Editie 413 - Storytime
Ik voelde me elk jaar weer eenzaam met kerst. Mijn ouders zijn verongelukt toen ik één jaar oud was. Ik kwam in een weeshuis terecht, waar ik het met niemand kon vinden. Hier zit ik nog steeds. Vrienden had ik niet, diegene waar ik het mee kon vinden, gingen allemaal naar pleeggezinnen. Maar ik moest daar blijven. Mijn leven was één en al ellende. Ik had hier wel onderwijs en haalde ook wel goede punten. Maar er waren hier allemaal pestkoppen. Ik moest hier weg, maar dat ging niet. Voor het eerst sinds jaren kon ik van het terrein af, maar ik moest wachten totdat ik al mijn spullen had. Ik ging koste wat het kost hier weg. Ik was inmiddels zestien; vast wel iemand die mij kon gebruiken. Ik pakte al mijn spullen bij elkaar.
Ik sprintte de trap af naar buiten en vluchtte. Ik rende totdat ik weg was van het weeshuis. Ik was eindelijk vrij. Ik kon op zoek naar een normaal leven zonder pestkoppen of wat dan ook.
Ik zocht onderdak en een bakker bracht mij onder. Ik kon goed brood bakken, dat had ik geleerd. Het was vier weken voor kerst, maar de eerste sneeuwvlokken waren al gevallen. Het was vroeg en ik stond brood te bakken met de bakker Hij was een man met zwart haar en grijze ogen. Er stond een meid naast hem; zij had prachtig en lang blond haar dat los hing, blauwe ogen en ze was iets kleiner naar mij. Ik schatte haar ongeveer dezelfde leeftijd als mezelf. Ik kende haar naam en die was Daphne. Ze gebaarde naar mij dat ik moest komen.Ik volgde haar. Ze zei: ‘Aron, was het niet?’
‘Ja, inderdaad.’
‘En jij was toch wees?’
‘Helaas wel, ja.’
‘Ik ook, maar ik woon nu bij deze bakker en je mag hier ook wonen, heeft hij gezegd. Plus, hij wil je ook naar de school sturen, hier.’
‘Dat is echt aardig van hem, ik zal hem persoonlijk bedanken. Hoe ben je hier terechtgekomen dan?’
‘Dat is een te lang verhaal om te vertellen...’
Ik begreep het en zweeg. Ik besloot weer te gaan werken. Maar de bakker, Frank, zei dat het niet hoefde en niet hoorde. Ik zette muziek aan, 'Mirror' van Lil Wayne en Bruno Mars. Wat was het toch een mooi lied. Ik wist niet waarom, maar het raakte me gewoon. Ik woon in een prachtig land, de VS, waar ik me voor het eerst in mijn leven niet eenzaam voelde. Ze was ze mooi en ze zou prima model kunnen worden, als je het mij vraagt. Frank had me ingeschreven bij een school. Ik kwam bij Daphne in de klas en zo te zien was ze heel populair. Dat kende voor mij natuurlijk voordelen. Zij populair, ik populair.
Niet dat het ooit mijn bedoeling was geweest, maar wel fijn dat ik het zo makkelijk in de schot geworpen kreeg. De dag voor kerst was er een fuif bij zo’n populaire kerel, John. Wel een aardige gozer, maar de populariteit was hem naar het hoofd gestegen. Deze fuif ging wel twee dagen duren. Ik was uitgenodigd, tof. Ik zit net op deze school en was al populair. Ach, nou ja, ik had vrienden: Jack, Daphne, Kim, en nog veel meer toffe mensen.
Ik had een vakkenpakket met van alles en nog wat, maar met bijna alle vakken zat ik met deze mensen. Dagen vlogen voorbij en op het dag van het feest werd ik door Daphne meegevraagd, onze eerste officiële date. John liet ons binnen. Het was een feest met drank, drugs, ... Ach, je snapt het wel. Er ging van alles in, maar het belangrijkste voor mij was Daphne. Ze nam mij mee, we waren met zijn tweeën. Ik kende haar al goed en wist veel over haar in een korte tijd. Het was liefde op het eerste gezicht. Er lagen dikke pakken sneeuw. De vonk bleef, het was de dag van mijn leven. Ik zoende haaren zij mij. Morgen was het kerst en de fuif ging verder. Het was de mooiste kerst uit mijn hele leven.
De volgende ochtend werd ik in een steeg wakker naast Daphne.
We hadden een wilde nacht gehad, maar zonder twijfel: het was de beste nacht van mijn hele leven. En nee, het was geen droom. Het was echt! Mijn leven was in een flits omgeslagen. Daphne had een mooie zuivere stem en ik had wel eens gehoord dat hetzelfde voor mij gold. We besloten samen een single te maken over deze kerstavond en het werd een hit. Ik had mijn dromen nageleefd, mijn leven was opeens zoveel beter! Kerst was een mooi feest. Het is en blijft het mooiste feest van de hele wereld. Maarja, dat is mijn mening.
Fijne feestdagen!
2 reacties
Recommended Comments