Jaren geleden, ergens onder de Franse zomerzon in Rhône-Alps, vierde een jonge Cabyon met zijn familie en kennissen een leuke vakantie op een camping tegen de helling van een grote berg.

De hobby van de jonge Cabyon op die vakantie was: zwemmen. Nee, niet chicks, dat kwam later pas. In ieder geval, iedere dag toog de energieke en uiterst arische jonge Cabyon naar het zwembad om van de glijbanen te gaan. Je had twee glijbanen: in de blauwe maakte je enkele rondjes alvorens je weer het water zou omhelzen en in de gele ging je maakte je een soort op-en-neer-beweging die je kunt vergelijkingen met het op-en-neer gaan in een oude Ford Kever op een Roemeense snelweg, alvorens je in het water terechtkwam.

Elke keer dat de jonge Cabyon en zijn vriendjes van de glijbaan gingen kozen zij de blauwe. Maar deze keer moest ’t anders. Althans, dat vond de jonge Cabyon. Hij overtuigde zijn vakantievriendjes ervan dat zij tóch de gele glijbaan moesten nemen. En zo geschiedde. Ze liepen naar de gele glijbaan, en onderweg begroetten ze de badmeester nog even die klaarblijkelijk meer geïnteresseerd was in wat leuke meisjes aan de waterkant dan enkele koters die op het punt stonden om van de gele glijbaan te gaan.

Terwijl de jonge Cabyon zich mee liet voeren met de stroom van het water en zijn vriendjes volgden spoelde, door het van links-naar-rechts bewegen van de jonge Cabyon en zijn vriendjes wat water over de glijbaan, die door de welbekende zwaartekracht een weg naar beneden zocht. Daar belandde het op een Franse Guido, die geïrriteerd was omdat een andere Guido net met zijn vriendin had gezoend.

Omdat hij dit niet kon verkroppen pakten de eerste Franse Guido zijn AK47 en kreeg het voor elkaar dat er – naast dat hij de andere Franse Guido raakte – ook nog enkele kogelgaten in de plastic stoelen kwamen. De badmeester zag dit en werd furieus. Met een driedubbele salto voerde hij een ninjakick uit waardoor zijn voet het gezicht van de eerste Franse Guido ontmoette. In de tijd dat de eerste Franse Guido zichzelf bij elkaar rapte belde de badmeester met zijn Nokia het Franse leger die, naar het aantal woorden per seconde dat de badmeester sprak, ieder moment kon verschijnen. De eerste Franse Guido herlaadde hierna de AK47 en probeerde tevergeefs er voor te zorgen dat de badmeester in een kritieke toestand belandde of zelfs overleed. Hij raakte wel een ijsje van een jonge omstander, die op deze gebeurtenis reageerde door keihard in huilen uit te barsten.

Ondertussen dat het hele volk rond de glijbaan keek naar de huilende omstander met het ijsje vlogen de eerste Franse helikopters al door de lucht. Uit de helikopters verscheen mannen gehuld in pakken op een manier zoals de cops in je favoriete GTA-spelletje verschijnen. Snel pakten ze hun M16 en zorgden ervoor dat de eerste Franse Guido doorboord werd met kogels. Daarna kochten ze bij de bar nog wat ijsjes en schoten ze – in de hoop het Franse Guido-ras uit te roeien – nog wat andere Franse Guidos (waaronder de tweede, gewonde Franse Guido) te kidnappen en hen mee te nemen in de Franse helikopter.

Enkele meters van de Franse militairen en het lijk van de eerste Franse Guido bevonden zich de jonge Cabyon en zijn vriendjes. Beduusd door wat er zojuist gebeurd was stapten zij uit het zwembad en gingen met hun ouders een pizza eten.

Moraal van dit verhaal: ga niet in de gele glijbaan.