wat is het pijnlijkste dat jij hebt meegemaakt?

Bewerkt: 3 september 200915 jaren door boostboy

Er zijn wel wat verschillende dingen gebeurd, maar ik houdt het bij het recentere al is het al een poosje terug.

Oh ja! en welke jongen/man heeft niet eens iets met z'n ballen gehad.

Ik heb een ongeluk gehad maar ik leef nog. Het was afgelopen lente.

Na een nacht goed geslapen maar toch met een nare droom, had ik hoofdpijn en later op de ochtend een iets ervoor ingenomen. Het was ook erg warm die dag, en t hielp ook niet veel. Had er nog over nagedacht nog een paracetamol in te nemen.

Ik ben de volgende dag nog terug gegaan om te vragen wat er gebeurd is, en de 2 kinderen die het hebben zien gebeuren waren er ook.

Nou ik werkte op de boerderij en ik had net na de pauze de afval ronde gedaan, zag dat het paard geen hooi had die stond buiten. Dus maar even vragen of ik wat mocht geven.

Dus ik de hooi schuur in en kijk waar het ligt, ik denk nog ik wil niet onder die 2 pilaren boven door, dus ik verzet de trap die op zich goed stond en stevig dichterbij.

(Normaal trappen met leuningen heb ik geen problemen mee, maar zonder en ook dat ze wankelen vind ik het onprettig en wil ik altijd dat iemand er bij is en vast houdt. Nu was er dus niemand bij dacht kan wel voor een keer.)

Ik zet de trap schuin om er beter bovenop te komen in plaats van recht, en klim omhoog.

Erna weet ik niet wat er gebeurd is blijkbaar onderuit gezakt.

Volgens de kids was ik al boven: Hoe hoog de rand is 2 meter omhoog, dus 2 1/2 meter. En beneden ligt een betonnen vloer.

Ben toen blijkbaar uitgegleden, gevallen, met hoofd ergens bleven haken er was iets los maar me broek heeft ook een scheur.

Ik weet maar flarden en wat ze me verteld hebben de medewerkers. Ben blijkbaar een halve liter bloed verloren! en ik heb me op me knieen en handen gezeten, dus daarom heb ik geen bloed op me kleren. Er is tegen me gepraat, was blijkbaar bij bewustzijn maar dat weet ik nauwelijks.

Wat ik wel weet is dat de ziekenhuis mensen me een kraag omdeden en in de auto brachten.

Maar al die tijd leek wat wat ervoor was gebeurd een soort droom, en ik wist even niks meer, probeerde de hele tijd te bedenken wat voor dag en welke maand het is? het jaar wist ik wel.

Ik heb 11 hechtingen in een hoefijzer vorm wond, toevallig zeg?

Verder niks opgelopen behalve enkele blauwe plekken, me onderrug en buik doen zeer dus liggen gaat moeizaam. Geen hersenschudding tenzij dat nog moet komen? en ook geen andere verwondingen.

Had blijkbaar honger en dorst wat een goed teken was, beetje misselijkheid en wat overgegeven 1x maar toen was het over. Geen pijn gehad hechten ging ook goed, en verwonderlijk niet gehuild?

Ik heb heel licht geslapen en elk uur wel wakker geweest de nacht erna. Me hoofd is wat zwaar ook zonder verband.

Op t werk de dag erna zei iemand nog, een Asprientje met een warme dag en ook nog een trap op moet je nooit doen.

Ik kon werken werd er gezegd maar lekker 3 weken thuis gebleven. Alles is in orde het is ook mooi geheeld en verder geen last van gehad.

Bewerkt: 5 januari 201312 jaren door Forever GTA

-

Bewerkt: 9 januari 20169 jaren door GuitarGuy666

Pijnlijkste? Geestelijk of lichamelijk?

Geestelijk is best makkelijk, toen ik hoorde dat m'n ouders uit elkaar gingen.

Lichamelijk heb ik zovaak wat verschrikkelijk pijnlijks gehad. Het enige wat me zo te binnen schiet was toen ik was aangereden. Daar herinner ik me niet al te veel van, ik ging knock-out bij impact, maar de pijn blijf je voelen hoor.

eeh dat wordt nadenken

2x schouder gebroken

knieschijf uit knie

5xl.pols gekneusd

5xr.pols

etc

Toen ik met een scouting zakmes per ongeluk mijn hele duim open sneed. Ik had vier hechtingen en ik moest meer dan twaalf weken met die hechtingen lopen. Voelt niet heel lekker dus..

Pijnlijkste? Geestelijk of lichamelijk?

In beide gevallen vind ik het moeilijk te meten. Ik denk dat ik " pijn " het best kan omschrijven, als dat ik niet meer kan functioneren en dat het mijn solidariteit aanpast.

Het is voor mij moeilijk hier een " moment " uit te pakken, wat voor mij echt uitsteekt hierin.

Ik kan natuurlijk wel voorbeelden geven van dingen die ik heb mee gemaakt, maar goed ik vind dat een beetje overdreven aangezien er nu voor mij geen sprake is van " pijn " ( en daarbij kan ik een hele waslijst opschrijven met kwaaltjes en andere dingen ).

Nierstenen, niet erg fijn.

Oh ja! Ik kan me nog herinneren dat ik mijn voet bijna had gebroken. Ik ging tijdens boodschappen voor school door mijn voet en ik zat helemaal te stressen op straat. Ik kreeg een dikke bult om mijn voet die meer dan tien weken in drukverband moest gaan. Ik mocht niet teveel lopen en op school kon ik niet veel dingen doen. Ik kreeg geen ondersteuning met stokken dus ik moest héél veel pijn leiden.

Bump.. Ik weet 't, maar ik vond het weleens leuk om zo'n interessante onderwerp omhoog te schoppen. Overigens is een nieuwe topic over

dezelfde onderwerp een beetje te véél van het goede.

Nouja, ik heb in m'n leven genoeg pijnlijke dingen meegemaakt.. Om als eerste mee te beginnen; Ben in totaal zo'n drie keer van de trap

afgedonderd, alsnog had ik toentertijd niets gebroken, uitsluitend barstende koppijn. 'n Goede zes jaar terug had ik 'n spijker in m'n voet, doordat

ik op één of andere plak stond én dat deed zeker veel pijn. Tenslotte was ik een keer goed onderuit gegaan op 't ijs, paar minuten later kreeg

ik een fikse bult op m'n voorhoofd én dat hield wel weken aan. Voor de rest weet ik het eigenlijk niet.

Ik heb mezelf eens op mn voet geschoten met mijn bb gun.. Doet pijn..

Mijn vriendin en ik die sinds eergisteren uit elkaar zijn. Foto's die dan opgeruimd moeten worden is een van de zwaarste dingen. Ik bewaar ze wel, maar niet op de telefoon.

Van de trap af gevallen en met m'n hoofd tegen het bed geslagen. Niet zo fijn

Door mijn rug gaan... En dan zo erg dat ik niet eens kan ademen. Je kunt niet bewegen, je kunt nog niet je hoofd draaien. Buiten dat het heel pijnlijk is, is er ook niets dat je dan de pijn af kan leiden, want je kunt helemaal niets. En dan moet je naar het toilet... Spierverslappers nodig, maar die helpen maar weinig... Pffff, als ik eraan terug denk (heb het nu keer of 5 gehad) krijg ik weer rillingen. Duurt een week voordat ik weer een beetje kan lopen en een week of 4 voordat het weer bijna pijnvrij is.

Twee maal een ingegroeide teennagel operatief moeten laten verwijderen. Met een grote naald spoten ze dan plaatselijke verdoving recht in de dikke teen. Dat zag er niet alleen vies uit, het was ook super pijnlijk. Ook geen pretje eens de verdoving uitgewerkt was. Serieus op de tanden moeten bijten de eerste paar uren.

Oh ja, en ik denk dat iedereen dit ook al wel eens voorgehad heeft;

Dat ik gepest ben jaren lang op de basisschool, lichamelijk nooit echt iets heftigs gehad, wel een verstuikte enkel en mijn been tussen de spaken, maar dan houdt het ook op. Ohja en dat ik lucht kreeg nadat ik botste bij mijn warming-up als keeper, gelukkig viel de pijn wel mee, maar het was geen pretje.