Deel 2

Samen met Jasper loop ik het schoolgebouw in, al 5 dagen loop ik dezelfde route. Niks bijzonders, maar nu voel ik me anders. Er loopt iemand naast me, hij voelt veilig. Als een vriend, maar mijn gedachtes worden snel verbroken door Mevrouw de Beer. Mijn “contactpersoon”. Ze vraagt of ik mee wil lopen naar haar kantoortje, ik groet Jasper en loop met haar mee. De Beer is een soort van psychiater, maar dan anders. Ik vertel haar veel, maar niet alles. En ik heb het idee dat ze daar achter is gekomen, en ja. Dat is zo, zonder te vragen of ik een kopje thee wil begint ze over mijn verleden. Ze vraagt streng of ik alles aan haar heb vertelt, en ik antwoord eerlijk “Nee mevrouw”.

Ze kijkt streng, ik heb het idee dat ze heel boos op me is. Maar ik laat haar niks zeggen, ik begin met vertellen; “Toen ik 13 jaar was kwam ik erachter dat ik anders dacht dan andere mensen, ik viel op meisjes. Maar ook op jongens, ik had het toen erg moeilijk. Van biseksueel had ik nooit gehoord, en prijsde me eigen daarom ook maar aan als homo. Toen ik op een avond thuis kwam vertelde ik dit aan mijn ouders, mijn moeder barstte in tranen uit. Maar mijn vader werd heel boos, hij stormde naar boven. Propte een paar boksers in een koffer en zette me buiten de deur. Snel griste hij mijn sleutels uit m'n jas en gaf me mijn jas. Toen sloot hij de deur, ik heb een tijdje zitten huilen voor het huis. Maar niemand deed open, binnen hoorde ik mijn ouders ruziën. Maar ik wist dat mijn vader zou winnen..

Het was die avond nog licht en mijn tante woonde op een half uur fietsen. Een kleine drie kwartier lopen dus, ik liep aan naar haar. Toen ik aankwam was ik door en door koud, ik huilde en was gewond. Mijn vader had me een paar flinke tikken gegeven, en ik was onderweg een paar keer gevallen. Ze heeft me toen uitgekleed en onder de warme douche gezet, daarna heb ik haar mijn verhaal gedaan. Ik mocht een tijdje bij haar blijven zei ze, ik sliep die nacht haast niet. Toen mijn tante de volgende ochtend met een brief in haar hand huilend naar binnen kwam wist ik het even niet meer. Ik huilde mee zonder dat ik iets wist, en toen ze me de brief gaf en ik begon te lezen. Leek het alsof wereld inzakte, tenminste dat leek zo voor mij.. Mijn moeder vertelde in de brief dat ze veel ruzie had gehad met papa, en dat ze ook veel moeite had om de brief te gaan posten zonder dat hij het wist. Na het posten zou ze het huis in de brand steken, ik keek met half betraande ogen naar mijn tante. Die knikte, ik wist dat mijn ouders dood waren…”∞

©Fiegel5, GTAForum