Deel 20

6 maart 1966

Zaandam, donkere steeg …

"Hier zijn we." klinkt een zware mannenstem. 2 donkere schimmen staan rond middernacht op straat te kijken naar een mandje met een kindje erin. ‘net vier weken oud, twee weken borstvoeding’ klinkt de stem van dezelfde man weer. Een vrouw, misschien rond de 23 jaar oud, staart naar het mandje met het kindje erin. Het is een meisje, het kindje ligt zoet te slapen terwijl de twee volwassenen naar haar kijken. "Hoeveel..?" vraagt de jonge vrouw, "twaalf tientjes voor jou en je leugen is compleet!" roept de man sarcastisch uit. De vrouw haalt een stapeltje geld uit haar jaszak, "vijfjes en tientjes zoals je het wilde." en ze telt het geld in haar eigen handen en overhandigd het aan de man. "Ik wist wel dat we goede zaken zouden doen, Karin" zegt de man zacht en hij loopt weg. Karin blijft achter in het steegje, en neemt het mandje met het kindje mee. "Hallo, Sanne.." zegt ze emotioneel tegen het meisje.

Met een geforceerde glimlach stapt ze haar flat binnen, daar zit een flinke man in haar sofa op haar te wachten. "Dit is het laatste" zegt hij, "morgen schrijven we het joch in en over een week scheiden we." "Het is een meisje!" roept Karin geïrriteerd uit. De man knikt en verlaat de flat, Karin neemt het kindje op schoot en begint te wiegen. Ondertussen klikt ze de TV aan.

Zaandam, rijtjeshuis.. 2007

"Wij herdenken een groot familiedrama in zaandam, een brand brak uit in het huis van twee jonge ouders." vertelt de nieuwslezer ernstig. "Vader en moeder, allebei in de twintig, zijn overleden", "hun huidige zoon van 13 had eerder die dag zijn Coming out gedaan, de jongen is niet betrokken geraakt bij de brand." Boos klikt een jonge slanke jongen de TV uit. Even later stapt dezelfde jongen de douche in. Hij zakt snikkend naar de grond, en begint zwaar te ademhalen. "Mijn leven, mijn hele fucking leven" jammert hij. "Verpest, gewoon verneukt!" roept hij al snikkend uit. De jongen pakt een ladyshave uit een laadje, en begint zich al huilend te snijden. "Mijn hele leven, verpest!" jammert hij verbeten door de pijn. Door alle commotie valt de jonge jongen flauw in inmiddels een grote plas bloed.

"Wie?" Vraagt een verpleger die naast een brancard door het ziekenhuis snelt, "Geen achternaam, hij wordt Timon genoemd." De verpleger stopt even met lopen. "Van de TV?" vraagt hij verbaasd. De andere verplegers knikken en laten duidelijk zien dat ze niet veel tijd hebben. Een wat oudere man begint het ongeval op te sommen. "Eetproblemen, mogelijk anorexia, en dus dat familiedrama bracht hem uit, dat hij zo overstuur was dat hij zichzelf is gaan snijden... Zijn tante vond hem..." De verpleger onderbreekt hem. "Snijden?" "Ja," gaat de man verder, "twee-en-een-halve liter bloed verloren door snijwonden met een ladyshave." Terwijl de jonge Timon wordt weggereden door het ziekenhuis naar de IC, zit de jonge tante in een kamer op de EHBO. Ook zij is er slecht aan toe, ze is geschokt om wat haar neefje haar heeft aangedaan. "Nooit meer! Ik wil hem nooit meer zien!" roept de vrouw gespannen over wat er komen gaat...

De inmiddels gescheiden en dolgelukkige moeder voedt haar dochter met veel verzorging op. De dochter is inmiddels 8 jaar en komt na school naar haar moeder toe. "Was het leuk?" vraagt Karin op een aardige toon. Het meisje kijkt ernstig. "Mam? Waar is pappa?" De moeder trekt een geforceerde glimlach, "hij is ons aan het verdedigen. Heel ver weg." probeert ze haar dochter wijs te maken. Maar in haar gedachten weet ze dat ze zich nu heeft vastgepraat. Maar Sanne neemt er genoegen mee en loopt naar haar kamer om te gaan spelen met een Barbie die ze zogenaamd van haar vader heeft gehad.

In het ziekenhuis ligt Timon ondertussen al een tijdje met een leeftijdsgenoot op een kamer. Hij voelt zich erg prettig bij hem. De jongen is net tegen de 15, en heeft zijn amandelen laten opereren. "Sven?" vraagt Timon "hoe heb je het voor elkaar gekregen dat we samen mogen liggen?" Vraagt Timon zachtjes. Sven glimlacht naar hem, en fluistert "Ik moet je wat vertellen." Gespannen kijkt Timon Sven aan, "Ik hou van je Timon, ik hou van je" weet hij net uit te brengen voordat de verpleger hem komt halen. "Zo kerel, je mag naar huis" lacht de verpleger. Sven kijkt Timon aan, het is van Timons gezicht af te lezen dat hij ook verliefd is op hem. "Hé, tortelduifje!" roept de verpleger. "Doorlopen!" Voordat Sven uit de kamer weg kan lopen fluistert Timon "Wacht op me, alsjeblieft!" Met die woorden verlaat Sven de kamer, hij gaat naar huis. En zich klaarmaken om elke dag bij Timon op bezoek te gaan. Een nieuwe liefde is begonnen…

2009, Zaandam..

Ik schrik wakker, ik kijk om me heen. Dan herken ik het weer, mijn eigen kamer. De roze knuffel die op mijn make-up tafel staat lacht me toe. Ik denk terug aan de droom ik net heb gezien, "Maaammm!!!" roep ik. Met het idee te vragen naar mijn vader. Maar op dat moment worden al mijn plannen verbroken door de deurbel…∞

©Fiegel5, GTAForum