De eierbal

Groningen, de stad waar ik woon, staat bekend om de eierbal. Waarom? Geen idee. Er zijn hier veel leukere dingen om te doen dan het tot je nemen van het voortplantingsmateriaal van een kip, maar toch werd mij toen ik hier ging wonen op het hard gedrukt dat ik er vooral eentje moest proberen. Daar zie ik de logica niet van in: Dat ding wordt buiten Groningen niet gegeten. Niet voor niets, lijkt me.

Er is nog een andere reden dat ik de eierbal weer: Het woord bal roept op het moment vervelende associaties op. Ik heb namelijk een ontstoken rechtertestikel. De kogel is door de kerk. Iedereen weet nu van mijn lijden. Een lange en oneindige marteling in mijn kruis.

Men zegt dat lachen het beste medicijn is, dus heb ik de afgelopen tijd mijn best gedaan om mijn humor op een balgerelateerde wijze te vormen. Na enige tijd kwam ik echter tot de conclusie dat lachen verreweg het minst effectieve medicijn is, als we religie en homeopathie even buiten beschouwing laten. Dus ik naar de dokter.

Sta ik daar bij de dokter met m'n broek rond mijn enkels. De vaste huisarts (meneer Post) was helaas op vakantie, dus ik moest het doen met een bebrilde jongedame. Mijn monsterlijk grote geslachtsdeel bungelt tussen mijn benen, en spontaan krijg ik een erectie. Het is niet dat ik die mevrouw aantrekkelijk vond, of dat ik het een gepaste situatie vond voor een stijve, maar toch kreeg ik er een.

Het was gelukkig geen SOA, maar ik ben wel van huisarts veranderd.