Niko gespleten persoonlijkheid?

[Flippiedepappie]

wanneer iemand in gta iets vertelt over zijn diepste zielenroerselen of over een jeugdervaring, wordt dit qua woordkeus en opbouw zo levendig, ontroerend, ontluisterend, fabelachtig, prachtig en/of majestueus beschreven, dat je als gamer regelmatig kippenvel krijgt van de dialogen, en zie je het beschrevene helemaal voor je.

Toch wekt Niko een dubbelzinnig gevoel in me op. Ik vind hem in z'n gedachtegang namelijk nogal gespleten. Hij neemt Darko heel veel kwalijk omdat deze een paar mensen verraden heeft...maar zelf knalt hij tijdens een compleet nutteloze bankoverval (hij had immers al heel veel geld rond die tijd) de ene na de andere onschuldige agent af, voert huurmoorden uit voor Faustin en de Fixer (assassinations) zonder dat hij iets van de aard afweet. Darko zat nog in verslavingsnood als geobsedeerd junkie...maar Niko? Dit terwijl veel gta-fans Niko juist als een relatieve goedzak zien. Hoe zien jullie dit?

Groeten,

Sjoerd

[Phoenyxar]

Niko wekt geen gespleten persoonlijkheid bij mij op hoor, hij is boos op degene die al zijn vrienden en tegelijkertijd ook dus Darko's vrienden heeft verloochend, wat normaal is, mochten jouw vrienden zo verraad worden zou je je toch ook willen wreken? Dat is menselijkheid op een onmenselijk niveau .

[Flippiedepappie]

Hoi, bedankt voor je reactie.

Opzich is het menselijk om boos te worden wanneer jij en je vrienden zo verraden worden.

Het punt is alleen dat het wat hypocriet op me overkomt, omdat Niko zelf eigenlijk veel ergere dingen doet!

Waarom neemt hij het zichzelf niet kwalijk dat hij onschuldige mensen zoals agenten en doelwitten van de Fixer

omlegt, maar is hij heel belerend naar Darko? Dan heeft hij dat rechtvaardigheidsgevoel ineens wel! Dát bedoel

ik met gespleten.

Groeten:)

[Phoenyxar]

Hoi, bedankt voor je reactie.

Opzich is het menselijk om boos te worden wanneer jij en je vrienden zo verraden worden.

Het punt is alleen dat het wat hypocriet op me overkomt, omdat Niko zelf eigenlijk veel ergere dingen doet!

Waarom neemt hij het zichzelf niet kwalijk dat hij onschuldige mensen zoals agenten en doelwitten van de Fixer

omlegt, maar is hij heel belerend naar Darko? Dan heeft hij dat rechtvaardigheidsgevoel ineens wel! Dát bedoel

ik met gespleten.

Groeten:)

Wat jij met gespleten bedoel snap ik wel maar het blijft GTA , ik snap je punt wel, maar zo is hij en hij heef took een complex in zichzelf dat met het spel duidelijk wordt, hij is in de war, verandert door de Oorlog, maar hij blijft wel cool, ee unieke protagonist en deze moord tenminste mét een reden, uit wraak... en de onschuldigen zijn gewoon agenten en dat is altijd al geweest, er is altijd een slachtoffer en dat is de 'goede' kant...

[Galiorix]

Ik kan me wil vinden in het eerste deel van de post over Niko, de gesprekken gaan soms best diep in op de gebeurtenissen toen Niko nog jonger was en in het leger zat en er zitten hele mooie dialogen tussen. Toch denk ik niet dat hij een gespleten persoonlijkheid heeft. In de introductie video ('Meet Niko Bellic' red.) zegt hij het volgende:

During the war, we did some bad things. And bad things happend to us. I was very young, and very angry. Maybe this is no excuse, but i need money.

Hij ziet de gebeurtenissen tijdens de oorlog niet als een excuus voor zijn daden, maar hij heeft geld nodig... Hij wil graag weten wie hem verraden heeft.

Daarnaast vind is er een wezenlijk verschil voor Niko tussen de mensen die hij vermoord en de mensen die omgekomen zijn door het verraad van Darko: hij kende de mensen in het leger destijds goed, in Liberty City werkt hij alleen maar als hired gun en heeft hij in principe weinig te maken met de mensen die hij daadwerkelijk ombrengt.

[Scarface92]

Hoi, bedankt voor je reactie.

Opzich is het menselijk om boos te worden wanneer jij en je vrienden zo verraden worden.

Het punt is alleen dat het wat hypocriet op me overkomt, omdat Niko zelf eigenlijk veel ergere dingen doet!

Waarom neemt hij het zichzelf niet kwalijk dat hij onschuldige mensen zoals agenten en doelwitten van de Fixer

omlegt, maar is hij heel belerend naar Darko? Dan heeft hij dat rechtvaardigheidsgevoel ineens wel! Dát bedoel

ik met gespleten.

Groeten:)

Ach ja, een crimineel moet toch ook zijn geld verdienen? Niko bellic is een crimineel die maar al te graag iemand omlegt voor geld. De politie staat voor hem alleen maar in de weg en het verstoord zijn werk. Natuurlijk heeft hij wel emoties als het om zijn vrienden/familie gaat maar als het om een corrupte agent gaat ligt hij er niet wakker van. Niko Bellic is nou eenmaal geen goedzak maar een crimineel die weg van de politie probeert te blijven en grote jobs aangaat om geld te verdienen, met name voor zijn familie.

Bewerkt: 20 november 2009 door GrandTheftTwano

[benhelsloot]

wat heel veel mensen vergeten het is GTA

waarom denk je dat we die spellen spelen maar je denkt er nu anders over omdat het spel zo realistisch is en de andere gta's niet

GTA is geen GTA zonder moord geld en auto's

[DeathPenalty]

Flippiedepappie, ik snap je punt, maar ik zal het geen gespleten persoonlijkheid willen noemen. Wat Darko heeft gedaan heeft Niko gemaakt tot wat hij nu is, het is niet alleen dat zijn vrienden vermoord zijn. Hij heeft gezworen wraak te nemen zelfs voordat hij 'hersenloos' mensen ging slachten.

[Jacky-2007]

Het is een behoorlijk complex onderwerp, eigenlijk. Het behoeft dan ook een stukje achtergrond-informatie. Zoals jullie je misschien nog kunnen herinneren, heeft het Joegoslavië-tribunaal in Den Haag nog steeds veel werk aan de oorlog waar Niko Bellic op doelt. Zo ook in deze zaak is in 2006 Slobodan Milošević overleden in hechtenis van de Nederlandse staat. Twee stukken tekst van Wikipedia over de Joegoslavië-oorlogen:

Voorgeschiedenis van de Joegoslavië-oorlogen

In 1980 overleed maarschalk Tito. Vijfendertig jaar lang was hij als partizanenleider en regeringsleider de absolute heerser in Joegoslavië. In deze periode was het Titoïsme de bindende kracht. De Kroaat Tito drukte elk nationalisme de kop in, en ontnam zelfs zijn eigen vrouw Jovanka om die reden haar officiële functies.

Tito, die besefte dat hij het eeuwige leven niet had, was ruim voor zijn dood begonnen een systeem op te zetten dat moest voorkomen dat de nationaliteiten elkaar in de toekomst naar de keel zouden vliegen. Een te grote Servische dominantie werd voorkomen door de tot dusver binnen Servië verblijvende provincies Kosovo en Vojvodina in 1974 autonomie te verlenen met een nagenoeg gelijke zelfstandigheid als gold voor de zes republieken. Samen met de zes deelrepublieken zouden deze ieder een stem krijgen in de Federatieraad, het belangrijkste besluitvormingsorgaan. Daarnaast was voorzien in een roulerend presidentschap.

In 1981 groeide een studentendemonstratie tegen het slechte eten in de universiteitsmensa van de universiteit van Pristina uit tot een Kosovaarse demonstratie voor meer autonomie. Terwijl de economie van Joegoslavië in snel tempo verslechterde, kwam het nationalisme op. Slobodan Milošević, begonnen als communistisch partijleider van Belgrado, klom op tot partijleider in Servië in 1987, en werd boegbeeld van het Servische nationalisme. In 1988 werd de autonomie van Kosovo en Vojvodina wederrechtelijk opgeheven door Servië, waarbij de zetels in de Federatieraad rechtstreeks door Servië bezet werden. In 1989 wist Milošević het Servisch nationalisme verder aan te wakkeren door een toespraak op het Merelveld te Kosovo. Dat jaar werd hij tevens president van Servië. Milošević had nu, middels zijn aanhang in Montenegro, effectief vier van de acht stemmen in de Federatieraad in handen.

Intussen had dit irritatie opgewekt in Slovenië en Kroatië. Door het toerisme en de industrie waren deze deelrepublieken altijd al de welvarendste van de federatie geweest. Voor hun netto belastingafdrachten aan straatarme gebieden als Macedonië kregen deze republieken autonomie terug en nu dreigde die hen te worden ontnomen. Slechts door een coalitie te vormen met Bosnië en Herzegovina en Macedonië kon een tegengewicht aan Milošević geboden worden.

Bij de verkiezingen in 1990 in deelrepublieken wonnen de nationalisten overal. In Macedonië werd weliswaar de nationalistische VMRO de grootste partij, maar deze kon geen dominante positie veroveren, terwijl in Bosnië en Herzegovina naar etnische scheidslijnen gestemd werd en Alija Izetbegović er de grootste partij leidde. Net op dit moment, toen de spanning op het hoogste punt was, zou bovendien de Kroaat Stipe Mesic de Serviër Borisav Jović als president van Joegoslavië moeten vervangen. Joegoslavië stond op springen.

Servië en Kosovo

De gevolgen van de bombardementen op Servië door de NAVO

Milošević had in 1991 besloten dat de Joegoslavische Federatie niet meer houdbaar was, zelfs niet onder Servische dominantie. Een Groot-Servië zou eventueel wel toekomst hebben. Dit zou dan moeten bestaan uit Servië, Montenegro, en een deel van Bosnië en Herzegovina. De andere helft (bewoond door moslims en Kroaten) wilde hij met plezier aan Tudjman geven, dan was hij tenminste een kopzorg armer. Helaas voor Milošević ontglipte ook Bosnië aan zijn greep. Klein-Joegoslavië, waar hij sinds 1997 president van was, raakte steeds meer geïsoleerd, terwijl de economie verder in het slop raakte. Demonstraties en pogingen van de oppositie om Milošević uit het zadel te wippen mislukten echter. De belangrijkste oppositieleider, Vuk Draskovic, werd door Milošević omgekocht met een belangrijke regeringspost.

Na de troebelen van 1991 werd het vrij stil in Kosovo. De wereld had de blik op andere gebieden, en ook Milošević had, nu het de stem in de Federatieraad had afgepakt, Kosovo niet meer nodig. De Serviërs bleven echter dominante posities behouden. Steeds klemmender eisen voor autonomie werden door Belgrado genegeerd. Tenslotte ontwaakte het sluimerende UCK of Kosovo Bevrijdingsleger. Onder leiding van de gematigde Rugova werd een ondergrondse parallelle overheid opgezet.

In 1998 dreigde Milošević's positie onhoudbaar te worden. De Albanezen van Kosovo vormden de ideale zondebok. Milošević stuurde zijn geheime politie, zijn leger, zijn militie en zijn paramilitairen naar Kosovo, "ter bescherming van de Servische minderheid" (die tegen deze tijd overigens inderdaad steeds meer bedreigd werd). De Serviërs zuiverden hele gebieden in hun aanvallen op het UCK. Dit kostte hem echter zijn laatste goodwill bij het westen. Toen in 1999 een vredesplan was opgezet, waaraan Milošević weigerde mee te werken, dreigde de NAVO met luchtaanvallen. Beide partijen manoeuvreerden zich in een situatie waaruit ze niet meer terug konden, en op 24 maart 1999 begon de NAVO met bombardementen op doelen in Servië en Kosovo.

De bombardementen hadden echter geen duidelijk doel. In eerste instantie hadden ze zelfs een averechts effect: Servië koos als één man voor Milošević, en de paramilitairen concentreerden zich nu puur en alleen op zuiveringen. Duizenden vluchtelingen vluchtten naar Montenegro en Macedonië. Ten slotte, na het bombarderen van elektriciteitscentrales e.d., ebde de vechtlust weg en capituleerde Milošević. Servië onderschreef het akkoord van Rambouillet. Kosovo kwam onder beheer van de Verenigde Naties en een NAVO-vredesmacht bezette Kosovo. Deze situatie duurt tot op de dag van vandaag voort.

Dit gezichtsverlies zou Milošević niet meer te boven komen. Hij werd afgezet en werd tenslotte uitgeleverd aan het Joegoslaviëtribunaal te Den Haag. Op 1 april 2001 werd hij in zijn villa in Dedinje, een wijk van Belgrado, gearresteerd. Hij stond sinds 12 mei 2002 terecht voor het Joegoslavië-tribunaal in Den Haag, wegens verdenking van oorlogsmisdaden. Op zaterdag 11 maart 2006 overleed Milošević in zijn VN-cel in het Penitentiair complex Scheveningen.

Bron: Wikipedia.org

Dit is maar een klein stukje van de hele geschiedenis die zich in de regio waar Niko vandaan komt, heeft afgespeeld. Het volledige artikel kan je terugvinden op de wikipedia pagina die gelinkt staat achter "bron".

Voor de oplettende lezer, ik wil aangezien het over Niko's persoonlijkheid gaat, even een paar frases uit de tekst aanhalen om nog even op in te gaan.

Milošević stuurde zijn geheime politie, zijn leger, zijn militie en zijn paramilitairen naar Kosovo, "ter bescherming van de Servische minderheid" (die tegen deze tijd overigens inderdaad steeds meer bedreigd werd). De Serviërs zuiverden hele gebieden in hun aanvallen op het UCK.

Niko Bellic is, als je zijn uitspraken hoort, hier dus bij geweest. Vanwege de armoede in Servië koos hij voor het leger, waar hij vervolgens niet zomaar uit kon stappen. Onder het bevel van Milošević is hij met een enorme bezettingsmacht op moordpad geweest met zijn eenheid in Kosovo.

Servië koos als één man voor Milošević, en de paramilitairen concentreerden zich nu puur en alleen op zuiveringen. (...) Ten slotte, na het bombarderen van elektriciteitscentrales e.d., ebde de vechtlust weg en capituleerde Milošević. (...) een NAVO-vredesmacht bezette Kosovo. Deze situatie duurt tot op de dag van vandaag voort.

Niko is waarschijnlijk uit de handen van de NAVO gebleven en niet opgepakt, en is uiteindelijk, na het proberen op te bouwen van een nieuw leven na de oorlog zonder succes, in 2008 naar Amerika gevlucht.

Laat het duidelijk zijn dat dit dus niet om een fictieve situatie gaat. De NAVO is tot op de dag van vandaag nog steeds de barmhartige bezetter van Kosovo, en je kan er gif op innemen dat zoals Niko Bellic er meer oud-strijders voor Servië eieren voor hun geld hebben gekozen, en zijn gevlucht uit het gebied naar Amerika, of misschien wel bij jou in de straat. Niko's tijdslijn komt er dan ongeveer zo uit te zien, aangezien Niko een dertiger is:

197(0-9)(?)

Geboorte(?)

1987 (omstreeks)

Niko's leven is armoedig. Het Servië Nationalisme wakkert aan, gouden bergen worden beloofd aan de bevolking.

1988-1998

Niko zal ergens tussen '88 en '98 gekozen hebben voor het leger bij gebrek aan andere inkomsten.

1998-1999

Oorlogsmisdaden in Kosovo. Uit de storyline blijkt dat zijn eenheid onder het bevel van Darko staat.(Servische troepen gevormd door speciale politie en leger moorden de Kosovaren uit in opdracht van Milošević.)

1999

NAVO bombardeert Servië en Kosovo en bezet Kosovo en het Servische leger raakt zijn vechtlust kwijt.

1999-2008

Niko blijft uit handen van NAVO, maar is verraden door Darko. Ontvangt brieven van zijn neef Roman over de goeie kansen op succes in Liberty City.

2008

Aankomst in Liberty City

Het is geen wonder dat Niko zegt "angry" te zijn geweest tijdens de oorlog. De manier van handelen door het Servische leger in die tijd is niet te vergelijken met het onze. Als je niet wilde meedoen aan de zuiveringen (moordpartijen) werd je met het grootste gemak in de rij met Kosovaarse gezinnen gezet en laf afgeschoten door je eigen collega's. Gewoon omdat je niet wilde.

Uit de woorden van Niko valt te halen dat hij vanwege zijn jonge leeftijd de keuze heeft gemaakt voor het leger. Hij is kwaad vanwege de moorden die hij heeft moeten plegen om zijn eigen hachje te redden.

Aan de andere kant klinkt goed door dat hij onverschillig is geworden door wat hij heeft gedaan in de oorlog. Moorden is voor hem net zoiets als voor ons je tanden poetsen; als het moet, dan moet dat maar. Niko heeft na zijn aankomst in Liberty City, als blijkt dat zijn neefje problemen heeft met een stel criminelen, nog maar één doel: Iedereen afmaken die het geluk van hem en zijn familie (zoals Roman) in de weg staat, en zorgen dat hij genoeg geld heeft om rijkelijk te leven. De hele kwestie met Darko dacht hij achter zich te hebben gelaten, totdat blijkt dat de onderwereld van Liberty City zijn verleden heeft ontrafeld, en later verraad Dimitri hem zoals we weten, en dan pas begint Niko op wraak te zinnen.

[Flippiedepappie]

wow, echt bedankt Jackie.

Nou snap ik Niko beter.

[Grove4L]

Je bent een stap in het leven van Niko vergeten Jacky, juist na de oorlog. Na de oorlog vluchtte Niko inderdaad weg van zijn vaderland, maar vertrok niet meteen naar LC. Eerst had hij al gedurende x-aantal jaar een baantje bij Bulgarin, een mensensmokkelaar. Hij zat dus toen al in het misdaadmilieu. Pas nadat zijn overzettingsboot zonk, en Bulgarin hem de schuld gaf, vluchte Niko uit Europa naar Amerika, the dream tegemoet.

[gtavcsky]

omfg.....hoe meer ik lees op dit forum....bestaat niko echt???

zo ja, ik wil een handtekening van em!!!

Foks...wordt wakker en realiseer je eens dat het n game is...nix of iemand bestaat echt!!!!!

Als je je ge-emotineerd voelt....prima, maar ga nu niet laten merken dat je 'in niko gelooft'.

Dan heb je echt niets te doen.....

>>> Door Hanneswasco: Je kan ook vriendelijk zijn, weet je.<<<

[Grove4L]

omfg.....hoe meer ik lees op dit forum....bestaat niko echt???

zo ja, ik wil een handtekening van em!!!

Foks...wordt wakker en realiseer je eens dat het n game is...nix of iemand bestaat echt!!!!!

Als je je ge-emotineerd voelt....prima, maar ga nu niet laten merken dat je 'in niko gelooft'.

Dan heb je echt niets te doen.....

Uit deze tekst kan ik opmaken dat je helemaal geen GTA-fan bent...

[gtavcsky]

Oh ik ben juist een zeer groot GTA fan, maar als mensen er zo erg in op gaan, dat gaat mij te ver.

Zo krijg die ellende zoals in de UK en USA dat scholieren doordraven en die ellende beginnen te kopieeren.

[Phoenyxar]

Oh ik ben juist een zeer groot GTA fan, maar als mensen er zo erg in op gaan, dat gaat mij te ver.

Zo krijg die ellende zoals in de UK en USA dat scholieren doordraven en die ellende beginnen te kopieeren.

Het kopiëren ervan heeft niets met het erin opgaan te maken, maar met wat was er al fout in hun hoofd voor ze dit deden... Trouwens mag je toch in een game opgaan? Daar zijn ze voor gemaakt, dat je je in het verhaal lijkt te voelen...