The Stone Roses

31 december 2011

GTAForum kent inmiddels een scala aan bandtopics, maar The Stone Roses zaten daar nog niet tussen. Daarom wil ik één van mijn favoriete bands toch ook eens onder de aandracht brengen. Voor een korte omschrijving laten we Wikipedia even aan het woord:

The Stone Roses are an English alternative rock band formed in Manchester in 1983. They were one of the pioneering groups of the Madchester movement that was active during the late 1980s and early 1990s. The band's most successful lineup consisted of vocalist Ian Brown, guitarist John Squire, bassist Gary "Mani" Mounfield, and drummer Alan "Reni" Wren.
The band released their début album, The Stone Roses, in 1989. The album was a breakthrough success for the band. At this time the Stone Roses decided to capitalise on their success by signing to a major label; their current record label Silvertone would not let them out of their contract, which led to a long legal battle that culminated with the band signing with Geffen Records in 1991, and then releasing their second album Second Coming in 1994. The group soon disbanded after several lineup changes throughout the supporting tour, which began with Reni first departing, followed by Squire.

Following media speculation, it was announced on 18 October 2011 that the band had reunited for a world tour in 2012, starting with three homecoming shows in Manchester. They also plan to record a third album in the future.

The Stone Roses boekten hun grootste successen eind jaren '80, begin jaren '90. Ze waren één van de grootste namen in de zogenaamde 'Madchester scene' (Klik hier). Erg populaire band destijds, maar na dertien jaar en twee albums ging de stekker er uit. John Squire (zeer onderschatte gitarist) en Ian Brown gingen solo, en Gary 'Mani' Mounfield en Alan 'Reni' Wren hielden zich bezig met andere zaken. Ook Oasis, een mastodont in de rockgeschiedenis, is ontstaan naar aanleiding van de Roses. Bij een concert van de band stond een 16-jarige Liam Gallagher in het publiek, die op dat moment besloot ook een band te beginnen. En zo geschiedde.

Op 15 oktober van dit jaar maakte de band echter bekend dat ze weer bij elkaar komen, en in 2012 een aantal shows gaan spelen. Misschien zit een derde album er zelfs wel in. Voor mij zonder twijfel het beste nieuws op muziekgebied dit jaar. Voor hun eerste twee shows waren alle 150.000 kaartjes binnen een kwartier(!) weg, wat het tot het snelstverkopende rockconcert in de geschiedenis maakt.

Zoals je kunt lezen hebben de Roses officieel maar twee albums uitgebracht, weliswaar met een paar compilaties daarnaast. Het tweede album (Second Coming) was geen wereldhit, maar hun self-titled debuut is voor mij één van de beste platen ooit gemaakt. Stuk voor stuk ijzersterke nummers. Schitterend gitaarspel, catchy melodieën en briljante -soms ietwat provocerende- teksten. Allemaal overgoten met een beetje psychedelica en dance. De line-up bestond ook uit topartiesten. John Squire is wat mij betreft één van de beste gitaarspelers die er zijn, Mani is een ziekelijke bassist, en Reni's drums zijn fantastisch. Zij konden daadwerkelijk iets moois met hun instrument, in tegenstelling tot de emopopbandjes van nu waar eerst een berg autotune en mastering overheen gaat. Wat veel mensen niet weten, is dat er nóg een Stone Roses album bestaat: Garage Flower. Deze is vele jaren voor hun officiële debuut opgenomen, en je hoort hier duidelijk terug dat de band begonnen is als garagerock. Wel zat de basis voor hun uiteindelijk geluid er al in. De 'slechtste' plaat die ze geproduceerd hebben als je het mij vraagt, maar onterecht vergeten. Naast Garage Flower hebben de fans en kenners van de band er een sport van gemaakt om alle 'rarities' te verzamelen. Sommige verschenen als b-sides, voor anderen moet je echt het hele internet uitpluizen. Zelfs van de mensen die bekend zijn met de band, zullen er maar weinig van nummers als Ice Cold Cube, Moses en The Foz gehoord hebben.

Maar de band kreeg ook veel negatieve aandacht. Zo zou zanger Ian Brown er live helemaal niets van bakken. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat hij absoluut niet tot de beste zangers op deze aardkloot behoort, maar het gaat voor mij om de beleving. Die hele sfeer die The Stone Roses uitademen is voor mij magisch. Van de songtitels tot hun befaamde 'reversed songs' als Don't Stop en Guernica. Het is een band die moet groeien. Ik hoorde hun muziek jaren geleden voor het eerst, in FIFA 2004. Fools Gold was daarin opgenomen. Vond het een lekker nummer, heb nog wat van ze opgezocht, maar dat vond ik niets. Pas jaren later kwam ik weer met de muziek in aanraking, en toen ben ik me er meer in gaan verdiepen. En zo is de liefde voor deze Madchesterband ontstaan.

Maar heel weinig mensen in mijn omgeving kunnen The Stone Roses waarderen. Sommige vinden het zelfs 'slecht'. Smaken verschillen natuurlijk, maar als je zoiets bereikt hoor je het stempel 'slecht' niet opgeplakt te krijgen. Want een band die in een kwartier 150.000 kaartjes verkoopt doet toch echt iets goed, lijkt me. Bands als deze zie je tegenwoordig niet meer, en ik kan ze ook niet echt ergens mee vergelijken. Het is eigenlijk een genre op zich.

Om jullie luie lamzakken het gezoek te besparen heb ik hieronder wat van hun beste werk gedumpt:

Waterfall

She Bangs The Drums

I Am The Resurrection

Elephant Stone

Deel je mening!