Deel 7

Eigenlijk kijk ik de hele film vrijwel alleen naar Sanne, wat is ze knap, en leuk. Onze handen liggen nog steeds op elkaar. Ze legt ondertussen haar hoofd in mijn nek, en haar arm om mijn hoofd. Echt een verliefd stelletje lijken we zo. Mij lichaam doet iets waar mijn hersens het niet mee eens zijn. Ik streel haar over haar arm, en ik geef haar een zoentje op haar voorhoofd. Dan veert ze op, en pakt ze mijn hoofd. Ze kijkt me lang aan, en zegt zachtjes; “ik hou van je”. Onze hoofden raken steeds dichter bij elkaar. Maar dan schiet het licht aan, de film is afgelopen. Nu al.

We lopen hand in hand naar haar fiets. Waarom weet ik niet, ik moet immers weer terug naar huis. Naar Sven, die denkt dat ik met vrienden weg was. Terwijl ik gewoon een date heb gehad, ik ben vreemdgegaan. Maar ik houdt zoveel van haar, het lijkt of alle liefde voor Sven opeens weg is. Als we samen bij haar fiets staan kijkt ze me weer aan, te lang. Onze hoofden groeien weer tegen elkaar. Ik kom niet verder, of ze pakt me vol op mijn mond. Ik voel mijn tong in haar mond gaan. Ik omhels haar, en ik zeg gedag tegen haar. Ze bloost en stapt op haar fiets. “Tot morgen!” roept ze me toe. Ik loop naar de bushalte, ik denk over alles na. Dat wat me net is overkomen. En over straks, als ik thuis kom en weer naast Sven ga liggen. Gewoon na dit alles. Dit kan toch niet?

Wat heb ik gedaan, mijn leven is echt een flop. De bus van centraal station rijdt langs. Ik twijfel of ik ga instappen, maar eigenlijk ben ik te moe om nog maar een ding te doen. Dus wacht ik door, op lijn 32. Richting huis.. Thuis gekomen kruip ik gewoon m'n bed in. Normaal geef ik Sven nog snel een zoen. Dit maal sla ik dat maar over… ∞

©Fiegel5, GTAForum