187 Ride Or Die

24 augustus 2005

In de huid van gangsta wannabe Buck Williams word je door big cheese Dupree het donkere straatracecircuit ingestuurd om wraak nemen op rivaliserende bendes. De beste man legt het uit als: 'Ride or Die!'. Duidelijke taal, vooral als je je bedenkt dat Dupree twee bij twee meter groot is en na negen kogels te hebben weggekopt gewoon nog vrolijk rondloopt. Aan de slag dus, want er moet flink geracet worden! Denk nu overigens niet dat 187 de zoveelste stijlvolle pimp- racer is die op goedkope wijze een graantje wil meepikken van het populaire fenomeen streetrace. Ride or Die is namelijk meer dan dat.

Buck krijgt namelijk versterking in de vorm van een lekkere chick die al het racewerk op zich neemt. Wat gaat Buck dan doen? Simpel, uit het raam hangen en alles wat gebrand is op de eerste plaats met heet lood besproeien! 187 is zo'n typisch geval van een game waar maar één regel geldt, namelijk het spel overleven. En hoe overleef je een race als deze beter dan door met een shotgun de concurrentie weg te vagen of op z'n tijd een hittezoekende raket achter iemands SUV of lowrider aan te jagen? Aan explosief wapentuig zal het in elk geval nooit liggen. De game zit immers vol Uzi's, 9MM's en AK47's, dus dat zit wel goed!

Getto roofdier

Zo nu en dan krijgt Buck speciale missies zoals het beschermen van een vrachtwagen, uit handen blijven van de politie of een parkeergarage vol gettotuig uitmoorden in een van de vele deathmatches. Ride or Die bevat naast stoer wapentuig dus ook meer dan genoeg variatie. Maar er is nog meer! Het beste wat de game te bieden heeft is namelijk de toegankelijkheid in gameplay en controls. Vanaf de eerste seconde voelt de game vertrouwd aan en manoeuvreer je de uitgebouwde pooierbakken door de donkere achterbuurten op zoek naar een prooi. En áls het eenmaal aankomt op schieten dan zul je merken dat dit wellicht nóg gemakkelijker werkt als het racen zelf. Grafisch is de game gelukkig ook in orde. De wagens zien er goed uit en de parcours zijn interessant vormgegeven. De speciale effecten zijn wel aardig en met name de nitroboost waarbij het scherm vervormt en het geluid wegvalt is overtuigend uitgevoerd. De soundtrack is een beetje veel van hetzelfde, maar omdat deze zo goed in de explosieve actie past zul je je daar nauwelijks aan storen. Over het algemeen is de balans in gameplay, beeld en geluid dusdanig goed dat het een leuke ietwat verslavende racegame oplevert die je continue bestookt met kleurrijke straatlingo en genadeloze vuurgevechten!

Conclusie

Goed, 187 is dus een meer dan geslaagde combat-racer, maar is het die topper waar iedereen na San Andreas en met Burnout Revenge in het verschiet toch nog even tijd, geld en moeite in zou moeten investeren? Het antwoord hierop is ja. Hoewel de game vrij makkelijk is en Idols-jurylid Henk Jan Smits beslist zou gaan zeiken over het ontbreken van een X-factor, is met name het prijskaartje van 29,99 een absolute goedmaker. Dat maakt 187 tot een meer dan smakelijk tussendoortje

BRON: Gamez

Zo, wat vinden jullie van dit spel ?? Ik vind het wel grappig en orgineel.