Het is helemaal mis in kledingland. Volgens NOS en De Volkskrant laten grote modeketens als H&M en Primark hun kleding fabriceren in spinnerijen waar de werkomstandigheden niet om over naar huis te schrijven zijn. Veel mensen wisten dit al, maar nu het volop in het nieuws is, bereikt het ook de grote massa en wordt er (weer) volop gediscussieerd over dit onderwerp.

Ik ben erg benieuwd hoe jullie hier over denken. Wat voor gedachten heb je bij het lezen van dit soort nieuwsberichten (zie links hierboven)? Vermijd je met deze kennis dit soort ketens of niet, en waarom dan? Wat kunnen bedrijven en regeringen doen om dit soort misstanden aan te pakken?

Bekijk eht eens aan de andere kant, want de kinderen die daar werken hebben het geld wel nodig.

Als die bedrijven niet meer van hun kopen, dan gaat die familie van die kinder waarschijnlijk dood.

Wist het al, ik heb er vaak genoeg documentaires over gezien en artikelen over gelezen. Specifiek qua kleding sta ik er niet vaak bij stil, aangezien zowat alles wat ik draag tweedehands is.

Wel heb ik, dankzij mijn opgroeiing in relatieve armoede, een erg negatieve kijk op het streven naar bezit en rijkdom, een eigenschap dat in het kapitalistische Westen helaas een onmisbaar onderdeel van de cultuur is geworden. Nu is hebzuchtigheid universeel en kun je zeggen dat landen als Nederland juist weinig inkomensverschillen hebben en dat klopt, maar we beseffen ons half niet op wat voor een roze wolkjes wij lopen. Terwijl de gemiddelde westerling inmiddels om het jaar een nieuwe Smartphone koopt, heersen er in Afrika oorlogen over het materiaal om smartphones van te kunnen produceren. Maar ja, als individu kun je daar weinig aan doen, dus waarom zou je?

Mijn afkeer voor overbodige luxe heeft niet zozeer te maken met medemenselijkheid, was het maar waar dat ik er mensen mee kon redden, maar zo werkt het niet. Het is meer omdat ik een gevoel van schaamte heb ontwikkeld, die ik liefdevol omarm in mijn strijd tegen alle afleidingen die deze cultuur daar tegen te bieden heeft.

Anyway, of bedrijven en regeringen nou wel iets kunnen doen of niet; waarom zouden ze?

Dit is eigenlijk zeer complexe materie, voor iets dat misschien simpel lijkt. Aan de ene kant verwacht de consument ook een lage verkoopprijs, die krijg je niet zo maar. Je kan als consument ook naar een duurdere zaak gaan, waar je zeker van weet dat het in alle redelijk en billijkheid wordt gemaakt. Daar betaal je dan ook voor.

Ook is er een kant, dat de burger niet direct weet wat hij koopt. Hij ziet geen briefje staan met: Dit product is gemaakt door werknemer 340, onder deze omstandigheden, in dit land, door dit bedrijf. Als dat dan niet zoals op dat etiket was, dan kon je zeggen dat wel of niet kan en kon.

Vervolgens heb je ook nog een kant, dat dit de markt wel stimuleert dit soort deals te sluiten met deze bedrijven. En niet zelf een geautomatiseerde fabriek in Nederland op te zetten. Dat zou een mooi alternatief zijn. Maar wel een alternatief met kosten, kosten die ook de consument direct in zijn of haar portemonnee gaat voelen.

Ik denk dat de overheid goede werk en leefomstandigheden moet stimuleren, bij tot stand koming van een product. Niet alleen bij kleding, maar ook bijv. bij meubels, eten en drinken. Maar ook zo'n stimulering voelt de consument in zijn of haar portemonnee, aangezien dit nog niet gedaan wordt. Zaak is het dan ook dat de burger er vanaf weet wat er gebeurd en dit ook echt wilt. Daar is dit nieuws dan wel goed voor.

Juist automatisering van producten in eigen land (omliggende landen) zou erg positief werken en zo wordt een land tevens minder afhankelijk van andere productielanden.

Dat geld niet alleen hier bij, maar bij de algehele stimulering van kwaliteitsproducten (eco-producten, max-havelaar producten) als ik het zo mag noemen.

Bewerkt: 29 oktober 201410 jaren door NicolaB

Dit heeft naar mijn mening te maken met dat mensen een steeds meer hebzucht krijgen, het moet steeds meer en beter.

Zo ook hun warderobe, ze willen 200 euro uitgeven, maar willen hiervoor zoveel mogelijk hebben, bijvoorbeeld 20 shirtjes van 10 euro.

Dit moet gehaald worden door 12 jarige Chineesjes van straat te plukken, en in stoffige en smerige tentjes te zetten met 20 jaar oude naaimachines.

Ondertussen kosten shirtjes die gemaakt worden in fatsoenlijke fabrieken, bijvoorbeeld 40 euro.

Dan klagen diezelfde mensen 'Dat gaat op puur door het merkje', nee jullie domme ganzen, dat gaat op omdat fabrieken geld kosten en mensen niet uitgebuit worden.

Het duurt veelal jaren voordat dit soort dure fabrieken geld op gaan leveren, ze moeten namelijk eerst een investering van miljoenen overbruggen.

Ze moeten een fabriek zo ergonomisch mogelijk indelen, veiligheidsaspecten voldoen en natuurlijk wensen van de werknemers voldoen, kost allemaal geld.

Die goedkope kleding 'bedrijven' in stoffige tentjes hebben amper investering, dus amper te overbruggen, en door de Westerse hebzucht verdienen ze al vrijwel direct.

Momenteel hebben we dit probleem al, door de hebzucht van de directeuren etc, worden veel Nederlanders vervangen door buitenlanders.

Vreemd genoeg klaagt iedereen, maar uiteindelijk is dit iets wat wij al jaren doen maar dan bij anderen, alleen nu boeit het ons omdat wij het haasje zijn.

Zoiets heet 'met de gelijke munt betalen'.

Ik koop uitsluitend merkkledij, mijn geweten is zuiver.

Ergens ook wel logisch dat je product gemaakt is onder zulke omstandigheden als je er minder voor betaald..

Ik sta er niet bij stil en wil er liever ook niet bij stil staan. Je kunt er toch niets aan veranderen dus waarom er dan tijd en energie insteken?

Ik koop uitsluitend merkkledij, mijn geweten is zuiver.

Ergens ook wel logisch dat je product gemaakt is onder zulke omstandigheden als je er minder voor betaald..

Dat moet waarschijnlijk nog blijken denk ik. Heb jij de 100% zekerheid dat al jouw merkkledij onder de juiste arbeidsomstandigheden is gemaakt? Ik heb ook wel merkkledij en het enige waar ik die 100% zekerheid bij heb, is op mijn 3 aangemeten pakken en de gebreide trui van m'n oma (zelfs daarbij weet ik niet of dat wol onder de juiste arbeidsomstandigheden vergaard is )

Dit heeft naar mijn mening te maken met dat mensen een steeds meer hebzucht krijgen, het moet steeds meer en beter.

Zo ook hun warderobe, ze willen 200 euro uitgeven, maar willen hiervoor zoveel mogelijk hebben, bijvoorbeeld 20 shirtjes van 10 euro.

Dit moet gehaald worden door 12 jarige Chineesjes van straat te plukken, en in stoffige en smerige tentjes te zetten met 20 jaar oude naaimachines.

Ondertussen kosten shirtjes die gemaakt worden in fatsoenlijke fabrieken, bijvoorbeeld 40 euro.

Dan klagen diezelfde mensen 'Dat gaat op puur door het merkje', nee jullie domme ganzen, dat gaat op omdat fabrieken geld kosten en mensen niet uitgebuit worden.

Het duurt veelal jaren voordat dit soort dure fabrieken geld op gaan leveren, ze moeten namelijk eerst een investering van miljoenen overbruggen.

Ze moeten een fabriek zo ergonomisch mogelijk indelen, veiligheidsaspecten voldoen en natuurlijk wensen van de werknemers voldoen, kost allemaal geld.

Die goedkope kleding 'bedrijven' in stoffige tentjes hebben amper investering, dus amper te overbruggen, en door de Westerse hebzucht verdienen ze al vrijwel direct.

Momenteel hebben we dit probleem al, door de hebzucht van de directeuren etc, worden veel Nederlanders vervangen door buitenlanders.

Vreemd genoeg klaagt iedereen, maar uiteindelijk is dit iets wat wij al jaren doen maar dan bij anderen, alleen nu boeit het ons omdat wij het haasje zijn.

Zoiets heet 'met de gelijke munt betalen'.

Het punt is ook wel natuurlijk, dat het de consument niet direct duidelijk wordt gemaakt. Er staat niet op je product, hoe,waar en onder welke omstandigheden het vergaard is. Pas dan kan je er van spreken dat men het al (bewust) jaren doet. Dat is nu niet het geval.

Ik sta er niet bij stil en wil er liever ook niet bij stil staan. Je kunt er toch niets aan veranderen dus waarom er dan tijd en energie insteken?

Nou, dat kan dus zeker wel. Begin bijvoorbeeld met (het voor jezelf) vragen waar je producten vandaan komen en onder welke omstandigheden deze vergaard zijn. Trek daar een oordeel uit. Voor mij is het simpelweg niet rendabel om elke keer maatkleding of andere (dure) kledij te kopen waarvan ik wel zeker kan weten dat dat goed zit.

En voor dat andere gedeelte is deze media-aandacht alleen maar positief. Zo wordt er waarschijnlijk voor een alternatief nu gekozen. Wellicht ietsje duurder, maar wel onder betere omstandigheden. Ook hierin lijkt mij een digitalisering (automatisering) van het proces beter, maar goed daar moet geïnvesteerd in worden. Dat is met kledij niet zo makkelijk op grote schaal. Daar moet je wel de bron van grote bedrijven aanpakken (die dit wel goed kunnen beïnvloeden), de consument. Hetzelfde geld voor alle andere kwaliteitsproducten natuurlijk.

Wie zijn wij om bedrijven dingen te verplichten?

Niemand. Kheb een hekel aan dat ''bedrijven verplichten dictator'' gedrag.

Wij zijn consumenten. Zij leveren (in dit geval) producten.

Willen we hun / dit niet?

Dan stoppen we toch gewoon met kopen van hun.

Stoppen we niet met kopen? Dan willen we dit toch blijkbaar.