[10JR] Schrijfwedstrijd - Stemtopic!

[Jacky-2007]

Schrijfwedstrijd - Stemtopic!

De stemming zal via PM gaan. Je stuurt je top-3 in, uiteraard niet met je eigen inzending daarbij, en de nummer 1 krijgt 3 punten, de nummer 2 krijgt 2 punten en de nummer 3 krijgt 1 punt. Het verhaal dat na een week van stemmen de meeste punten heeft verzameld, dat wint!

Een voorbeeld:

1. Verhaal 5
2. Verhaal 3
3. Verhaal 9

Gebruik als onderwerp "Schrijfwedstrijd - Mijn stem!"

Veel leesplezier allemaal!

Verhaal #1

Mot met een mot

Ahhh… het was een heerlijk rustige dag op de forumindex van GT- “HELLUP! HELLUPIE! HELP ME DAN TOCH, IEMAND!”

SpacyColours stormde als een overspannen struisvogel het forum op. “Er zit een superenge mot in het gordijn op mijn kamer! Wat ik ook doe, hij wil maar niet weg en ik durf er niet bij in de buurt te komen. Ach en wee! Kommer en kwel! Helpt dan niemand mij die mot weg te jagen?” “Welke precies?” grapte Kloep. “Svenie? Megadreams? Of toch een Global mot?” Gelukkig had Guardian1980 wel oog voor de ernst van de situatie en hij achtervolgde Spacy rap naar kamer #131689.

De onbevreesde Guardian liep kordaat naar Spacy’s gordijn toe, al mompelend dat intimidatie de sleutel tot succes is. “Pardon, wat mot dat hier?” sprak Guardian als een ware politieagent tot de immer onbeweeglijke nachtvlinder. “U maakt zich schuldig aan huisvredebreuk. Hier kan een straf op rusten van wel... blablabla… minstens tien uur taakstraf… blablabla... eenzame opsluiting op water en brood… blablabla… heropvoedingskamp in de rimboe… blablabla… MegaPilot’s voeten wassen...” Plots draaide Guardian zich om en zei paniekerig: “d-d-dit is een g-gewetenloos beest, hij is helemaal n-nergens bang voor. Dit gaat mijn jarenlange ervaring te boven. Ik heb gedaan wat ik kon, ik ga ervandoor!” en hij stoof de gang uit, zo snel dat de wind de gordijnen deed wapperen, maar de mot bleef zitten waar hij zat.

Ten einde raad sjokte Spacy naar de forumindex terug. “Kan niemand me dan helpen?” vroeg hij. “Vrees niet langer, jongeheer!” riep een bebrilde Surinamer uit de hoek. “Ik, NandroDavids, heb overal een oplossing voor!” en met zijn vuist vooruit holde hij de gang in.

Terug in Spacy’s kamer bekeek Nandro het insect aandachtig en zei “overwinningsdrang, dát wordt ons geheime wapen.” Nandro haalde een euro uit zijn portemonnee. “We organiseren een wedstrijd. Deze euro leg ik in het midden van de kamer. Spacy, jij gaat bij de deurpost staan en Mot, jij start vanaf het gordijn, wat je overigens een flinke voorsprong geeft. Degene die als eerst de munt aanraakt, wint een... eh, wat eten die beesten? Ah, de winnaar krijgt een maandvoorraad plantaardig materiaal. Goed, zijn jullie er klaar voor? En psst Spacy, die mot moet natuurlijk winnen he? Ennnnnnn START!

“Jjjaaaa, daarrrrr gaan ze… Colours is al op weg, maar wat een slakkentempo! Tegen de tijd dat Spacy er is heeft Extreem al zestien gangs gestart. Ohhh, valpartij! Colours struikelde over een losliggende soepstengel, de overwinning is al zo goed als voor Mot! Kom op! Zou Mot toch weer uit die hoek vliegen? In de lucht? Wordt dit Insectenrijk 2013? Als Mot nu zijn vleugels uitslaat hebben ze de titel in hun zakken… wáárom doet hij niets?”

*tien minuten later…*

“Nog meer goede ideeën?” vroeg Spacy ietwat gefrustreerd toen hij de euro weer teruggaf aan Nandro. “Oh jawel,” antwoorde Nandro, “let maar eens op…” Als Spacy toen niet tijdig had ingegrepen, liepen er nu heel wat overburen rond met een dartpijl in hun hoofd. “Laat maar zitten Nandro, bedankt voor je hulp.” Spacy wierp nog een blik op dat angstaanjagende beest, die ondanks alle commotie gewoon op zijn plek was blijven zitten, en liep wanhopig Nandro achterna, terug naar de forumindex.

Gedurende die dag hebben nog talloze mensen Spacy proberen te helpen om de mot te verjagen. Pwned. ging voor een van zijn onbewuste Hitler-imitaties, waar de Mot helaas niets van verstond wegens gebrekkig taalgebruik. claud had nog een aantal ideeën, maar het ene leidde tot een nog hogere schadevergoeding naar huisbaas Joriz dan het andere, dus die bracht Spacy liever niet ten uitvoer. Nyltje deed wat variaties op zijn BaDumTss-routine, maar toen Djmaddox met een rode kop zijn drumsticks kwam vernielen, hielden ze dat ook maar voor gezien. Tenslotte had Grand Theft Auto TOM nog een vage theorie, iets van: “als er homo’s bestaan die bang zijn voor insecten, vliegen er vast ook wel motten met homofobie rond” en of Spacy en hij de proef op de som wilden nemen. Helaas moest Spacy toen prompt naar de tandarts, al was het al negen uur ’s avonds.

Verslagen slofte Spacy terug naar zijn kamer. Hij was de hele dag in de weer geweest, maar die mot wilde er maar niet vandoor gaan. Wat moet ik nou? dacht Spacy. Ik kan niet slapen zolang dat enge beest daar zit. Verzonken in gedachten keek Spacy niet waar hij liep en botste zo tegen een superlid op. “Kijk uit waar je loopt!” riep die geïrriteerd. “Sorry, Mythbuster…” bracht Spacy uit. Mythbuster keek hem verontwaardigd aan. “Mythbuster? Zo heette ik vroeger. Ik ben omgeschoold en nu heet ik Mothbuster! Eh… waarom moet je ineens glimlachen?

“Zo Spacy, over vijf minuten kun jij zorgeloos gaan slapen,” zei Mothbuster eenmaal in Spacy’s kamer. “Waar is je stofzuiger?” Spacy keek hem aan. “S-s-stofzuiger? Je g-gaat hem toch niet opzuigen he?” “Wat anders? Niet piepen en geef hier dat apparaat… ah, ik zie hem al.” Mothbuster stak de stekker in het stopcontact en schakelde de stofzuiger aan. “Tijd voor de grote schoonmaak! Heheheheh!” Hij naderde het gordijn en bewoog de stofzuigerslang omhoog. Eindelijk zou die enge mot die Spacy al de hele dag bezig hield zijn verdiende loon krijgen… nog een klein stukje en dan – “STOP!!!! STOP!!!!! NIET DOEN!!!!!!!!!”

Mothbuster keek verbaasd achterom. “Stop! Haal die slang naar beneden,” zei Spacy en hij trok de stekker eruit. De mot hing nog onbewogen in het gordijn. “Sorry maar ik… ik heb nu al zoveel met dat diertje meegemaakt… ik kan hem niet laten opzuigen!” Verbaasd liep Mothbuster de kamer uit. Opgelucht liep Spacy naar het gordijn. “Dat scheelde niets. Ik vind je nog wel eng, maar ben ook van je gaan houden. Weet je wat, blijf maar lekker waar je zit en doe waar je zin in hebt. Slaap lekker, nachtvlindertje!”

En toen Spacy het licht uitdeed en zijn bed inkroop dacht hij nog even verwonderd over hoe onbegrensd de kracht van liefde kan zijn. Daarna viel hij in een diepe slaap.

Verhaal #2

Kidnapping in The City

NilsHolgersson pakt een sigaret uit zijn pakje, hij stook er maar weer eentje op, hij dronk wat uit zijn glas Whiskey, hij begon wat te lezen door de gangtalk van The Underground. Ze hadden het weer over hun geweldige plan om De Wilde Ganzen te verdrijven. Nils was daar niet mee eens. Hij pakte zijn shotgun, reed over de grens van San Fierro en liep rustig uit zijn auto, met zijn glas whiskey en shotgun. Hij trapte de deur in van de benzinepomp, en richtte de shotgun op benhelsloot. Hij trok hem mee in zijn auto, deed de auto op slot en schoot door de lucht met zijn shotgun. Niet focken met De Wilde Ganzen, roept Nils!

Hij reed met 150 weg van The Underground Clubhuis. Wat niet een goed idee was, op dat moment liep Pwned. op straat, Nils maakte onder invloed van drank een bocht en ontwijkt de lantarenpaal naast de straat. Pwned klapt enthousiast voor de redding van een lantarenpaal, yeah! Nils was na een spannende rit eindelijk bij het clubhuis van De Wilde Ganzen. Hij drukte benhelsloot in de kelder en bond hem vast aan een stoel. Hij komt niet weg totdat The Underground eindelijk stopt met die Gangwars..

Verhaal #3

Het ultieme doel

De beslissing kwam ergens op een kille winteravond. Ik voel me niet fijn met wie ik nu ben. Ik heb geen ambitie op dit forum. Het moet anders met mij. Het kan beter. Ik ben volgens de Wijzen voorbestemd om te heersen over GTAGames en omstreken en dat zal gebeuren ook. Administrator Pwned.

Het was volgens hem een geniaal idee, heerser worden, maar de uitvoering bleek zoals altijd weer een stukje lastiger. Nadat hij na vele dagen, die hij hopeloos had verspild aan het kijken naar mooie meiden, serieus op zoek ging naar een manier om op termijn met de scepter te zwaaien, had hij de eerste van zijn briljante ingevingen.

Want zie, dacht hij. Bijna iedere leider in de gangscene is superlid of hoger. Als ik dus een veelbelovende gang opzet en die een paar jaartjes draaiende houdt, is het moderatorschap al binnen, en vanuit die positie kan ik een machtsgreep plegen. De gang was dus de ideale dekmantel.

Hij ging aan de slag, en goed ook. Geconcentreerd verdiepte hij zich meer in de gangwereld en na een aantal weken kwam hij met een opzet. Het hoofddoel zou zijn dat hij 'meer activiteit in de gangscene wilde brengen.' Ideaal natuurlijk, want die leden vinden dat idee fantastisch en alleen al daarom zou zijn dekmantel uitstekend lukken.

Maar hij mistte iets. Ja, hij mistte iets. Iets waardoor zijn gang nog beter zou moeten worden, nog geloofwaardiger en het zou hem nog sneller naar de top brengen: leden hoger in ledenrang dan hem om hem heen verzamelen.

Dit bracht verschillende voordelen met zich mee. Zo zou de gang meteen vanaf het begin al een statige uitstraling hebben en dat trekt leden aan. Ook waren de meeste megaleden creatief aangelegd.

Gemotiveerd ging hij op zoek naar geschikte kandidaten en het duurde niet lang voordat hij meerdere mensen met zijn gebrekkig Nederlands had overtuigd van een voor hun vriendelijk plan, maar in werkelijkheid een kwaadaardig plan.

Twee avonden discussieerden Kloep, Pwned., SpacyColours en thebig hoe de nieuwe gang eruit zou moeten te komen zien. Spacy wou iets met eenhoorns en halve maan en zonnen waar Pwned. geen reet van begreep en thebig babbelde de hele tijd wat onverstaanbaars door de chat, wat volgens Pwned. te wijten was aan overmatig gebruik van de inhoud van flesjes Westmalle. En dan Kloep, die zich een beetje de hele tijd op de achtergrond hield. Ons genie zag toen al in dat hij een bedreiging zou kunnen vormen voor zijn glansrijke carrière die hij al helemaal uitgedokterd had. Hij moest dus geëlimineerd worden. Spreekwoordelijk dan.

Men had op alle punten een overeenstemming bereikt, ook over de naam. Het zou Sans Scrupules gaan heten, welke bij onze heer alleen al een glimlach op het gezicht bracht. Niemand zou er iets van snappen, doch vond iedereen het mooi. Mensen zonder geweten, dacht hij.

Naast de naam was er nog iets anders uitgekomen: de lantaarnpaal als logo. Pwned. had een heel verhaal aan zijn medeoprichters opgehangen waarom dat een goed logo zou zijn, maar daarvan was alles gelogen. In werkelijkheid stond het voor de Verlichte, hemzelf dus.

Men begon voordat de gang werd gemaakt de lantaarnpaal avatars te dragen. Dat werd een enorm succes. Bij aanmelding stroomden de leden binnen. Sommigen werden toegelaten, anderen afgewezen. Hij was keihard. Dat had hij namelijk in zijn tijd op het My Little Pony forum geleerd dat je dat moest zijn.

Hij stelde zich vanaf het begin zeer arrogant en egocentrisch op jegens ander volk in de gangscene. Men kon dat niet waarderen en dat merkte Pwned. ook. Toch was dit noodzakelijk, want hij wilde toch wel een beetje een laten zien hoe hij zich zou opstellen tegen anderen als hij de alleenheerser op dit forum was. Maar onze boy wist dat het een beetje de verkeerde kant op ging.

En dus ging ons genie een andere weg inslaan, namelijk van het slijmen. Ook hier kwam zijn ervaring op het My Little Pony forum weer uitstekend van pas. Een avondje zoeken leverde een nieuw slijmobject op: NandroDavids. Slim, egoïstisch en het belangrijkste: global moderator. Door het continu converseren met deze persoon zou zijn weg naar de top in een stroomversnelling gebracht moeten worden.

Het duurde hem langer dan hij van tevoren had ingecalculeerd om een hechte band met NandroDavids op te bouwen. Maar het lukte. De persoon vroeg hem nog zelfs te schrijven voor een of andere MAF, welke hij uit goed gebruik accepteerde. Later zou hij alle blogs toch verbieden.

Dit succes werd opgevolgd door een ander succes. Onze geniale heer had namelijk vanaf het begin Kloep heel sluw uit de SS gepraat. Bedreiging weg, mission complete dus.

En nu was het wachten. Heel lang wachten. Hij had vele projecten met de gang opgezet, en die waren een matig succes. Maar toch, zijn dekmantel was uitstekend. Maar nog niet het resultaat waarop hij gehoopt had. Talloze weken bracht hij door in zijn kamer, eeuwig postend in zijn gangtalk, niet scherend en terend op uitsluitend Unox knakworstjes. Hij wachtte maar op één ding.

En dat wachten werd beloond. Laat in een zwoele zomeravond kreeg hij dan toch eindelijk de verlossende PB van Dutchy: proficiat, je bent superlid. Hij knielde op de grond, bad tot het vliegend spaghettimonster en grijnsde. Zijn weg naar ultieme heerschappij kon beginnen.

Verhaal #4

Crazy Ghost

Het einde van een zomerse dag. De zonnestralen doorbreken nog net het alsmaar dikker wordende wolkendek. "Ik denk dat het ieder moment kan gaan onweren." zegt Jacky-2007. Tsirapo knikt. "Laten we naar dat gebouw daar gaan, het word te donker om nog dat eind terug te lopen naar onze auto's." Plots klinkt in de verte een schreeuw, "WACHT! STOP! IK HEB HEM GEVONDEN!" terwijl Guardian1980 aan komt rennen met LXZ-76 er vlak achter. Al hijgend vervolgt Guardian1980 "Ik zag LXZ-76 vlak langs een omgevallen boom naar iets staren, maar ik wist op dat moment niet wat."

"ja inderdaad" zegt LXZ-76 "En omdat hij in plaats van zachtjes bij me komt en fluistert wat ik daar doe, rent hij naar me toe en roept wtf ik daar doe... Met andere woorden, we werden daarna achterna gezeten door Puma." "EEN PUMA?" Weerklinken de luide woorden van Shorty D door het alsmaar donker wordende dal. "Ssshht stil, niet zo hard!" LXZ-76 schud nee, en vervolgt "Nee, het was Puma. Je weet wel die Bananaphonespecialist." Jacky-2007 en Tsirapo kijken elkaar aan en lachen zachtjes. "Oké kom mensen, hup dat gebouw in. Daar overnachten we vannacht." commandeert Jacky-2007 terwijl in de verte de dondersklappen steeds dichterbij komen.

Al piepend word de oude vervallen deur zachtjes geopend, "is er iemand hier? ... hallo?" De echo weerkaatst van de muren door de stille lege binnenruimte. "Ik denk dat dit al lang geleden is achtergelaten." "Ja inderdaad." zegt Shorty D, "en sterker nog, het ruikt ook naar een verlaten huis." Jacky-2007 lacht en vervolgd, "Ha nee, dat zijn je lippen Shorty!". Shorty D schud zuchtend nee. "Zeg laten we naar bo..." plots doorbreekt een luid gekraak de woorden van Tsirapo, en valt de deur die ze zojuist zijn binnengekomen met een luide knal dicht.

Iedereen kijkt elkaar aan en terwijl er een luid geknetter het angstig moment doorbreekt bekent Shorty D schuldig "Excuses... die moest eruit komen, deju en hij is tevens nog een beetje pla..." Wederom worden de woorden verbroken door een geluid. Ditmaal was het door een onbekende stem "I AM THE CRAZY GHOST, leave now... OR DIE!" Terwijl Shorty D zijn woorden wil vervolgen "Ik wilde zeggen plakkerig", rent iedereen naar de voordeur.

Met alle macht proberen ze hem 1 voor 1 open te trekken. "HET LUKT NIET!" "IK WIL WEG!" "LAAT ME ERUIT!" Weerklinken de woorden door de lege ruimte. "Vlug! Check of de ramen open kunnen!" roept LXZ-76. Tsirapo rent naar de trap en rukt een stuk leuning van de trap. "Hier, probeer dit als ram te gebruiken!" Guardian1980 die met al zijn kracht de ramen open probeert te krijgen, trapt tegen de ruit en schreeuwt. "DIT IS BEVEILIGINGS GLAS! WE MOETEN EEN ANDERE OPENING VINDEN!" "Kom, we gaan kijken of er een achterdeur is!" roept Jacky-2007. Al rennend vluchten ze door het vervallen huis. "LEAVE THIS HOUSE!" Weerklinken de woorden van de Crazy Ghost.

"EY! DOE EFFE RUSTIG SPOOKJE!.." terwijl Shorty D al schreeuwend met de groep door het huis rent op zoek naar de achterdeur, valt hij door de vloer. Ongeveer 3 meter beneden, beland Shorty D op een zanderige grond. "Alles ok Shorty?" word er geroepen. "Ja hoor! Ik denk dat dit een geheime tunnel is ergens naartoe, misschien wel een uitgang!"

Tsirapo merkt op, "Kijk er is een ladder die naar beneden gaat." Iedereen kijkt elkaar aan en knikt. "We komen naar beneden via de ladder!" roept LXZ-76 naar Shorty D. Al glijdend en klauterend proberen ze zo vlug mogelijk naar beneden te komen. "Kijk!" Terwijl Shorty D naar een lichtpuntje wijst. "Misschien is dat een uitgang." Al rennend vervagen de woorden van de Crazy Ghost meer en meer "Leave, and never come back!" Het lichtpuntje dat men een tijd terug zagen word alsmaar groter. "Ik ben kapot, maar we moeten door tot we buiten zijn!" Tsirapo knikt heftig op en neer "ja inderdaad, en alstublieft nooit meer een dergelijk gebouw zomaar naar binnen gaan." Het lichtpuntje dat men zag, werden luchtbundels die de donkere tunnel verlichten. Het vervallen huis lag al ver achter ze, toen ze het einde van de tunnel bereikte.

"We zijn er, hell yeah we zijn er!" zucht Shorty D. De ogen van de groep knijpen langzaam samen. "Het is licht, wtf?" Terwijl de zonnestralen net boven de horizon breken vervolgt Guardian1980,

"Hoe kan dit? Het was avond toen we naar binnengingen toch?" Iedereen knikt "Ja" zegt Tsirapo, ""Hebben we er serieus zo lang erover gedaan of wat is dit?" vervolgt Jacky-2007.

"Ik weet het niet dude, maar dit is freaky stuff!". Shorty D keert zich om en ziet dat de tunnel waar ze zojuist zijn uitgekomen is verdwenen. Ze staan weer voor het huis, het vervallen oude spook huis.

"DUDE!" De rest keer zich om, en kijkt elkaar aan. "Jongens, dit is een goed moment om weg te gaan!" Nadat de wijze woorden van Jacky-2007 zijn uitgesproken vervolgen ze het pad, ver weg van het vervallen gebouw. Het gebouw van de Crazy Ghost.

Verhaal #5

Ledentelling

Eens in de zoveel jaar pakken de GM+ de postcount er eens bij en controleren dit belachelijk hoge getal. Elke post wordt geteld en na de telling wordt het verkregen getal vergeleken met de bestaande postcount. Bij een verschil wordt en opnieuw geteld en zo nodig de postcount gecorrigeerd. Met de hoeveelheid reclamebots de afgelopen tijd is bij Joriz de vrees opgekomen dat het ledenaantal wel eens niet meer correct zou kunnen zijn. Hij roept de andere admins bij zich in het Admin Penthouse en zij komen snel tot de enige juiste oplossing: er moet ledentelling gehouden worden.

De admins kunnen dit niet alleen en roepen al snel de hulp in van de globale moderators. “Laten we eerst ter controle onszelf tellen,” roept -Matthijs- direct. Als nieuwste GM is hij nog niet zo ervaren met tellen, dus nemen de andere aanwezigen hem bij de hand en tellen ze iedereen in de kamer. “Acht!” roept Matthijs van pure blijdschap uit, waarna hij onder applaus naar het Mededelingen-forum rent. Eenmaal aangekomen pakt hij een leeg appelkrat en keert deze om. Hij gaat erop staan, krijgt de megafoon aangereikt van PatrickW, en laat hiermee zijn stem over het forum schallen: “Alle leden dienen een rij te vormen zodat de GM+ hen kunnen tellen. Je dient in de rij te blijven totdat je alle acht telstempels hebt ontvangen. Het creëren van spam is ook in deze rij verboden.” Mopperend vormen de leden een rij. Ze staan door elkaar: van validerende leden die hun mond moeten houden tot moderators die tevergeefs naar hun modrechten zoeken in dit verlaten gebied. Langzaam vorderen de GM+ met het stempelen en daarmee het tellen van de leden. Naarmate er meer stempels zijn gezet worden de wachtende leden steeds enthousiaster en laten de verschillende stempels aan elkaar zien als statussymbool.

Dutchy3010 is als eerste klaar met tellen en wanneer NandroDavids zich bij haar voegt vraagt hij waarom ze zo bedrukt kijkt. “Het klopt niet,” antwoordt ze. “Er moet ergens iets fout gegaan zijn.” Maar wanneer de overige zes zich bij hen voegen, blijken ze allemaal een ander getal te hebben. “Dat wordt opnieuw tellen,” zucht Dutchy. “We kunnen er ook een paar bannen om het kloppend te maken,” oppert Patrick hoopvol. “Nee, we zetten iedereen in een Excel-sheet en dan maken we er mooie grafiekjes van,” zegt Jacky-2007. “We maken 110.000 flyers voor MAF en delen deze uit,” stelt NandroDavids voor, die niet kan wachten om MAF in deze mate te promoten. “Met het aantal dat we overhouden kunnen we het bestaande getal corrigeren.” .Levi. schudt z’n hoofd en kijkt de rest vragend aan: “Kunnen we niet iets unieks aan de leden geven, zoals een signature?” “Zeker, of iets wat makkelijker te hanteren is: een identificatienummer,” antwoordt Thundercover. Jacky’s ogen glunderen bij de mogelijkheden voor Excel-sheets die bij hem opkomen.

Snel gaan de GM+ aan de slag. Levi en Matthijs maken een mooie badge, Jacky zorgt voor alle nummers van 1 t/m 110.000, en Dutchy informeert de leden over de hertelling. Die zijn er niet blij mee na het dagenlang wachten in de hittegolf die het forum teistert, en dat laten ze weten ook. “SCHANDE!” roept Pwned. met z’n caps lock-bordje. “El gebeulen hele lale dingen hiel,” roept een anoniem BD-lid. “Dit is meer dan één turfje waard,” zucht Silverbyte. “Vroeger, in mijn tijd, waren tellingen helemaal niet nodig,” moppert Mr.Boss. “Eén grote samenzwering bij deze heersende dictatuur,” stelt NilsHolgersson, met SpacyColours knikkend aan zijn zijde. Maar wat moet dat moet, en dus stond iedereen weer snel in de rij. Opnieuw liepen de GM+ langs, maar ditmaal deelden ze badges uit met nummers.

De sfeer in de rij werd grimmiger. Niet alleen werden de leden het zat om dagenlang in de rij te staan, ook vonden een aantal dat sommige leden mooiere nummers hadden gekregen. Dutchy merkte dit direct op en vond snel een oplossing: “Jacky, pak je laptop en start Excel op!” Gretig ging Jacky achter een laptop zitten en opende Excel. “Oké, iedereen z’n aandacht even verleggen naar de persoon met 10.000 posts!” riep Dutchy. Langzaam verstomde het kabaal dat de leden maakten. “Als ik je naam noem, loop je naar voren en laat je je identificatienummer registreren door Jacky, waarna je via de prullenbak terugloopt naar je eigen profiel” legde Dutchy uit, waarna ze begon met het oplezen van de ledenlijst. Eén voor één liepen de leden naar voren.

“vwmania,” zei Dutchy op de derde dag verveeld door de megafoon. “VWO-er,” zei ze gedachteloos. ‘Zou er wel een eind aan deze lijst zitten,’ dacht ze toen ze met V_Slayer de V afsloot. Na een paar extra uren sloot ze af met ßred@ en keek hoe dit lid naar Jacky toeliep. Er was echter iets anders dat haar opviel. Achter de dranghekken stond een jongeman in een blauwe jas met een bril en een grote kuif. “En jij bent..?” vroeg Dutchy, bladerend door haar papieren. “Timothy,” antwoordde de jongeman. “Met een punt ervoor,” voegde hij snel toe. “Je staat niet op de lijst,” stelde Dutchy vast. “Ik heette vroeger VWO-er,” zei Timothy. Dutchy keek hem verbouwereerd aan. Plotseling werd ze boos en begon tegen Timothy te schreeuwen: “Beetje achterlijke naamswijzigingen indienen! Waar slaat dit op?! Je bent nog wel een mod, jij… JIJ!” In alle uithoeken van het forum was ze te horen, waardoor verschillende leden terugkwamen om te kijken wat er aan de hand was. Dutchy schreeuwde allerlei verwensingen, niet alleen tegen Timothy, maar ook over naamswijzigingen in het algemeen. Na een kwartier was ze eindelijk uitgeraasd en zei tamelijk rustig: “Maar ik ben blij dat je er weer bent.” Ze keek achterom. ”Hoe staan we ervoor?” vroeg ze aan Joriz. Hij stak beide duimen omhoog. “We zitten goed! Ik denk dat het tijd is voor taart,” zei hij, waarna hij onder groot gejuich en applaus van alle aanwezige leden zich naar de plaatselijke bakker begaf. Zo werd het lange wachten van de leden eindelijk beloond met een groot stuk taart en een groot glas Sprunk.

Verhaal #6

Zonder titel

Hij zakt naar de grond, valt op zijn knieën. De regen gutst neer op zijn gezicht terwijl hij zoekend omhoog kijkt. Het bloed drupt van het lemmet af. Hij werpt de katana weg, die vervolgens in een dikke plas modder neerkwakt. Hij kijkt opzij. De levenloze ogen staren hem nog aan, hij voelt de woede uit zich weglopen. Hoe is alles in godsnaam tot dit gekomen? Eigenlijk is dat moeilijk om te overlopen. Je kon de spanningen gisteren al voelen en de bom is dus blijkbaar gebarsten. Het is triestig dat het tot dit is gekomen, werkelijk waar. Maar ik heb ook mijn eer en soms moet die verdedigd worden, tot in het extreme. Ja, dat excuus is vast al vaak gebruikt. Maar soms is een mens ondergeschikt aan zijn impulsen, spijtig, maar het is de werkelijkheid. We zijn in feite gruwelijke wezens, we houden van mekaar als het ons uitkomt.

Er zijn voetstappen te horen, 2 voeten die hun weg maken door het natte veld. Hij springt en grijpt naar de katana die hij net heeft weggesmeten. Hij kijkt omhoog, met zijn katana dwars voor zich uit, het bloed nog steeds te zien. Een verbouwereerde Dutchy kijkt toe naar het schouwspel. "Wat is hier gebeurd?" Ze ziet het levenloze lichaam languit in de modder liggen en zakt in. Met een plons valt ze neer, haar ogen nog steeds opengesperd en zoekend naar een verklaring. "Dit kan toch niet waar zijn..." "Dat is het wel." De eerste woorden van de dader vallen haar zwaar. "Maar hij heeft nooit wat misgedaan? Hij was één van onze beste ambtenaren! Waarom hem? Wat kan hij verkeerd hebben gedaan?!" Het lijkt haar allemaal te onwaarschijnlijk. Dit kan gewoon niet waar zijn, ze slaat weer neer naar de grond. "Beste ambtenaren? Corrupt is het woord." Dutchy schrikt en kijkt op. "Corrupt?" Nee dat kan toch niet? "Ja. Makkelijk te beïnvloeden. Niet bezig met de eigenlijke noden van diegene die hij moet dienen. Goed in wat hij moest doen. Maar niet correct." Ze kan haar oren niet geloven. "Jij bent hier niet degene die kan uitmaken wat goed en slecht is!" Ze voelt de wanhoop van haar overnemen. "Dat kan ik perfect. Ik ben er net voor om in te grijpen op dat soort momenten." De regen is het enige geluid dat de vallei inneemt. "Wat ben jij? Een soort van zelfingenomen moraalridder?" Hij kijkt haar aan, recht in de ogen, de duistere blik schrikt haar af. "Zo zie ik mezelf niet. Ik ben er gewoon om het volk te beschermen tegen diegene die hen wilt gebruiken." Dit was de druppel.

Ze voelt de woede in haar handen samentrekken. Ze trekt het gras los uit de weke grond en springt vooruit, grijpend naar haar zwaard. "Sterf dan ook maar net als hun!" Ze stormt vooruit, met zwaard gericht naar zijn hart. Hij stapt opzij en ontwijkt haar aanval. Ze voelt zich vooruit vallen zonder doel, de regen die haar naar de grond lijkt te duwen... Ze voelt een schok. Ze valt niet meer. Ze kijkt om en ziet dat hij haar vastheeft aan haar kraag. "Zielig." Hij duwt haar vooruit en geeft haar een trap mee. Ze schuift vooruit en gaat onderuit in de modder. Is het nu gedaan met me? Eindigt het allemaal hier? De modder voelt koud aan, de regen voedt dat gevoel, alsof de wereld deze gebeurtenis wilt veroordelen. "Sta op, Dutchy." Een bekende stem spreekt haar toe, ze kijkt op. Jacky zit gehurkt voor haar neer, met een uitgestoken hand. "Dit gevecht hoef je niet alleen te voeren." Er vormt zich een glimlach op haar gezicht, van simpel geluk. "Vind je dit zelf niet overdreven?" Roept hij naar de tegenstander. "Je klinkt al net als Die Hard. Die vond ook dat mijn reactie overdreven was." De woorden klinken te rationeel, zonder enige emotie. "Heeft het je dan ook niet zelf doen denken?" "Oh, maar dat had ik al gedaan voordat ik iemands mening ging vragen. Dit moest gewoon gebeuren" Jacky neemt zijn zwaard vast. "Dat zijn dwaze laatste woorden." Hij gaat stevig staan en houdt zijn zwaard voor zich uit. "Misschien wil je die woorden nog veranderen?" "Ze passen me perfect." Hij doet een stap vooruit. Jacky valt aan. Het metaal klinkt en weerhoudt het ene van het andere om toe te slaan. Jacky duwt zijn tegenstander achteruit en stormt vooruit met zijn zwaard als stormram. Het metaal klinkt, 2 flitsen. Het zwaard van Jacky vliegt door de lucht en stort naar de grond. "Hoe deed je dat? Ik had je katana ontweken." Jacky kijkt verbaasd naar zijn ongekende tegenstander. "Ik heb meer dan één katana." Hij laat zijn armen zakken en steekt zijn wapens weg. Jacky kijkt verdwaald voor zich uit, niet geweten wat doen.

De vreemdeling draait zich om en wandelt weg. "Wacht, ik weet wie jij bent!" Roept Dutchy vanaf de grond. De vreemdeling stopt. "Je gebruikt 2 Katana's, spreekt dat je vecht voor waarheid en bent ontzettend arrogant tegen hen die je queeste in twijfel trekken. Je bent MegaPilot!" De vreemdeling buigt zijn hoofd naar voren en trekt zijn kap over zijn hoofd. "Fout." Dutchy begrijpt het niet meer. "Hoezo? Wie ben je dan!" De vreemdeling draait zijn gezicht naar het levenloze lichaam in het gras. "Ik ben MegaFlilot." Hij draait zich weer om. "Sommige dingen kan ik niet ongestraft laten..." Hij wandelt verder. "Het spijt me, Patrick." Jacky en Dutchy kijken na hoe hij in de regen verdwijnt. In de verte slaat de bliksem in en laat de donder zich horen.

Verhaal #7

De Hidden Package

“Dames en heren, welkom allemaal, hier op de set van GTA Vice City!”, roept Joriz door de microfoon van de Coach die Ocean Drive opdraait. Groot gejuich klinkt er uit de rest van de bus, waar 51 gelukkige andere leden zitten. Maar nu staan en springen er een paar van puur geluk rond. Venzio zet meteen Toto’s Africa in en krijgt bijval van Dutchy3010 en Die Hard. MegaPilot vraagt op mopperende toon: “Van wie is dit nummer?” “Van Toto natuurlijk!”, roept Svenie hem toe. “Oh, zullen we dat dan even zo houden?”, is MegaPilots reactie. “Hier werd in 2001 en 2002 alles gefilmd voor één van de mooiste GTA-games ooit”, vervolgt Joriz, “En hier mogen wij vandaag rondlopen. Aan het eind van de middag hebben we nog een klein wedstrijdje, want ergens in de stad ligt een Hidden Package verstopt. Wie die vindt, die wint twee dingen. Allereerst de Hidden Package zelf. Zonder cocaïne erin overigens. En daarnaast een meet en greet met... Mercedes Cortez! Maar laten we ons eerst even verzamelen op Ocean Beach.”

"Kom op jongens, bij elkaar blijven!”, zegt Joriz even later op het strand. "We willen tellen of iedereen er is, en dan gaan we in groepjes de stad in. Levi? Hier gebeurt het hè.” Levi was in gedachten verzonken richting de zee aan het lopen, waar een mooie wind staat en het daarmee goed surfweer is. “Ja… ja, ik kom eraan!”, is zijn reactie, en hij draait zich schoorvoetend om en sloft terug naar de groep. "...49...50...51...en .Levi. maakt dan 52. We zijn compleet!" roept Dutchy3010. "Goed, dan kunnen we beginnen. Ik zal even uitleggen hoe het vandaag in zijn werk gaat", begint Joriz. "We gaan in 3 groepen de stad in. Die groepen hebben we volkomen willekeurig ingedeeld, maar wel met in iedere groep een Administrator en een Globale Moderator. Dus, het komt goed uit dat Jacky-2007 de voorkeur gaf aan een Death Incorporated-meeting en dat PatrickW vanwege de Hot Coffee Mod niet welkom is op de GTA-sets. Om dat laatste te compenseren gaan we wel even een lekker bakkie koffie halen bij de donutzaak in Little Haïti. De indeling van de groepen is als volgt...

Even later vertrekken de drie groepen in verschillende richtingen. Aan de voorkant van iedere groep loopt een Administrator, met een oranje paraplu boven het hoofd om ook voor de leden achteraan duidelijk te maken welke kant ze opgaan. Achter iedere groep loopt een Globale Moderator, om in de gaten te houden dat iedereen bij elkaar blijft. "En hier aan uw linkerhand zien jullie El Swanko Casa, naar mijn idee toch één van de architectonische hoogstandjes van de stad", vertelt Dutchy3010 aan haar groep. "Nou en of!", roept Svenie, die meteen richting de villa rent en van pure aanbidding op zijn knieën valt en de grond kust. "Doe niet zo overdreven man!", bijt Pwned. hem toe. "Of niet Nandro?", bevestiging zoekend bij zijn grote held NandroDavids, die achteraan deze groep loopt. Of hoort te lopen, want niemand hoort hem reageren. Ze kijken allemaal om, met uitzondering van Svenie die de deurklink inmiddels aan het strelen is, maar ze zien hem ook niet. Hij is spoorloos verdwenen.

Dutchy3010 neemt belt gelijk met Joriz om de situatie uit te leggen. "Ga maar gewoon verder met je groep, zet een verantwoordelijker persoon achteraan, en dan gaan we later wel op zoek naar NandroDavids", zo luidt zijn advies. Ze volgt zijn advies op, posteert VWO-er aan de achterkant van de groep, en ze lopen verder. Via de North Point Mall over de brug naar Prawn Island, waar Svenie weer helemaal uit zijn dak gaat: "Jongens, kijk toch eens! Dit is legendarisch. Zie dan hoe dat is vormgegeven. Geen enkele GTA heeft dit hierna nog overtroffen hoor, Vice City is ongeëvenaard." Hij had het over het hek van de filmstudio's. MegaPilot staat op heel andere dingen te letten: "Zou Candy Suxxx hier nu ook ergens zijn? Ze zal een stuk ouder zijn, maar dat lichaam zal wel goed onderhouden zijn. Toch? Ik wil het gewoon zien!"

Ondertussen hebben de MAF-redacteuren de handen ineengeslagen en zijn ze op zoek naar NandroDavids. Ze maken zich zorgen dat hem iets is overkomen en ze straks hun baan en prominente positie op het forum kwijt zijn. Met name Foreigner97 is er niet gerust op: "We moeten hem zo snel mogelijk vinden hoor. Misschien is hij wel in het water gevallen, en ik hoor net dat je in Vice City helemaal niet kunt zwemmen!" "Rustig nou maar", zegt Silverbyte, "We vinden hem wel. Hij is tussen Ocean Beach en El Swanko Casa verdwenen, dat is niet zo'n heel grote afstand. Laten we daartussen nou gewoon op zoek gaan naar logische plaatsen waar hij zou kunnen zijn, dan vinden we hem wel."

Ze lopen van Ocean Beach langzaam richting El Swanko Casa, en checken alle mogelijke plekken waar hij zou kunnen zijn. In het gebouw van waaruit in de game foto's werden gemaakt van Candy Suxxx en Alex Shrub is NandroDavids niet, en ook na het uitkammen van het politiebureau hebben ze hem nog niet gevonden. Dan zien ze bekende neonlichten: Malibu Club. "Kunnen we Malibu niet overslaan?", vraagt SpacyColours. "Volgens mij houdt Nandro helemaal niet van stappen en clubs. Nou ja, behalve voetbalclubs dan." "Tja, zul je net zien dat hij daar juist is", zegt Die Hard. "Laten we het toch maar gewoon even checken binnen. Als je wilt mag je gerust even buiten blijven staan, we zijn zo terug."

Binnen blijkt Die Hard gelijk te hebben: NandroDavids probeert het VIP-deck op te komen. “Ik ben NandroDavids, je moet me doorlaten! Zie m'n Forum Awards dan!" Het verbaasde niemand dat hij die bij zich had, maar meer dan een “Nice badge, nice badge” kreeg hij niet te horen van de uitsmijter. "Nandro", zegt Pwned. "Waarom wil je hier naar boven?" Met een rood hoofd geeft hij antwoord: "Uh...ik was alvast op zoek gegaan naar de Hidden Package. Ik ben een beetje verliefd op Mercedes."

Verhaal #8

Licht in de duisternis

Ze zeggen dat de heuvelachtige, mistige gebieden van het zuiden van ons land 's nachts duister en mysterieus zijn. Wellicht wordt dat gerucht in stand gehouden door enkele leden van dit forum (ik zal geen namen noemen, Cabyon).

Sommige leden brengen echter licht in de duisternis. Een klein puntje, iets wat de grillige sfeer van dit gebied enigszins doet ontkrachten. Enig idee over wie ik zit te schrijven? Pwned.. Ons kersverse Superlid. Heb je hem ooit zien parraderen door de wandelgangen van het forum, met zijn brede, gelikte smile op zijn bakkes? Precies. Pwned.. Hij laat zich niet sollen door vrouwelijke spammers, Global Moderators in strakleren pakjes: nee. Hij is wie hij is, en dat laat hij weten ook. Maar hoe is dit allemaal tot stand gekomen? Tja, daarvoor zullen we toch naar het mistige zuiden moeten. Destijds nog niet verrijkt met licht uit het studeerkamertje van Pwned., in de tijd toen hij zich nog een miserabel lid voelde die een Gang met enkel nietsnutten, prutsers en ander uitschot beheerde. Duister, triest en eng. Maar, interessant.

Het begon allemaal in de eindeloze Skype-contactenlijst van Pwned.. Beladen met allerlei hoge heren/dames van het forum, handig om te gebruiken bij chantageprocessen. Hier en daar een gesprekje aanknopen, strooien met complimentjes: Pwned. weet er alles van.

Op een zekere avond was het weer zo ver. De drank vloeide rijkelijk, de gordijnen van zijn enkele vierkante meters aan slaapkamer waren gesloten en de ogen waren gericht op de computer. Vingers, klampend van het zweet, tikten ongeduldig op het toetsenbord. Het betrof ditmaal een gesprek met een vrouwelijke rooie, wiens naam even buiten beschouwing wordt gelaten (daar zijn recentelijk namelijk nog wat onduidelijkheden over opgedoken). Een felle discussie, dat was het. Waarom? Pwned., uitgerust met Superlid-ambities, vond dat het dus eindelijk eens tijd was voor een promotie. Wel-niet-argumenten vlogen om de oren van beide partijen, maar een echte uitslag, nee, die kwam er niet.

Pwned. z'n moed was inmiddels tot diep onder zijn schoenen gezakt, totdat hij plotseling een idee kreeg. Zijn absolute forum-maatje, een paarse sportverslaafde (of had het nou toch iets met EPO te maken?) werd uitgenodigd. De strijd vorderde, ditmaal met een ietwat andere wending. ''Pwned. is toch een prima lid? Lekker actief in de gangscene, V-fora.... Promotie waard wat mij betreft, hoor.. Oh, en bovendien MAF-redacteur. Beter vind je ze niet, hoor...''.

Tja, zo ging het dus wat door. De duisternis, die allang was ingetreden, werd verstoten door de vroege zonneschijn, en er was nog geen uitslag. Het gesprek werd gestaakt: men haakte af omdat er op een doordeweekse ochtend wel betere dingen te doen waren dan discussiëren over een virtuele titel. Pwned. bleef achter in sikkeneurige stemming. Ook deze poging tot het lospeuteren van een een promotie was weer in het honderd gelopen. Hoe moest het nu verder? Hoe zou hij eens een kijkje kunnen nemen in het befaamde Praat Hier Over Gezellige Onderwerpen II? En de MTA meetings, niet te vergeten. Helaas, ook voor Pwned. begon de dag weer.

De dag was begonnen, maar er zat niets positiefs in voor onze vriend. De koffie smaakte nergens naar, de Shift-knop was onaangeroerd: de lantaarnpaal was gedoofd. ''Zat ik nu nog maar in die firewall van GTAGames.nl, ik heb het nu toch wel gehad met dit stomme forum.'' Goed, de dag verstreek en rond de nachtelijke uurtjes was Pwned. z'n stemming zodanig zwart geworden dat hij het leiderschap van zijn Gang, Sans Scrupules, over wilde dragen aan thebig (brrrr, stel je voor). Net nadat hij 'leiderschap overgedragen' had aangevinkt, verscheen er een pop-upje. Pwned. had ook deze avond de nodige alcohol geconsumeerd, dus zijn visie was niet al te helder meer. ''Stond daar nou het woord 'Superlid'? Waarom zou dat in hemelsnaam staan in een PB, naar mij gericht? Even lezen, hoor.''

Plotseling bleek het zuiden van Nederland niet eens zo duister. Nou ja, er was, temidden van alle donkere en berachtige grondgebieden, een vrolijke vlek van euforie te ontdekken. Superlid, eindelijk!

Nadat de shift-knop weer wat slijtage rijker was geworden, werd de to-do lijst van Pwned. gelijk bijgevuld. Het brengt wat taken met zich mee, hoor, zo'n titel. Eerst alle columns over het belachelijke Superleden-systeem goedpraten, gezellig een potje racen/ragen met Megadreams op MTA, enzovoort. Opeens had het leven weer zin! Het leiderschap van Sans Scrupules bleef (gelukkig) in de handen van Pwned., PHOGO II werd vervuild met onleesbare, grammaticaal incorrecte en bovendien irrelevante posts, maar nog belangrijker: de lantaarnpaal scheen meer dan ooit.

Verhaal #9

Forumtopia

Leermeester Phoenyxar reed op zijn gigantische rat richting de ingang van het riool. Hij had net deelgenomen aan de grootste discussie binnen de famillies ooit. Sans Scrupules moest weer eens zo nodig ophef maken omdat ze niet blij waren met hun deel van het koninkrijk.

“Ons leen ligt op een belachelijke positie, buiten het feit dat er alleen maar HOEREN lopen zitten we tussen de twee machtigste krachten van het koninkrijk.” sprak Pwned., ridder van de orde der lantaarns, Phoenyxar gaf er niet zoveel om, de plaatselijke landheer zal het wel oplossen.

Links van hem zag hij een schreeuwende jongeman, nog geen 7 jaar oud, hij kon niet alles verstaan maar het was duidelijk wat deze jongen was. Hij was een van de rondbazuiners. Phoenyxar reed terug en riep

“Tot wie behoort gij en wat is uw naam, kleine rat!” met een krachtige stem.

“Ik ben MAF, ik werk voor de vrouwe OWN, wie bent u?” zei de jongen terug.

“Ik ben een van de koninklijke ridders, werkend voor Joriz, en u opent maar een topic hiervoor!” sprak Phoenyxar woedend en net toen hij weg wilde rijden viel hij neer. Er stak een pijl uit zijn borst en MAF keek om, en zag daar iets wat hij niet kon geloven. Was de legende dan toch waar? Bestond NandroDavids dan echt?

Hij sprak “Ik ben Nandrodavids, de grootste, de knapste en bovenal de slimste prins van ze allemaal! Jacky? Hahaha! Matthijs? Wat heeft hij ooit gedaan buiten zijn schilderijen? Thundercover?! Ha, hij zal nooit meer worden dan landheer. Nee, ik! Ik zal koning zijn!”

De jongen snapte niet wat dit te betekenen had, maar hij wist van de verhalen dat Nandro genadeloos onaardig was, en sprak hem niet tegen. Trouwens, zo knap was hij toch niet.

“Ken jij Joriz?” vroeg de jongen nieuwsgierig.

“Of ik hem ken? Hahaha! Ik ben zijn zoon, Dutchy is mijn moeder!” pochte NandroDavids, want daar was-ie goed in.

“Dutchy, de god der bans?” vroeg de jongen, een beetje ongelovig en terwijl hij dit zei werd hij door midden gesneden door een mysterieuze lijn. NandroDavids had hem verbannen!

“Kan niemand hem dan tegenhouden?!” dachten de leden die het allemaal hadden zien gebeuren.

Het oudste lid van hen wist wat er door hun hoofden ging “Jawel! In de bergen woont een lesbische heks, of een heteroseksuele tovenaar die hem met zijn wijsheid of kracht der grappigheid zal verslaan, maar wie durft er in de bergen te gaan? Buiten de gevaarlijke storm uit het noorden, en de overvliegende ganzen zijn de bergen de woonplaats van de ridders van Sans Scrupules, en iedereen weet dat hun ridders de meest fundamentalistische ridders zijn! Ze zijn niet bang voor een tokkie-discussie over waarom hun ridderorde de beste is, en ze hebben een heuse mod in hun midden!”

“Ik ga wel” zei de jonge Extreem. Hij kwam na een paar dagen alweer terug omdat hij iets leukers had gezien onderweg.

“Ik ga dan wel” sprak Megapilot. Hij was niet bang voor een discussie en liet die straatlantaarns Belgisch poepke ruiken.

“Wat mot je?” vroeg thebig op een onaardige toon.

“Ik wil Spacycolours zien, en ik ga niet weg voordat ik met Spacy gesproken heb. Ik ken Cabyon, en die kent mensen waar je niet mee gezien wilt worden want die hebben petjes en gay handtasjes. Ik heb het nu niet over Grand Theft Auto-Tom, maar over mensen met een serieuze snor.” Sprak Megapilot uit op een mega snel tempo.

Thebig durfde hier niks tegen in te brengen en ging dus aan de kant, en terwijl 97 buitenlanders hem aankeken kwam Spacy naar buiten.

“Ik weet wat jullie willen en zal jullie helpen, Nandro heeft een zwakke plek. Hij is verliefd op PatrickW, de enige die zijn raadsels weet te ontcijferen. Zorg dat je PatrickW hebt, en Nandro verliest zijn kracht.” Spraak het wijze Megalid.

Terug in het dorp deed Megapilot verhaal, en iedereen wist hoe ze PatrickW moesten lokken. Een honkbal competitie. PatrickW kon het niet laten om zijn banknuppel te showen.

Een week later ging de competitie van start, en toen PatrickW moest slaan ging iedereen klaar staan. De bal werd gegooid en Patrick sloeg met de knuppel. Mis, slag 1. Patrick ging weer klaar staan, de bal kwam op hem af, hij sloeg en... mis, slag 2. De derde keer ging alles gewoon goed, waarschijnlijk omdat hij zijn admin panel had gebruikt om te cheaten, maar zodra hij zijn knuppel aan de kant gooide om te gaan rennen sprong iedereen op hem af, en vermoordde hem. Precies op het moment dat zijn hart stopte waren er twee geluiden te horen.

“AAAAAARGHHHH” klonk het over het hele koninkrijk terwijl het narcisme uit NandroDavids stroomde.

“HOEZEEEEEEEEEEE1!!!!11!!!O?NE!1111” klonk het over het hele koninkrijk terwijl Pwned. wist dat hij nu nummer 1 was op de ranking der puzzels.

Het forum had eindelijk rust... totdat Dutchy weer terug was.

[Jacky-2007]

Stemming wegens succes verlengd tot donderdag 22 agustus, 20:00!

Breng zo gauw je kan je stem dus nog op tijd uit!