City of Vice

Aangezien Vice City de laatste dagen en weken vaak voorbij kwam op het forum, in tegenstelling tot al die maanden, daarvoor kreeg ik weer eens de kriebels om het nog eens vast te pakken en uit te spelen. Niet de zogezegde nieuwe variant op de smartphone, maar nog de authentieke game op de PlayStation 2, gespeelt op een TV waarvan de leeftijd in decennia kan worden uitgedrukt. Nostalgie noemen we dat.

Het heeft ook wel wat, Vice City was mijn eerste GTA en ook mijn eerste ervaring met GTA. Het is deze game dus die mij het genre heeft ingesleurd, ik kan bijgevolg ook niet anders dan de game graag spelen en ik wil het ook goed vinden, echt goed. Zeven jaar later wil ik het ook weer zo goed vinden als toen ik het voor het eerste speelde. Maar toch, na enkele uren spelen...

Wat een ongelooflijke schijtgame is Vice City toch eigelijk? Dan heb ik het niet zozeer enkel over de graphics, die spreken voor zich, maar de gameplay is ronduit rampzalig, de besturing is zwakjes en de verhaallijn is gewoon afwezig. De physics zijn zowaar nog slechter dan die van GTA III, het aantal verschillende peds kan in tientallen worden uitgedrukt, van animaties had men blijkbaar ook nog geen verstand en ik zal mij maar niet uitspreken over de map zelf zeker?

En dat is wel best ironisch, want na enkele uren gefrustreerd dat spel spelen kom je even terug op het forum en zie je een nieuwe post in het "Beste GTA"-topic en raad eens? Jawel, weer iemand die komt vertellen dat hij Vice City de beste GTA vindt omwille van de ongelooflijke sfeer. Wel het blijft een mening natuurlijk, maar voor mij doet die sfeer het toch niet zo. Natuurlijk is er wel veel sfeer, maar je kan een game toch niet enkel beoordelen op dat? Hoe kan je het enkel over de sfeer hebben als Tommy kan doodgaan omdat hij niet eens fatsoenlijk van een motor kan afstappen? In een game waar je geen mogelijkheid hebt om de camera degelijk te besturen en richten is ook al uit den boze. Een game waar de glitches en bugs frequenter zijn dan het verkeer, daar kun je toch niet enkel op de sfeer vallen?

Maar ik geef wel toe, met een Oceanic langs Washington Boulevard cruisen met Crockett's Theme op de radio is wel één van de meest sfeervolle momenten die je in een GTA zult meemaken. Het is ook ergens wel begrijpelijk dat de game niet is uitgewerkt, gemaakt op 9 maanden en dan in een tijd waar 6 poly's echt wel genoeg waren om de impressie van een wiel te doen. Maar de tijden zijn nu wel anders en voor nu is het eigelijk eerlijk gezegt een schijtgame.

Ik ben misschien ook wel wat hard, want Vice City heeft te kampen met een geduchte tegenstand, je kunt de game ook niet vergelijken met iets anders dan een GTA en als we eerlijk zijn, binnen die vergelijking mag het dan nog zo hard zuigen als het kan, als we onze vergelijking wat verder trekken is het toch weer een geweldige game, gewoon omdat het een GTA is en eigelijk is dat feit op zich al een bewijs van zijn kwaliteit.