Thebig, een interessante Gentse student die een heleboel te vertellen heeft, dus lees snel verder!

Van harte welkom in dit interview, thebig!

Dank je!

Je registratie dateert van al bijna drie jaar geleden. Een hele tijd. Om welke reden heb je dat gedaan?

Het hele verhaal stond vroeger op mijn profiel te lezen, maar ik zal het hier nog eens typen. Ten tijde van mijn registratie was ik net bezig GTA SA zeer actief te spelen (wat laat, maar ik ben redelijk laat in de serie gerold en eigenlijk in gaming in het algemeen). Ik had het spel al een paar keer uitgespeeld en ik wou eens kijken of er al een nieuwe GTA was aangekondigd. Geheel toevallig was dat nog geen week daarvoor gebeurd. Ik zocht een plek waar ik met anderen over mijn verwachtingen kon discussiëren en aangezien WikiGTA al regelmatig gebruikte, was de stap naar het forum makkelijk gezet.

Tsja, toeval... Over je profiel gesproken, je hebt daar een afbeelding van een jongeman met een masker. Wat is daarvan de betekenis?

Dat is dezelfde jongeman als op mijn profielfoto, al was hij op dat moment wel 8 jaar jonger. Het is Brendon Urie, zanger van Panic! At The Disco, mijn favoriete groep.

Het heeft dus niet een echte betekenis, ik vond het gewoon een mooie foto om op mijn profiel te plaatsen.

Een jaartje later had je prijs, en niet veel later nog eens. Begin dit jaar werd je uiteindelijk moderator. Hoe denk je daar zo over, het moderatorschap?

Lastige vraag. Op zich heeft het mijn kijk op het forum minimaal veranderd. Buiten een paar fora in de gaten houden, is mijn dagelijkse routine op het forum niet veranderd.

Ben je van plan nog hoger op de ladder te klimmen?

Ik laat het op me afkomen. Als er iemand nodig is en er wordt eerst naar mij gekeken, zou ik dat natuurlijk leuk vinden. Veel blijft echter afhangen van mijn situatie in het echte leven, dat staat toch wel op de eerste plek.

Als je er zomaar, gratis en voor niks, een subforum bij zou kunnen kiezen, welk zou dat zijn?

Opinie. Er worden veel interessante discussies gevoerd, maar om de een of andere reden verlies ik dat subforum altijd uit het oog. Dat zou als moderator natuurlijk geen optie zijn. Verder lijkt Contests me ook leuk, maar nu zou het misschien iets te vroeg zijn om Guardian van zijn nieuwe plek weg te jagen. Laat me voorlopig maar gewoon mijn huidige twee subfora behouden.

Ach, hij zou het vast niet erg vinden. En wil je dus moderator worden van dat forum, net om het niet uit het oog te verliezen?

Inderdaad, want de perfecte moderator leest elk bericht door, al is dat meestal niet haalbaar. Gelukkig hebben we dan ook de Rapporteren-knop die de leden te lust en te onlust gebruiken... natuurlijk moeten de meesten wel eerst iets in het topic in kwestie plaatsen, wat dan weer niet de bedoeling is.

Buiten moderator ben je ook WikiGTA-medewerker. Is dat enkel een titeltje, of echt een bezigheid op zich?

Het merendeel van de tijd een titeltje, schandelijk genoeg. De afgelopen paar dagen heb ik geprobeerd wat te helpen bij kleine dingetjes, maar daarvoor was het toch zeer lang geleden dat ik iets voor de Wiki heb gedaan. Nochtans was het de reden waarom ik op het forum zit en wou ik er altijd al aan mee werken. Misschien moet ik toch maar eens proberen een tandje bij te steken.

Over wat voor kleine dingetjes spreken we?

Aan de laatste telg in de GTA-reeks is er nog veel werk. De essentiële zaken, zoals de missies en het missieoverzicht, moeten zo snel mogelijk erop geplaatst worden. Zeker nu GTA V ook naar de PC en de nieuwste generatie consoles komt.

Gang-time! Twee woorden. Sans Scrupules. Kun je me er eens dingen over vertellen die de lezers, en misschien zelfs ik, nog niet weten?

Niet direct, eigenlijk. Ik denk dat Sans Scrupules altijd een gang is geweest die nooit iets verborgen hield en altijd rechtuit was, misschien wel eens iets té rechtuit. De laatste tijd denk ik wel dat we hierin gegroeid zijn. Dat mag natuurlijk wel, want met het recente verlies van oude gangs zoals Covesight en Beat Down begint Sans Scrupules stilaan zelf een ancien te worden, zelfs al bestaan we amper een jaar.

Heb je er, eerlijk, ooit eens aan gedacht om naar een andere gang te gaan?

Toen ik lid werd van Sans Scrupules had ik geen flauw benul hoe de gang scene in elkaar zat en dus ook niet welke rol Sans Scrupules erin kon spelen. Al bij al was het dus een zeer impulsieve beslissing, die me uiteindelijk zeer goed is bevallen. Ondanks dat er ook mindere periodes zijn geweest, heb ik er eigenlijk nooit aan gedacht om voor een andere gang te kiezen.

Dit komt grotendeels door de mensen die ik er heb leren kennen. In het begin waren veel leden onbekenden voor mij, maar stilaan heb ik hen leren kennen en werden het mensen waar ik dagelijks mee praatte en plezier mee maakte.

Verder zie ik ook niet in waarom ik van gang zou veranderen. Noem het naïeve loyaliteit, maar misschien is dat net iets wat bij vele anderen ontbreekt.

Dan zal ik maar meteen iets zeggen wat me altijd op de lever ligt wanneer leden uit onze gang vertrekken - en ik heb er een hele boel zien vertrekken. Je ziet namelijk altijd dezelfde goedkope redenen - als ze al niet geluidloos langs de achterdeur vertrekken. 'Ik voel me niet thuis in de groep' of 'De gang bood me niet wat ik wou'. Dat vind ik zeer makkelijk om achteraf mee te komen. Zoiets zou je juist moeten zeggen als je dat gevoel krijgt, daar moet je geen tijdje mee rondlopen en pas zeggen als je al weg wilt gaan. Voor mij getuigt dat van een gebrek aan inzet, want dat is denk ik de voornaamste reden waarom iemand een gang verlaat: geen inzet tonen. Sommige leden zie ik amper een woord posten, ondanks dat we genoeg praten in onze GT, PB's en skypegesprekken, en vervolgens zeggen ze geen groepsgevoel te hebben. Als je uiteraard zelfs maar geen poging onderneemt om deel van de groep uit te maken, zal zo'n gevoel er uiteraard nooit komen.

Idem voor de mensen die zeggen dat de gang niet biedt wat ze wilden. Je kan niet verwachten dat alles je op een gouden plateautje wordt aangeboden, soms moet je zelf ook initiatief durven nemen. Ik verwacht niet dat je meteen met een nieuwe contest op de proppen komt, je kan ook klein beginnen: Sans Scrupules heeft genoeg projecten waar we zeer open aan werken. Iedereen lid heeft de mogelijkheid tot een eigen inbreng. Dan moet je je daar natuurlijk wel volledig achter zetten.

Op die manier ontstaan de notoire ganghoppers, die gang tot gang tot driemaal toe verslijten, telkens met het excuus dat ze nergens hun stekje vinden. Laat ik hen een tip geven: zo'n plek bestaat niet, daar moet je zelf aan werken.

Voor mij persoonlijk is dit actief meepraten met de leden binnen onze gang en contests organiseren. Voor andere leden zullen leuke gesprekken al genoeg zijn.

Over dat stukje van loyaliteit – niets naïefs aan – kan ik me helemaal vinden. Of in welke vorm zou je het dan naïef willen noemen? Omdat je je blindelings aan een principe houdt? Dat zal zeker niet de enige reden zijn waarom je nog altijd bij Sans Scrupules zit?

Het zijn voornamelijk de projecten en de leden die me binnen Sans Scrupules houden. Ik ga niet zover gaan te zeggen dat ik ook zou blijven mochten die twee factoren er niet zijn - dat zou pas blinde naïviteit zijn. Ik neem gewoon deel aan die activiteit en aan die projecten, zodat die twee factoren er sowieso zijn en ik niet moet twijfelen.

'Ons' laatste project was, zoals iedereen weet, Sans Soleil. Jij stond daarbij aan de leiding en liet alles vlotjes verlopen. Iets om opnieuw te doen?

Ik heb me zeer geamuseerd met de organisatie en het verloop van de contest. Er waren een paar dingetjes die beter konden, maar dat heb je bij elk project wel en dat moet je gewoon accepteren. Het enige spijtige was dat er niet veel animo voor was, maar die was er bij de Radio Contest bijvoorbeeld wel dan weer. Door zo'n dingen mag je je niet tegen laten houden. Wat mij betreft dus een volmondige ja.

Alleen kom je met wil nergens, je moet ook een goed idee hebben dat dan ook praktisch makkelijk uit te voeren is. Ik bedenk regelmatig wel iets, maar dat blijkt dan onmogelijk te zijn of vraagt veel voorbereidingstijd, waardoor je het makkelijk uit het oog verliest.

Het echte leven nu. Als achttienjarige Gentenaar ben je een flinke student die zo nu en dan wel eens zijn ergernissen over de studies durft los te laten. Wat houdt je studie precies in?

Momenteel zit ik in mijn eerste jaar Bio-Ingenieur aan de universiteit. Voorlopig betreft het zeer algemene vakken, maar uiteindelijk zal ik een specifieke richting moeten kiezen. Dit kan van bosbeheer gaan tot werken in een labo. Zeer moeilijk om onder één noemer te plaatsen, want uiteindelijk kan je met een diploma zowat overal aan de slag.

Helaas heb ik gisteren vernomen dat mijn tweede semester niet zo denderend was. Ik zal tijdens de zomervakantie dus weer veel met mijn neus achter de boeken te vinden zijn.

Weer die frustratie... En heb je al een ideetje waar precies tussen bosbeheer en labowerk je keuze?

Ik laat het wat op me afkomen. Er zitten nog twee jaar tussen waarin ik veel kennis ga opdoen die mijn keuze kan beïnvloeden. Voorlopig spreekt cel- en gentechnologie me het meeste aan, maar evengoed kies ik uiteindelijk iets totaal anders.

Kun jij de lezers misschien uitleggen hoe wij elkaar 'beter' hebben leren kennen?

Dat komt door onze gemeenschappelijke liefde voor muziek. Ik had net een jaarabonnement op Deezer gewonnen, een muzieksite vergelijkbaar met Spotify. Daarvoor luisterde ik voornamelijk naar individuele liedjes die ik goed vond, maar met deze site werd het wel zeer makkelijk om volledige albums van mijn favoriete artiesten te beluisteren. Dat deed ik dan ook volop.

Ik denk dat wij dan op een avond over muziek aan het praten waren en eerst wat liedjes zaten uit te wisselen die we leuk vonden en vervolgens werden dat hele albums, die we dan tezamen beluisterden.

Ik kan me vergissen, maar ik denk dat het met CHVRCHES begon.

Ja, CHVRCHES. Dat was inderdaad ons eerste echte raakvlak toen we een heleboel nummers uitwisselden. Het duurde niet lang of je had me al fan gemaakt van Panic! At The Disco. (Voor de mensen die het niet weten: thebig zijn profielfoto is de albumcover van het laatste album van de genoemde groep) Vertel ons eens hoe jij nu net fan bent geworden.

Ik was er al van in het begin bij toen Panic! At The Disco naam en faam maakte met hun nummer I Write Sins Not Tragedies. Ze wonnen een MTV-award voor Beste Clip, waardoor ze eigenlijk continu op de televisie te zien waren. Zeer memorabele clip en daarnaast gewoon een goed lied, dat blijft dus hangen. De eerste paar jaren volgde ik ze niet echt actief, ik viste meer individuele liedjes van hen op. Aan elk lied ben ik wel een tijdlang verslaafd geweest. Pas later, ten tijde van hun derde album, heb ik gewoon al hun muziek op mijn gsm gesmeten - wat vele malen makkelijker is dan elke maand een 'nieuw' nummer te ontdekken - en vanaf dan ben ik ze beginnen volgen.

Enkele maanden geleden heb ik hun eerste drie albums gekocht, nu ik eindelijk weer wat geld heb zal ik weldra ook het laatste op de kop tikken.