Vooruitgang

In weken waar een Global Moderator aftreedt, Rockstar de PC-versie uitbrengt en een niet nader te noemen gang het nodig vond diens naam te veranderen ga ik, Phoenyxar, die zeldzame gebeurtenissen gewoonweg negeren en het over iets volledig anders hebben! Of misschien niet? Jawel hoor.

Kijk, ik vind het vrij belangrijk om elke zoveel tijd mezelf te reflecteren over wat ik doe en hoe. Ben ik tevreden met het verloop? Met de resultaten? Een vrij standaard zelfreflectie, zoals je al kunt zien. Maar wanneer het gedaan is negeer ik de resultaten en ga ik vervolgens verder zoals ik dat altijd al heb gedaan: Op een impulsieve en zeer afgesloten manier. Zeer waardevol, dat reflecteren.

Maar ik vind het wel interessant en belangrijk om eventjes bij die zaken stil te staan. Uiteindelijk zijn de minuten die je spendeert, op welke manier dan ook, uniek: Je gaat ze nooit opnieuw herleven, behalve als Abstergo een Animus zou uitbrengen, ondanks hun soms wat onuitgesproken karakter. Je leven bestaat in zekere mate uit een zéér lange keten van die quasi onbelangrijke minuten en daar even over nadenken maakt ze misschien eventjes belangrijker dan ze zijn.

En wat ik uiteindelijk belangrijker vind is om vooruitgang te zien. Vooruitgang, niet in hetgene dat ik heb, maar als de persoon die ik ben. Ben ik anders, zouden we zelfs "beter" durven zeggen, dan een jaar terug? Dat zijn vragen waar je moeilijk een antwoord op kunt vinden, vragen die hun opzet dubbelzinnig lijken. Want is datgene dat we "beter" durven noemen niet ook afhankelijk van dat moment en het perspectief dat we dan hebben? Durf ik dan wel op mijn eigen vraagstelling te antwoorden?

Natuurlijk. Het twijfelen en nadenken is essentieel, maar uiteindelijk zou het je niet in de weg mogen staan. En elke keer kom ik tot de conclusie dat ik weldegelijk vooruit ben gegaan. Niet op een opvallende en indrukwekkende manier, maar door kleine nuances. Nuances, onbelangrijk als ze mogen lijken, die je toch definiëren en die de details van je leven vormen.

En die zijn gevormd door de vele kleine en onbelangrijke minuten die onbewust hun indruk hebben achtergelaten. Zo zijn die genegeerde zelfreflecties toch ergens nuttig. Al zullen we het niet snel toegeven.