Zoeken
Resultaten weergeven voor de tags 'Kerstverhaal'.
1 resultaat gevonden
-
***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW*** ***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW***SNEEUW*** KERSTVERHAAL Eigenlijk was het de bedoeling om hier iets anders te plaatsen, maar wegens verschillende redenen heb ik besloten om dat plan toch maar om te gooien. Daardoor ontbreekt hierboven helaas een mooie banner, maar ik hoop dat het verhaal hieronder dat compenseert. Onderstaand verhaal heb ik geschreven voor een kerstverhalenwedstrijd op een ander forum. Ik heb nog nooit eerder aan iets dergelijks meegedaan, maar omdat ik schrijven erg leuk vind besloot ik eens een poging te wagen. Van de 30 inzendingen ben ik uiteindelijk als zesde geëindigd en heb daarmee een mooi boekenpakket gewonnen. Ik ben benieuwd of jullie het verhaal ook kunnen waarderen, dus daarom dat ik het ook in deze speciale editie van MAF plaats. Nog één opmerking voordat we naar het verhaal gaan: het thema waar aan moest worden voldaan was Kerst op afstand. Veel leesplezier! Diepzwarte groeven “Alstublieft mevrouw, twee gesneden stokbroden. Fijne kerst!” Als dienstdoende bakker heeft hij het er weer zwaar mee deze 25 december, eerste kerstdag: vroeg beginnen met bakken, richting iedere klant vriendelijkheid veinzen, Mariah Carey ieder uur op de supermarktradio aanhoren én al zijn tienercollega’s goed aan het werk houden. Godzijdank is het bijna sluitingstijd: nog maar een half uurtje overleven en het zit er weer op voor een jaar. De volgende klant is een onverzorgd uitziende man: zijn haar is grijs, lang en ongewassen en zijn blauwe windjackje maakt het zwerversbeeld compleet. Maar, een klant is een klant: “Goedemiddag meneer! Kan ik u helpen?” De ‘zwerver’ blijkt beleefd: “Ja, graag. Ik had een vers gebakken stokbrood besteld.” Meteen hoopt de bakker dat het om een wit stokbrood gaat, want die zijn de hele dag al vers gebakken te verkrijgen. Maar het blijkt om een luxe meergranenstokbrood te gaan en in alle kerstdrukte is die niet speciaal voor dit moment en deze klant gebakken. Tegen beter weten in vraagt de bakker wanneer de man het stokbrood precies nodig heeft. “Ja, nu natuurlijk. We willen zodadelijk met vers stokbrood ons kerstdiner beginnen.” Na twaalf uur werken is de bakker nog altijd scherp en hij laat zijn hersenen nog een versnelling maken. Hij ziet een oplossing: “Meneer, als u mij uw adres geeft, bezorg ik u zometeen uw verse stokbrood. Over een half uurtje sluiten we en dan kom ik direct uw kant op. Wat zegt u daarvan?” Even na zessen ligt er op zijn passagiersstoel een heerlijk vers stokbrood. De wereld buiten zijn auto is wit, de wegen zijn verlaten, maar nog altijd zit het werk er niet op. Als hij de opgegeven straat binnenrijdt, vallen hem twee dingen op: dit is inderdaad niet de rijkste buurt van het dorp, maar met alle kerstlichtjes wel één van de gezelligste. Dat blijkt ook als de klant hem binnenlaat om het stokbrood op tafel te leggen. De entree, de woonkamer, de tafel, alles ademt een gezellige kerstsfeer. Op weg naar huis heeft hij spijt van zijn vooroordeel. De klant zag er dan misschien niet uit als een rijke man, maar waarschijnlijk heeft hij wel een geslaagde kerstavond. De confrontatie met zichzelf wordt groter als hij door zijn eigen straat rijdt: overal vrolijke verlichting, auto’s voor de deur en gelukkige gourmettaferelen achter de ramen. Terwijl hij zijn eigen donkere oprit oprijdt beseft hij pas echt dat de klant met het stokbrood en het onverzorgde uiterlijk een betere kerst heeft dan hijzelf. Hij draait de voordeur van het slot, hangt zijn jas aan de verder lege kapstok en loopt de eenzame duisternis van de woonkamer in. De behoefte aan een goed glas donkerrode wijn is groot en die schenkt hij dan ook in. Het licht gaat niet eens aan, maar hij draait zich vanuit zijn fauteuil direct naar zijn platenspeler, waar dé plaat al klaarligt. De naald zet hij in de diepzwarte groeven, alsof hij hem in zijn eigen ziel zet. Uit de vaalgouden hoorn klinkt de krakende stem van John Lennon, die hem, zoals ieder jaar, door merg en been gaat: “So this is Christmas...”
