Geschreven door ERRWINS

Iedereen heeft tegenwoordig een console in huis, of speelt lekker op zijn (game)PC. Maar wat gebeurt er eigenlijk nog met de oude consoles van 'vroegâh'? Worden deze zomaar vergeten? Deze consoles zijn de grootouders van de huidige consoles én de game-industrie. Hierdoor heb ik een recensie geschreven van een oude console die ik nog steeds (regelmatig) gebruik.

Het begon allemaal in 1996. Mijn pap kwam met een groot cadeau in huis terwijl mijn broer en ik heerlijk rustig voor de TV zaten als perfecte kinderen. De doos was best zwaar én groot dus we waren maar al te benieuwd wat er nu in zat. Het 300 gulden kostende cadeau werd uitgepakt en we sprongen een gat in de lucht. We hadden onze eerste console gekregen van onze ouders, met daarbij een game diskette met maar liefst 5 Super Mario spellen. We waren werkelijk in de zevende hemel!

Het eerste beeld wat we kregen toen we onze console opstarten. Wat een heerlijk gevoel was dat! Blijdschap en spanning in één. Je wilt zo graag spelen, dus je begint met alle spellen tegelijk terwijl dat helemaal niet logisch is. Super Mario Bros., Super Mario Bros. Lost Levels, Super Mario 2, Super Mario 3 en Super Mario: Yoshi's Island. Dat waren de spellen die op de diskette stonden. Stuk voor stuk verslavend en een heerlijk deuntje dat je nog steeds heimwee geeft naar vroeger.

Wanneer ik op de dag van vandaag de console tevoorschijn haal, hoef ik niet te vrezen dat het niet zal gaan werken. Voordat je de console aanzet, blaas je even de diskette schoon en stop je het in de console. Je zet het aan, en het werkt! Na al die jaren werkt het nog steeds zoals het altijd heeft gedaan. Alle spellen ken ik nog één voor één uit m'n hoofd maar geven me nog steeds heel veel plezier, vaak nog meer dan de meeste huidige games. De moeilijkheidsgraad van deze games ligt veel hoger dat wat tegenwoordig gebruikelijk is. En dat is juist net weer die uitdaging die elke gamer zoekt.