Uitstel

Er zijn zo van die personen die hun taken en opdrachten altijd mooi hebben uitgestippeld, planning voorzien om het in goede banen te laten lopen en dan ook volledig uitgerust een prachtig resultaat voorschotelen. Ik ben niet een van deze mensen.

Nope, ik hoor bij die andere groep. De individuen die een datum zien staan en reageren met "Ooh, dat is nog een volledige maand!" En vice versa voor welke deadline dan ook. Totdat je opmerkt dat die deadline ineens binnen twee dagen is. Ja, overmorgen moet al die shizzle binnen. Fantastisch gevoel altijd.

Want ik weet niet hoe herkenbaar dit voor iedereen is, maar op dat moment denkt iedere uitstelgod hetzelfde: "Daar had ik dus ook vorige week al mee klaar kunnen zijn." Een geweldig moment, een openbaring en confrontatie met je eigen luiheid en onkunnen. Alleen is de vergelijking wat oneerlijk, want als we alles gaan opnoemen dat we zouden "kunnen" krijgen we wel een aanzienlijk lijstje, lijkt me. Ja, dit had vorige week gekunnen, maar vandaag gaat evengoed en morgen is nog beter! De klassieke en standaard redenering bij elke uitsteller zoals ik.

En het is vreselijk, want je drijft jezelf zo altijd in situaties die je anders nooit zou meemaken. Je zult zien, op die twee dagen dat je dan eens wat moet doen zal je laptop of PC ineens spontaan ophouden met werken zonder enige reden, is de inkt van je printer alweer op terwijl je daar de week op voorhand nog nieuwe cartridges in had gepleurd, zal de trein ontspoort zijn, zijn plots alle bibliotheken of andere bronnencentra plots tijdelijk gesloten en zal je hond ineens zonder aanleiding vuur vatten. Het gebeurt allemaal alleen maar als je het net niet kunt gebruiken, terwijl al die vorige weken waar je niks deed zo vredig waren verlopen. Misschien wel een bewijs voor karma?

Maar ik moet niet klagen. Want hoewel ik zonder enige twijfel lijdt aan deze mogelijk extreme vorm van uitstelgedrag wordt ik grappig genoeg productiever en efficiënter naarmate ik mijn deadline benader. Waar ik voorheen een halve dag voor zou nodig hebben schrijf ik dan op een uur een volledig onderzoek van meerdere bladzijden en weet ik plots waar ik over praat in tegenstelling tot mijn normale zijn, hihi.

Ik vind het zelf deels irritant, want ik forceer me telkens om op 1 of 2 dagen alles te doen, maar anderzijds... Het zorgt er wel voor dat ik er maar een beperkt deel van mijn tijd in moet steken en dat is op zich ook wel mooi meegenomen. Dus ja, het zorgt er dan wel weer voor dat ik er niet zo mee inzit dat ik het uitstel, want ik weet dat ik het dan nog wel afkrijg in extremisch.

Okej, het zal kwaliteitsgewijs niet het beste zijn wat mogelijk is, maar het is doorgaans strak en degelijk, meer moet ik niet hebben. Ik vraag me af of er nog mensen zijn die dit herkennen... Moet toch wel, nee?