, om het vuur te openen op de andere deelnemers. Dit klinkt nep en geforceerd, en dat is het ook. Wanneer je een tegenstander raakt met je vuurwapen, zal zijn health dalen. Oftewel: Is je healthmeter leeg, dan is je bak total loss en is het game over.De AI is ook om je vraagtekens bij te zetten. Wanneer je aan kop ligt zullen de andere deelnemers altijd vlak achter je zitten, terwijl ze langzamer gaan rijden wanneer je achterop raakt, wat ervoor zorgt dat je altijd midden in de actie zit. Het is leuk bedacht, maar voelt wel erg fake aan. 187 Ride or Die is een slappe poging in te spelen op de huidige muziekmarkt, die overstroomd wordt door hiphop en rap. Helaas is dit gedrocht ondermaats, wat ervoor zorgt dat het naast het 'rip-off' gehalte ook nog eens onaangenaam is om te spelen. Een afrader is z'n zuiverste vorm.

7: Big Beach Sports

Het succes van Wii Sports is zeker niet onopgemerkt gebleven bij ontwikkelaars. En aangezien iedereen tegenwoordig meedrijft op andermans succes (Gebroeders Ko, red.), kon een rip-off niet lang uitblijven. THQ doet nu dan ook een poging deze kaskraker te overtreffen, namelijk met Big Beach Sports. Het spel bevat 6 verschillende sporten: Volleybal, American Football, frisbeegolf, voetbal, cricket en zelfs petanque (Of eigenlijk gewoon Jeu de Boules). Het spel wordt bijna volledig bestuurd met de Wii Remote, wat bij de ene sport best lekker werkt, maar bij de andere het spelletje volledig de das om doet. Big Beach Sports is een budget-titel, en dat valt te merken. De personages en landschappen zijn bijvoorbeeld slecht afgewerkt, en bevatten weinig detail. Daarnaast is de muziek net zo walgelijk als de gemiddelde single van Dries Roelvink (No offense, NilsHolgersson), wat de game ook niet echt ten goede komt. Verder is de game niet eens zo vreselijk slecht, maar vrijwel alles wat deze game te bieden heeft zagen we al eerder in Wii Sports.

Een zwakke poging van THQ om Wii sports te evenaren, dus.

8:Two Worlds

Dit spel valt in het genre RPG (Role Play Game, red.) en het spel werd gereleased in 2007. Het is een duidelijke rip-off van Oblivion, een game in hetzelfde genre die een jaar eerder uit kwam. De setup van het spel is hetzelfde als die van Oblivion en ook sommige elementen van de gameplay zijn vergelijkbaar met die van Oblivion. Ze hebben ook wat nieuwe ideeen toegepast bij Two Worlds alleen hebben ze dat niet goed genoeg uitgewerkt en dat is jammer. Ook als je naar de graphics gaat kijken, valt het je op dat Two Worlds op dat gebied gewoon véél minder is als Oblivion, zelfs al kwam dat spel een jaar eerder uit. De speelwereld is wel wat levendiger dan die vna Oblivion maar het is maar net wat je belangrijker vindt, als je op sublieme graphics uit bent, pak je Oblivion. Als je dat niet zoveel uit maakt en je niet zo kritisch bent over gameplay features, is Two Worlds geen slechte keuze.

Opzich geen verkeerde keuze, het is maar net wat je belangrijk vindt. Maar het is duidelijk afgekeken van Oblivion en dat wordt natuurlijk niet echt gewaardeerd.

9: True Crime

Op dit forum kent iedereen deze rip-off wel: het is een kloon van de Grand Theft Auto serie. Het eerste deel was niet verkeerd maar was geen bestseller omdat er veel kleine bugs in het spel zaten, die het een slordig geheel maakte. Het 2e deel was beter door het niveau van de details en kwaliteit, die duidelijk hoger lag. De gameplay, die vrijwel identiek is aan die van het eerste deel, is nog steeds prima dus daar was niks mis mee. Toch blijven de meeste mensen de game minder vinden omdat veel dingen niet origineel zijn en dus zal het nooit zo'n succes als GTA worden.

Absoluut geen verkeerd spel maar niet origineel en niet beter als de geestelijk vader van dit genre.

10: Sea Monsters: A Prehistoric Adventure

sea-monsters-a-prehistoric-adventure.463745.jpg

Je ziet ze niet vaak en toch zijn ze er: spellen met leren als doel. Sea Monsters: A Prehistoric Adventure valt daar onder, maar eigenlijk is het gewoon een slap aftreksel van Endless Ocean. De gameplay is praktisch niks waard en van het educatieve gedeelte is weinig te merken. De besturing is gruwelijk langzaam terwijl de gevoeligheid van de WiiMote nogal hoog ligt. Daardoor is de besturing nogal storend en is het toch al slechte vecht systeem gewoon niet toe te passen. Veel doelen in het spel zijn er niet echt en het is vooral fossielen zoeken wat de klok slaat. Daarnaast kan je ook vissen eten en vijanden verslaan maar, zoals ik eerder al duidelijk maakte, is het vechtsysteem wat daarbij gebruikt wordt eigenlijk waardeloos. Het ergste van alles is dat het spel stikt van de bugs, bijvoorbeeld dat je gewoon blijft steken tijdens het zwemmen. Het enige wat bij dit spel belangrijk lijkt, is het afbeelden van de verschillende dieren want dat is gewoon goed.

Al met al zou je dit niet eens een game kunnen noemen omdat het daar té saai en te slecht voor is....