Eerste afgedwongen euthanasie in Belgische gevangenis dan toch een feit

Frank Van Den Bleeken mag volgende week sterven

Op zondag 11 januari ondergaat Frank Van Den Bleeken in de gevangenis van Brugge euthanasie. Na bijna dertig jaar internering en jaren procederen krijgt de 51-jarige recidiverende zedendelinquent eindelijk wat hij wil: de dodelijke injectie.

Momenteel is Van Den Bleeken in de gevangenis van Turnhout afscheid aan het nemen van zijn medegedetineerden. Volgende week, op vrijdag 9 januari, wordt hij met een busje naar de ziekenboeg van de gevangenis van Brugge gebracht. Daar zal hem op zondag een dodelijke injectie worden toegediend.

"De euthanasie zal dan inderdaad ten uitvoer worden gebracht", bevestigt de woordvoerster van justitieminister Koen Geens (CD&V) aan onze krant. "Wij waren ons ervan bewust dat dit er al een tijdje zat aan te komen, en nu is het zover."

Ondraaglijk psychisch lijden

Van Den Bleeken bekwam in september vorig jaar bij het Brusselse hof van beroep een arrest dat hem het recht geeft om vrijwillig uit het leven te stappen. Hij had de toenmalige minister van Justitie, Annemie Turtelboom (Open Vld), gedagvaard om een overplaatsing te bekomen naar een Nederlandse instelling die bereid bleek hem op te vangen.

Van Den Bleeken had kort daarvoor zijn verhaal gedaan in een uitgebreide reportage in Panorama. Maar volgens het arrest was het niet de minister van Justitie die over een overplaatsing gaat, en dus volgde het hof de argumentatie van Jos Vander Velpen, de advocaat van Van Den Bleeken: "Mijn cliënt is al jarenlang het slachtoffer van ondraaglijk psychisch lijden."

Een kortgedingrechter bevestigde intussen dat de man van het ministerie van Justitie de toestemming heeft gekregen om 48 uur lang in een ziekenhuis te worden opgenomen om er euthanasie te ondergaan. Het besluit of hij daarvoor in aanmerking komt, berust uitsluitend bij zijn arts.

Van Den Bleeken is de voorbije jaren herhaaldelijk onderzocht door psychiaters. Zij bevestigen los van elkaar dat de man psychisch ziek is en ernstig lijdt onder zijn verblijf in de gevangenis. Hij is er zich ook van bewust dat hij zonder aangepaste therapie een gevaar is voor de samenleving.

Bron: De Morgen

Zoals in het bovengeplaatste artikel te lezen valt, heeft de gedetineerde, die al bijna 30 jaar in een Belgische gevangenis verblijft, met succes een roep om euthanasie gedaan. Onder andere op social media en bij zijn slachtoffers ontstond hierover (eerder al) ophef: komt hij nu onder zijn straf uit? Is het niet de bedoeling dat iemand in een gevangenis lijdt? Heeft een gedetineerde recht op euthanasie? Vele vragen waarover interessante discussies kunnen ontstaan. Ik was dan ook wel benieuwd naar jullie mening over dit onderwerp. Is deze euthanasie terecht, of niet?

Later kom ik ook nog met mijn mening.

Ik vind dat een gedetineerde recht heeft op euthanasie als hij/zij de straf heeft uitgezeten. Het is niet voor niets een vrijheidsbeperkend middel (hoe vaak gedetineerden niet zelfmoord willen plegen).

Bewerkt: 3 januari 201510 jaren door NicolaB

Onder andere op social media en bij zijn slachtoffers ontstond hierover (eerder al) ophef: komt hij nu onder zijn straf uit? Is het niet de bedoeling dat iemand in een gevangenis lijdt?

Wat zijn sociale media toch trieste plaatsen.

Gevangenissen zijn constructies opgetrokken om individuen die niet naar de opgezette regels leven weg te zetten en ze zo af te scheiden van de rest van de samenleving zodat zij er verder geen directe negatieve invloed meer op kunnen hebben. Lijden is daar geen onderdeel van.

En onder zijn straf uitkomen? Het is en blijft euthanasie. If anything voltrekt hij nu zelf een deel van zijn straf op een goedkopere manier.

Gevangenissen zijn constructies opgetrokken om individuen die niet naar de opgezette regels leven weg te zetten en ze zo af te scheiden van de rest van de samenleving zodat zij er verder geen directe negatieve invloed meer op kunnen hebben. Lijden is daar geen onderdeel van.

Gevangenissen zijn constructies opgetrokken om individuen die de opgezette regels overtreden bij te brengen die regels niet nogmaals te overtreden. Gevangenissen zijn geen nablijflokalen, maar hebben een heropvoedende functie. Natuurlijk zijn er uitzonderingen op de regel, mensen die niet in de normale samenleving kunnen leven, of dat recht is ontnomen omdat ze niet meer veilig zouden zijn, of omdat de publieke opinie het van de betreffende gedetineerde verlangd omdat het een belangrijke kwestie is (Mohammed B etc).

Gevangenissen zijn geen nablijflokalen, maar hebben een heropvoedende functie.

Dat is op zich zeker waar, maar in dit geval lijkt me dat weinig verschil te maken met wat de andere partijen claimen. Ongeacht die opzet is een gevangenis alleszins geen plaats waar men moet "lijden", noch verliest men diens complete rechten bij het betreden of verblijven in eentje. Ik zie hier eigenlijk weinig slechts in. Laat die man maar zijn spuit hebben.

De man heeft zelf al eerder aangeklaagd dat hij lijdt onder schizofrenie, en dat hij er niet meer van kan leven. Het zijn en blijven mensen, gedetineerden.

Hij mag zijn euthanasie hebben, zijn straf is toch al 3/4 uitgezeten.

Een gevangenis is zeker geen plek om te lijden, maar inderdaad een plek om een geleidelijke herintegratie in de maatschappij te verzekeren, zoals Narukami aangaf. Kijk maar naar Scandinavische landen. Daar heeft een gedetineerde bijna een beter leven dan iemand buiten de gevangenis. Buiten dat je vrijheid beperkte is tot de 4 muren die de gevangenis afbakenen, kan je niet echt van lijden spreken. Het werpt ook zijn vruchten af: na vrijlaten is de kans op hervallen veel kleiner dan in andere landen. Blijkbaar hebben wij dan een verouderde definitie van wat een gevangenis moet zijn.

Mijn mening is dan ook duidelijk: iedere mens heeft recht op euthanasie, mits grondige reden, gedetineerd of niet. Als meerdere psychiaters onafhankelijk van elkaar bevestigen dat deze man psychisch lijdt, dan vertelt de wet dat hij in aanmerking komt voor euthanasie.

Ik heb al eens uitgelegd uit welke elementen een straf bestaat in het "zijn de straffen in Nederland te laag"-topic. De elementen in strafbeleid volgens de penologie (straffenleer):

- herstellen van de rechtsorde

- Vergelding voor schenden rechtsorde

(discutabel => er zijn mensen die denken "we all would if we could", maar ook mensen die denken "wie het algemeen gedachtegoed (=> de wetten/regels) overtreed moet gestraft worden" )

- Vergelding voor laks handelen rechtsstaat

(discutabel => denk aan een tijger/gedetineerde die ontsnapt en een misdrijf pleegt)

- Zorgwaarde voor eventuele slachtoffers (discutabel => moet dit in het strafbeleid komen?)

- Zorgen dat er geen recidive (herhaling van het strafbaar feit) wordt gepleegd.

- educatie van

(bovenstaande)

normen en waarden

(discutabel => moet dit in het strafbeleid komen?)

Ik ben dan ook van mening dat een goede straf deze elementen moet bevatten en dat dit leidend moet zijn. Tot nu toe is echter vooral het eerste element in het strafbeleid te vinden (een celstraf). Ook bestaat er TBS, Halt etc. waarvan je misschien meer kan zeggen dat er ook op de andere manieren naar wordt gekeken.

Uit het optiek van de gegeven celstraf is euthanasie een slechte zaak. Technisch gezien wordt immers de straf van de man verkort en wordt daarbij geholpen door derden.

Voor de andere elementen: Zorgwaarde voor slachtoffers, maakt het niet veel uit. Vooral als de rechtsorde in een mate hersteld is (en dat vind ik na 30 jaar celstraf) dan is het geen probleem, immers is de persoon gestorven. Anders is het natuurlijk als het eerste punt niet hersteld is (dat een verdachte van een massamoord na 1 maand euthanasie mag plegen).

Geen recidive: Nou meneer zal het niet meer doen, dat is zeker XD Educatie van normen en waarden, daar heeft men dan in gefaald.

Ik ben het persoonlijk niet eens met een levenslange celstraf (vergelding) of elke andere vergeldingsstraf langer dan 20 á 25 jaar, omdat je daarmee de persoon geen tot nauwelijks een kans (en licht aan de tunnel) meer geeft. Wellicht heeft het wel meegespeeld met de schizofrenie die de man uiteindelijk kreeg. Uiteindelijk ben ik van mening dat er geen sprake moet zijn van euthanasie in deze punitieve celstrafperiode. Daarna, dus in een re-integratie deel (voorwaardelijk gedeelte), moet dit wel mogelijk zijn.

Na 30 jaar celstraf moet het dus imo mogelijk zijn om euthanasie te plegen.

Bewerkt: 3 januari 201510 jaren door NicolaB

Persoonlijk vind ik het sowieso wat vreemd wanneer je met je poten aan iemand anders gaat zitten, aangezien dit gaat over een zedendelinquent. Hij is niet voor niets gestraft voor een seksueel misdrijf, en zo aan de gevangenis straf te zien was dat ook niet een klein misdrijf. Ze mochten het persoon in algemeen wel beter toelichten in dit nieuws artikel.

Ik vroeg me inderdaad al af waarvoor hij precies gestraft was. Het lijkt me dat als hij gestraft is wegen zedenfeiten, hij die feiten juist gepleegd zou kunnen hebben als een gevolg van zijn geestelijke aandoening en hij er helemaal niets of weinig aan kan doen. Zo'n mensen horen dan feitelijk ook niet thuis in een gevangenis, maar zouden psychologische begeleiding moeten krijgen. Als er dan wordt vastgesteld dat hij echt zo hard lijdt onder zijn geestelijke aandoening, dan mag hij zeker in aanmerking komen voor euthanasie.

Ik vraag me dan ook af of het wel de moeite waard is die man te laten lijden, veel geld in hem te investeren en hem te proberen een plek te geven in de maatschappij als hij, eens vrijgelaten, mogelijk toch meteen een aanvraag naar euthanasie zal doen.

Ik vroeg me inderdaad al af waarvoor hij precies gestraft was. Het lijkt me dat als hij gestraft is wegen zedenfeiten, hij die feiten juist gepleegd zou kunnen hebben als een gevolg van zijn geestelijke aandoening en hij er helemaal niets of weinig aan kan doen. Zo'n mensen horen dan feitelijk ook niet thuis in een gevangenis, maar zouden psychologische begeleiding moeten krijgen. Als er dan wordt vastgesteld dat hij echt zo hard lijdt onder zijn geestelijke aandoening, dan mag hij zeker in aanmerking komen voor euthanasie.

Ik vraag me dan ook af of het wel de moeite waard is die man te laten lijden, veel geld in hem te investeren en hem te proberen een plek te geven in de maatschappij als hij, eens vrijgelaten, mogelijk toch meteen een aanvraag naar euthanasie zal doen.

Én moord. In ieder geval vind ik het dan belangrijk dat de rechtsorde op een manier wordt hersteld. Ik denk dat voor de samenleving en met name de (omgeving van de) slachtoffers een punitief element erin goed is. Anderzijds vind ik ook dat er rekening moet gehouden worden met "we all would, if we could" in de strafmaat. Daarop vind ik ook dat een persoon licht moet zien aan het eind van een tunnel. Toevallig zag ik dit in het nieuws. Alsof ie mijn vorige post heeft gelezen http://www.trouw.nl/tr/nl/4492/Nederland/article/detail/3823577/2015/01/06/PvdA-Levenslang-na-25-jaar-toetsen.dhtml

Overigens:

Geen euthanasie voor Belgische gevangene

BRUSSEL -

De Belgische gevangene Frank Van Den B. krijgt na jaren procederen toch geen euthanasie. De arts die de procedure zou uitvoeren heeft zich teruggetrokken, zo werd dinsdag bekend. Oorspronkelijk zou Van Den B. aanstaande zondag sterven door een dodelijke injectie. Waarom de arts is teruggekomen op zijn besluit, is niet bekend. Dat valt onder het beroepsgeheim, klinkt het.

Van Den B. zit al bijna dertig jaar vast in de gevangenis in Brugge voor moord en verkrachtingen. Volgens psychiaters is hij psychisch ziek en lijdt hij onder zijn celstraf. Van Den B. vroeg om euthanasie of overplaatsing naar Nederland voor speciale medische behandeling, omdat hij vindt dat hij in België geen passende behandeling krijgt.

In september 2014 kreeg Van Den B. toestemming om uit het leven te stappen. Hij zou de eerste Belgische gevangene zijn die euthanasie mag plegen.

Minister van Justitie Koen Geens zei bij de Vlaamse publieke omroep VRT dat de 51-jarige zedendelinquent donderdag wordt overgebracht naar het Forensisch Psychiatrisch Centrum in Gent. Daar wordt onderzocht of er gepaste zorg of behandeling aan te bieden is.

Mogelijk wordt Van Den B. daarna overgebracht naar een instelling in Nederland, zo liet Geens doorschemeren. Volgens de minister staat Nederland open voor een dergelijk verzoek. Geens roemde Nederlands ervaring met delinquenten voor wie geen zicht is op terugkeer in de samenleving, maar die wel een kwalitatief leven kunnen leiden binnen de instelling.

Staatssecretaris Fred Teeven (Justitie) heeft over de kwestie contact gehad met de Belgen, bevestigde zijn woordvoerder. Maar er is nog geen formeel verzoek gedaan door België. Dat wachten we af en daarna zal Teeven de zaak bekijken, zei hij.

In oktober schreef Teeven nog aan de Kamer dat er wel een verdrag met België bestaat over de plaatsing van Belgische gevangenen in Nederland, maar dat zedendelinquenten en tbs'ers daar niet onder vallen.

Bewerkt: 6 januari 201510 jaren door NicolaB

Ik vroeg me inderdaad al af waarvoor hij precies gestraft was. Het lijkt me dat als hij gestraft is wegen zedenfeiten, hij die feiten juist gepleegd zou kunnen hebben als een gevolg van zijn geestelijke aandoening en hij er helemaal niets of weinig aan kan doen. Zo'n mensen horen dan feitelijk ook niet thuis in een gevangenis, maar zouden psychologische begeleiding moeten krijgen. Als er dan wordt vastgesteld dat hij echt zo hard lijdt onder zijn geestelijke aandoening, dan mag hij zeker in aanmerking komen voor euthanasie.

Ik vraag me dan ook af of het wel de moeite waard is die man te laten lijden, veel geld in hem te investeren en hem te proberen een plek te geven in de maatschappij als hij, eens vrijgelaten, mogelijk toch meteen een aanvraag naar euthanasie zal doen.

Én moord. In ieder geval vind ik het dan belangrijk dat de rechtsorde op een manier wordt hersteld. Ik denk dat voor de samenleving en met name de (omgeving van de) slachtoffers een punitief element erin goed is. Anderzijds vind ik ook dat er rekening moet gehouden worden met "we all would, if we could" in de strafmaat. Daarop vind ik ook dat een persoon licht moet zien aan het eind van een tunnel. Toevallig zag ik dit in het nieuws. Alsof ie mijn vorige post heeft gelezen http://www.trouw.nl/...r-toetsen.dhtml

Overigens:

Geen euthanasie voor Belgische gevangene

BRUSSEL -

De Belgische gevangene Frank Van Den B. krijgt na jaren procederen toch geen euthanasie. De arts die de procedure zou uitvoeren heeft zich teruggetrokken, zo werd dinsdag bekend. Oorspronkelijk zou Van Den B. aanstaande zondag sterven door een dodelijke injectie. Waarom de arts is teruggekomen op zijn besluit, is niet bekend. Dat valt onder het beroepsgeheim, klinkt het.

Van Den B. zit al bijna dertig jaar vast in de gevangenis in Brugge voor moord en verkrachtingen. Volgens psychiaters is hij psychisch ziek en lijdt hij onder zijn celstraf. Van Den B. vroeg om euthanasie of overplaatsing naar Nederland voor speciale medische behandeling, omdat hij vindt dat hij in België geen passende behandeling krijgt.

In september 2014 kreeg Van Den B. toestemming om uit het leven te stappen. Hij zou de eerste Belgische gevangene zijn die euthanasie mag plegen.

Minister van Justitie Koen Geens zei bij de Vlaamse publieke omroep VRT dat de 51-jarige zedendelinquent donderdag wordt overgebracht naar het Forensisch Psychiatrisch Centrum in Gent. Daar wordt onderzocht of er gepaste zorg of behandeling aan te bieden is.

Mogelijk wordt Van Den B. daarna overgebracht naar een instelling in Nederland, zo liet Geens doorschemeren. Volgens de minister staat Nederland open voor een dergelijk verzoek. Geens roemde Nederlands ervaring met delinquenten voor wie geen zicht is op terugkeer in de samenleving, maar die wel een kwalitatief leven kunnen leiden binnen de instelling.

Staatssecretaris Fred Teeven (Justitie) heeft over de kwestie contact gehad met de Belgen, bevestigde zijn woordvoerder. Maar er is nog geen formeel verzoek gedaan door België. Dat wachten we af en daarna zal Teeven de zaak bekijken, zei hij.

In oktober schreef Teeven nog aan de Kamer dat er wel een verdrag met België bestaat over de plaatsing van Belgische gevangenen in Nederland, maar dat zedendelinquenten en tbs'ers daar niet onder vallen.

Vindt het toch jammer dat die arts nu afgehaakt heeft. Belachelijk.

Toevallig kwamen beide onderwerpen (Euthanasie en de straf levenslang herzien) aan bod in Nieuwsuur gisteravond. Het geeft toch een net iets andere invalshoek.

http://www.npo.nl/nieuwsuur/06-01-2015/VPWON_1235650

In dat verband, Nicola, raad ik dit boek aan (Levenslang, geschreven door Mick van Wely). Hij heeft dit boek geschreven vanuit twee perspectieven: daders en slachtoffers (of nabestaanden). Of eigenlijk drie: ook rechters en officieren van justitie worden behandeld. Het geeft je een heel ander beeld van ons Levenslang. Voordat ik dat boek las ging ik er eigenlijk van uit dat levenslang ongeveer gelijk stond aan 25(+) jaar, nu weet ik wel anders.

Volgens het Europees Hof voor de Rechten van de Mens is levenslang, zonder uitzicht op een vrijlating, in strijd met artikel 3 EVRM. Gevangenen mogen dus niet uitzichtloos zijn binnen de EU. In Nederland is levenslang daadwerkelijk levenslang, maar er kan gratie worden aangevraagd. Volgens het Hof is deze wetgeving door de mogelijkheid tot gratie toegestaan.

Maar in dat boek van de heer Van Wely wordt benadrukt dat er nauwelijks veroordeelden voor levenslang gratie krijgen. Volgens mij is er niemand meer die gratie heeft gekregen die veroordeeld is voor levenslang na 1970. Dat is dus al 5545 jaar geleden!

Levenslang in Nederland betekent ook echt levenslang. Ik meen me te herinneren uit dat boek dat een advocaat ooit tegen zijn cliënt zei: als je levenslang krijgt, heb dan maar geen hoop meer dat je eruit kom. Dat gaat niet gebeuren.

Gratie gaat in Nederland niet via de rechter. Dit besluit wordt genomen door de minister van Veiligheid en Justitie. Natuurlijk gaat geen enkele Minister dat in dit geval doen, omdat hem dat stemmen voor de verkiezingen kost en enorm veel voer geeft voor de oppositie.

Dus mijn conclusie: Nederlands beleid is formeel niet in strijd met artikel 3 EVRM, maar materieel eigenlijk wel.

Vanuit het oogpunt dat criminelen vastzitten om de maatschappij te behoeden van gevaar denk ik dat het geen probleem moet zijn als hij euthanasie aanvraagt. Dat hij zijn lijden hiermee ontloopt ben ik het niet mee eens, hij ontneemt hiermee zijn kans om ooit nog terug te keren in de maatschappij wat denk ik al een erge straf opzich is om jezelf op te leggen. Afgezien van de normale procedure dat specialisten kijken of de beslissing wel weloverwogen is vind ik dat we zijn privébeslissing, ook als crimineel, gewoon moeten respecteren.

Bewerkt: 9 januari 201510 jaren door Bierbuikje

In dat verband, Nicola, raad ik dit boek aan (Levenslang, geschreven door Mick van Wely). Hij heeft dit boek geschreven vanuit twee perspectieven: daders en slachtoffers (of nabestaanden). Of eigenlijk drie: ook rechters en officieren van justitie worden behandeld. Het geeft je een heel ander beeld van ons Levenslang. Voordat ik dat boek las ging ik er eigenlijk van uit dat levenslang ongeveer gelijk stond aan 25(+) jaar, nu weet ik wel anders.

Volgens het Europees Hof voor de Rechten van de Mens is levenslang, zonder uitzicht op een vrijlating, in strijd met artikel 3 EVRM. Gevangenen mogen dus niet uitzichtloos zijn binnen de EU. In Nederland is levenslang daadwerkelijk levenslang, maar er kan gratie worden aangevraagd. Volgens het Hof is deze wetgeving door de mogelijkheid tot gratie toegestaan.

Bedankt, het lijkt me inderdaad een interessant boek. Toch eens kijken of die bij ons in de mediatheek te vinden is (staan echt veel boeken over de criminologie).

Edit: Nee, hij staat er niet tussen.

Volgens mij is er niemand meer die gratie heeft gekregen die veroordeeld is voor levenslang na 1970. Dat is dus al 55 jaar geleden!

Levenslang in Nederland betekent ook echt levenslang. Ik meen me te herinneren uit dat boek dat een advocaat ooit tegen zijn cliënt zei: als je levenslang krijgt, heb dan maar geen hoop meer dat je eruit kom. Dat gaat niet gebeuren.

Gratie gaat in Nederland niet via de rechter. Dit besluit wordt genomen door de minister van Veiligheid en Justitie. Natuurlijk gaat geen enkele Minister dat in dit geval doen, omdat hem dat stemmen voor de verkiezingen kost en enorm veel voer geeft voor de oppositie.

Dus mijn conclusie: Nederlands beleid is formeel niet in strijd met artikel 3 EVRM, maar materieel eigenlijk wel.

Minister Hirsch Ballin had een aantal jaren terug nog gratie verleend aan iemand die kanker had (ondertekend door Beatrix), daarvoor was het Hans van Zon die gratie kreeg bij levenslang (in 1986 volgens mij)... Ehm... gotye. Daarvoor volgens mij de gifmenger van Berkel. In de jaren 60 en 70 werd overigens veel gratie verleend aan levenslang veroordeelde collaborateurs van de 2e wereld oorlog. Wat je dus zegt klopt: die kans is zeer klein in het heden. Toch hoop ik dat dat in een soort van 25(+) jaar straf kan veranderen, zie beredenering 2 berichten terug.

Bewerkt: 9 januari 201510 jaren door NicolaB