Hey,

Heb jij ook veel spellen die je niet heb afgemaakt?

Dat je ze heb gekocht, ff heb gespeeld, maar verder heb laten liggen en niet heb afgemaakt?

Ik namelijk wel en ik stoor me er wel een beetje aan. Vind het namelijk zonde van mijn geld.

Ik heb nou minstens 50 spellen die ik heb gekocht, een keertje heb gestart, maar daarna gewoon heb laten liggen.

De top 5 bekende spellen die ik laat liggen zijn:

Watch Dogs.

L.A Noire

Assasin Creed (1 t/m 5)

Call of Duty Advanced Warfare

Wolvenstein.

Allemaal bekende spellen die hier en daar wel eens in een top 10 staan beste spellen. Maar ik heb deze dure spellen gekocht en dus laten liggen. Ik heb ook geen eens zin om het allemaal weer op te pakken.

Heb jij dit probleem ook?

Gr GTAKevin023.

>>> Door thebig: Onderwerp verplaatst.<<<

Ik heb het ook niet snel spellen zijn al prijzig genoeg dus speel ik het meestal 100% uit. Waarom ik meestal zeg is de fear 1 fear 2 deel 3 heb ik niet. links heb laten liggen op een gegeven moment heb ik het wel gehad met allerlei kamers waar je deuren van moet openen het was niet spannend genoeg meer.

Maar voor de rest ga ik altijd voor de volledige 100%

Ik moet tot mijn spijt bekennen dat ik best een hoop spellen heb war ik ooit aan begonnen ben, maar om verschillende redenen nooit mee verder ben gegaan.

Sleeping Dogs, Alan Wake, The Saboteur, Saint's Row 2, Assassins Creed, Fable 2 en 3, Halo Reach, Uncharted 1, 2 en 3. Uitgezonderd Sleeping Dogs allemaal spellen die ik of met korting heb gekocht, of die ergens bij zaten.

Ik ben vrijwel nooit in de gelegenheid om een game langere tijd achter elkaar te spelen (en dan bedoel ik een paar dagen achter elkaar) waardoor wanneer ik ergens vast loop, ik er al gauw geen zin meer in heb. Ook komt het vaak voor dat ik een paar games tegelijk koop, en zodra er iets van verveling komt, de overstap naar een andere game zo gemaakt is. En eigenlijk is dat best wel jammer, want zeker van Sleeping Dogs, Alan Wake en The Saboteur heb ik echt wel genoten, en ik hoop ze zeker nog eens verder te spelen. Of ik begin overnieuw, wellicht dat het me dan wel langer vasthoudt. De Uncharted serie is een ander verhaal; Toen ik een PS3 kocht zat deel 3 er bij. Daarvan heb ik toen een stukje gespeeld, waarna ik bedacht dat het leuker zou zijn om eerst deel 1 en daarna 2 te spelen. Die heb ik toen van iemand overgenomen. Echter, toen ik daar dus net mee was begonnen is de PS3 naar onze slaapkamer verhuisd om daar vooral te dienen als Blu-Ray speler. En aangezien ik het nooit zo leuk vind om een beetje eenzaam op de slaapkamer te computeren, ben ik daar dus helaas nooit ver mee gekomen. Daar moet ik me wellicht maar eens overheen zetten, want het zijn natuurlijk prachtige games.

Ik heb ook wel een aantal games die ik niet heb afgemaakt. De GTA's heb ik nog nooit op 100% uitgespeeld; ik stop altijd na de verhaallijn. Daarnaast heb ik Operation Flashpoint ook niet afgemaakt. Ik kwam na de tweede missie al niet verder. Die missie heb ik gigantisch vaak opnieuw gespeeld en het lukte me maar niet. Dit heeft me er toe doen besluiten dat ik het spel heb uitgedaan en snel weer heb verkocht.

Age of Empires is ook zo'n spel dat ik heel vaak niet afmaak. Ik vind het begin altijd hartstikke leuk, maar als iedereen een dik leger heeft, is er geen doorkomen meer aan. Dat is dan ook vaak het punt dat ik weer stop en een nieuwe game aanmaak. Best raar als je er zo over nadenkt..

Splinter cell, weet niet welk deel. Had hem ooit op ps2. Begon in een of ander blokhutje in een moerassig gebied. Deur zat op slot en moest ontsnappen. Was voor mij toen (12 jaar?) echt onmogelijk. Game nooit meer aangeraakt en uiteindelijk ingeleverd.

Nu ik erover nadenk, zijn er toch games die ik nooit heb afgemaakt, namelijk degene die ik had voor de Gameboy Advance. Dit was echter meer omwille van de moeilijkheid dan wat anders, want ik heb heus wel genoeg geprobeerd om verder te komen. Helaas is mijn GBA nu kapot, dus het zal niet meer lukken om die games verder uit te spelen.

Een ervan was Super Mario Advance. Ik heb er denk ik enkele jaren over gedaan voor ik het eerste level heb uitgespeeld (ik wist gewoon niet op welke manier ik de boss moest verslaan op het einde, totdat ik het op een dag gewoon heb opgezocht). Daarna zat ik vast in het tweede level. Dan heb ik het maar ingewisseld in een tweedehands gamezaak hier in de buurt. Uiteindelijk heb ik het nog eens geprobeerd op een emulator, maar zelfs toen ik enkele jaren ouder was raakte ik met moeite verder dan vroeger.

Ik moet tot mijn grote schaamte bekennen dat ik de originele Rayman nooit heb uitgespeeld. Halverwege schiet de moeilijkheidsgraad ineens kilometers omhoog en op dat punt raak ik zo zat van mijn gebrek aan vaardigheid dat ik het spel nooit uitspeel.

Daarnaast heb ik CoD:MW2 nooit uitgespeeld (saaier dan Job Cohen), evenals Electronic Super Joy (oh zo saai), Psychonauts (dezelfde reden als Rayman) en Assassin's Creed Revelations (oh god wat saai).

TD, ben je geen fan van de AC of was Revelations gewoon saai? Ik vind dit zeker ook niet de beste AC. MW2 heeft imo nog steeds beste campaign.

-Max payne 3

-Metal gear solid 4 - wel uitgespeeld maar puur vanwege de oude games!

-dbz ultimate tenkaichi - wel uitgespeeld maar eeuwig zonde, pracht game landschap kan kapot, maar teveel herhaling.

-Far cry 1. puur omdat ie niet wilde opslaan op me pc, en het vaak niet deed. En voor consoles niet kan vinden.

-Denk een of ander Batman spel

-Sommige weet ik niet meer zeker niet die van vroeger, kwam gewoon niet verder terwijl ik alles had onderzocht.

-Gta hoort er niet bij speel het uit ook zijmissies. Maar ga niet voor de 100%.

Bewerkt: 30 mei 20159 jaren door Forever GTA

TD, ben je geen fan van de AC of was Revelations gewoon saai? Ik vind dit zeker ook niet de beste AC. MW2 heeft imo nog steeds beste campaign.

Ik vind eigenlijk alleen de eerste Assassin's Creed leuk. Ik vind dat de latere delen in de serie qua gameplay een stuk gepolijster zijn, maar ook het spel onnodig makkelijk maken. Het vechten in AC was altijd problematisch (constant parryen is gegarandeerd winnen), maar dat werd alleen maar erger naarmate er meer spellen uitkwamen. Revelations is een uitstekend voorbeeld: Je hebt zo veel wapens dat elke situatie zonder uitdaging opgelost kan worden. Als je in de problemen zit kun je gewoon een rookbom op de grond gooien en daarmee is het afgedaan. Daarnaast kan het hele verhaal van Desmond me geen reet interesseren. Desmond is de meest passieve, karakterloze vent in de hele serie, en daar moet ik mij mee identificeren?

Wat betreft MW2: Ik vind dat CoD 1, 2 en 4 qua verhaal interessant waren. Zeker in de eerste Modern Warfare was er echt een gevoel dat de dingen die je met de SAS deed niet helemaal kosjer waren. Bovendien slaagde 4 er in om de FPS significant te veranderen. Latere Call of Duty-spellen hebben dat totaal niet. Dat zijn stuk voor stuk testosteronfeesten voor jochies van 14, waar de Amerikaanse (fuck yeah!) soldaat wordt opgehemeld tot het ideaal van onze tijd. Er is totaal geen besef van diepgang, van een achterliggende boodschap. Call of Duty-spellen zijn de Michael Bay-films van de gamesindustrie.

De gevechten van AC zijn inderdaad een stuk makkelijker als in het eerste deel, omdat je steeds meer naar het heden gaat kom je juist de wapens en spullen tegen die bij die tijdsperiode hoort. Zoals de wapens en uitvindingen van bijvoorbeeld Leonardo DaVinci in ACII vond ik geweldig! De optie om monterrigione te bouwen vond ik ook gaaf en je zag ook echt dat daardoor de welvaart verbeterde. In Unity kun je ook gedeeltes van de stad kopen alleen er is totaal geen meerwaarde voor wat je dus in een van de voorgaande games wel had. Het wordt inderdaad een melkmachine, zoals de meeste grote games aan het worden zijn/al zijn.

Het verhaal van Desmond is inderdaad niet zo heel interresant alleen toen je met hem in die grot zat en je het geheim van de Apple of Eden ontdekte in een van de eerste ACs vond ik toch ook wel indrukwekkend goed in elkaar zitten. Het tijdperk van het simpelweg zwaardvechten is over. In de nieuwe AC Syndicate moet je ook weer gedeeltes van steden veroveren door gevechten te doen vergelijkbaar als in GTA SA, dat vind ik wel leuk om te doen. De optie zat al in meerdere AC alleen dan had je vaak een bepaalde opdracht om een kapitein of commandant te vermoorden zonder gezien te worden etc. Dat vond ik altijd de mindere dingen. AC heeft een boel plussen en minnen sinds de uitbreng van nieuwe games. Bij mij beland de game na het uitspelen vaak gauw in de kast om stof te vangen. De MP was nooit uitdagend of spannend genoeg, gelukkig hebben ze die verwijderd uit Syndicate en hopelijk komt dit de Singleplayer ten goede.

Verder over Call of Duty daar heeft iedereen verdeelde meningen over. Ik vond juist inderdaad de 2e wereldoorlog CoDs de geweldigste games samen met de Medal of Honor games uit dezelfde tijd. CoD4 was inderdaad revolutionair, maar daar draaide ze weer in door. Teveel perks, classes etc. De verhaallijn van MW2 en de game vond ik ook nog steeds heel goed.

Het is altijd een spel geweest voor kinderen. Vooral de schreeuwertjes (en de rest van de community) met hun: ik neuk je moeder dit, en dat. Zelfs al ben je vriendelijk krijg je gelijk een grote bek. Ik speelde liever altijd in een afgesloten party met vrienden of alleen, zodat ik ze niet hoefde te horen. Op straat krijg je dit ook dagelijks naar je oren gesmeten, waar gaat de wereld naartoe.. Anyway, voor mij is het sinds MW2 echt veranderd. Black Ops 1 was wel leuk, maar zeer ondermaats qua graphics.

Ik heb een paar maand geleden wel Advanced Warfare gekocht, maar daar heb ik zeer veel spijt van. Ik ga de game nog wel op Veteran uitspelen, maar daarna gaat hij terug naar de winkel. De moeilijkheidsgraad in CoD4 was veel hoger dan Veteran in hedendaagse games. Ik ben in iedergeval klaar met CoD, mits ze een 2e wereldoorlog game uitbrengen. Dan bestel ik hem direct op hoop van zege.

De games die ik liever speel op dit moment zijn Elder Scrolls, Assassin's Creed, Grand theft Auto en FIFA. De rest koop ik en speel ik uit en daarna nooit weer.

Ik moet nog zoveel games afmaken, Eerste die ik wil afmaken is The Witcher 2 heb de laatste weken Witcher 3 uitgespeeld en moet toch echt 's aan deel 2 beginnen.

Normaal speel ik elk spelletje dat ik koop volledig uit, ook als ze me niet volledig boeien (conform Prototype 2). Ik ben niet iemand die zomaar een winkel inloopt en een game kiest. Meestal koop ik enkel games die me echt interesseren. Bovenstaande games zijn uitzonderingen op die regel:

Coded Arms op de PSP. Ik had deze met een of andere bundle, samen met Driver '76 en Prince of Persia gekocht voor nog geen €20. Slechtste shooter die ik ooit heb gespeeld

Far Cry 2 op de PS3. Ik raakte er gewoon gefrustreerd van dat je telkens je rustig een beetje rondrijdt die verdomde milities constant op je kap hebt zitten.

Blood Drive op de PS3. Een paasgeschenk van een aantal jaren geleden. Na een halfuurtje spelen ben ik hem gaan terugbrengen naar de winkel. Zielige Carmageddon-kloon.

Grid 2 & Dirt 2. Lineaire racegames kunnen me maar matig boeien. Af en toe speel ik hierop nog eens een race, omdat het in se wel goede spelletjes zijn, maar uitspelen zal er nooit van komen.

Motorstorm: Pacific Rift. Puur gekocht voor de multiplayer.

The Bureau: XCOM Declassified. Uit nieuwsgierigheid gekocht voor €10 en toen ik 2K op de voorkant zag staan, dacht ik dat het nog goed zou kunnen zijn. Heb me zwaar vergist.

AC IV: Black Flag. om één of ander reden is dit tot dusver de enigste AC die ik heb teruggebracht naar de winkel. Ik vond het gewoon niet afgewerkt genoeg.

Simcity.

Ik maak me hier inderdaad veelvuldig schuldig aan, tot mijn eigen ergernis. Veel goede games als L.A. Noire, Max Payne en Assassin's Creed 2 staan al een tijdje in mijn Steam-Library, maar ik moet er altijd nog eens écht aan beginnen. Vaak ligt het simpelweg aan een gebrek aan tijd en het stellen van (andere) prioriteiten, waardoor ik niet heel veel aan gamen toe kom. En als ik game, speel ik vaak eerder een online game met een paar vrienden. Naast het niet beginnen aan games, is het ook moeilijk om een game na een tijdje weer op te pakken, zoals ik op dit moment ervaar bij Skyrim. Ben een tijdje oprecht verslaafd geweest, meer dan honderd uur gespeeld (is voor mijn doen redelijk wat), maar door tijdgebrek kwam ik er een tijdje niet aan toe en bleef het maar liggen. En nu... tja, ik kan mijn oude save natuurlijk weer vol goede moed laden, maar het gaat een hele toer worden om weer wat verweven te raken in de vele quests waarmee ik op dit moment bezig ben. En een nieuwe save beginnen lokt me al helemaal niet. Tegelijkertijd heb ik ook het gevoel dat ik nooit genoeg aandacht heb besteed aan de verhaallijn van GTA IV, maar pogingen om die weer opnieuw uit te spelen stranden vaak al snel.

Erg jammer, maar het is voor mij lastig om gamen in mijn systeem te krijgen op het moment, waardoor de die-hard speelsessies en volledig uitgespeelde games helaas uitblijven. Het blijft hier en daar wat aan me knagen, op één of andere manier.

Heel weinig games, ik speel ze bijna altijd wel uit als ze niet moordend saai zijn. De paar uitzonderingen:

Prince of Persia: The Forgotten Sands

Resident Evil 5

Far Cry 2

James Bond 007: Blood Stone

Infamous

Saints Row II

Schiet me eventjes niets meer binnen, behalve de volgende rampgame:

Assassin's Creed Revelations (oh god wat saai).