Wacht niet tot morgen.. Deel 9
Hoeveel procent heb je GTA Vice City uitgespeelt?
91 leden hebben gestemd
-
1. Hoeveel procent heb je GTA Vice City uitgespeelt?
-
10%5
-
20%6
-
30%1
-
40%2
-
50%11
-
60%6
-
70%4
-
80%7
-
90%40
-
100%0
-
This poll is closed to new votes
- Log in of registreer om te stemmen in deze peiling.
Deel 9
De gedachten borrelen weer op, waarom moet hij me nu op dit moment nog betrappen? Ik ben bezig met inpakken, maar nee. Ook dat moet weer fout gaan, in dat kutleven van me. “Ik ga.” zeg ik kort tegen hem. Hij vraagt meteen waarom. Ik antwoordt niks, ik loop naar de deur. Al huilend breng ik net nog een “sorry..” uit. Ik loop naar mijn fiets en bedenk me dat ik mijn sleutels binnen heb laten liggen. Ik vis mijn zakmes uit m'n jaszak en por wat met het slot. Terwijl ik op mijn fiets stap zie ik Sven door het raam naar mij kijken. Is dit wel een goede keuze vraag ik mezelf af? Ik besluit niet verder na te denken en naar Sanne te fietsen.
Ze doen de deur open en zien mij huilend staan, ik schaam me. Maar ik wordt gelukkig binnen gelaten, dat zit dan wel weer mee. Ik zit weer in de keuken, met een glaasje water. Ik nip er langzaam een beetje uit. En ik begin te praten, ik heb het uitgemaakt. Ik ben geen homo! Sanne omhelst me, maar ook Karin geeft me een hand. Ik voel me veilig, prima zelfs..
Maar wat Timon niet in de gaten heeft, is dat Sven een paar straten verderop huilend aan tafel zit. Want hij houdt nog wel van Timon. Ook hij heeft het moeilijk, maar er is niemand die hem omhelst. Integendeel zelfs. We verplaatsen van hoofdpersoon, we bekijken het verhaal verder uit de ogen van Sven.
Ik had zo'n mooi leven, nog niet veel problemen gehad. Ik dacht goed te doen om Timon te verzorgen, alleen werd dat meer dan verzorgen. Ik begon van hem te houden, en nu is hij weg. Zomaar, hoe kan dat? Wat heb ik misdaan? Ik besluit in bed te kruipen, ik bel mijn werk af. En ga slapen, het is te veel. De dag daarop wordt ik wakker, ik weet het. Ik wil hem terug, want ik kan gewoon niet zonder hem. Ik kleed me snel aan, “dan maar een keer zonder douche” zeg ik tegen mezelf…
Terwijl ik me op mijn fiets hijs bedenk ik me dat het toch geen zin heeft. Maar iets in me zegt dat ik toch moet gaan. Tenminste dat denk ik, in werkelijkheid staat de buurvrouw naast me. Die zegt dat ik toch maar moet gaan. “Ik heb alles meegekregen, ik hoor alles wat jullie zeggen/doen door die dunne muren.” "Ze is bij Sanne." Ze vertelt dat de moeder van Sanne en zij goed bevriend zijn. Ze geeft me het adres. Ik bedank haar, en fiets weg. Op weg naar Sanne, op weg naar Timon… ∞
©Fiegel5, GTAForum
0 reacties
Recommended Comments
Er zijn geen reacties om weer te geven.