Ik had laatst een discussie met iemand en ik wilde graag weten wat jullie over dit onderwerp dachten.

Op de basisschool zei ik altijd "jij" en de voornaam van de leraar. Op de middelbare school MOEST ik "u" en de achternaam van de docent gebruiken. Op de universiteit wordt je zelf als u aangesproken, maar spreek je meestal ook met u terug. Maar vaak wordt er ook getutoyeerd: als docent/student zeg je u tegen elkaar, maar buiten de collegebanken spreek je elkaar aan met jij en de voornaam. Tenminste, zo ging het bij mij. Tegen mijn ouders zeg ik weliswaar jij, maar tegen mijn grootouders spreek ik wel in de beleefdheidsvorm. Ik spreek hen wel aan met u.

Mensen die ik niet ken, spreek ik meestal aan met u. Tenminste, als ze een stuk ouder zijn, niet als ze mijn leeftijd hebben of daaronder natuurlijk. Maar ik vind het sowieso netjes om u te zeggen wanneer ik iemand niet ken.

Degene met wie ik de discussie hield, zei altijd jij tegen de leraren op de basisschool en middelbare school, en nu ook weer op de universiteit. Zij beargumenteerde dat met "ik ben niet minder dan zij". Naar mijn mening is het alleen beleefdheid, en heeft het niets te maken met beter of slechter voelen dan een bepaald persoon. Ook tegen haar grootouders zei ze altijd "jij". Alleen tegen oude onbekende mensen zei ze u, en als ze zou werken zou ze dat tegen de klant doen. Maar dan alleen volgens het "omdat het moet en klant koning is" principe.

Wat vinden jullie van tutoyeren? Wel of niet? Ene keer wel, andere keer niet? Nooit? Altijd?

Familie aanspreken met 'u' doen we niet. Wij zien elkaar vaak genoeg. Toch handig als je hele familie in hetzelfde dorp woont.

Ik zie mijn familie ook erg vaak, dat is imo geen criterium om wel of niet "u" te zeggen.

Heerlijk dat de Engelsen dit probleem zo eenvoudig hebben opgelost met 'You'. Geen gemuts over wanneer je 'u' of 'je' (zou) moet(en) gebruiken. Wat mij betreft is het een grote onzin, zowel het 'u' zeggen uit respect als het 'u' zeggen omdat het moet. Hoewel het 'u' zeggen uit 'respect' nog niet zo heel hinderlijk is, het 'u' zeggen omdat het moet is gewoon klinkklare nonsens. Of een klant koning is moet niet uit 'je' of 'u' blijken. Dat het er aan bijdraagt kan ik helaas niet ontkennen, maar dat komt meer door wat als 'normaal' ervaren wordt. Ofwel; 'omdat het hoort'. Wie heeft bepaald dat dat hoort en hoe spreken we die aan? Het zou gewoon zo veel eenvoudiger zijn om een van deze twee worden af te schaffen en met een van beide woorden verder te gaan. Voorkomt misverstanden, niemand is op zijn/haar teentjes getrapt vanwege de verkeerde woordkeuze en niemand hoeft meer af te wegen welk van deze woorden te gebruiken in een conversatie. Maar goed, over het algemeen spreek ik mensen aan met 'je', tenzij ze mij aanspreken met 'u'. Dan gaat het meer automatisch. Op mijn werk kan ik niet anders dan klanten met 'u' aanspreken, maar dat komt dan ook omdat het binnen de bank als 'normaal' gezien wordt.

Heerlijk dat de Engelsen dit probleem zo eenvoudig hebben opgelost met 'You'. Geen gemuts over wanneer je 'u' of 'je' (zou) moet(en) gebruiken.

Je hebt daar het probleem met ''can'' en ''could''. ''Could'' is netter dan ''can''.

Bewerkt: 20 november 201014 jaren door Teh_Ninja

Je hebt daar het probleem met ''can'' en ''could''. ''Could'' is netter dan ''can''.

Ze hebben daar wel meer problemen in de taal, net als wij overigens. Het gaat erom dat ze dit probleem niet hebben, wat wij ook simpel de wereld uit kunnen helpen..

Je hebt daar het probleem met ''can'' en ''could''. ''Could'' is netter dan ''can''.

Ze hebben daar wel meer problemen in de taal, net als wij overigens. Het gaat erom dat ze dit probleem niet hebben, wat wij ook simpel de wereld uit kunnen helpen..

Mijn punt is dus dat zij een soortgelijk probleem hebben. Die andere problemen zijn (volgens mij) totaal anders.

Mijn punt is dus dat zij een soortgelijk probleem hebben. Die andere problemen zijn (volgens mij) totaal anders.

Ik begrijp je punt. Maar imo is dat niet hetzelfde probleem. Zo is bijvoorbeeld 'eten' netter als 'vreten'. Of iets formeel of informeel, netter of minder net is staat los van dit probleem. Je hebt zoveel woorden in zoveel talen die netter of minder net zijn dan het alternatief. Het gaat om het je/u probleem, dat hebben ze in UK niet.

ik gebruik altijd gewoon formeel U of meneer / mevrouw, wanneer degene het op prijs stelt noem ik hem / haar anders ( je,jij,"voornaam", " voornaam achternaam " enz.)

Heerlijk dat de Engelsen dit probleem zo eenvoudig hebben opgelost met 'You'. Geen gemuts over wanneer je 'u' of 'je' (zou) moet(en) gebruiken. Wat mij betreft is het een grote onzin, zowel het 'u' zeggen uit respect als het 'u' zeggen omdat het moet. Hoewel het 'u' zeggen uit 'respect' nog niet zo heel hinderlijk is, het 'u' zeggen omdat het moet is gewoon klinkklare nonsens. Of een klant koning is moet niet uit 'je' of 'u' blijken. Dat het er aan bijdraagt kan ik helaas niet ontkennen, maar dat komt meer door wat als 'normaal' ervaren wordt. Ofwel; 'omdat het hoort'. Wie heeft bepaald dat dat hoort en hoe spreken we die aan? Het zou gewoon zo veel eenvoudiger zijn om een van deze twee worden af te schaffen en met een van beide woorden verder te gaan. Voorkomt misverstanden, niemand is op zijn/haar teentjes getrapt vanwege de verkeerde woordkeuze en niemand hoeft meer af te wegen welk van deze woorden te gebruiken in een conversatie. Maar goed, over het algemeen spreek ik mensen aan met 'je', tenzij ze mij aanspreken met 'u'. Dan gaat het meer automatisch. Op mijn werk kan ik niet anders dan klanten met 'u' aanspreken, maar dat komt dan ook omdat het binnen de bank als 'normaal' gezien wordt.

Het verschilt natuurlijk ook wat voor verwachtingen je van de medewerkers hebt van de organisatie waar jij als klant binnenkomt, van een bouwmarkt heb ik hele andere verwachtinge dan van een advocatenkantoor .

Ik heb altijd op de basisschool "jij" gezegd, maar nu spreek ik docenten/docentes altijd aan met "u" aan. Bij ons op school spreken we de docenten/docentes altijd aan met "meneer/mevrouw [achternaam]".

Overigens spreek ik familie altijd aan met "jij". Niemand in de familie zegt ooit "u" tegen elkaar.

Bewerkt: 25 november 201014 jaren door Grand Theft Auto TOM

Voor docenten moet je respect hebben, dus je gebruikt standaard u vind ik. Echter tegen het einde van het schooljaar zijn er leerkrachten die het liever hebben dat je jij zegt omdat je ze al beter kent. Daarnaast gebruik ik tegenover volwassen vreemden steeds u omdat jij direct zo persoonlijk gaat. Dat ervaar ik ook in mijn echte leven. Als een persoon mij direct aanspreekt met jij komt dat nogal onrespectvol over.

16 jaar en al met u willen worden aangesproken? Maar ja, het valt me toch altijd al wel op dat Belgen met betrekking tot dit onderwerp (u zeggen) veel beleefder zijn.

Meestal spreek ik mensen aan met 'jij', maar dna omdat de mensen waar ik tegen praat mensen zijn die ik goed ken. Onbekenden ga ik gewoonweg automatisch met 'u' aanspreken... uit respect maar misschien gewoon meer uit automatisme, want is er eigenlijk een rede om dit te doen? Nee zeker, dus het zal wel een automatisme zijn. Tegen mijn leraren zeg ik ook gewoon 'u', ook meer omdat ik op school wat beschaafder/beleefder probeer te zijn, uit respect voor de docent etc.

Maar buiten dit kan ik me perfect vinden in wat Jowx zegt, wie heeft dit bepaald?

Je hebt daar het probleem met ''can'' en ''could''. ''Could'' is netter dan ''can''.

'Ik zou iets kunnen proberen' is ook misschien netter als 'Ik kan iets proberen'

Het zijn in feite 2 verschillende tijden, de een misschien wat netter dan de ander, maar het 'probleem' is zowel hetzelfde in het Enges als in het Nederlands. Ik snap wat je bedoelt, maar je voorbeeld klopt niet helemaal. (Excuses op voorhand voor de 'bump' van deze quote)

Heerlijk dat de Engelsen dit probleem zo eenvoudig hebben opgelost met 'You'. Geen gemuts over wanneer je 'u' of 'je' (zou) moet(en) gebruiken.

Je hebt daar het probleem met ''can'' en ''could''. ''Could'' is netter dan ''can''.

Neen. Could is kon Can is kan. Vt en tt.

Heerlijk dat de Engelsen dit probleem zo eenvoudig hebben opgelost met 'You'. Geen gemuts over wanneer je 'u' of 'je' (zou) moet(en) gebruiken.

Je hebt daar het probleem met ''can'' en ''could''. ''Could'' is netter dan ''can''.

Neen. Could is kon Can is kan. Vt en tt.

Is ook niet zo, could is geen vt hoor. Kijk maar: 'Could you do my homework?' is in het Nederlands 'KUN jij mijn huiswerk doen?'

EDIT: Could kan wel vt zijn maar dat hoeft het niet te zijn.

Bewerkt: 6 januari 201114 jaren door MostWantedKid