Potiosectie

'Heb je toevallig misschien Skype? Ik zou je, als je ergens eventjes tijd hebt, ergens over willen spreken. Als het niet kan is PM ook goed, maar ik verkies liever een direct gesprek op Skype.' Zo werd ik benaderd door de hoofdredacteur van de allernieuwste iteratie van de OWN. OWN, alom bekend als de serieuze, respectabele forumkrant. Niets is minder waar, zo blijkt uit het feit dat ik gevraagd werd om een bijdrage te leveren. En wat voor een bijdrage! Een heuse column waarin ik wekelijks mijn verbale diarree over het nietsvermoedende klootjesvolk des forums zou kunnen uitspuwen, als ware het mijn eigen mini-Troonrede. Weg met de respectabele stukjes van weleer.

Afijn, het ligt in de lijn der verwachting dat ik iets over mijzelf en mijn rubriek vertel. Mijn historie op het forum is lang en glansrijk; zo heb ik het recentelijk het forum geïnformeerd over de vorm van de penis van de mannetjeseend (die van een kurkentrekker) en een recept voor gifgas gepubliceerd. Je snapt: Ik heb geen vrouw in mijn leven om mij bezig te houden. Dit is hoogstwaarschijnlijk de reden dat ik vaak in de chat te vinden ben, waar het gezelschap van Dotz toch enige structuur in mijn leven aanbrengt. Ik ben overigens dolblij dat dit podium mij ter beschikking is gesteld: Nooit eerder had ik zo'n groot publiek om mee te klagen. Dus, bij deze een voorproefje van de vele grieven die gaan volgen:

1. Ik erger mij ongelofelijk aan het feit dat er nooit iemand tandpasta gebruikt in tandpastareclames. Dan staat er zo'n matig aantrekkelijke dame van middelbare leeftijd haar ivoor te polijsten terwijl ze met dode ogen in de camera staart, terwijl er op haar merktandenborstel nul komma nul gram tandpasta aanwezig is. Het is onlogisch, en de enige conclusie die ik kan trekken is dat je tandpasta het culinaire equivalent is van een staalborstel in je urineleider. Je zou anders je actrice gewoon tandpasta geven.

2. En wat dacht je dan van de Nederlandse taal! Zo zou een logisch mens bij het woord 'verkijken' een mentaal beeld hebben van een persoon die naar een doel op grote afstand staart, maar het mag niet zo zijn. Hetzelfde geldt voor ontlopen (stil gaan staan) en autobiografie (boek over een vierwielig rijvoertuig, geschreven door dit object zelf).

Doch zijn er ook mooie dingen in het leven. Zo las ik een artikel met als inleiding 'Een Engelse voetbalsupporter moest maandag voor de rechter verschijnen omdat hij tijdens een voetbalwedstrijd een steward zou hebben mishandeld met een opblaasbare haai.' Dat vind ik prachtig. Ben je weer eens gefrustreerd omdat meneren die vele malen fitter en bedrevener zijn dan jij de bal de verkeerde kant op hebben laten rollen, val dan een functionaris aan met een opblaasbaar prehistorisch vleesetend monster. Ik identificeer mij met deze meneer. Zo heb ik, op jongere leeftijd, wraak genomen op een vermeende pesterij van mijn oudere zus door tandpasta te vermengen met haar huidscrème. Het had fysiek weinig effect, maar zelfs jaren later krijgt zij PTSD-flashbacks bij het zien van een pot Nivea Pure & Natural. Het bewijst maar eens temeer dat angst het meest effectieve wapen is. Tot ver in de toekomst zullen wij onze rechten (en columns) veiligstellen met behulp van opblaaspoppen en de gevreesde groene krokodil uit het zwembad. Laten wij allen trachten meer als deze voetbalfan te zijn. Laten wij allen een opblaasbare haai aanschaffen. Leve de revolutie!

PS: Wat die vrouw betreft: Groninger van 20 zoekt vrouwelijke leeftijdsgenoot die houdt van literatuur, scotch whisky en Team Fortress 2. Ben jij zo iemand of heb jij zo iemand te koop staan? Een PB wordt gewaardeerd.