Quotatie

Nou, tijd om weer eens een nieuw onderwerp op te steken. Gewoon omdat ik daar zin in heb. Waar ga ik het dan over hebben? Over "IQ" - je weet wel, een zogenaamde logische verdeling van de bevolking aan de hand van hun ego. Aan beide kanten van de verdeling zitten de zakken, zoals ik. Aan de ene kant lomp en arrogant, aan de andere doordacht en arrogant. Hoewel dat het IQ op zich er op zou wijzen dat de beide kanten geweldig verschillend zouden moeten zijn, zijn ze toch zo gelijkend.

Laat ik eerst over mezelf wat zeggen. Ik ken mijn IQ nu al een goede... wat zou het zijn? 9 jaar zeker. Ik verbeterde de leerkrachten al in de lagere school (een gewoonte die ik heb doorgezet in het Middelbaar) en ik werd bijgevolg al vrij vroeg aan een IQ-test onderworpen. De uitkomst zeg ik liever niet, omdat mensen nogal eens de gewoonte hebben om mensen te beoordelen op enkel een getal. Een getal dat eigelijk verder weinig waarde heeft.

Wil je weten wat er leuk is aan een hoog IQ hebben? Of als je de meer populaire term "hoog begaafd" wilt gebruiken, ga je gang, het heeft zijn waarde wel wat verloren over de jaren, maar het is in essentie nog altijd hetzelfde. Wil je het echt weten? Nou ik zal het je zeggen: Niks. Buiten dat je je een klein beetje beter over jezelf kunt voelen heb je er verder niks meer dan nadelen aan.

Heb je er niks aan? Nou, in feite slaagt IQ maar op de snelheid van het linken leggen en data verwerken in de hersenen, dus eigelijk heb je er wel wat aan... Maar het is niet zo dat een hoog IQ zogenaamd altijd goed is. Het zegt verder weinig over jezelf. Maar voor vele mensen zegt het blijkbaar wel iets. Er bestaan vrij veel stereotypen over "hoogbegaafden" en het is natuurlijk leuk om die allemaal uit te buiten en direct voor de waarheid aan te nemen, nee?

Ik kan eventjes twee citaten van het laatste jaar als voorbeeld nemen. "Je weet toch wel dat 90% van de hoogbegaafden zich niet kunnen vinden in de sociale maatschappij en zelfmoord plegen of alleen in een bos gaan wonen, hè?" Ja, wat heb ik nu aan zo'n advies? Wat heeft iemand maar ook aan zo'n advies? Je kunt er natuurlijk wel mee lachen, maar het blijft een vrij tactloze zin. Nog zo eentje: "Mensen met een hoog IQ hebben een gebrek aan sociale vaardigheden." Een zin die ik vaak beantwoord met "Zucht." Zo'n antwoord helpt natuurlijk niet, maar wat kun je daar nu op zeggen? In feite zit je sowieso al in een verloren hoekje. Heb ook wel al eens geantwoord dat het op een gebrek aan sociale vaardigheden duidt als je iemand probeert te vertellen dat hij een gebrek aan sociale vaardigheden heeft. Een kleine steek die in feite de weg opent naar een vicieuze cirkel.

Ik heb er uiteindelijk ook geen probleem meer mee, het is een beetje een deel van mezelf. Maar jammergenoeg weet ook iedereen in mijn omgeving het. Bijgevolg heeft iedereen hoge verwachtingen (puur omwille van een getal) en kan ik ook niemand nieuw meer ontmoeten zonder dat die dat getal ergens hoort vallen. Op zich zou ik het niet erg vinden, maar mensen oordelen snel over een nummer... En zo'n onnozel nietszeggend nummer kan een hele relatie naar de **** helpen.

Daarom dat ik het getal hier ook niet zeg. Zolang je je IQ niet kent ben je ook gewoon maar "slim" en gaan mensen er ook maar normaal mee om. Als je het kent (en bijgevolg hun ook) ben je ineens "hoogbegaafd" en "eng". Gewoon omwille van een getal. Is dat ergens niet vreemd?