Script

De afgelopen weken zijn een vrij belangrijke periode geweest voor me. Niet door de examens hoor, zoals je misschien zou denken. Alhoewel ik examens niet onbelangrijk acht verhef ik ze simpelweg niet naar dezelfde hoogte als vele anderen dat doen.

Nee, de voorbije week is vrij essentieel geweest omwille van andere factoren, zaken die minder voor hand liggen en die ik ook veel lastiger zijn te verklaren dan bijvoorbeeld eens een goed examen afleggen. Maar waarom zijn de afgelopen weken dan zo "belangrijk" geweest? Wel, het is misschien wel lastig om te zeggen.

Want natuurlijk heb ik deze weken ook daadwerkelijk mijn examens afgelegd en mij tussendoor verwonderd aan irrelevante zaken in menige cursus en daarbuiten (ja, je hebt best wat vrije tijd als je niet te veel examens hebt, maar wel evenveel tijd hebt als de rest) afwisselend met eens willekeurig mijn hoofd buiten steken om te zien dat de zon nog steeds zijn weg naar Aarde niet had teruggevonden. Ik ben niet echt een wintermens, ik heb de zon echt wel nodig, maar het gebrek aan activiteiten en opties in mijn omgeving dwingen we er vervolgens wel toe om nog eens na te denken over zaken. Wellicht gebeurt dit elk jaar wel opnieuw, maar misschien heb ik die terugkerende vleug aan inspiratie en motivatie wel nodig om me gaande te houden.

Niet dat ik dan in tegenstelling in de rest van het jaar maar helemaal nutteloos rondhang (dat deed ik voorbije maand namelijk ook gewoon), maar het aantal ideeën, concepten en ingevingen dat ik de afgelopen maand heb gehad ligt naar mijn aanvoelen ietsje hoger dan dat op andere is. Onder meer een reden dat ik ook dit artikeltje wou schrijven, want het is ondertussen ook al weer 4-5 weken terug. Misschien ook wel een teken dat ik me momenteel op een tijdelijk summum van inspiratie bevind! Of niet natuurlijk, elk perspectief kan op dat vlak verdedigd worden. Dat ik meen dat ik net wat meer onzin door mijn hoofd heb vliegen dan anders hoeft natuurlijk niet waar te zijn en wie ben ik uiteindelijk om te beweren dat ik nu op een tijdelijk "hoogtepunt" zit?

Maar uiteindelijk ben ik in zekere mate ook in mijn recht om dat te doen, ik ben een van vele stemmen die uitgaat om mezelf daarop te beoordelen en doorgaans de eerste reactie die ik zal horen bij wat ik ook doe. Zal ik er dan ook maar gewoon van genieten? Want met zo'n hoogtepunt komt ongetwijfeld ook een terugval naar een gewone periode of zelfs een dal, we zullen niet eeuwig blijven klimmen. Ik kan het mezelf wel wijsmaken, maar daarom hoeft het nog niet waar te zijn... of wel? Wilskracht en gedachtes zijn een sterke kracht in het bepalen van je eigen toestand. Als ik mezelf zo'n dingen zou kunnen vertellen wanneer ik in een dipje zit... Wat een hulp zou het kunnen zijn. Wat een hulp zou ik voor mezelf kunnen zijn.

Het lijkt dat ik in mijn uitgeschreven gedachten wat ben afgedwaald van mijn oorspronkelijk opzet, dat is ook een eerste keer zeg! Nu, hoe kan ik zo'n stuk van zelfmotivatie en -verering correct afsluiten? Wel, met de notie dat ik wellicht in de nabije toekomst wederom iets frequenter artikels zal plaatsen. Niet te vaak en ik beloof ook niet te veel, het is namelijk niet de eerste keer dat ik dit heb gezegd en ik ken mezelf ook goed genoeg om er van bewust te zijn dat mijn eigen luiheid vaak in de weg heeft gestaan van een groter aantal artikels.

En daarmee stuur ik u weer weg. Terug naar hetgene dat je hiervoor deed, opdat je morgen wederom de zon kunt zien (of een pak grijze wolken) en even kunt stilstaan bij de gedachte dat ook die zon met diens sterkere en zwakkere periodes passeert en dat nog altijd doet. Op zich niet te veel verschillend met ons.