Praat in dit topic over eindbazen die je nooit zult vergeten en vertel ook waarom. Waren ze gruwelijk frustrerend en wou je je controller met de muur gelijkmaken of waren ze bijvoorbeeld visueel adembenemend?
Allereerst moet ik even zeggen dat het mij opvalt dat de bossfights vroeger (ps1 en ps2 voor mij) veel moeilijker waren dan tegenwoordig, of het lijkt maar zo. Ik had wel eens dat ik helemaal leip werd en een spel gewoon niet kon uitspelen voor dagenlang! Vroeger waren eindbazen ook veel meer aanwezig, maar het kan zijn dat ik me daarover vergis.
Ik kick af met een paar van mijn favorieten:
God of War 3 - Poseidon
GoW is een serie vol bossfights, niet alleen met het eind, maar heel wat gedurende het verhaal. Sommige zijn epische gevechten en sommigen zijn frustrerende gevechten. In God of War 3 slacht je de ene god na de andere onderweg naar je ultieme wraak: het moorden van de god der goden. Het is moeilijk om mijn favoriet te kiezen uit deze serie, maar ik denk dat het killen van Poseidon de meest geweldige is.
Het spel zit dan eigenlijk nog in zijn tutorialfase, je heb net de knoppencombinaties geleerd, maar voor je het weet tref je de eerste god. Het meest prachtige aan dit gevecht vind ik het killen van Poseidon zelf, omdat het een klootzak is, en de geweldige shot die daar vlak aan vooraf gaat, zie vanaf 3;05. Zelden begint een spel zo goed. Als ik dit zo zie, denk ik ook maar de Remastered versie van GoW 3 te gaan kopen voor de ps4.
Final Fantasy XII - YIAZMAT
Dit gevecht is gewoon echt krankzinnig. Het is eigenlijk een simpel gevecht, het killen van Yiazmat is zo moeilijk nog niet. Maar wat is het probleem dan? Het duurt gestoord lang, hij heeft 50 miljoen HitPoints. Met het beste materiaal kan je nog steeds rekenen op urenlang repetitief damagen van dit beest
Ik zal dan ook gewoon eerlijk toegeven dat ik Yiazmat nooit heb verslagen.
Metal Gear Solid - Psycho Mantis
MGS is een van de weinig spellen uit de vorige eeuw die ik nog steeds speel en het gevecht met Psycho Mantis is een hele bijzondere. Wat dit gevecht voor mij een van de meest iconische momenten in gaming historie maakt is het herhaaldelijk verbreken van de Fourth Wall. Psycho Mantis kan de gedachten van je personage lezen en zal bepaalde comments maken richting jou op basis van je prestaties (aantal saves, aantal alerts), maar ook gegevens van je memory card. Als deze leeg is, zal hij roepen: "Ah, your memory is clean" En dan nog het meest gekste aan deze battle, het verslaan van Psycho Mantis is te lastig voor woorden en zal dan ook niet lukken, maar na een aantal keer sterven zal een ander personage uit het spel het volgende zeggen (again, breaking the 4th wall): "I've got it. Use the controller port!! Plug your controller into controller port 2, if you do that, he won't be able to read your mind!" Et voila, het plaatsen van je controller in port2 zal ervoor zorgen dat jij weer de touwtjes in handen hebt!
Ik ben benieuwd naar jullie favoriete bossfights, of minder favoriete bossfights
comment_2365776Memorabele eindbazen
Praat in dit topic over eindbazen die je nooit zult vergeten en vertel ook waarom. Waren ze gruwelijk frustrerend en wou je je controller met de muur gelijkmaken of waren ze bijvoorbeeld visueel adembenemend?
Allereerst moet ik even zeggen dat het mij opvalt dat de bossfights vroeger (ps1 en ps2 voor mij) veel moeilijker waren dan tegenwoordig, of het lijkt maar zo. Ik had wel eens dat ik helemaal leip werd en een spel gewoon niet kon uitspelen voor dagenlang! Vroeger waren eindbazen ook veel meer aanwezig, maar het kan zijn dat ik me daarover vergis.
Ik kick af met een paar van mijn favorieten:
God of War 3 - Poseidon
GoW is een serie vol bossfights, niet alleen met het eind, maar heel wat gedurende het verhaal. Sommige zijn epische gevechten en sommigen zijn frustrerende gevechten. In God of War 3 slacht je de ene god na de andere onderweg naar je ultieme wraak: het moorden van de god der goden. Het is moeilijk om mijn favoriet te kiezen uit deze serie, maar ik denk dat het killen van Poseidon de meest geweldige is.
Het spel zit dan eigenlijk nog in zijn tutorialfase, je heb net de knoppencombinaties geleerd, maar voor je het weet tref je de eerste god. Het meest prachtige aan dit gevecht vind ik het killen van Poseidon zelf, omdat het een klootzak is, en de geweldige shot die daar vlak aan vooraf gaat, zie vanaf 3;05. Zelden begint een spel zo goed. Als ik dit zo zie, denk ik ook maar de Remastered versie van GoW 3 te gaan kopen voor de ps4.
Final Fantasy XII - YIAZMAT
Dit gevecht is gewoon echt krankzinnig. Het is eigenlijk een simpel gevecht, het killen van Yiazmat is zo moeilijk nog niet. Maar wat is het probleem dan? Het duurt gestoord lang, hij heeft 50 miljoen HitPoints. Met het beste materiaal kan je nog steeds rekenen op urenlang repetitief damagen van dit beest
Ik zal dan ook gewoon eerlijk toegeven dat ik Yiazmat nooit heb verslagen.
Metal Gear Solid - Psycho Mantis
MGS is een van de weinig spellen uit de vorige eeuw die ik nog steeds speel en het gevecht met Psycho Mantis is een hele bijzondere. Wat dit gevecht voor mij een van de meest iconische momenten in gaming historie maakt is het herhaaldelijk verbreken van de Fourth Wall. Psycho Mantis kan de gedachten van je personage lezen en zal bepaalde comments maken richting jou op basis van je prestaties (aantal saves, aantal alerts), maar ook gegevens van je memory card. Als deze leeg is, zal hij roepen: "Ah, your memory is clean"
En dan nog het meest gekste aan deze battle, het verslaan van Psycho Mantis is te lastig voor woorden en zal dan ook niet lukken, maar na een aantal keer sterven zal een ander personage uit het spel het volgende zeggen (again, breaking the 4th wall): "I've got it. Use the controller port!! Plug your controller into controller port 2, if you do that, he won't be able to read your mind!" Et voila, het plaatsen van je controller in port2 zal ervoor zorgen dat jij weer de touwtjes in handen hebt!
Ik ben benieuwd naar jullie favoriete bossfights, of minder favoriete bossfights