Wacht niet tot morgen.. Deel 1
Deel 1
De wekker gaat, het is 7 uur. Zoals gewoonlijk sta ik op om naar school te gaan, het dagelijkse ritueel begint. Douchen, aankleden, tas inpakken en naar school. Ik studeer vliegtuigtechniek in Zaandam. Ik woon in Volendam, bij een vriend. Nouja, vriend. Je kunt het eerder een keigoede vriend noemen, al mijn halve leven staat hij klaar voor mij. Nadat mijn ouders zichzelf hebben verbrandt woon ik bij hem. Het is liefde geworden, onbreekbare liefde. Sindsdien woon ik hier in Volendam, in een ruime flat.
Elke schooldag ga ik naar Zaandam om mijn studie te volgen, het is nieuw. Het is mijn eerste week op de nieuwe school, ik heb nog geen vrienden en ik voel me nog niet erg prettig. Ik loop erg achter in de theorie. Als de klas bezig is met de praktijkopdrachten zit ik meestal te leren. Ik kijk toe hoe de rest knutselt aan vliegtuigen en mij uitlacht omdat ik niet mee kan doen. En vandaag gaat vast weer hetzelfde gebeuren. Ik zeg gedag tegen Sven, en geef hem een snelle kus op zijn wang. Ik stap de frisse wind in, op weg naar een nieuwe dag. Een nieuwe dag, met nieuwe verrassingen. Ik stap in de bus, en droom langzaam weg. Ik denk aan vroeger, toen mijn moeder me elke dag naar de kleuterklas bracht. Ik zie juf Marion op de grote stoel zitten, ze staat op en wijst me een plekje aan. Ik ga zitten, en mijn moeder vertrekt. Ik loop met tranen in mijn ogen naar het raam. “ze komt straks terug” fluistert de juf me toe.
“Hé, is hier nog plek?” Ik veer op uit dromenland, voor mij staat een knappe jongen. Ongeveer 15 jaar, even oud als ik. Ik til m'n tas op, de jongen gaat naast mij zitten en wil zijn MP3 aanzetten. Maar ik ben toe aan wat praat, en span een gesprek aan. “Op weg naar school?” vraag ik. “Ja, ik moet naar het KLU in Zaandam. Ik kijk hem aan, en vertel dat ik daar ook naar toe moet. Ik kom erachter dat we dezelfde studie volgen. Hij vertelt mij dat hij de afgelopen week nog niet is geweest omdat hij nog op vakantie was, het is zijn eerste schooldag. “Zullen we samen oplopen?” vraag ik. De jonge knikt, en steekt zijn hand toe. “Ik ben Jasper.” Ik neem de hand aan en zeg; “Aangenaam, ik ben Timon”. We komen aan op school en lopen samen het grote gebouw in. En ja, er is inderdaad een nieuwe dag begonnen. Met nieuwe verassingen... ∞
©Fiegel5, GTAForum
0 reacties
Recommended Comments
Er zijn geen reacties om weer te geven.