Laguna Seca

Nou, welkom bij het derde deel van onze amateuristische gids naar Italië! Vandaag zijn Perugia, Asissi en Ventië aan de beurt. Nou dan zullen we er aan beginnen. "Als u nu naar links kijkt ziet u uw linkerkant en..."

Perugia. Menig vakantieganger zal een stad als Perugia liever overslaan dan bezoeken, de stad ligt wat verloren in de heuvels en heeft niet zo veel pluspunten. Gevaarlijke wegen, klein historisch centrum, studentenstad en al de potentiële toeristen worden weggezogen door Asissi en Lago Trasimeno. Waarom stopten we dan in Perugia? Nou omdat het halverwege lag tussen Rome en Venetië en omdat we Asissi en het Lago Trasimeno gingen aandoen...

Asissi. Dit klein stadje is gekend van zijn naar zich-genoemde-Heilige. Net zoals vele andere toeristische plekjes in Italië kun je je er dus aan verwachten om een parking voor bussen te zien net buiten de stad en af en toe een groepje toeristen die zonder enige twijfel met hun camera elke steen van de plaatselijke bistro moeten vastleggen. Maar eigelijk viel dat nog wel best mee. We hebben een wandeling gemaakt rond en door de stad, hebben de 2 grote kerken bezocht, het centrale plein (dat niet echt een plein is maar alles dat meer dan 3 meter breed is kan in Italië voor een plein doorgaan) en het klooster (van de Franciscanen?). Net zoals Siena is Asissi dat klein beetje nodige rust dat je moet hebben tussen grotere toeristische trekpleisters. Ze zijn op dat vlak zeer gelijkaardig, al zij het dat Siena een paar keer groter is.

Venetië. Nu komt het. Het grootste deel van dit artikel gaat om Venetië draaien. Je hele leven zul je aanhoren dat Venetië de mooiste stad op de planeet is. Dat de stad met niks is te vergelijken en dat je je leven hebt vergooid als je ze niet hebt bezocht. Allemaal wel mooi gezegd zo en dat was misschien ook wel waar in de 16e eeuw, maar nu? Vergeet het, Venetië is geen stad meer, het is zelfs nauwelijks nog een openbaar museum. Het is volledig overrompeld door toeristen, is zo doods als kan zijn en is gewoon in zwaar verval. Bij het merendeel van de gebouwen leek het wel of ze recht werden gehouden door het stof dat ze eeuwenlang hadden verzameld, echt een gigantische teleurstelling. Zo heb ik mijn bezoek aan Venetië ook ervaren. Als een gigantische teleurstelling. De stad zal wellicht ooit prachtig zijn geweest, met geweldig veel potentiëel. Maar dat is nu niet meer. Bij elke hoek die ik omging zag ik steeds meer gebouwen die op inzakken na verwoest waren. Zo jammer... om van de stank te zwijgen, want even tussen ons: Ja, de stad stinkt echt. Maar Venetië helemaal afbreken kan ik wel niet. Het San Marco-plein met zijn basiliek, campanille en Dogenpaleis is wel best mooi, heeft iets harmonieus. De Rialto-brug is ook nog best in goede staat (wat ik niet ga zeggen over de Brug der Zuchten). De mooiste plaatsen waren voor mij het Joodse Kwartier en Isola San Michele. Het Joodse Kwartier omdat dat nog levend aanvoelde en waar je ook daadwerkelijk nog bewoners vindt en San Michele omdat het als eiland vol bomen een compleet paradijs leek van op de wallen. Het is zeer moeilijk om iets te zeggen over een stad als Venetië. Het wordt nogal de hoogte ingeprezen, ergens wel terecht, maar ik vind dat er nu toch wel mooiere plaatsen bestaan. Op het einde van de dag zag je dat ook wel. Toen stroomde Venetië leeg. Wij naar Jesolo, al de rest naar Mestre.

Naja, is Venetië een bezoek waard? Eigenlijk wel. De stad heeft op sommige plaatsen nog steeds wel charme en het is best nog wel leuk om op zoek te gaan naar ongekende pareltjes die mogelijk nog in de stad rechtstaan. Maar behoed je wel op het verval. Als je naar de stad vertrekt in de hoop niets dan pracht te zien kun je beter ergens anders naar toe trekken of ga je teleurgesteld terug komen. Maar bezoeken moet je het toch doen. Gewoon zodat je er ook zelf een mening over kunt vormen, gebaseerd op je eigen ervaringen.

Ervaar je omgeving.