Je raakt zo vertrouwd met de personages en je hebt er zoveel uren aan besteed, als dan de eind baas is verslagen, de laatste cut scene wordt afgespeeld en alles ophoudt. Dan heb je zoveel emoties en weet je even niet hoe je die fantasiewereld kunt achterlaten. Ik heb dit zeker niet bij elk spel, maar zeker bij Final Fantasy 7 of GTA.

Hebben jullie dit ook al eens meegemaakt? Bij welke games?

----

Ik heb het zover alleen bij Final fantasy 7 en Dirge of cerberus gehad, al was t bij de laatste wat minder.

Bij Metal gear solid vooral toen Meryl erbij zat, en ik denk ook bij GTA vroeger wat meer dan nu.

Rachet and clank, Jack and daxter, Kingdom hearts, Harry potter.

Vreemd genoeg niet bij DBZ, maar dat zal wel komen omdat er tig games van zijn, die telkens t zelfde zijn. En ook niet bij pokemon.

Vast nog een paar maar kom er nu niet op.

Ik heb zelf nooit echt emotie gehad bij een einde van een game. Bij GTA was ik altijd wel een beetje blij dat ik hem had uitgespeeld. De enigste game waar ik echt een raar gevoel bij had, was Red Dead Redemption. Dat einde raakte me wel een beetje. Je hebt de hele storylijn met hem gespeeld en krijg je zo'n einde. Dan kun je nog wel wraak nemen, maar vond het niet echt wraak. Een verhaal wat me zeker bij blijft staan. Uiteindelijk wel een mooi verhaal.

De walking dead van telletalle games was echt een tranentrekker. Niet alleen op het einde (en het einde was echt heel zielig), maar ook door de game heen. Iedereen die zich opoffert,

mensen die het leven opgeven, iedereen die sterft door een zombie en wat je ook maar kunt verzinnen, met bijna iedereen had je wel een band. Zelfs om mensen die je niet mocht voelde

je je meestal emotioneel. Super goed spel, maar ook echt heel zielig.

The last of Us.. Mooi verhaal en 1 van de beste games die ik ooit heb gespeeld.

Het laatste spel waar ik toch wel enige emotionele verslagenheid vertoonde was bij het uitspelen van Mafia II. Voor degenen die het gespeeld hebben moet ik denk ik niet uitleggen waarom. Je raakt zo gehecht aan de characters en dan zo'n einde.. realistisch maar toch.. droevig.

De walking dead van telletalle games was echt een tranentrekker. Niet alleen op het einde (en het einde was echt heel zielig), maar ook door de game heen. Iedereen die zich opoffert,

mensen die het leven opgeven, iedereen die sterft door een zombie en wat je ook maar kunt verzinnen, met bijna iedereen had je wel een band. Zelfs om mensen die je niet mocht voelde

je je meestal emotioneel. Super goed spel, maar ook echt heel zielig.

Ik heb hem net uitgespeeld en JE-ZUS, ik heb nog nooit maar dan ook echt nooi zo'n ontzettend meeslepende game gezien dan dit! Echt, wat een top verhaal, de spanning alleen al.

Ik kan niet wachten tot telletalle's Walking Dead Season Two . Hij komt ook op de PS4, dus voor mij weer een game om te kopen.

Waarschijnlijk speel je als Clementine, maar dat is nog niet zeker.

Ik kan niet wachten tot telletalle's Walking Dead Season Two . Hij komt ook op de PS4, dus voor mij weer een game om te kopen.

Waarschijnlijk speel je als Clementine, maar dat is nog niet zeker.

Ik betwijfel dat ten zeerste omdat die 400 days DLC een overbrug moet worden naar seizoen 2. Waarschijnlijk zullen we nooit te zien krijgen hoef het afloopt met Clementime, een behoorlijk open einde als je het mij vraagt, geen goed einde ook

Edit

Blijkbaar heb he gelijk, het is zelfs al bevestigd. Je keuzes in Seizoen 1 worden gebruikt in Seizoen 2. Vrij jammer dat ik dat nu pas weet, ik speel het namelijk op mijn iPad en heb de game net verwijderd...

Bewerkt: 20 augustus 201312 jaren door Davedavy

Ik vind 400 days niet zo'n geweldige DLC. Je hebt niet meer het gevoel als bij zijn origineel. Je volgt de personen in ± 15 minuten.

Ik snap ook het doel niet van de DLC, en zoals je al zei: het is bevestigt dat je keuzes uit seizoen 1 ook in 2 worden verwerkt. Misschien

zijn de personages uit 400 days NPC's in S2? Met NPC's bedoel ik personages als Omir, Duck, Clem etc.

Bij BF3 het einde viel me zo tegen dat ik er emotioneel van werd

De emoties liepen hoog op bij games als Red Dead Redemption en Assassins Creed Revelations. Maar dat heb ik meestal bij games waarin een zoektocht naar de waarheid plaatsvindt.

>>> Door Jacky-2007: Niet openvouwen als je IV nog niet hebt uitgespeeld.<<<

Vond het zwaar kut dat Roman dood ging bij Gta4, omdat ik voor het geld ging. Meteen de game nog een keer uitgespeeld, omdat ik niet wou dat Roman dood was.