Albums van A tot Z

[The GamerII]

Zoals jullie misschien gezien hebt, bestaat er een topic genaamd: Films van A tot Z. Van daar uit is dit topic gebaseerd, genaamt: Albums van A tot Z

Toestemming aan GTA-Sheep is gevraagt, dus het mag. In dit topic gaan Black Force, andere leden en ik albums beordelen en wat info over een album geven.

Het team van de albums:

1. The GamerII

2. Black Force

3. ..::GhostRider::..

4. gtaboy107

5. 7ulian

6. AwiVC

7. Arthis

Wil jij je aanmelden? PB me!

Gelieve in dit topic niet posten

Bewerkt: 26 oktober 2008 door The GamerII

[The GamerII]

Geen 1 platenlabel had intresse in Mika, totdat opeens heel de wereld verrast word door zijn

nummer 'Grace Kelly' met een zeer hoge stem. Op basis van Grace Kelly is hier dan het album

van de populairste zangers van het moment: 'Life In Cartoon Motion'. Voor mij een mooi album

met mooie nummertjes. Op sommige versies van het album zal je bonus-tracks tegenkomen, op

andere versies weer niet. Meestal zijn de eerste albums van artiesten bagger, maar Mika weet

het precies goed te brengen met zijn muziek. Laten we maar

beginnen met de nummers:

1 Grace Kelly : Prachtig nummer met een geweldig refrein.

8,5

2 Lollipop : Beetje een vaag nummer met meerdere stemmen van andere personen, refrein is wel oké.

<div align="center">7

3 My Interpretation : Mooi nummertje met een vloeiend refrein. Vooral het beginstuk spreekt me aan.

8

4 Love Today : Beetje een soort techno-stijl, maar toch leuk. Wel een nummer dat vaak in je hoofd blijft hangen, dus pas op! .

8

5 Relax, Take It Easy : Leuk en vrolijk nummertje, maar gaat na een tijd wel vervelen.

8

6 Any Other World : Beetje een laag en saai nummer. Heeft meer iets weg van opra.

6

7 Billy Brown : Gezellig nummer, maar toch een beetje saaie stijl.

7

8 Big Girl (You Are Beautiful) : Één van mijn favoriete nummers op dit album. Is net zoals vele nummers op dit album vrolijk, kortom gewoon leuk! 8,5

9 Stuck in the Middle : Het begin van dit nummer verbaaste me wel, met die mooie piano solo, verder niet echt verrassend.

7

10 Happy Ending : Saaiiiii. Het lijkt net een vrouwenband waardoor dit is gezongen, alleen het refrein is nog normaal.

6,5

11 Ring Ring : Een vlot, klein nummertje. Wel beetje hip, maar totaal geen topper.

7,5

12 Over My Shoulder : In dit nummer vind ik de muziek alleen mooi, de songtekst is oersaai. Heeft iets weg van opra.

6,5

</div>

Over het album met de hele inhoud: Een leuk gezellig album waar je uren van kunt genieten. Bij sommige nummers zul je wel het gevoel hebben:Doorspoelen! Maar verder toch netjes

voor een beginnende Artiest. Mijn cijfer voor dit album: Een dikke 8!

Opgelet: In mijn reviews worden meningen gegeven, geen feiten.

Bewerkt: 29 januari 2008 door The GamerII

[Black Force]

U2: The joshua tree

The Joshua Tree is waarschijnlijk het meest geprezen album dat U2 heeft gemaakt. Het stond in radio Veronica's Album Top 1000 en 750 Allertijden op 1. Van het album zijn de liedjes Where The Streets Have No Name, With or Without You en I Still Haven't Found What I'm Looking For als single uitgebracht. In God's Country, werd in de Verenigde Staten ook als single uitgebracht en One Tree Hill in Nieuw-Zeeland.

1. Where the Streets Have No Name

Goed nummer met mooie muziek, alleen misschien een iets te lang intro...

8/10

I Still Haven't Found What I'm Looking For

Leuk nummer met een leuk gitaar deuntje, maar verder niet speciaal...

7.5/10

With or Without You

Prachtig mooi nummer, mooie muziek, mooie songtekst, een van de mooiste nummers ooit gemaakt (door U2).

9.5/10

Bullet the Blue Sky

Leuk nummer, verder weinig aan toe te voegen, alleen het nummer live beter is als de ulbum versie.

7/10

Running to Stand Still

Heel mooi nummer, maar je moet ervan houden.

8/10

Red Hill Mining Town

naar mijn mening een matig nummer vergeleken met de rest.

5.5/10

In God's Country

Leuk nummer, alleen wat aan de korte kant.

8/10

Trip Through Your Wires

wel leuk, verder geen nuttige toevoeging.

7/10

One Tree Hill

Hoe verder het nummer afspeelt, hoe mooier het word, alleen het eindstuk hadden ze weg mogen laten.

8.5/10

Exit

wel een leuk nummer, maar verder niet speciaal.

Mothers of the Disappeared

mua

6/10

eindconclusie:

Over het algemeen een zeer goed album, met een paar echte toppers erbij. Maar het blijft toch een kwestie van mening. Als je de nummers zonder kosten een keer wil beluiteren kun je zo probleemloos vinden met de zoekfunctie van youtube. Ik heb de youtube tag niet gebruikt omdat het dan niet meer overzichtelijk is.

[Ghost_Rider]

Ik kom ook weer even laat aanzetten

Eminem: Curtain Call: The Hits

|

Het laatste uitegegeven album van Eminem. De naam, The hits, zegt al dat hier alle grote hits van Eminem opstaan. Op de clean versie van de CD zijn de ''Intro'' en ''Fack'' weggelaten en is de live versie van ''Stan'' vervangen door ''Superman''. In sommige versie is ''Fack'' vervangen door Ass Like That. Ik doe de dirty versie.

Zie onderaan de pagina de betekenis van clean en dirty.

1. Fack

Een grappig liedje. Hij praat meer over orgasmes, sex en spullen in je gat duwen, dan dat hij rapt. Erg grappig om te horen, vooral als je de tekst kent

7.2/10

----------------------------------------------------------------------------------

2. The Way I Am

Een goed liedje wat op zijn eerste album/LP stond. Goede tekst en beat

8/10

----------------------------------------------------------------------------------

3. My name is

Alweer een grappig en bekend liedje van Em. de clip is ook wel grappig. In de clean versie ervan is veel tekst verwisseld omdat het te grof was. Verder goede tekst.

7.8/10

----------------------------------------------------------------------------------

4. Stan

Een liedje met de zangeres Dido. In dit liedje rapt Em over een fan die brieven schrijft en pas na zijn zelfmoord/moord een brief terugkrijgt waarin Em uitlegt waarom hij zijn vorige 3 brieven niet antwoorde, omdat hij het té druk had. Overig een mooi liedje.

8.3/10

----------------------------------------------------------------------------------

5. Lose Yourself

Wie kent hem niet? Dé track van 8 Mile, een internationaal succes. Goede beat, tekst, clip. Het perfecte liedje. Hij rapt erover hoe hij van straatjochie tot rapper is gekomen.

9/10

----------------------------------------------------------------------------------

6. Shake That

Een liedje met Nate Dogg. Leuk liedje, goede beat en grappige tekst. Niks meer op toe te voegen

7/10

----------------------------------------------------------------------------------

7. Sing For The Moment

Alwéér een mooi en goed liedje van Eminem. Het refrein is van Aerosmith's Dream On, alleen dan vervormt en versneld.

8.4/10

----------------------------------------------------------------------------------

8. Without Me

In dit liedje disst hij paar mensen/bedrijven Zoals MTV. Dit is meer een grote parodie van alles in een rap verwerkt. Best wel grappig om naar te luisteren.

6.8/10

----------------------------------------------------------------------------------

9. Like Toy Soldiers

Een goed liedje. Het refrein is van Martika's Toy Soldiers. Hij rapt over het geweld tussen de rappers en de crew ervan. In de clip word Proof doodgeschoten, helaas is dit ook in april 2006 gebeurd. Verder een goede beat + tekst!

9/10

----------------------------------------------------------------------------------

10. The Real Slim Shady

Een goed liedje met een Ammy award en andere prijzen. Een liedje waarmee Em beroemd mee is geworden.

7.1/10

----------------------------------------------------------------------------------

11. MockingBird

Een goed liedje waarin hij rapt over de problemen tussen hem en zijn vrouw, waarbij zijn kinderen betrokken worden. Een liedje om naar te luisteren.

8.6/10

----------------------------------------------------------------------------------

12. Guilty Conscience

Een liedje met Dr Dre. Hierin is Em de slechte gedachten van verschillende personen waar hij ze probeert ober te halen om iemand te overvallen. Dr Dre is de goede gedachten en proberen de man/vrouw tegen Em te weerstaan.

6.7

----------------------------------------------------------------------------------

13. Cleanin' out My Closet

een liedje waar hij de haat naar zijn familie uit, beschrijft hoe anderen protesteren over zijn teksten en hoe het beter gaat met hem zonder zijn familie. Goed liedje met leuke beat.

7.1/10

----------------------------------------------------------------------------------

13. Just Lose It

Grappig liedje met vele parodie's op Micheal Jackson. De clip is het kijken waard

Een grappige tekst en leuke beat.

7/10

----------------------------------------------------------------------------------

14. When I'm Gonep

Een mooi liedje waarin hij beschrijft dat zijn carriëre zijn leven met zijn vrouw en dochters beïnvloed. Hij is er nooit waneer Haillie het wilt en droomt erover dat hij haar tegekomt op een concert, waar hij had gezegd niet naar toe te gaan maar toch naar toe ging, en zich daarna zelf neerschiet. Dit was allemaal een droom en word blij wakker over zijn keuze dat hij niet is gegaan.

Een dikke 9.5/10

----------------------------------------------------------------------------------

Eindconclusie: Een goed album met zijn allerbeste liedjes erop. Sommige zijn wat minder, sommige weer beter. Dit album krijgt van mij een 8/10!

Verklaring clean en dirty:

Een dirty versie van een album/lied is dat je de woorden f*ck,sh*t endergelijke hoort en niet weggelaten/vervangen zijn. In een clean versie ervan kunnen regels aangepast zijn, of woorden worden weggelaten door middel van een geluidje.

[The GamerII]

Een paar maanden geleden voor mij nog een totaal onbekende band, totdat ik mijn nicht vroeg of ze nog een goed album had, qua Rock/Punk.

Toen liet ze me het nummer Underclass Hero van Sum 41 horen. En ja, dat was dus het begin van mijn Sum 41 gekheid. Ben gelijk naar Bol.com gegaan en gelijk besteld

Paar daagjes wachten en daar lag dat album op mijn deurmat. Totaal verbaast, want ik hoord van iemand dat Sum 41 wel een beetje naar de Rock kant gaat. En ik ben eerlijk gezegt niet heel erg fan van Rock.

Maar dit is juist een vrij rustig album. En dat verbaaste mij.. Zal ik maar beginnen? (A)

1. With me > Aardig nummer, maar niet echt geweldig. 7

2. Walking Disaster > Vet nummer dat er soms helemaal uitspringt. Het refrein is ook wel goed. 9

3. Underclass Hero > Mooi nummertje dat een aardig refrein heeft. Toch ging dit nummer na een tijdje een beetje vervelen. 7,5

4. Speak Of The Devil > Het beste nummer op dit album naar mijn weten. Soms komt het refrein een beetje saai over, maar verder is dit nummer echt oké . 8

5. So Long Goodbye > Lekker rustig nummertje dat mooie gitaar solo heeft. Niet echt als je in een ruige bui bent xD. 7,5

6. Pull The Curtain > Dit nummer deed me een beetje denken aan Walking Disaster, maar verder toch een leuk nummertje. 7

7. March Of The Doggs > Dit nummer lijkt alweer aan het begin een beetje op het vorige nummer. Verder is alleen het refrein leuk. 7

8. Ma Poubelle > Geweldig, kort, Frans nummertje. Van dit nummer word je gewoon weer helemaal vrolijk. Jammer dat het zo kort is.. 10!

9. Look At Me > De muziek komt in dit nummer pas heel laat op gang, maar dat neemt niet weg dat ik dit toch een keigoed nummer vind. 8

10.King Of Contradiction > Beetje een hyper nummer dat me een klein beetje doet denken 'American Idiot' van Green Day. Toch wel aardig nummertjaah. 8

11.The Jester > Niet één van mijn favoriete nummers, maar echt lelijk vind ik het ook weer niet. Beetje saai naar mijn mening .. 6,5

12.Dear Father > Zeer relaxt nummer met mooie songtekst. In het refrein gaat het nummer best wel los, als je het vergelijk met het hele lied. Wel aardig dus ^^. 9

13.Count Your Last Blessings > Snel nummer dat een mooie inhoud heeft. Het begint een beetje saai, maar dat word wel een stuk verbeterd met het refrein ! 8

14.Confusion And Frustration In Moder Times > Mooi nummer met een-geweldige-solo Verder valt het nummer toch wel tegen, omdat het refrein er niet echt uitkomt 7,5

15.Best Of Me > Weer een nummer dat rustig begint en niet eens zo erg d'r uitspringt in het refrein, maar dat het toch wel goed duidelijk is. 8

Mijn mening over 'Underclass Hero':

Één van de beste albums die ik ooit geluisterd heb Als eerst was ik helemaal weg van Green Day, maar nadat ik Underclass Hero, het nummer zelf, gehoord had, was ik al helemaal gek van Sum 41.

Zowiezo denk ik ook dat dit 1 van Sum 41's beste albums is, omdat de andere meer Rock zijn. Echt een aanrader om te kopen!

En dan hier mijn cijfer: 9,5!

>> Opgelet: In mijn reviews worden meningen gegeven, geen feiten. <<

Bewerkt: 14 december 2007 door The GamerII

[7ulian]

Drum'N'Bass, ook wel Jungle genoemd is een in Nederland nog redelijk onbekende muziekstroming, en in Engeland was het vooral voor een beperkte groep mensen. typerend aan de muziekstijl is de hele snelle beat (Drum) en de diepe bas (Bass). De muziek werd een stuk toegankelijker toen Pendulum "Hold Your Colour" uitbracht, hun debuutalbum en by far het best verkochte DnB album ooit.

1. Prelude

Jah, dit hoort eigenlijk bij het tweede nummer, violen met iemand die wat zegt, een voorstukje.

2. Slam

Slam is een van hun bekendste nummer. Ja okee, in engeland dan. De beat is niet typisch DnB, waarschijlijk maakt het het daardoor meer toegankelijk voor het grote publiek, maar ik vind het dan weer wat minder...

(6.5)

3. Plasticworld

Een van mijn favoriete nummers, rustig begin met een saxofoon (soort van) en dan de snelle beat waar de DnB liefhebber zo veel van houd. En mooie gezongen...

(8.5)

4. Fasten Your Seatbelt

Net als Slam niet erg DnB, maar het is erg vrolijk. Feat. The Freestylers!

(7)

5. Through the loop

Nu, ik ben wat drukke muziek gewend, en ik vind het het ook een aardig nummer, maar het gescreeuw in het begin en de chaotische beat is gewoon niet voor iedereen bestemd.

(6)

6. Sounds Of Life

Goeie, snelle beat, prachtige stem. Gewoon heel goed

(8 )

7. Girl in the Fire

Mijn favoriete nummer aller tijden, geweldige beat, goeie gitaren, heel vrolijk, geweldig!

(9)

8. Taruntala

Dit nummer heeft een hele goeie rap, en een geweldige bas, zo hard, niet elke autostereo kan hem aan

(7.5)

9. Out Here

Rustige beat, grappige jaren 80' geluidjes, niet erg bijzonder maar ruim voldoende.

(7)

10. Hold Your Colour

Vernoemd naar het album, een heel mooi nummer met tekst. heel sferisch (is dat een woord?)

(7.5)

11. The Terminal

Het thema is een vliegveld, en daarom hoor je in het begin een jet opstijgen, en landen op het einde. Wel erg druk

(6.5)

12. Streamline

Het grootste succes van Pendulum in Engeland, een heel mooi liedje. Ondanks de snelle beat is het best rustig.

(7.5)

13. Another Planet

ze kunnen niet allemaal goed zijn. Het heeft grappige effectjes. maar is iets te chaotisch...

(5.5)

14. Still Grey

Niet erg bijzonder, wel mooi gezongen, maar ik kom niet hoger dan een

(6)

Eindcijfer:

7.115384615

Bewerkt: 29 december 2007 door 7ulian

[NilsHolgersson]

HIStory - Past, Present and Future, Book I

Michael Jackson

HIStory Begins

01 - Billie Jean

02 - The Way You Make Me Feel

03 - Black or White

04 - Rock with You

05 - She's out of My Life

06 - Bad

07 - I Just Can't Stop Loving You (met Siedah Garrett)

08 - Man in the Mirror

09 - Thriller

10 - Beat It

11 - The Girl is Mine (met Paul McCartney)

12 - Remember the Time

13 - Don't Stop 'Til You Get Enough

14 - Wanna Be Startin' Somethin'

15 - Heal the World

HIStory Continues

01 - Scream (met Janet Jackson)

02 - They Don't Care About Us

03 - Stranger in Moscow

04 - This Time Around (met The Notorious B.I.G.)

05 - Earth Song

06 - D.S.

07 - Money

08 - Come Together

09 - You Are Not Alone

10 - Childhood

11 - Tabloid Junkie

12 - 2 Bad (met Shaquille O'Neal)

13 - HIStory

14 - Little Susie

15 - Smile

HIStory - Past, Present and Future, Book I uit 1995 is het vijfde soloalbum wat Michael Jackson uitbracht en bestaat uit 2 cd’s op waar beide vijftien nummers te vinden zijn. De eerste cd, getiteld HIStory Begins, is een verzameling van oud materiaal, hits van zijn vier voorafgaande soloalbums Off the Wall (1979), Thriller (1982), Bad (1987) en Dangerous (1991). De tweede cd, HIStory Continues, bestaat uit nieuw materiaal, en is voor mij de ‘echte’ HIStory cd. Daarom laat ik de verzamel-cd verder links liggen.

Het centrale thema van het HIStory album is de massale negatieve publiciteit die Michael Jackson rond deze tijd te verduren kreeg, met name door het kindermisbruikschandaal van 1993. Jackson wil met dit album laten zien dat hij zich niet klein laat krijgen en nog steeds de ‘King of Pop’ is. De subtitel “Past, Present and Future” benadrukt dit. Het verleden vind je op de eerste cd, het heden op de tweede, en de toekomst is nog een mysterie.

De cover van het HIStory album is een plaatje van één van de Michael Jackson-standbeelden die hij ter promotie van het album en ter ere van zichzelf kriskras door Europa liet plaatsen. Een voorbeeld hiervan is nog te vinden langs de snelweg ter hoogte van Best. Wetende dat dit alleen een daad kan zijn van een enorm megalomaan persoon, sla je het bijgeleverde boekje open.

Zei ik boekje? Ik bedoelde een ode van 50 pagina’s aan de artiest waarin verschillende bewonderaars waaronder filmregisseur Steven Spielberg en ex-president Ronald Reagan een goed woordje doen. Ook Elizabeth Taylor doet haar duit in het zakje. “I think he is one of the finest people to hit this planet, and, in my estimation, he is the true King of Pop, Rock and Soul. I love you Michael Jackson.” Verder zien we een opsomming van alle door Jackson gewonnen prijzen. Goed, we weten genoeg. Tijd voor de cd.

HIStory begint met Scream, een duet tussen Michael Jackson en zijn jongere zusje Janet. Het is een aanklacht tegen de massale persaandacht die de twee te verwerken kregen en voor Michael was het een afrekening met het recente verleden. “Tired of injustice, tired of the schemes. The lies are disgusting, so what does it mean? Kicking me down, I got to get up. As jacked as it sounds, the whole system sucks.” zingt hij. De toon is gezet, de energie pompt uit je boxen en je bent opgewarmd voor de rest van het album.

They Don’t Care About Us gaat verder waar Scream eindigt. Het is een opzwepend nummer waarin Jackson zijn frustraties uit over zijn arrestatie twee jaar eerder, waarbij hij volgens eigen zeggen van alle trots ontnomen is. “I am the victim of police brutality, now. I'm tired of being the victim of hate. You're raping me of my pride, oh, for God’s sake.” They Don’t Care About Us is ook het meest controversiële nummer van het album. In de orginele uitgave kwamen de teksten “Jew me, sue me, kick me, kike me” voor, wat protest opriep onder de Joodse bevolking. Een geïrriteerde Jackson liet alle HIStory albums uit de schappen halen, moffelde de woorden weg en bracht het opnieuw uit. De versie die ik beluister heeft een toegevoegde ruis over de originele tekst.

Ook de videoclip van They Don’t Care About Us was niet zonder enige controversies. De originele videoclip werd gefilmd vanuit een gevangenis, waarin Michael Jackson een gevangene speelt die zijn medegevangen opruit. Omdat er verschillende gewelddadige beelden te zien zijn, weigerde MTV deze clip uit te zenden. Er werd besloten een nieuwe versie op te nemen, dit keer in Rio de Janeiro, Brazilië. De Braziliaanse autoriteiten gaven echter aan dat deze video een verkeerd beeld geeft van de sloppenwijken in Rio.

Stranger in Moscow is wat mij betreft het beste nummer van het album. Het is een ballade die gaat over de eenzaamheid van Michael’s bestaan, en één van zijn meest autobiografische nummers. “How does it feel when you're alone, and you're cold inside?” Het succes van het Thriller-album heeft een traumatiserende werking op MJ gehad, doordat iedereen hem alleen nog maar zag als de grote popster. Stranger In Moscow vat het dubbele gevoel van isolatie en roem als niets anders samen.

This Time Around is een zelfde soort nummer als Scream; een uptempo poplied, met een rap van wijlen Notorious B.I.G. (Biggie). Het brengt het gevoel van Jackson naar buiten dat er mensen zijn die een slaatje uit zijn roem willen slaan, dat er iemand op de loer ligt om hem te ‘pakken’. “Somebody's out to use me. They really want to use me, and then falsely accuse me.” Niet veel specials.

Wat volgt is het bombastische Earth Song. Earth Song is opnieuw een aanklacht, dit keer niet tegen uitbuiters of de gemene pers, maar tegen milieuvervuiling en oorlogen in het algemeen. “What about nature’s worth? It's our planet’s womb. What about animals? We've turned kingdoms to dust. What about elephants? Have we lost their trust. What about crying whales? We're ravaging the seas. Do we give a damn?” Het is de noodkreet van een persoon bij wie deze problemen duidelijk aan het hart gaan.

Na Earth Song zakt het HIStory album nogal in. In het bijgeleverde boekje wordt de tekst van D.S. geschreven als “Dom Sheldon is a cold man”. Echter, wanneer je enkele voorkennis bezit, hoor je Michael duidelijk “Tom Sneddon is a cold man” zingen. Tom Sneddon is de officier van justitie van het district waar Michael destijds woonde. Na de zaak van 1993, die MJ afkocht, raakte Sneddon ervan overtuigd dat we hier met een pedofiel te maken hadden die hoe dan ook achter de tralies diende te belanden. D.S. is een regelrechte aanklacht tegen zijn persoon, een ‘diss’. “He think he’s bad cause he’s BSTA. I bet he never had a social life anyway. You think he brother with the KKK? I know his mother never taught himright anyway”. Vrij vertaald; Hij denkt dat hij stoer is omdat hij officier is. Ik durf te wedden dat hij toch nooit een sociaal leven heeft gehad. Denk je dat hij sympathiseert met de Ku Klux Klan? Ik weet dat zijn moeder hem toch nooit heeft geleerd wat goed is.” Sneddon reageerde hier op door te zeggen dat hij ‘toch niet luistert naar een cd gemaakt door iemand die als Wacko Jacko bekend staat.’ De muziek is niet opvallend goed, het gaat hier duidelijk om de tekst.

Zoals ik al zei hebben we het beste van HIStory nu wel gehad. Money gaat over de op geld beluste aanklagers, mensen die volgens Jackson hun ziel verkopen aan de duivel. Come Together is een Beatles-cover waarvan ik niet weet waarom het op HIStory Continues te vinden is. Immers, deze uitvoering is al te horen in de Moonwalker film uit 1988. Ik denk dat we dit als statement moeten zien, MJ wil hiermee duidelijk maken dat hij ondanks alle schandalen rond zijn persoon nog steeds in het bezit is van, onder andere, de rechten op vrijwel alle Beatle-nummers. You Are Not Alone is het tweede nummer op HIStory wat niet geschreven is door Jackson zelf. R. Kelly leverde dit zoetsappige popdeuntje, en het publiek smulde ervan. You Are Not Alone kwam binnen op nummer 1 in de Amerikaanse billboardlijsten, en was Michael's eerste nummer 1 hit sinds Black or White uit 1991.

Childhood is volgens Jackson's eigen zeggen het meest autobiografische lied wat hij ooit geschreven heeft. Het gaat over zijn verloren jeugd en het onbegrip dat zijn kinderlijke gedrag oproept bij het grote publiek. “People say I'm not okay, 'cause I love such elementary things. It's been my fate to compensate, for the childhood I've never known.” Tabloid Junkie is, net als eerdere nummers van dit album, een aanval op de roddelpers. 2 Bad lijkt nog het meest op This Time Around. “What do you want from me? Tired of you haunting me.” Geen Biggie dit keer, maar een rap van Shaquille O'Neal, Amerikaans basketballer.

HIStory is de meest megalomane track van het album. Quotes van verschillende belangrijke personen uit de geschiedenis zoals Martin Luther King, Tomas Edison, de eerste man op de maan Neil Armstrong, en, natuurlijk, Michael Jackson, passeren de revue. “Whatever I sing, that's what I really mean. Like, I'm singin' a song... I don't sing it if I don't mean it.” Ach, het zal wel.

Little Susie is zonder twijfel het meest schizofrene lied wat Jackson ooit geschreven heeft. Het begint met de klanken van een zangkoor, waarna we een meisje een muziekdoosje op horen winden. Het zachte melodische geneurie in combinatie met de latere teksten zijn luguber te noemen. “Somebody killed little Susie, the girl with the tune. A fall down the stairs, her dress torn. Oh the blood in her hair.” Een klein meesterwerkje.

Het album eindigt ten slotte met Smile, een ode aan Charlie Chaplin, één van Jackson's grootste inspiratiebronnen, en misschien een perfecte afsluiter voor een veelal donker en zwartgallig album. “Smile, though your heart is aching. Smile, even though it’s breaking.” Een rustig, jazz-achtig liedje wat beëindigd wordt door een gefloten melodietje.

Al met al geeft het HIStory album ons een goed inzicht in de persoon Michael Jackson. Alleen híj zou dit album gemaakt kunnen hebben, het is bijna een opzichzelfstaand genre geworden. Dit album is het werk van een geniale gek die opgesloten zit in zijn eigen wereld Neverland. Eenzaamheid, isolatie, roem, grootheidswaanzin, paranoia, angst, woede, alles is aan bod gekomen. Veel mensen vinden dat Michael Jackson op zijn best was in de jaren ’80 en dat Thriller zijn meesterwerk is. Voor mij is dat HIStory - Past, Present and Future, Book I. Ik geef het daarom, vooral om de eerste helft van HIStory Continues, 4 en half van de 5 sterren. De halve ster houd ik bij me omdat er teveel opvullers tussen staan, zoals Money en Come Together. Maar ondanks dat is het een album wat nooit meer gemaakt zal worden, omdat er maar één Michael Jackson leefde en alleen hij, in zijn unieke situatie, iets als dit heeft kunnen creëren. De pareltjes Stranger in Moscow, Earth Song en They Don’t Care About Us maken er een onvergetelijk geheel van.

Conclusie; 4-en-half van de 5 sterren

Bewerkt: 5 januari 2008 door NilsHolgersson

[AwiVC]

Ik ben sinds kort ook lid van het team, TheGamer heeft me er alleen nog niet bijgezet =]

Angerfist - Pissin' Razorblades

"Dit is geen muziek"

"Peng Peng Dzjikke Boem Djoem, knap als je daar een CD mee kan vullen =.="

"Gossie dat er menselijke woorden tussen dat buitenaardse gejengel zitten is wel het laatste wat ik had verwacht"

Veel van de reacties die door de jaren heen zijn gegeven over Angerfist of over Hardcore in het algemeen. Mensen relateren de muziek vaak aan racistische, gefrustreerde jongeren die met kale koppen door de straten hakken. Dit beeld is echter zeer oppervlakkig en ouderwets. Ik ben een joodse jongen van 14 jaar met een bos krullen en ik vind het luisteren van Angerfist een aangename ervaring. Veel mensen zien Hardcore als muziek die ze oppept tijdens het uitgaan, als ik naar dit album luister word ik juist rustig, net zoals andere mensen rustig worden van een lekker reggea-liedje. De term "Gabbers" word nogsteeds gebruikt maar "gabbers" zijn niet per definitie racistisch, gabbers zijn mensen die kaal zijn. Vaak wordt naar gabbers gerefereerd als mensen die Hardcore luisteren, en hardcore luisteraars en DJ's referen ook naar zichzelf met deze term. De term geeft een gevoel van verbondenheid net zoals jij je verbonden voelt als je word aangesproken met "Nederlander", je voelt je op dat moment deel van een groep mensen en dat gevoel is vaak fijn. Ik zal nu overgaan tot het raten van het album na dit korte stukje over de vooroordelen over Hardcore.

Angerfist in het kort

Angerfist werd geboren op 20 juni 1998 in het stadje Almere met de naam Danny Masseling. Hij begon op zijn 16e met het mixen van nummers en is sindsdien uitgegroeid tot een bekende Hardcore DJ. Hij staat bekend om zijn agressieve touch die hij aan vrijwel al zijn nummers geeft, ook zijn veel van zijn nummers heel snel en volgen de verschillende drumlines elkaar in rap tempo op. Als Angerfist optreed heeft hij altijd een wit masker op, dit masker komt uit de horrorfilm "Friday the 13th" waarin de moordenaar hetzelfde masker droeg. Angerfist spreekt nooit zelf in of laat mensen inspreken in zijn liedjes, alle nummers waar je tekst in hoort zijn samengesteld met samples van liedjes van andere artiesten of uit TV-Series/ Films. Angerfist wordt tot één van de grootste Hardcore DJ's van Nederland gerekend en is zeer gerespecteerd in de Hardcore-Scene. Deze review gaat over het album "Pissin' Razorblades dat 32 nummers bevat, de review kan dus wat lang uit gaan vallen. Reacties kunnen altijd in mijn profiel of via PB.

Enjoy the ride

Het album start vrij rustig met nummer 1, genaamd Intro. Als we naar deze naam kijken kunnen we eruit opmaken dat dit een Introductie van het album is. Het begint vrij rustig en een beetje spooky met windgeluiden, er blijft een rustige beat onder die soms bijna onhoorbaar is. Er zit vrij veel tekst in, hij verteld een verhaal over de aarde voordat de mensheid bestond, en toen de donkere goden heersde, ze zijn nu teruggekomen om te claimen wat ooit van hen was. Een mooie intro naar een duister album, het liedje dat slechts 1:31 duurt geeft de indruk dat je op een begraafplaats staat met de vele stormgeluiden en de martelkreten tussendoor.

In het 2e nummer, Chaos And Evil, maakt hij de belofte gelijk waar. Het lied begint met vrij agressieve korte tikken en je hoort gelijk de woorden "Of The Darkness" en "Chaos and Evil, The Demons Wait", dit gaat dus over die donkere krachten waar hij het in de Intro over had, het liedje kent agressieve stukken met rustige tussenpozen en een paar krachtige snaredrums. Het is een mooi 2e nummer en het kenmerkt gelijk een beetje de stijl van het hele album.

Oehh het 3e liedje, Dortmund '05, opgenomen tijdens een liveset in Dortmund. Op het begin hoor je het gechant van alle mensen al: "Angerfist! Angerfist!, dit brengt je helemaal in de sfeer, alsof je zelf in het publiek staat. Je hoort Danny (Angerfist) roepen "De saamhorigheid van de gabbers is gewoon terug hupselverdupsel" (Hupselverdupsel is een ander woord maar om het topic even leuk te houden heb ik er hupselverdupsel van gemaakt) Iedereen juicht mee en als hij op een gegeven moment begint te roepen When I say Anger who says Fist?.. Anger blijkt het gemiddelde IQ van het publiek toch vrij laag aangezien iedereen spontaan "Angerfist roept. Het liedje symboliseert echter wel de verbondenheid die de gabbers met elkaar voelen, aan het eind van het liedje bedankt Danny het publiek voor de goede tijd, hij heeft zich echt vermaakt, dat is fijn want dat heb ik ook met dit liedje. Het genoegen is dus geheel wederzijds .

De volgende 2 liedjes, The Driller Killer en Kidnapped Redneck, neem ik even samen anders word deze review iets te lang. Het zijn allebei vrij agressieve liedjes met weinig tekst, dit zijn echt liedjes om even mee weg te zakken na een druk avondje stappen. Deze liedjes op de achtergrond en je valt in een heerlijke rust.

Dan komt er een persoonlijke favoriet langs, Cannibal. Het liedje begint al gelijk goed met de zin "Broke out of the window in Hell", dit gaat uiteraard weer over onze Evil vrienden. Het hele liedje heeft een beetje creepy voorkomen en het de geestgeluiden op de achtergrond helpen daar goed aan mee. Zo rond de 1 minuut word het stil en verhaalt over de Cannibal. Het hele liedje is vrij rustig en ligt aangenaam in het gehoor.

Het volgende nummer, End, gaat over het einde van dit Era, een Era is een tijdperk, en het begin van een nieuw. Hij heeft helaas slecht nieuws over het begin van dit nieuwe tijdperk: The whole planet must be paved in blood. In dit nieuwe tijdperk heersen de Evil goden natuurlijk weer, dit is nou eenmaal het thema van het album. Het liedje zelf is gevuld met een lekker bas en tussendoor een soort van vrouwenstem die soms een gilletje geeft, niet hard, gewoon op de achtergrond. Hij gaat ondertussen vrolijk door over "The Initiation of a new Era". Al met al is het zeker geen slecht liedje.

Ik neem weer even 2 liedjes, Dance With The Wolves en Stainless Steel, deze liedjes hebben niet heel veel met het thema te maken. Dance With The Wolves begint met het woord "Cocain" en dit word steeds herhaald, opgeknipt en in zijn geheel. Het hele lied is vrij agressief met harde tikken. Stainless Steel is vrij rustig maar word naar mate het nummer vorderd, steeds harder en agressiever. Hij heeft nog een verhaal over het wegslepen van je moeder maar echt een boodschap over het thema zit niet in dit liedje.

Aah, The Fast Lane, in dit liedje word een bepaald verhaaltje steeds herhaald: I got a mad mans kind of frustration just another product of the anger in the nation " Dit liedje gaat er vooral over hoe de wereld in een Fast Lane zit, en hij hierdoor geen rust kan vinden. Hij zegt dat hij nooit een vrolijk gezinnetje in een gezellig huis heeft gekend, maar dat hij het niet erg vind zijn heil te zoeken in de Terrordome. In dit liedje zegt Angerfist dus duidelijk wat hij vind van alle snelle ontwikkelingen in de wereld. Verder zit er achter het hele verhaal een stevige drumline en dit kan zeker tot een beter liedje van het album worden gerekend.

In het volgende liedje, Touch Of Insanity, begint Angerfist een beetje te flippen, het liedje begint heel vredig en rustig, maar er komt op een gegeven moment een vrij agressieve drum en die blijft doorgaan. Dan komt er een harde bas bij en gaat het hele liedje veel sneller. Hij roept een hele hoop waar veelvuldig het woord Motherhupselflupser" bij word gebruikt. Hij heeft dus een beetje last van een Touch of Insanity

My Critic Fetish, dit is het volgende liedje van het album, hier word het liedje "Shit Hits The Fan" van Obie Trice, Eminem en Dr. Dre gebruikt. Het liedje gaat er vooral over dat Angerfist lak heeft aan kritiek en gewoon doet waar hij zin in heeft en wat hij leuk vind. "You wanna hate me? Then hate me.. What can I do? But keep getting money, funny I was just like you." Dit zinnetje komt uit het liedje Hate Me Now van P. Diddy en Nas. Het liedje is vrij agressief, wat de goede boodschap uitdraagt, namelijk floeber Off!

Hehe, leuke dit, Penis Enlarger 2nd Edition ft. Akira. "Do you feel ashamed everytime you enter a public bathroom? We have the solution! Akira and Angerfist bring you the best in High-Technology Penis Enlarging, without a doubt, The Best!" Deze laatste woorden, The Best, zullen nog vaker in het liedje worden herhaald. Het liedje is gevuld met een mooie Drum 'n Bass line en word rond de 1 minuut wat harder.

Dead Man Walking en Pissin' Razorblades zijn vrij standaard liedjes, een paar korte fades naar rustige stukjes die snel weer overgang tot het harde bonken. Pissin' Razorblades heeft dan wel dezelfde titel als het album maar het is zeker geen hoogtepunt.

Deze liedjes gehad hebbend, komen we aan bij ons volgende hoogtepunt van het album, genaamd Yes. Het nummer gaat over Angerfist die is gekomen om een team uit te zoeken. Hij lijkt te spreken tegen een persoon die het team niet gehaald heeft en hem diep heeft teleurgesteld. Deze persoon blijkt echter wel nog wat discipline in zich te hebben aangezien hij later veelvuldig Yes roept op bevelen van Angerfist. Het nummer is, zelfs voor Angerfist, uitzonderlijk agressief en als je met hoofdpijn kampt raad ik je niet aan dit nummer op te zetten, dat wil niet zeggen dat het geen goed nummer is, integendeel, het is een verademing na de vorige nummers die toch wat tegen bleken te vallen. Wat jij? "Yes! Yes! Yes! Yes! Yes!

Spit On You is het volgende nummer in de reeks. Hij gebruikt hier tekst van Big Weenie en Spit On You, beiden van Eminem. Deze liedjes bevatten vrij agressieve teksten en wie beter dan Angerfist zou dit nog eens kunnen versterken door er een lekkere instrumental onder te zetten. Hij doet dit heel goed en het nummer is fijn om naar te luisteren als je eens lekker je frustratie kwijt wil.

Het volgende liedje is wellicht het bekendste onder de mensen die geen Angerfist-luisteraars zijn, namelijk Raise Your Fist. Als je Hardcore noemt of Angerfist, denken mensen vaak meteen aan "Raise your Fist for Angerfist". Het is een echt opzwepend liedje, vooral op festivals met Angerfist-liefhebbers hoeven de begintonen maar te klinken en mensen steken hun vuist massaal in de lucht. Sommige mensen vinden dit gebaar een verdraaiing van de Hitler-groet en zeggen dat Angerfist dit heeft bedacht om zich machtig te voelen. Ik denk dat hier niks van waar is, het is gewoon een manier om je fans even lekker op te zwepen en in een goede feeststemming te brengen. Een echte opzweper en goed aan het begin van een avondje Angerfist.

"Take U Back", het volgende nummer op de CD, maakt gebruik van een een zinnetje uit een 23 jaar oude anime film. Het is zeker een aanrader, ook voor mensen die meer van Dance houden dan van Hardcore. Het kent veel stille stukjes waarin het zinnetje "We are here to take U back with us" word gezegd. Ook komt er aan het eind van veel stillere stukjes een fluisterende stem; "Listen", waarna het, positieve, kabaal losbarst. Zeker een aanrader, mede door de strakke drums.

"Necroslave" is een echte beuker, als je niet van Hardcore houd moet je dit lied zeker niet luisteren. Er komt geen tekst in voor en bestaat uit 4 á 5 stukken van dezelfde sound. Ikzelf vind het geen supergeslaagd liedje maar wel lekker voor op de achtergrond als je aan het gamen of aan het photoshoppen bent. Als je je wil concentreren op iets zou ik ondertussen zeker niet dit lied luisteren.

Met het volgende nummer, The World Will Shiver, heeft Angerfist veel respect gekregen van de Hardcore-scene. Het nummer was tevens het thema van MOH 2005. Het gaat over Angerfist zelf, die verborgen in de duisternis tevoorschijn komt. Hij noemt zichzelf een nieuwe soort, de wereld zal beven voor deze nieuwe soort, voor Angerfist. Hij heeft uiteindelijk dus gelijk gekregen met deze tekst aangezien iedereen deze track helemaal geweldig vond en hij heel MOH ermee plat kreeg.

Volgende nummertje, Criminally Insane, begint met een soort hoog kerkgezang. "Hooo haahahaha hoo hooooo hoooo huuu hoo hoo hahaaaa ho hooh hooo" Daar komen langzaam wat drums in en het liedje is vrij gestructureerd. Zo rond de 55 seconden komt er een manikaal gelach bij en het kerkgezang valt weg. Dit staat voor het goede dat gebanned word en het manikale in deze wereld wat er voor in de plaats komt. Het is zeker een goed nummer en het luisteren waard.

"My mind is on my axe and my axe is on my side" moet het bekendste zinnetje zijn uit het volgende liedje, Maniac Killa. Dit liedje is opgenomen door een vrij gefrustreerde Angerfist, het gaat over een Maniac Killer die de straten onveilig maakt. Het zinnetje wat hierboven staat slaat op de zieke plannen die moordenaars vaak eerst maken en daarna ter uitvoering brengen. Wederom een aanrader

"Twisting My Mind" en "Dominator" zijn allebei vrij lange liedjes, het grootste verschil tussen deze 2 is dat "Twisting My Mind" rustig begint en pas rond de 2:45 wat sneller en harder wordt en op het eind weer rustiger. Bij "Dominator" is het ongeveer andersom, dit liedje begint vrij hard en agressief maar wordt na een tijdje rustig en dan weer wat harder, bij dit laatste hardere stuk zitten echter wel fades naar rustigere stukjes. Het zijn beiden geen topnummers maar ze zijn aan te horen

Over "B.A.M.M" valt weinig te zeggen behalve dat het liedje het best uit je speakers komt als je je bassen vol open zet, maar dat is zo bij de meeste liedjes. Het is een vrij average liedje en leuk als je het album als playlist luisterd, maar als je even snel een shotje Angerfist nodig hebt zou ik dit liedje niet uitkiezen.

Het liedje ":7'>Floeber Off" is vrij eentonig maar daarom niet minder aangenaam om naar te luisteren. Het begint met een luister-dit-niet-met-hoofdpijn stukje van veel gebonk maar rond de 1 minuut begint het liedje interessant te klinken, vanaf de 1 minuut veranderd het liedje echter niet meer heel erg en hoor je alleen de titel soms nog terug.

"Do not attempt to adjust your dial, I'm transmitting live with the Hardcore style", het nummer With The Fresh style is erg lekker om op te hakken mocht je daar de behoefte aan hebben. Het varieert van harde bassen naar rustige drums en is lekker om gewoon op los te gaan.

"Killerfist" vind ik zelf één van de mindere liedjes van het album, het klinkt een beetje als een hoop TV-Storing geluiden die achter elkaar zijn geplakt met daaronder iemand die een hele lange boer laat. Geen nummer voor mij dus.

Oh yeah dit is sowieso een hele grote persoonlijke favoriet, er gaat geen dag voorbij zonder dat ik hem even luister. Het nummer heet "Floeber The Promqueen" en de zinnen erin komen uit de bekende film "The Rock". Er zit vrij veel tekst in het liedje afgewisseld met de beste bass 'n drumlines, dit liedje moet je even luisteren voor je naar school gaat anders kom je de dag gewoon niet door. "Losers always whine about their best..., Winners go home and f-f-f--ff.. Floeber The Promqueen![/b]

Het was een lange weg om te gaan maar ik vond het vrij leuk om te doen en we zijn alweer aangekomen bij de laatste stop: "Nothing But The Darkside". Het nummer is echt een "Uittro" en is lekker rustig met af en toe wat kerkmuziek en gegrom van monsters, dit gaat weer over de donkere goden die de wereld over hebben genomen, de wereld bestaat nu uit "The Darkside, The Darkside, and nothing but The Darkside"

Ik heb zelf enorm genoten van dit album en ik hoop dat de review niet te lang was Het album bevat nou eenmaal 32 liedjes en ik heb ze allemaal apart of in paren behandeld. Ik geef dit album een dikke 9/10, ik denk dat ik dat cijfer in de review al wel genoeg onderbouwd heb

Reacties graag op Mijn profiel of via PB

Groetjes, AwiVC

PS: Hier nog een klein lijstje met liedjes/ films waar Angerfist samples uit heeft gebruikt voor zijn nummers

Angels of Darkness - The Scorpion King = The Scorpion King

Angerfist - The Number = iron maiden - 666 the number of the beast

Angerfist - Twisting my Mind = My Little Pony II

Angerfist - Dortmund '05 = Masta Ace Incorporated - Ain’t U Da Masta

Angerfist - Within the Darkness = Lord of the Rings 1

Angerfist - Life = Ferris Bueller's Day Off

Angerfist - Too Weird To Die = Fear And Loathing In Las Vegas

Angerfist - Spit On You = Eminem & D12 - Spit On You

Angerfist - Maniac Killa = Twizted - Maniac Killa

Angerfist - Ultra Rebel = Wu-Tang - ?

Angerfist - My Critic Fetish = NAS - Hate Me Now

Angerfist - Yes = Judge Dredd

Bron

[The GamerII]

Guns 'N' Roses - Greatest Hits

'Een album vol emoties'

Guns 'N' Roses, bekend om hun gekke kleding, wilde drankavonden en harde prachtige muziek, maakten in 2004 dit geweldige album. G n R werd opgericht door Axl Rose, Tracci Guns(gitaar), Izzy Stradlin(gitaar), Duff McKagan(Basgitaar) en Robbie Gardner(drums). Afgeleid van 2 bands; L.A. Guns en Hollywood Rose, werd Guns 'N' Roses gevormd. Bij het eerste optreden konden de Tracci Guns en Robbie Gardner niet, en werden Slash(gitaar) en Steven Adler(drums) gevraagt. Slash en Adler waren van Hollywood Rose, vandaar die 2 bands. Zonder reden werden ze officieel de vervanging voor Guns en Gardner. Tot aan '98 was dit de band, waarna Axl een nieuwe band samestelde. Hier ga ik het verder niet over hebben, want er zitten geen nummers van hun in dit album

Als eerste op dit heerlijke album van G n R kun je het nummer Welcome To The Jungle beluisteren. Eén van de wat meer heverige nummers van dit album. Axl verzorgt (natuurlijk) weer voor een heerlijk krakende stem in dit nummer, waarbij je bijna kippenvel zou krijgen... WELCOME TO THE JUNGLE!

Dan als tweede een grote favoriet van mij, genaamd Sweet Child O' Mine! Dit nummertje begint al lekker met een hoge solo en klinkt zodra de vocals beginnen heerlijk relaxend. In dit nummer zit ook een hele mooi solo van Slash!

Een mooi akoestisch nummer op de derde plaats op dit lalbum met de naam Patience. Eerlijk gezegt leuk, maar toch een minder nummer op dit album. Het komt niet echt los, geen mooie kraakstem van Axl en dat moet juist bij een ultiem nummer van G n R. Toch een leuk nummer, maar niets voor op dit album.

Nu snel doorspoelen naar het vierde nummer, live op z'n best: Paradise City. Zoals je kan verwachten een echte 'Paradise' sfeer in het nummer aan het begin.. maar o, dan komt 't los hoor met rock

Ik heb de eer om het vijfde nummer aan te mogen kondigen.. Waarschijnlijk het beste en emotioneelste nummer van G n R : Knockin' On Heavens Door. Jullie zullen het vast wel kennen, en dat is logisch. Onvoorstelbaar hoe er in een nummer zoveel emotie gebracht kan worden. Maar dat gaat natuurlijk snel met Axl's stem(vind ik dan).

Zo, we zitten nu al weer bij het zesde nummer aangekomen, genaamd Civil War. Ook weer zo'n typisch rustig nummer waar je dus echt kippenvel van krijgt. Maar schijn bedriegt! Opeens komt dan zo'n refrein los.. Heerlijk!

Al drummend gaan we door naar het zevende nummer waar Steven Adler voor een heuze drum-solo verzorgt aan het begin.. Dit moet natuurlijk You Could Be Mine zijn! Pas laat in dit nummer komt Axl tot zingen, maar des te meer pret met dit energievol nummer!

Hier een favoriet van mij, het achtste nummer; Don't Cry. Een heerlijk nummer dat zo mooi begint, vol emotie. In dit nummer zit dan weinig volume(wel een beetje), maar dat is nog het mooie!

Een nummer 1 hit voor het negende nummer genaamd November Rain. Dit lied werd al gecomponeerd in 1983 door Axl, die er telkens mee bezig was, toen nog alleen bestaande uit Piano. Pas in 1992 was het af samen met Slash die voor 2 geweldige solo's zorgt. Dit was trouwens de doorbraak van harde nummers naar zachte nummers!

Na ongeveer de 9 minuten durende November Rain dalen we af naar het tiende nummer Live And Let Die, met weer een typisch Guns 'N' Roses afwisseling tussen rustig en harde rock! Naast een paar andere toppers staat deze bekend om de emotie(overigens bijna in elk nummer te vinden).

Rockend verder naar het elfde nummer dat met zoveel emotie word gezongen dat je er zo van kan huilen.. Dit moet natuurlijk Yesterdays zijn. Er zit hier een heerlijke rustige drum in en een mooie gitaarpart. Axl zingt naar mijn oordeel niet erg krakerig, maar dat kan soms ook goed overkomen!

Alweer aangekomen bij het twaalfde nummer aangekomen dat de naam Ain't It Fun draagt. Dit is dan weer typisch een rock nummer dat toch weer rustig is. Vreemd maar hip. Het lijkt hier in het begin als Axl zingt net alsof hij een opa is.. niet kraak en heel rustig Niet 1 van mijn favo's maar de gitaarparts zijn wel mooi.

En dan is Since I Don't Have You prima voor de dertiende plek. Prachtig emotioneel nummer. Lekker rustig voor als je een lange dag hebt gehad ofzo met veel irritante dingen..(schooldagen etc. ) Btw, in dit nummer is er ook een mooi vrouwenkoor aan te pas gekomen met : 'oeeeeeee'. heel leuk dus

Het veertiende, laatste nummer heeft de eer met Sympathy For The Devil. Een nummer dat ik maar weinig geluisterd heb, omdat het begin een soort van Jungle-beat heeft dat me weinig aansprak. Na het hele nummer te luisteren veranderde dat beeld een klein beetje, omdat die beat er toch in bleef. Beetje vaag nummer met een refrein dat me ook al niet aanspreekt. Jammer dat er geen mooie afsluiting is op dit mooie album!

Kortom is dit een heel relaxt album dat varieert tussen Rock en ballad. Aan te raden als je ff wilt relaxen en weinig stress wilt. Ook voor emoties kun je bij de album wat kwijt. Eén van de beste albums van de rustige rockballad vind ik! Cijfer: 9,5!

[The GamerII]

The Red Hot Chili Peppers - Californication

The Red Hot Chili Peppers werd opgericht in 1983 door Anthony Kiedis en Michael Balzary ( Flea). Ze leerden elkaar kennen op de Fairfax Highschool. Flea speelde al een lange tijd trompet. 2 andere vrienden van Flea en Kiedis waren Hillel Slovak en Jack Irons. Slovak speelde gitaar en Jack Irons drum. Toen Slovak Flea rock liet horen was Flea meteen verkocht. Slovak leerde hem basgitaar aan. Zo vormden ze feitelijk al een band.

Een tijd startte met veel rock/funk/rap. Toen Slovak in 1988 stierf aan een overdosis heroine, was zijn vriend Jack Irons zo aangeslagen dat hij uit de band stopten. Het leek er op dat the Red Hot Chili Peppers uit elkaar zouden gaan. Maar in 1989 stonden ze alweer op de Uitmarkt in Amsterdam. De nieuwe gitarist werd John Frusciante, een ex-fan van de band. De nieuwe drummer werd Chad Smith. Na een tijdje werden ze een stuk bekender door 'Mothers Milk', het eerste album met Frusciante en Chad. Toen in 1991 'Blood Sugar Sex Magik' uitkwam, zag heel de wereld wat voor talent deze funk jongens hadden. Frusciante was zo geschokt van de populariteit en stapte uit de band. Hij ging ergens in Los Angeles wonen samen met zijn vriendin en had een ernstige verslaving aan heroine. the Red Hot Chili Peppers daalde in populariteit. Ze kregen verschillende gitaristen en uiteindelijk was eentje een 'beetje' perfect. Daarom kwam pas in 1995 een nieuw album genaamd 'One Hot Minute'. Op een begeven moment stond de band op instorten omdat zelfs Flea de band wilde verlaten. Hij zei dat hij het niet zou kunnen redden in de band zonder Frusciante. Samen met wat andere vrienden (waaronder ook Johnny Depp) hebben ze Frusciante zover gekregen om naar een afkickkliniek te gaan.

In 1998 is John Frusciante terug bij the Peppers. In 1999 komt het doorbraak album 'Californication' uit dat hun naar de top brengt. Over de nummers ga ik nu wat vertellen!

Nummer 1; This Velvet Glove

Dit nummer klinkt gewoon zo relaxed. Je kunt hier ook wel horen dat Frusciantes stijl verandert is en speelt meer into pop.

Nummer 2; Savior

Matig nummer naar mijn mening, maar ook niet afschuwelijk. Zulk soort nummers kun je het best luisteren als je met iets bezig bent op de PC ofzo. In iedergeval niet als je je concentreert op de muziek.

Nummer 3; Purple Stain

Prachtig! Frusciante brengt in met een mooi stukje gitaarspel waarin Kiedis een soort van rap brengt. Het refrein is ook masterlijk!

Nummer 4; Right On Time

Een aardig druk nummer maar zeker niet lelijk. Kiedis rapt weer een stukje en zingt dan weer een stukje enzovoort.

Nummer 5; Road Trippin

Een akoestisch nummer dat gewoon lekker rustig is. Echt iets voor 'on the road'.

Nummer 6; Around The World

Flea begint hier met een mooie bassolo en brengt zo een heus rock nummer naar voren. Dit nummer is simpel gemaakt, maar toch geniaal.

Nummer 7; Parallel Universe

Frusciante doet hier een leuke trick met zijn gitaar waardoor het erg soort van gestroomlijnt klinkt. Het refrein springt er erg uit door een stuk rock geluid toe te voegen.

Nummer 8; Scar Tissue

Naast dat dit gewoon een hartsikke leuk lied is, werd dit ook nog eens een wereldhit!

Nummer 9; Otherside

Een vreemd nummer van the Peppers. Ik weet nog steeds niet wat ik er van moet denken. Ik vind namelijk de live versies afschuwelijk, maar de studio versie wel OK.

Nummer 10; Get On Top

Geweldig nummer als je een beetje gitaarspelliefde hebt! Kiedis gebruikt hier weer z'n specialiteit.

Nummer 11; Californication

Het album werd een hit, maar dit nummer ook. En dat is volkomen te begrijpen. Het geeft echt een Californisch geluid. Masterlijk.

Nummer 12; Easily

Dit had van mij ook wel een hit mogen worden. Leuk nummer.

Nummer 13; Porcelain

Echt een saai nummer vind ik.. het begint sloom. en het eindigt nog steeds sloom. Het nummer komt geen 1 los.

Nummer 14; Emit Remmus

Ook een matig nummer. Kiedis zingt hier erg saai.

Nummer 15; I Like Dirt

Na een paar saaie nummers is het laatste nummer op dit album toch nog supervrolijk! Dit maakt je wel gelukkig

Mijn mening en cijfer:

Dit is zeker weten 1 van de beste albums die the Peppers ooit gemaakt hebben. Afgezien van de hooguit 3 nummers die mij niet zinde is het echt een net album geworden. Frusciante is erg in stijl verandert in verhouding met de voorgaande nummers en dat is zeer te merken. Ik geef dit album een 8,5