Jump to content

Gedichtentopic


Recommended Posts

Geplaatst:

Dat laatste, ja, zo bedoel ik het eigenlijk niet :schater:

Maar nice one van jou!

De volgende is een gedicht gemaakt door iemand uit mijn voetbalteam. Vond hem wel mooi, dus hier is hij:

Liefde is ons gegeven, daar moeten we meeleven.



De een vind het perfect, de ander weer te gek.

De ander kan ermee zonder, en de een vind het gedonder.

De een vind samen zijn fijn, en de ander doet het pijn.

Leef niet met wat je kan krijgen, maar degene waar je zolang bij wil blijven.

Wil niet te gauw en blijf diegene altijd trouw.

Samen is 't fijn en wil je voor altijd bij diegene zijn.

De ware is er wel alleen die vind je niet zo snel.

Geef de moed niet op, en wacht op het lot.

Het is moeilijk om te kiezen tussen 2 mensen, de toekomst en je wensen.

De keus tussen 2 valt best zwaar want het valt zwaarder dan zwaar.

Hoe zie je jezelf later? lig je op met bed met een erge kater?

Of maak je ontbijt op bed en beleef je dikke pret?

Het mooie is: je kan zelf kiezen wat je wil, maar al die keuzes dat zijn best wel veel.

Ben je bang om te zeggen dat je niet meer van hem houd? of verkoop je liever haar voor een paar kilo goud?

Ga je met hem omdat hij het wil? of neem je met haar omdat ze zit aan de pil?

Ook al bid je in de kerk, samen sta je sterk !

Lopen over het strand samen hand in hand.

Je geeft haar wat hoop en betaalt het avondje bioscoop.

Je brengt chocola aan de deur of een roos met rood als kleur.

Je hoeft niet steeds tegen elkaar zeggen dat je van elkaar houd maar zeg je het tegen iedereen dan doe je het fout.

Ik kom je de les niet lezen maar zodat je het beseft even.

Weet wat je wil en hou koers, en is 't over word dan niet te gauw jaloers.

Met iedereen gaan, betekent niet: ik kan heel de wereld aan.

Ik ben blij met het leven dat ik erin mag leven.

Het leven is bijzonder en ik wil er niet mee zonder !

Iedereen handelt verkeerd, en ik heb van me fouten geleerd.

Zoveel naar het moment toegeleefd toen was het zover en heb ik wat beleefd.

Bij mij zie je nooit een traan, maar heb spijt van wat ik heb gedaan.

Als ik het over kon doen, zou ik dat zeker doen.

Alles komt op z'n tijd als je het leven goed begrijpt.

Geplaatst:

Ik vond het trouwens wel een gedicht wat jullie?

Alle berichten in dit onderwerp zijn toch gedichten?

Geplaatst:

Geschreven in de trein:

Ik kan mezelf niet bijbenen,



ik weet niet wat ik wil.

Als ik je liefde kon lenen,

zette ik de tijd voor eeuwig stil.

Als ik je lifde kon verdienen,

zou ik er weer voor gaan,

zou je zorgen voor mijn dagelijkse portie vitaminen,

en als ik je liefde had, er lang bij stilstaan.

Als ik je liefde kon kopen,

zou ik gaan sparen,

en maar hopen,

dat het eindigt met mijn handen zachtjes door jouw haren.

Rates & Comments?

Geplaatst:

Dit gedicht heb ik niet zo lang geleden geschreven... Er zullen waarschijnlijk wel een paar foutjes in zitten. Zo heb ik bijv. mijn twijfels over het woord "waan".

Waar ik ook heen ga,

Waar ik ook zogezegd sta,

Zie ik haar staan

Daar zo, in de verte

Maar het laat me verder in waan

Wie heeft gedacht dat,

dat dit moeilijk was?

Dat dit zo anders was?

Dat zij opeens met een ander was?

Het lijkt alsof de wereld stil staat,

dat de maan niet meer om de aarde gaat

Maar dan is er het moment

waarop je me alleen laat

En dan lijkt het alsof de aarde voor mij vergaat

Je laat me achter, alleen

met een hart van steen

Het doet zoveel pijn

ik heb bijna de wil niet meer om nog iemand te zijn

Hoelang zal deze pijn nog duren?

Waarom heb ik toch zoveel te verduren?

Ik dacht dat jij de Ware voor mij was

dat we samen konden blijven zonder poespas

Maar die gedachte is nu een wond,

een wond... die nooit genas.

En dan, word ik wakker

Open mijn ogen, en zie

dan zie ik, dat ik gedroomd heb

Over haar, over mij, over ons...

(Ik heb dit stukje expres zo gemaakt dat het niet rijmt.)

Een droom, dat is het

Verdwenen, als sneeuw voor de zon

Opgefrommeld, net zoals een kassabon

Ben niet echt een kei in gedichten maken, dus als ie slecht is dan kan dat kloppen. :puh:

Ik ben nu ook een beetje in de war, wat dus niet echt een goed moment is om een gedicht te maken... :puh:

Geplaatst:

ik verlang naar jou,



al een hele tijd.

Ik vraag me af waarom ik ermee stoppen zou,

want jij bent toch echt voor mij een droommeid.

Ik geef om je,

al een hele tijd.

Ik vraag me af; waarom zie je niks in me,

waarom ben ik degene die hier zo lijd?

Ik zal je nooit vergeten,

niet uit mijn hoofd zetten,

Ik voel me soms zo bescheten,

maar daar hoef jij blijkbaar niet op te letten.

Geplaatst: (bewerkt)

Ik moest gewoon even m'n hart luchten:

Soms zit alles tegen



je ziet niets meer vrolijk in

dan zie je alleen nog maar regen

en is alles een obstakel tegen je zin

zie je het niet meer zitten, gaat alles slecht

voel je, jezelf minderwaardig of onterecht

dan heb je altijd nog een zegen

de mensen om je heen, die om je geven

denk je terug aan een goede tijd

dan is het alleen een gedachte, geen werkelijkheid

voel je, je eenzaam, droevig of alleen

dan zijn er mensen, die luisteren naar je probleem

Bewerkt: door Revolution-Designer
Geplaatst:

Ik zag dit topic en ik dacht meteen om mijn werk met jullie te delen. :*D

Mijn gedicht die ik hier ga plaatsen gaat over verlegenheid en daarmee de angst om af te gaan.

Al vroeg ontdekte ik dat ik anders was dan al die anderen.

Mijn verlegenheid vind ik moeilijk om te veranderen.

Anderen moedigen mij wel aan, maar ik zie mezelf dan hopeloos falen.

Hierdoor zoek ik de nodige afleiding en ben ik van mijn doel aan het afdwalen.

Ik heb een deel van mijn verlegenheid wel overwonnen, maar ik heb nog een tijdje te gaan.

Het is moeilijk om toe te geven, maar ik ben diep in mijn hart bang om af te gaan.

Vooral bij de sociale contacten merk ik dit veel.

Mijn verlegenheid grijpt mij soms naar de keel.

Ik wil zo graag praten met dat ene leuke meisje, maar dan gedraag ik me als een koelkast.

Als zij in de buurt is dan voelen mijn emoties opeens aan als een grote last.

Wie kan mij verder helpen of moet ik dit zelf doen?

Gelukkig ben ik een aantal stappen verder en ben ik niet meer de extreem verlegen persoon van toen.

Geplaatst:

Liefde..



Jij laat mijn wereld zweven,

De grond doen beven.

Jij kan mij alles geven,

Het is fijn te beleven.

Ook al is het maar voor even,

Jij bent mijn leven.

<3

Geplaatst:

Ik zit me te bedenken,



wat we doen zouden moeten.

Ik wil je iets schenken,

zonder te hoeven wroeten.

Ik zit me af te vragen,

wat er allemaal kan,

zolang je niet loopt te klagen,

ben ik je man.

Ik zit me te bedenken,

en heb me niet laten steuken.

Mag ik je vies hard

spenken?

Zullen we even

neuken?

Niet serieus nemen ajb, is even gemaakt op een melig momentje.

Geplaatst:

Mijn eerste gedicht:

Ik mis iets in mijn leven.



Misschien ken je dat wel; zo'n lege plek.

Soms, dan maakt het me kwaad

maar andere keren ook gek.

Want ik weet niet wie of wat, waar en wanneer.

Misschien wel een knuffelzachte teddybeer.

Alhoewel dat voor kleine kindertjes is,

misschien is het dat wel wat ik mis.

Ik zou er alles voor geven,

maar ik mis iets in mijn leven.

Geplaatst: (bewerkt)

Ik weet niet of het goed, mooi of leuk is. Ik had gewoon zin. Het heeft niks met mij te maken.

Dood

Ik ben dood.

Zo dood als een nazibloem.

Die het niet verdiende om te sterven.

Maar toch, is ze geplukt uit het leven.

Net zoals mij. Ik wou het niet.

Maar het leven dwong mij.

Ik zou gelukkiger zijn.

Nog eentje:

Achtergelaten dood

Je ging weg.

Weg uit m'n leven.

Ik kon je achterna gaan.

Maar je wou het niet.

Je liet me achter.

Alleen.

In het donker.

Eenzaam...

En verlaten...

Maar ergens bleef je nog...

Ergens...

In het nergens...

Van...

De dood...

Bewerkt: door Dakendak
Geplaatst: (bewerkt)

Verbonden



Ik droom al jaren van een meisje,

een prachtig iemand

Dat me zal laten smelten zoals een ijsje

iemand die staat aan mijn kant.

Iemand met blauwe ogen en goudgeel haar.

Van zo een meisje droom ik weliswaar.

Parelwitte tanden en een stralende lach

iemand die mij neemt zoals ik ben

en iemand die ik mag.

Iemand waar ik mee kan knuffelen als ik verdriet heb

een echt, gevoelig iemand, niemand nep.

Ik hoef natuurlijk niemand perfect,

maar toch iemand die erop trekt.

En dat meisje heb ik nu gevonden,

en bij haar voel ik mij

verbonden.

voor de Nederlanders : iemand die erop trekt = iemand die erop lijkt.

Bewerkt: door MidnightMayhem

Een reactie plaatsen

Je kan nu een reactie plaatsen en pas achteraf registreren. Als je al lid bent, log eerst in om met je eigen account een reactie te plaatsen.

Gast
Op dit onderwerp reageren...

×   Je hebt text geplaatst met opmaak.   Opmaak verwijderen

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link is automatisch ingevoegd.   In plaats daarvan weergeven als link

×   Je vorige bewerkingen zijn hersteld.   Alles verwijderen

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Recent actief   0 leden

    • Er zijn hier geen geregistreerde gebruikers aanwezig.
×
×
  • Create New...