Rate de Game!

[Bling]

Ik vind de Fifa spellen allemaal wel redelijk leuk, vooral om tegen vrienden te spelen.

ik geef deze game een 8/10

[Le MrG]

Ik vind het niet zo'n geweldig spel, ik geef er een 6je voor

[Yohan]

Ik vind Fifa niks...

Grootst uitgemolken franchise ooit!

4/10

PoP; Warrior Within

Heel duister in vergelijking met het eerste deel, maar de nieuwe setting beviel me prima..

10/10 - Top Ubi!

Burnout

Zeer vet, echt het gevoel van snelheid is zo cool!

8/10

Driver; PL

Nog niet gespeeld, schijnt net als Driv3r een flop te zijn...

[Jon-asses]

Oei megabump :$ .

Nu zal het wel tijd zijn voor een volgende game zeker .

Ik vind dit topic te goed om te laten !

Buzz!: The Music Quiz

Recensie | 8 november 2005 - Sony is de Nintendo van deze generatie. Waar het vroeger, en in de nabije toekomst met de Revolution, Nintendo was die met innovatieve dingen kwam, heeft Sony dat stokje in mijn ogen overgenomen. Nu kun je dat als Nintendo-fan gaan verdedigen met de Dual Screen, de Konga’s of het gebruik van de Game Boy Advance als GameCube controller, maar op de Dual Screen na is het of al eens eerder gedaan, of totaal niet boeiend. Misschien dat jij daar anders over denkt, wat je goed recht is natuurlijk, maar feit blijft dat Sony met de Eye Toy, SingStar en nu Buzz de huiskamer heeft veroverd. Want waar de gamer vroeger zich in zijn eentje op zijn kamer met zijn spel moest vermaken, daar wordt hij nu door zijn vrienden, familieleden en buren naar beneden geroepen voor een gezellig avondje. Voor mensen die ritmisch gestoord zijn of door de Idols-jury voor alles en nog wat zijn uitgemaakt is Buzz de ideale titel om een avond mee door te komen.

Buzz!: The Music Quiz is een virtuele quiz, waarin de speler allemaal muziekvragen voorgeschoteld krijgt. Hierop kan hij met de speciale bijgeleverde buzzer, een apparaat met een grote rode knop en vier keuze mogelijkheden (het spel wordt met vier stuks geleverd), antwoord geven. Er worden verschillende rondes gespeeld, waarin de vraag steeds op een andere manier gesteld wordt. Zo zijn er vragen waarbij je een stukje van de muziek hoort en moet kiezen wie de artiest is en er is het bomspel, waarbij je na elke goed beantwoorde vraag de bom aan een medespeler door geeft. Bij wie de bom dan ontploft, die verliest punten.

Het spel beschikt over meer dan 5000 verschillende vragen, die over 1000 liedjes gaan. Overigens zijn alle liedjes ingekort tot een seconde of tien, waarbij je dan alleen de intro hoort. Bovendien is het Sony niet gelukt om licenties te scoren, waardoor de liedjes of door B-zangers worden ingezongen, of de vocale begeleiding compleet ontbreekt. Op zich is dit jammer, maar aan de andere kant zul je het niet vreselijk missen.

De gastheer van Buzz!: The Music Quiz is niemand minder dan quizmaster Buzz. Buzz ziet er uit als een ontsnapte Sesamstraat-gast, maar hij verstaat zijn vak wel. Hij leidt jou met zijn zeer flauwe en suffe humor door de verschillende rondes heen. Natuurlijk kun je naar zijn uitleg van de verschillende speelonderdelen luisteren, maar leuker is het om als op een gek op de rode buzzer te rammen. Buzz raakt dan geïrriteerd en komt dan met opmerkingen ‘heb je haast, speler 1?’ of ‘het mag wel iets minder, speler 3’. Oh ja, in het spel is geen Engels te selecteren, waardoor je vast zit aan de Nederlandse taal en opmerkingen.

Het enige waar ik een vraagteken bij zet, is hoe lang dit leuk blijft. SingStar en Eye Toy, daar kun je je de hele avond wel mee vermaken, maar na drie speelrondes had ik mijn Buzz-portie wel weer even gehad. Misschien komt dat omdat ik niet zoveel met muziek heb en liever een sportquiz had gezien. En dat is dan de andere kant van het medaillon genaamd Sony. Elke keer dat ze iets nieuws bedenken, dan proberen ze tegelijkertijd het onderste uit de kan te halen. Zodoende kunnen we binnen niet al te lange tijd een filmquiz, een sportquiz en de ‘überquiz’ verwachten. Ik vraag me dan wel af of we dan bij de sport- en filmvarianten beeldfragmenten zullen zien.

Feit blijft dat het spel leuk is. We hebben op de redactie momenten gehad dat we vochten om de buzzers, omdat we met meer dan vier man werken. En de mensen die dan niet mee deden, die waren zo vriendelijk om de antwoorden voor te zeggen. Het leverde leuke taferelen op, momenten die ik voor geen goud zou willen missen.

Bron Insidegamer

Mijn rate:

+ Origineel gevonden en leuk met de knoppen .

- Rap beu en veel dezelfde quizpersonen

Ratescore: 7.8/10

Zelf heb ik het spel niet maar heb het wel al eens gespeeld en echt denderend vond ik het niet en mijn vriend zei dat hij het ook rap beu was, dus vandaar dat negatieve aan mijn rating .

[Caltson]

wel leuk als je met vrienden bent;maar dit spel gaat volgens mij ook zeer snel vervelen

5.5/10

[Svenie]

Ik volg gtagangster, de game is eigenlijk alleen geschikt voor multiplayer. (Als je je een beetje wil vermaken.)Is er laatst geen nieuwe versie van Buzz uitegekomen.

Hoe dan ook, ik geef deze game een 6.5.

Bewerkt: 6 juni 2006 door Svenie

[Caltson]

Ik volg gtagangster, de game is eigenlijk alleen geschikt voor multiplayer.Is er laatst geen nieuwe versie van Buzz uitegekomen.

Hoe dan ook, ik geef deze game een 6.5.

ja,er is een nieuwe versie

eerst hadden ze de music quiz en nu the big quiz.

Volgens mij begon de music quiz al voor de makers zelf te vervelen

[Bling]

Totaal niet mijn type spel. Kan vast best leuk zijn om eens met vrienden te spelen, maar dat is dan ook het enige.

Ik geef een 6/10 voor deze game.

[Silverwing]

Het idee achter het is spel is geweldig, maar het begint na een tijdje te vervelen. Het spel is natuurlijk perfect voor samen met je vrienden eens de avond door te brengen, maar dat is ook alles. Als niemand met je wilt spelen dan zit je daar ook goed. Er zit wel een goede lading quizvoer in, en je zult je zeker kunnen vermaken met de Buzz game; maar niet voor al te lang. Voor degenen die al helemaal niet van muziek houden is het zeker geen aanrader, want er is maar één categorie, en dat is muziek.

[Suburban]

totaal mee eens, leuk maar na een tijdje gaat het vervelen. 6,4/10

[Ice Banana]

Megabump :$

tijd voor een nieuw spel:

Red Dead Revolver

Ik hou enorm van westerns en nog meer van shooters, maar jammer genoeg worden die twee zelden of nooit gecombineerd. De laatste goede realisatie is volgens mij Outlaws, maar dat lijkt eeuwen geleden. Eigenlijk slechts zes jaar maar dat is toch een hele poos als je over videogames spreekt. Rockstar deed dan maar een poging en het resultaat is Red Dead Revolver geworden. Een spel, zeldzaam in soort, maar dat betekent nog niet dat ze daarom hun best niet hoeven te doen. Of zou een gebrek aan concurrentie toch voor meer gemakzucht kunnen zorgen?

Eerst zal je moeten wennen aan de camera die je volledig manueel dient te besturen. Natuurlijk stond film en fotografie toen nog in zijn kinderschoenen. Je kan dan ook niet verlangen dat de eerste Kodak camera van 1888 even vernuftig en handig in mekaar zat als de digitale toestellen van vandaag! Na een halfuurtje went het echter allemaal wel en speelt het je alleen occasioneel nog eens parten als je bijvoorbeeld paard rijdt.

In vergelijking met andere films duren westerns vrij lang. Meer dan drie uur is nog altijd vrij uitzonderlijk, zelfs voor recente films maar daar schort het een beetje bij RDR. Je kan de single-player op een dag uitspelen. Dat is aanzienlijk langer dan een film maar een spel zou toch minstens een weekendje moeten meegaan. Je kan wel in multiplayer tegen vrienden of digitale tegenstanders spelen maar dat is niet onderhoudend. Wanneer je het verhaal voor de eerste keer doorlopen hebt, is het mogelijk opnieuw te spelen op een moeilijker niveau. Ook kan je het nog eens beleven in een mode waarin je alleen in het hoofd mag schieten. Al deze zaken bieden eigenlijk geen meerwaarde, een mogelijkheid om te duelleren tegen een vriend of vriendin zou echter wel leuk geweest zijn.

Met het verhaal schiet dit spel recht in de roos. Je zou haast gaan denken dat grootmeester Sergio Leone het zelf heeft geschreven. Vermits die in 1989 overleed, lijkt me dat echter onwaarschijnlijk. Jammer dat hij de val van de Berlijnse muur, waarmee symbolisch een einde werd gemaakt aan de koude oorlog, niet meer heeft mogen meemaken. Waarom? Hij plande een film, getiteld Leningrad, die hij zeker had kunnen verwezenlijken nu deze politieke barrières vervaagden. Niet dat hij alle eer toekomt want zijn eerste succes, “A Fistful Of Dollars”, was een schaamteloze remake van Yojimbo geregisseerd door Kurosawa. Wat misschien interessant is om te vermelden is dat “The Magnificent Seven”, een klassieke western met John Wayne, ook volledig gebaseerd is op een film van Kurosawa. Uiteindelijk doet dat er natuurlijk allemaal niet toe. Het verhaal gaat over Red en zijn wraak. Door een sneeuwbaleffect wordt je meegenomen op een avontuur doorheen het Wilde Westen. Zo hoort het Rockstar!

Het is niet geheel gerechtvaardigd maar toch associeert iedereen Morricone met westernmuziek. Deze klasgenoot van Sergio Leone voegt nog steeds titels aan zijn lijst toe en die lijst bevat al het astronomische aantal van meer dan vierhonderd films. Het is dus zonder enige twijfel dat ik durf te zeggen dat de lat voor muziek in een videospel weer een beetje hoger is gelegd. Zoals ik impliceerde maakt Morricone ook voor andere filmgenres muziek. “The Untouchables” of “Kill Bill” zijn slechts twee voorbeelden van films die hij tot meesterwerken hielp verheffen. Het toeval wil dat Morricone ook zal componeren voor een film getiteld Leningrad van Giuseppe Tornatore. Misschien wil hij de laatste droom van zijn wijlen kompaan helpen verwezenlijken, wie zal het zeggen?

Grafisch is alles eerst nogal onconventioneel. Een halfuurtje later, na je er van vergewist te hebben dat het niet aan je TV ligt, zullen de speciale en wazige omgevingen zeer reëel overkomen. De tussenfilmpjes zijn zeer overtuigend mede omdat ze de versleten band van een VHS perfect weten na te bootsen zonder ooit vermoeiend te zijn voor de ogen.

Nu moet ik toegeven dat ik de korte verhaallijn of de handmatige camera niet als nadelig beschouw en je kan die dingen wel degelijk door de vingers zien. De verschrikkelijk slechte AI blijft echter een nadeel. Soms neemt daardoor het realisme of de met zoveel zorg gecreëerde sfeer af. Een spel moet zo gemaakt zijn dat je de tegenstand of door vaardigheid of door sluwheid kan verslaan. Een soldaat die je de rug toekeert telkens je herlaadt sluit die behoefte aan laatsgenoemde kwaliteiten al meteen uit. Langs de andere kant kan een vette clown van tweehonderd kilo zeker niet sneller lopen dan jij. Het kostte mij tien seconden om via een binnentrap op een dak te komen. Zo kon ik de vijand makkelijker bestoken. Plots verdwijnt deze dikzak en geen seconde later ademt hij in mijn nek. Jammer, want Rockstar heeft met Max Payne al bewezen over goede know-how voor AI te beschikken. Bovendien worden de slowmotionelementen ook opnieuw gebruikt, waarom dan een nieuwe, slechtere, AI ontwerpen?

Screenshots

Op next bovenaan klikken om ze allemaal te zien.

bron:Fragland.be

Ik vind hem een goeie game!

9/10

Bewerkt: 1 juli 2006 door ICE BANANA

[Curtis Jackson]

Tof spel 7/10

[Planlos Ultra]

Soms is het een beetje nep maar ik geef toch een 7.

[Svenie]

*Bump* :$

Volgende game:

Ik hoor het jullie al denken maar nee, 24: The Game telt geen 24 uren gameplay. Het ligt eerder in de buurt van zeven tot acht uur om alle missies te voltooien. Deze kortere lengte heeft echter geen negatieve invloed op het verhaal, de plot springt gewoon wat sneller van de ene naar de andere gebeurtenis. Dit is overigens een van de sterkste punten van het hele spel. Het tempo blijft hoog, zelfs in de stealth gedeelten. Soms is dat wat overweldigend en voor wie de tv-reeksen nooit zag zullen sommige personages en situaties wat geforceerd overkomen, maar een echte handicap om van het spel te genieten is dat nooit.

Het grootste probleem met de gameplay is dat er gewoonweg teveel stijlen en spelmechanismen op één hoop gegooid worden. Het grootste gedeelte van de tijd zal je echter een derdepersoonsshooter gameplay op je bord gegooid krijgen. Je controleert Jack en een paar andere helden uit dit verhaal doorheen het hyperkinetische avontuur, maar – met uitzondering van Jacks dochter Kim – laten deze zich allemaal haast identiek aansturen. Over het algemeen draait het op een rennen-en-schieten feestje uit. Terroristen, huurlingen en andere bad guys zullen op je afrennen of hinderlijk patrouilleren in vijandelijke basissen, drugshuizen en andere sfeervolle locaties. Soms heb je een niets speelbare teamgenoot maar meestal is het een eenmans- (of eenvrouws-) gebeuren.

Niet dat je zoveel moeite zal hebben om de klus op je eentje te klaren. De intelligentie van de computergestuurde tegenstanders is nogal aan de slome kant. Soms zijn ze slim genoeg om dekking op te zoeken of weg te rennen om alarm te slaan, maar meestal blijven ze netjes staan of komen ze braafjes op je loop afgerend.

Er zijn een paar aardige spelmechanismen om vanuit dekking te schieten en ook een aardig aanbod wat wapentuig betreft maar eigenlijk dragen deze voordelen weinig bij aan de echte spelervaring. Cover fire is enkel bruikbaar tijdens de stealthmissies (en dan nog hoogst zeldzaam) en je moet meestal niet echt nadenken over welk wapen te gebruiken. Het spel plaatst meestal het meeste geschikte schiettuig in je hand.

Bron: GameSpot

Ik heb de game enkele keren gespeeld, en ik vind hem geweldig. Het is niet de beste game die ik ooit speelde, maar het is zeker een goeie. Hoe dan ook, ik geef deze game een 8.5 op 10.

[Maarten!!]

7.0 lijkt me niet echt geweldig als ik die reviews zie en als ik me het goed herinner vond gammo het ook niet zo'n mooi spel(6.0 hadden zij)