Deel 3

Ik snikte even, en wilde eigenlijk in huilen uitbarsten. Maar ik drukte snel m'n tanden in m'n lippen en vertelde door. “Mijn tante verliet toen de kamer, ik was alleen en voelde me niet prettig. Ik had een bed, te eten en te drinken. Maar verder was mijn leven een flop, ik weet niet wat me toen bezielde. Maar iets zei dat ik gewoon naar school moest gaan, en dat deed ik. Gelukkig gebeurde er wel iets goeds in mijn leven, ik ontmoette Sven. Eigenlijk was het meteen liefde op het eerste gezicht. Ookal is het een jongen…

Maar het idee dat ik homo zou zijn was niet prettig, totdat ik later echt vrienden werd met Sven. Ineens voelde ik me prettig bij hem, en ik kon hem mijn levensverhaal vertellen. Ook hij maakte zich zorgen over mij. Op een warme zomerdag vroeg hij verkering aan mij. Ik hoefde niet te twijfelen en antwoordde snel “ja”. Hij vroeg me wel om een gunst, ik was toen 15 jaar en door alle problemen was ik flink achteruit gegaan. Op gebied van studie, maar ook in de verzorging van me eigen. Ik at nauwelijks en kraakte mezelf dagelijks af. Hij zou het fijn vinden als ik dat ging beteren, en dat deed ik. Onze liefde werd steeds sterker en sterker. Toen we beide 18 waren gingen we samenwonen. Erg vroeg, ik weet het. Maar ik wou weg bij mijn tante, ik had het idee dat ik alleen een last was. Dus ik ging mee met Sven, ons idee was om in Amsterdam te gaan wonen. Hellaas was dat te duur voor ons, maar we konden wel een leuk flatje vinden in Volendam. We verhuisden daarheen en begonnen ons leven opnieuw, zonder problemen en zonder gekke dingen. En nu, nu zit ik hier. Bij U”.

Mevrouw de Beer knikte, en wees me de deur toe. Zonder iets te zeggen, ik liep de gang op. Op weg naar het lokaal. Maar onderweg herinnerde ik me dat ik een blauwe brief moest halen omdat ik te laat was. Onderweg liep ik tegen een meisje op, ook ongeveer van mijn leeftijd. Ze zat niet bij mij in de klas, dat zeker niet. Ze had een aardig gezicht en begroette me vrolijk, ik begroette haar natuurlijk ook. We spanden een gesprek aan, ik stelde me voor aan haar. Zei ook aan mij, ze heette Sanne. We werden onderbroken door een leraar die vroeg wat wij op de gang deden. Snel trokken we beide een smile, en liepen naar ons einddoel. Ik haalde mijn briefje en ging naar de les. Zoals gewoonlijk werd ik weer voor de boeken gezet, maar ik kon me niet concentreren.. Helemaal niet zelfs, ik dacht eigenlijk alleen maar aan Sanne. Oh nee, toch niet. Nee…∞

©Fiegel5, GTAForum