Wanneer het om een Final Fantasy titel gaat, en zeker één in de chronologische lijn, lijkt het hoofdkantoor van Square Enix wel omgevormd tot een Japanse versie van het Pentagon. Een onneembaar fort. Elk sprankje informatie dat naar buiten wordt gebracht wordt vooraf duizendmaal gecheckt en tot op de komma in het persbericht geredigeerd. De concurrentie zal maar eens iets te weten komen. Er valt voor gamesjournalisten weinig eer te behalen tijdens dergelijke persbijeenkomsten, want écht exclusieve informatie krijg je dus niet.
In tegenstelling tot enkele andere gametitels die in deze weekspecial besproken zullen worden, is Final Fantasy XII nog niet uit en daarbovenop is er weinig eerstehands informatie over beschikbaar. Dat betekent echter niet dat er niet genoeg informatie over deze game te vinden is. Als er één gameserie is waarover letterlijk duizenden fansites en discussiefora van bestaat, is het Final Fantasy wel.
Eigenlijk smokkel ik een beetje door FFXII voor Beste Game van het Jaar te laten doorgaan, want het is nog maar de vraag of wij hier in Europa deze game voor het einde van 2005 te spelen zullen krijgen. Volgens eerdere releaseschedules hadden onze Japanse vrienden eigenlijk rond deze tijd hun eerste stapjes in de wereld van Ivalice moeten zetten. Maar naar goede traditie is de releasedatum verschillende keren uitgesteld en nu heeft men zelfs het vage “eind dit jaar” op FFXII geplakt.
Achtergrond
Elk nieuw deel in de chronologische Final Fantasy serie kent een losstaande verhaallijn. Onder de FF naam zijn zeker wel spin-offs uitgekomen, maar de échte lijn (al jaren exclusief op de Playstation te spelen) kent telkens weer een origineel verhaal, nieuwe karakters en frisse werelden. De enige echte uitzondering op die regel is Final Fantasy X-2, waarin hoofdpersoon Yuna de losse eindjes van deel X aan elkaar probeert te knopen.
FFXII speelt zich af in de wereld van Ivalice, waarin twee grote koninkrijken al jaren met elkaar in oorlog zijn: Arcadia aan de ene kant en Rosaria aan de andere kant. Daar precies tussenin, gelegen in een strategisch belangrijke corridor, ligt het nietige koninkrijkje Dalmaska. Vanwege haar nietigheid wist Dalmaska lange tijd neutraal te blijven, totdat Arcadia de strategische betekenis van Dalmaska inziet. Wat volgt is een invasie, waarbij het leger onder de voet wordt gelopen en het koninklijk huis moet vluchten. Als banneling leidt de jonge kroonprinses Ashe het verzet tegen Arcadia. Juist op een moment dat Ashe en haar verzetsstrijders hevige verliezen lijden en alle hoop ijdel lijkt, ontmoet ze Vaan. Van nature een optimist en brutaal, ziet deze avonturier wel waar het schip strandt. Vanaf het moment dat de twee elkaar ontmoeten, zullen hun beide levenswegen niet meer scheiden.
Okee, eerlijk is eerlijk. Hoewel het verhaal ongetwijfeld de nodige plotwijzigingen zal laten zien, zul je van de bovenstaande intro op de verhaallijn niet meteen uit je stoel vallen van verbazing. Sterker nog, het lijkt zelfs verdacht veel op een eerder deel uit de reeks, namelijk dat van Final Fantasy IX. En ook de personages die Ivalice bevolken, worden min of meer gerecycled. Natuurlijk zijn de hoofdpersonen ‘nieuw’, maar dan vooral qua looks. Voor wat betreft de uitwerking van hun karakter hebben we het allemaal wel een keer gezien. Zo lijkt Vaan erg veel op Zidane uit FFIX: zorgeloos en impulsief in het begin, maar zorgzaam en met een klein hartje aan het eind. Prinses Ashe lijkt verdomd veel (ook qua looks) op Yuna uit FFX. En verder zal er een soort Cid (FFVII) achtig figuur langskomen. Wat betreft de monsters en bekende aeons (supermonsters die je kunt oproepen en je helpen in je strijd) zal ook veel recycling plaatsvinden. Allemaal weinig origineel, dus wat is het nu dat deze game zo bijzonder maakt?
comment_139522Final Fantasy XII
Wanneer het om een Final Fantasy titel gaat, en zeker één in de chronologische lijn, lijkt het hoofdkantoor van Square Enix wel omgevormd tot een Japanse versie van het Pentagon. Een onneembaar fort. Elk sprankje informatie dat naar buiten wordt gebracht wordt vooraf duizendmaal gecheckt en tot op de komma in het persbericht geredigeerd. De concurrentie zal maar eens iets te weten komen. Er valt voor gamesjournalisten weinig eer te behalen tijdens dergelijke persbijeenkomsten, want écht exclusieve informatie krijg je dus niet.
In tegenstelling tot enkele andere gametitels die in deze weekspecial besproken zullen worden, is Final Fantasy XII nog niet uit en daarbovenop is er weinig eerstehands informatie over beschikbaar. Dat betekent echter niet dat er niet genoeg informatie over deze game te vinden is. Als er één gameserie is waarover letterlijk duizenden fansites en discussiefora van bestaat, is het Final Fantasy wel.
Eigenlijk smokkel ik een beetje door FFXII voor Beste Game van het Jaar te laten doorgaan, want het is nog maar de vraag of wij hier in Europa deze game voor het einde van 2005 te spelen zullen krijgen. Volgens eerdere releaseschedules hadden onze Japanse vrienden eigenlijk rond deze tijd hun eerste stapjes in de wereld van Ivalice moeten zetten. Maar naar goede traditie is de releasedatum verschillende keren uitgesteld en nu heeft men zelfs het vage “eind dit jaar” op FFXII geplakt.
Achtergrond
Elk nieuw deel in de chronologische Final Fantasy serie kent een losstaande verhaallijn. Onder de FF naam zijn zeker wel spin-offs uitgekomen, maar de échte lijn (al jaren exclusief op de Playstation te spelen) kent telkens weer een origineel verhaal, nieuwe karakters en frisse werelden. De enige echte uitzondering op die regel is Final Fantasy X-2, waarin hoofdpersoon Yuna de losse eindjes van deel X aan elkaar probeert te knopen.
FFXII speelt zich af in de wereld van Ivalice, waarin twee grote koninkrijken al jaren met elkaar in oorlog zijn: Arcadia aan de ene kant en Rosaria aan de andere kant. Daar precies tussenin, gelegen in een strategisch belangrijke corridor, ligt het nietige koninkrijkje Dalmaska. Vanwege haar nietigheid wist Dalmaska lange tijd neutraal te blijven, totdat Arcadia de strategische betekenis van Dalmaska inziet. Wat volgt is een invasie, waarbij het leger onder de voet wordt gelopen en het koninklijk huis moet vluchten. Als banneling leidt de jonge kroonprinses Ashe het verzet tegen Arcadia. Juist op een moment dat Ashe en haar verzetsstrijders hevige verliezen lijden en alle hoop ijdel lijkt, ontmoet ze Vaan. Van nature een optimist en brutaal, ziet deze avonturier wel waar het schip strandt. Vanaf het moment dat de twee elkaar ontmoeten, zullen hun beide levenswegen niet meer scheiden.
Okee, eerlijk is eerlijk. Hoewel het verhaal ongetwijfeld de nodige plotwijzigingen zal laten zien, zul je van de bovenstaande intro op de verhaallijn niet meteen uit je stoel vallen van verbazing. Sterker nog, het lijkt zelfs verdacht veel op een eerder deel uit de reeks, namelijk dat van Final Fantasy IX. En ook de personages die Ivalice bevolken, worden min of meer gerecycled. Natuurlijk zijn de hoofdpersonen ‘nieuw’, maar dan vooral qua looks. Voor wat betreft de uitwerking van hun karakter hebben we het allemaal wel een keer gezien. Zo lijkt Vaan erg veel op Zidane uit FFIX: zorgeloos en impulsief in het begin, maar zorgzaam en met een klein hartje aan het eind. Prinses Ashe lijkt verdomd veel (ook qua looks) op Yuna uit FFX. En verder zal er een soort Cid (FFVII) achtig figuur langskomen. Wat betreft de monsters en bekende aeons (supermonsters die je kunt oproepen en je helpen in je strijd) zal ook veel recycling plaatsvinden. Allemaal weinig origineel, dus wat is het nu dat deze game zo bijzonder maakt?
Facts
-Platforms: Playstation 2
-Release: n.n.b. (Q3, Japan/ Q4, USA)
-Uitgever: onbekend
-Ontwikkelaar: Square Enix
|de trailer|
------------------------------------------------------------------------------------
Ik vind het spel wel cool,zo lijk als de andere games.
(van FF)