Na laatst op school wat gediscussieerd te hebben over hoe smartphonegebruik het straatbeeld vult, besloot ik er hier een topic voor open te gooien.

Men kan niets meer missen. Gewapend met een smartphone en een iPad zie ik ze dagelijks, zo'n 95% van de mensen die ik tegenkom zijn als een debiel aan het typen op een veel te klein toetsenbordje. Wanneer ik ze vraag wat ze aan het doen zijn, krijg ik vaak het antwoord "WhatsApp met m'n matties jeweet". Onder het mom van "zo mis ik niks" kijkt men ook de hele dag met zwiepende wijsvinger naar mensen hun timeline. Wanneer mij word gevraagd wat mijn WhatsApp is zeg ik met opgetrokken schouders dat ik een Nokia heb. Ik krijg een stel rare blikken en de vragen waarom ik geen smartphone heb, "want dat ding kan toch niks?" Ik gebruik een mobiel waar dat ding voor gemaakt is. Bellen en SMS. Als ik niet voor de laptop zit wil ik met rust gelaten worden. Niks missen? De jongeren van nu nemen iedere dag al evenveel prikkels op als men 100 jaar geleden in een jaar deed. Het interesseert me niks of je net je rijbewijs hebt, net een drol in de vorm van een K in de pot hebt gegooid, of dat je je 25e BFF for life hebt gevonden.

Wie interesseert dit eigenlijk wel? En waarom?

Ik stoor me ook oprecht veel aan mensen die zitten te appen in gezelschap. En dan kan ik over één keer nog wel heen komen, maar er zijn mensen bij wie het mobieltje op de tafel ligt en die zien wanneer ze een appje krijgen (hebben ze in ieder geval nog wel het fatsoen om geluid af te zetten, maar ja, ze zien het toch). Gelijk moet geantwoord worden. En altijd als we wat leuks gaan doen, moet er een foto van genomen worden en die moet uiteraard gelijk op facebook worden geplaatst. Om moe van te worden, ik wil juist niet gestoord worden op het moment dat ik in gezelschap ben; dat komt later wel.

Oh ja, hier ben ik het helemaal mee eens. Je kan tegenwoordig met sommige mensen geen spelletje meer spelen of ze haken halverwege al af omdat ze liever met hun mobiel bezig zijn. En inderdaad, bij elk wissewasje wat men ziet of doet maken ze een foto of vermelden ze het op Twitter. Tja, welkom in het tijdperk van het 'delen'...

Maar Smartphone verslaving is bij de nieuwe generaties wel een opvallend fenomeen.

Niet alleen bij nieuwe generaties.. Ik weet zeker dat er zowat even veel volwassenen als jongeren verslaafd zijn aan dat ding. Het enige is: volwassenen zeuren er meer over.

Ik stoor me ook oprecht veel aan mensen die zitten te appen in gezelschap. En dan kan ik over één keer nog wel heen komen, maar er zijn mensen bij wie het mobieltje op de tafel ligt en die zien wanneer ze een appje krijgen (hebben ze in ieder geval nog wel het fatsoen om geluid af te zetten, maar ja, ze zien het toch). Gelijk moet geantwoord worden. En altijd als we wat leuks gaan doen, moet er een foto van genomen worden en die moet uiteraard gelijk op facebook worden geplaatst. Om moe van te worden, ik wil juist niet gestoord worden op het moment dat ik in gezelschap ben; dat komt later wel.

Ik heb dit dus soms: (echt heel erg, vind ik) Dan stellen mensen een vraag, jij geeft antwoord, maar terwijl jij antwoord geeft zitten ze op hun telefoon en zeggen ze "Hè?". Dan denk ik ook zoek het mr uit! Het gebeurt niet vaak, maar het is me wel al een paar keer overkomen.

Bewerkt: 11 december 201311 jaren door Nyltje

Ik ben persoonlijk ook iemand die m'n smartphone niet kan missen, ookal doe ik er niet veel mee, heb ik het liever bij me. Ik ben wel akkoord dat als je bij familie bent, of familie komt naar jou, dat je dan niet met je mobiel bezig hoeft te zijn. Er zijn natuurlijk ook uitzonderingen. Er kwam eens familie van de kant van m'n moeder langs, toen ik even daar was, maar hun zijn oud en (to be honest) heel saai dus ik nam er gewoon mijn mobiel bij en begon wat spelletjes te spelen. Ik kan niet rustig blijven zitten en luisteren wat hun tegen elkaar te zeggen hebben. Call it disrespect maar ik vind dat niet zo fijn.

Om eerlijk te zijn is het inderdaad wel redelijk vervelend als je met iemand in gesprek bent en diegene gaat steeds op zijn/haar mobiel kijken om Whatsapp berichtjes te versturen. Meestal is zo'n gesprek dan ook erg gauw afgelopen.

Maar als ik niet met iemand aan het praten ben en diegene kijkt steeds op zijn of haar mobiel/ipad of wat dan ook, dan boeit het mij echt geen snars. Dat moet diegene helemaal zelf weten wat die allemaal doet. Ik ga echt niet vertellen wat iemand wel of niet moet doen. Tevens is het ook niet echt iets waar ik mij aan irriteer. Het is gewoon 2013, bijna 2014. De wereld krijgt te maken met hightech technologie en dat zal straks nog veel verder gaan (denk aan Google Glass).

Zelf gebruik ik mijn telefoon ook erg vaak, ik ben daar ook echt blij mee. Ook ik maak er tamelijk veel gebruik van. Zo ben ik altijd op de hoogte van 't laatste nieuws, weer en file info etc. etc.

Tja, ik kan net zoals de meeste hier een klaagbetoog schrijven hoe erg ik het allemaal niet vind. Ik kan ook net zoals Wesley zeggen: Wat maakt het ook allemaal uit; ik zie er geen probleem in. Dat heet aanpassen.

Het enige probleem dat ik zie in de verandering van prioritering, is verandering van het aangeleerd gedrag.

Geen probleem om voor volwassenen terug te switchen. Gooi ik je telefoon kapot, dan ben je ffies sip, vertoond misschien wat afkick verschijnselen, maar je bent wel in staat terug te vallen op hetgene wat je geleerd is (irl socialisatie etc.) als het netwerk is uitgevallen.

De kinderen die nu geboren zijn, groeien op met electronica. En focussen zich logischerwijze ook daarop. (Denk aan het kindje die niet meer plaatjes ziet uit een prentenboek, maar van een Ipad etc.)

Het is maar hoe je er zelf tegen kijkt, in hoeverre je dit een probleem vind. Het is in ieder geval makkelijker "Wat maakt het ook allemaal uit; ik zie er geen probleem in. Dat heet aanpassen" te zeggen, dan een probleem op te lossen dat de gehele bevolking ondervind en niemand een probleem vind (denk hieraan bijv. aan het NSA verhaal van Snowden). Het kan wel mogelijk een toekomstig probleem (of zelfs wapen) vormen.

Ik zeg altijd: Wij mensen lossen iets op met het volgende probleem.

Bewerkt: 12 december 201311 jaren door commandant

Om eerlijk te zijn is het inderdaad wel redelijk vervelend als je met iemand in gesprek bent en diegene gaat steeds op zijn/haar mobiel kijken om Whatsapp berichtjes te versturen. Meestal is zo'n gesprek dan ook erg gauw afgelopen.

Maar als ik niet met iemand aan het praten ben en diegene kijkt steeds op zijn of haar mobiel/ipad of wat dan ook, dan boeit het mij echt geen snars. Dat moet diegene helemaal zelf weten wat die allemaal doet. Ik ga echt niet vertellen wat iemand wel of niet moet doen. Tevens is het ook niet echt iets waar ik mij aan irriteer. Het is gewoon 2013, bijna 2014. De wereld krijgt te maken met hightech technologie en dat zal straks nog veel verder gaan (denk aan Google Glass).

Ja mij boeit dat ook niet. Als je met niemand aan het praten ben dan mogen ze gerust hun ding doen op hun telefoon, maar inderdaad wel irritant als je met diegene aan het praten bent en diegene kijkt steeds op zijn/haar telefoon.

Ik zeg altijd: Wij mensen lossen iets op met het volgende probleem.

Dat is echt waar.

Bewerkt: 12 december 201311 jaren door Nyltje

Inderdaad, Dutchy, op restaurant is nog een van de storendste dingen. Tijdje geleden zat ik op restaurant, en toen ik rond me keek, was er in de zaal bijna geen enkel tafeltje waar geen mobiel toestel aanwezig was; behalve dat van de ietwat oudere mensen. De ene tafel zit een koppel, alle twee foto's trekken van hun eten, de andere zit een jongen gewoon te spelen, en nog talloze anderen die ook gewoon sms'en of iets anders.

Dit is wel een zeer mooi filmpje over Smartphones

Ik vind dat zo gemaakt eh... En die reactie op 50 sec, die is echt geniaal XD Die kan gewoon rechtstreeks naar Family Guy

Bewerkt: 13 december 201311 jaren door NicolaB

Ik kan me best irriteren aan het massale smartphone-gebruik. Maar dan niet zozeer over wat men er mee doet, maar meer vanwege het feit dat er dan een heleboel niet gedaan wordt. Smartphone-gebruik in het verkeer bijvoorbeeld. Een collega van me zag onlangs een meisje vol door rood fietsen, ze werd net gemist door een andere verkeersdeelnemer. Toen hij haar er op aan sprak zei ze dat ze eerst even een berichtje moest versturen dat ze net had geschreven. Nou vraag ik je... De sociale contacten worden belangrijk gevonden, maar de echte sociale contacten, gezellig met anderen wat drinken bijvoorbeeld, worden verwaarloosd.

Zelf heb ik een iPhone 4S, met Facebook en Whatsapp, maar wanneer ik met iemand in gesprek ben weet ik me te beheersen wanneer dat ding me een seintje geeft. Ik ben al zover dat ik sowieso enkel een signaal krijg bij een Whatsapp en een SMS, bij alle andere apps blijft het lekker rustig.

Zelfde als Guard eigenlijk, alleen waarschuwingen bij sms/bel/whatsapp, verder alleen stille meldingen. Ik heb twee smartphones, één privé, één zakelijk, en ik gebruik ze wel veel tijdens het reizen. Forumrondje en whatsapp privé, agenda, mail, whatsapp, google now en document viewer zakelijk. Het is voor mijn werk echt een aanwinst, makkelijker dan m'n laptop op te moeten starten in de trein.

Verder, als ik in gesprek ben ben ik in gesprek en niet met m'n smartphone bezig. Ik kan me ook ergeren aan de types die niets anders lijken te kunnen. Al moet ik zeggen, als je overstapt naar een smartphone is het echt wennen. Met m oude gsm was ik gewend wel sms-berichten gelijk te lezen, en in het begin had ik doorlopend bij iedere melding weer de sleur dat ik dacht gelijk te moeten kijken. Al snel werd de ergernis daaraan zo groot dat ik inderdaad op zoek ben gegaan naar de mogelijkheid meldingen te dempen, want ik had het gevoel nooit meer rust te krijgen.

Ik vind dat zo gemaakt eh... En die reactie op 50 sec, die is echt geniaal XD Die kan gewoon rechtstreeks naar Family Guy

Zo zou ik ook reageren! xD Lego, ahhww, leuke tijden.

Zelfde als Guard eigenlijk, alleen waarschuwingen bij sms/bel/whatsapp, verder alleen stille meldingen.

Bij mij staat mijn mobiel altijd op stil. Meer onder het mom van: ik wil niet gestoord worden op het moment dat een ander dat wenst. Ik kijk elk uur wel op mijn mobiel, al is het alleen maar om de tijd te checken, en dan kan ik wel bepalen of ik terug wil bellen/sms'en/appen.

Ik voeg er trouwens nog even aan toe dat wanneer ik op vakantie ben, mij telefoon enkel piept wanneer ik gebeld word. Ik heb 'm dan wel bij me, maar het kan me dan gestolen worden wat er allemaal gebeurd. Ik kijk dan even gauw voor het slapen gaan naar wat er allemaal bij gekomen is, en reageer ik enkel op zaken die echt belangrijk zijn. Dat is een schakeling die ik heel makkelijk maak, ik mis die contacten dan echt helemaal niet.