Tutoyeren

[GolfG60]

Binnen de familie spreekt vrijwel iedereen elkaar gewoon aan met 'jij' en de voornaam. M'n opa en oma spreek ik meestal wel aan met 'u', maar ze zouden er geen probleem van maken als ik tegen hen ook 'jij' zou zeggen. Daar zijn ze heel makkelijk in.

Onbekenden spreek ik over het algemeen ook gewoon aan met 'u', zolang ze in ieder geval over de 25 zijn. Da's niet echt een duidelijke grens, maar het voelt toch raar om tegen een leeftijdsgenoot 'u' te zeggen. Wat soms wel grappige situaties oplevert, want omdat ik er ouder uit zie (En me gedraag) dan zestien, noemen kleine kinderen me wel eens 'u'.

Docenten spreek ik wel gewoon aan met 'u'. Het staat me soms een beetje tegen, zeker als het een hele jonge docent of een stagiair is. Maar het wordt vaak niet echt gewaardeerd als we 'jij' zeggen, of ze met de voornaam aanspreken.

Dat ken ik ja, eens vroeg een oudere vrouw, schat haar rond de 35/40, eens de weg naar de lokale supermarkt, wees ik haar dat aan zegt ze zo terug 'U heel erg bedankt meneer', what the. ik was net 15 of 16

Maar onbekende, boven de 30 spreek ik aan met 'U', daaronder gewoon met 'je', mijn moeder ook met 'je' maar mijn oma met 'u', ooms, tantes en rest van de familie gewoon met 'je'.

Ohja, leraren waren altijd 'U', maar op de basischool was het met de voornaam, middelbare was het met de achternaam, alleen op MBO was het verschillend, mochten we zelf weten wat we zeiden, U of je en mocht je weten of je tussen de voornaam of achternaam kiezen.

Bewerkt: 17 november 2010 door GolfG60

[Dotz]

Op de middelbare school zeiden wij altijd ''meester'' of ''juf'', soms ''mees''. Verder doe ik eigenlijk altijd tutoyeren, op eenzelfde wijze als Dutchy.

[Hanneswasco]

Op de middelbare school, waar ik nu zit, mag ik gewoon de leerkrachten met hun voornaam aanspreken. Uiteraard zeg ik dan ook jij. Ik ben van mening dat dat ook het beste is, zo ontstaat er een minder diepe kloof tussen leraar en leerling; tenslotte zijn we allemaal mensen. Ik spreek eigenlijk zowat iedereen met jij aan, en aangezien ik dan nog eens Vlaams spreek is het meestal zelf gij, wat misschien onbeleefder overkomt.

[Cheers.]

Leraren en oudere mensen spreek ik aan met u familie met jij (behalve opa's en oma's)

[viccard]

ik spreek bekenden, ouders, grootouders gewoon met jij aan.

Leraren op middelbare school moeten we inderdaad u noemen met achternaam. We spreken hen meestal aan met gewoon 'mevrouw' of 'mijnheer'.

Kheb nog nooit meegemaakt dat een leraar boos werd als je 'jij' zei, meestal verbeteren leerlingen dan diegene

We hadden wel 2 leraren ofzo die we gewoon met jij en voornam mochten aanspreken, en een leraar die het niet uitmaakte, maar maar we eigenlijk altijd 'mijnheer' tegen zeggen.

als we het onder elkaar over een leraar hebben, noemen we hem meestal gewoon achternaam. Bijvoorbeeld Mijnheer Jansen wordt 'Die Jansen geeft teveel huiswerk' en bij mevrouw Boter "Die boter is echt een kutwijf(we sparen de leraren niet)".

[Dotz]

Op de middelbare school, waar ik nu zit, mag ik gewoon de leerkrachten met hun voornaam aanspreken. Uiteraard zeg ik dan ook jij. Ik ben van mening dat dat ook het beste is, zo ontstaat er een minder diepe kloof tussen leraar en leerling; tenslotte zijn we allemaal mensen. Ik spreek eigenlijk zowat iedereen met jij aan, en aangezien ik dan nog eens Vlaams spreek is het meestal zelf gij, wat misschien onbeleefder overkomt.

Ik spreek bekenden etc ook met ''gij'' aan, mijn Brabants accent zal dan wel weer anders klinken.. Overigens probeer ik tegenover leraren niet al te veel Brabants te praten, dat stellen de meeste niet op prijs.

[Dr.Oppai]

Onbekende en leeraren spreek ik met "u" aan.

Familie, vrienden en jongere mensen gewoon met "jij". Ook spreek ik mn opa en oma gewoon met jij aan, bijna niemand in me familie zegt U tegen een ander familie lid en ik vind het dan ook raar klinken als ik u zeg tegen me opa of oma.

[j0uk3]

Tegen mijn familie zeg ik gewoon do, mem en heit en pake en beppe. Tegen onbekende (20+) jo of u.

En tegen jongeren Jij of jonge

Ik ben fries btw.

[ikt]

Onbekendere volwassenen: U

Leeftijdsgenoten en de rest: Je. (Jij klinkt zo lomp, ik gebruik zo vaak mogelijk 'je')

[BoerTijger]

Bassisschool zei ik altijd jij +voornaam en middelbare school jij + meneer/mevrouw achternaam. Ze vinden het btw niet erg waarmee wij praten. Maar als je iets niet hoort en je zegt Hé? Dan zeggen ze van: Dan zeg je: Wat zegt u? of Wat zeg je.

[pilot]

Ik zeg tegen iedereen die een heel stuk ouder dan me is en ik niet ken automatisch u en tegen me ouders zeg ik ook u.

[viccard]

Ik weet zeker dat mijn ouders me raar aan zouden kijken als ik U tegen ze zei.

Maar dat hangt natuurlijk van je opvoeding af.

Ik ben wel een paar keer bij iemand geweest toen ik op de basisschool zat, die zijn vader gewoon aansprak met de voornaam.

Ik zeg tegenwoordig meestal 'pap' (He pap, heb jij m'n mobiel gezien )

[Sentasi]

Ik denk dat mijn ouders me ook enorm raar zouden aankijken als ik ze met "U" aan zou spreken. M'n opa en oma ook, daar zeg ik ook gewoon "je" tegen. Tegen m'n overgrootmoeder zeg ik dan wel weer "U".

Vreemden en mensen die duidelijk ouder zijn dan dat ik ben, zeg ik altijd "U". Zijn ze even oud of duidelijk jonger dan mij, dan zeg ik "je".

Ik heb van huis uit meegekregen dat je vreemden en oudere mensen altijd met "U" moet aanspreken.

Ik weet nog dat we op de basisschool de leraren aan moesten spreken met "juf" of "meester", of meneer/mevrouw.

Op de middelbare school sprak je de leraren gewoon aan met "meneer/mevrouw achternaam", enkele leuke leraren kon je zonder problemen met hun bijnaam aanspreken, maar je zei wel altijd "U" tegen die mensen.

[Big Boss]

Docenten en zakelijke contacten spreek ik doorgaans aan met 'u', al de rest met 'jij'.

Familie aanspreken met 'u' doen we niet. Wij zien elkaar vaak genoeg. Toch handig als je hele familie in hetzelfde dorp woont.

Op de middelbare moest je de leerkrachten verplicht aanspreken met 'Meneer/Mevrouw <achternaam>' en kende je de voornaam de helft van de tijd niet eens.

Op de hogeschool kunnen we docenten ook wel gewoon aanspreken (en vernoemen) met 'Voornaam Achternaam'.

Ik kan hier ook nog een verhaaltje ophangen over het gebruik van u en jij in Nederland en België.

In België zeggen de mensen meestal 'Dank u' (i.p.v. 'Dank je') als ze iemand bedanken; 'Dank je' loopt ook niet soepel uit de mond (althans, niet bij mij).

En nog iets: U (met hoofdletter) gebruik je alleen als je een bericht aan God richt. Voor de rest wordt het met een kleine letter geschreven.

[Flitskikker]

Ik doe het eigenlijk precies zoals jij Dutchy3010. Tegen vrienden gewoon Jij zeggen, maar tegen ouderen en onbekende U.

Same.