Hey! Kijk eens wie we daar hebben een nieuwsgierig aagje. Welkom bij mijn eerste artikel op mijn blog en waarin ik terugblik op mijn afgelopen jaar.

Begin van het jaar

Het jaar begon natuurlijk met mijn Awards voor beste Gameskenner en beste Megalid. De concurrentie was groot en de uitslagen lagen dichtbij elkaar en nu is het alweer bijna tijd voor de nieuwe Game Awards. Dit keer met een andere aanpak, maar iedereen is er al weer druk mee in de weer. Helaas was dit een periode waar ik niet goed in m'n vel zat. Een aantal nare dingen die na elkaar gebeurt zijn en wat mijn leven een beetje op z'n kop gooide. Toen ik eenmaal alles weer op de rit had, merkte ik dat ik veel vrijer was geworden. Ik ging meer feesten en ik kreeg m'n vrienden weer terug. Ik was ze nooit verloren, maar besteedde te weinig aandacht aan ze. Ik besloot mijn zinnen te verzetten en eens lekker gekke dingen te gaan doen. Uitgaan was een van deze dingen. Ik ging eigenlijk nooit uit, maar het leek me wel heel leuk. Daarvoor had ik wel de juiste mensen nodig, nouja mijn vrienden.

Ik was gestopt met voetbal na veel gezeur en gezeik, maar voetbal bleef altijd een van de dingen die ik graag wilde doen. Dus na een avond stappen kwamen we op het idee om zelf een voetbalteam op te richten. Waarom ook niet!? We besloten dat we alles zelf wilde organiseren en met een klein clubje van alleen vrienden te gaan voetballen in de zaal. Al gauw hadden we al 7 mensen die graag met ons meewilde doen. Vervolgens zijn we gaan nadenken om toch niet lekker het veld op te gaan. Immers waren we alle drie veldvoetballers met een matige individuele techniek. Er kwamen er steeds meer bij en het leuke was dat iedereen elkaar al kende of op een of andere manier verbonden aan elkaar was. Ik nam m'n neef mee, maar een van mijn vrienden nam ook weer 2 neven mee. Dus alles bleef heel compact en gezellig. Een van mijn (toenmalige) vrienden wilde ook meedoen, maar had nog nooit gevoetbald. Dit was natuurlijk geen probleem aangezien we voor gezelligheid en een balletje trappen gingen. Zijn insteek was om niet te gaan trainen en alleen wedstrijden te spelen met daarbij de opmerking: "Maar ik sta toch wel basis, toch Nick?" Hier dacht ik dus heel anders over. Iedereen betaalt even veel contributie, maar niet trainen is geen basisplek. Logisch toch? Uiteindelijk door deze discussie hem verloren als vriend. We kregen al gauw veel spelers bij elkaar en besloten om veel op trapveldjes samen te voetballen.

Vakantie

En toen kwam mijn zomervakantie ertussendoor. Ik ging vroeg in het jaar op vakantie, omdat ik niet meer op school zit en dit voordeliger is voor mijn ouders. We gingen naar een afgelegen Resort in Italië. Het was net een spookstad, er was niemand te bekennen en niemand om mee te voetballen. Er waren wel veel gehandicapte topsporters in het resort, waar ik van genoot hoeveel lol ze hadden met elkaar. Ze waren allemaal verstandelijk gehandicapt en sommigen hadden ook een lichamelijke handicap, maar sport is waar ze voor leven. Ze kwamen uit Spanje, Estland, Duitsland, Engeland en ga zo maar door (behalve Nederland, natuurlijk).

Op de laatste dag voordat ze naar huis gingen, werd er nog gevoetbald. Ik stond op dat moment op het veld en ze vroegen of ze met mij mee mochten doen. Ik vond dit natuurlijk fantastisch, aangezien mijn passie is om met mensen met een verstandelijke beperking om te gaan en te begeleiden. Het was zeer jammer dat ze naar huis moesten. Dus toen was ik weer alleen. Gelukkig was er een zwembad waar ik dagelijks mijn aantal banen zwom en vervolgens lekker in de zon te gaan liggen. We zijn in die vakantie nog naar Monaco geweest. Een dure stad en ik vond het niet eens zo gezellig daar. Een week ervoor waren we naar Milaan geweest, waar ik mijn ogen uit keek en verliefd werd op die stad. Uiteraard een origineel AC Milaan voetbalsetje gekocht met mijn bijnaam en nummer erop: "Brax" en nummer 13 (mijn geluksgetal).

Werk & Privé

Na de vakantie was het weer tijd om naar huis te gaan. Het was weer tijd om te beginnen met werken bij het zwembad. Ik werk daar nu ruim 1,5 jaar met nog steeds heel veel plezier. De zwemlessen waren voorbij, dus dat betekende dat de hordes mensen weer voor de deur stond om tijdens de vakantie en het mooie weer te genieten in Nederland. Het hotel zat stampvol en er stond een rij voor de balie. Voor mijn vakantie heb ik een meisje ontmoet in het zwembad. Ze was stagiaire bij de schoonheidssalon en tijdens mijn vakantie hielden we contact. Na de vakantie hebben we afgesproken en dat beviel ons beiden zo goed dat we nu al bijna 5 maanden een relatie hebben.

Het gaat goed tussen ons, zo goed dat we zelfs besloten om samen op vakantie te gaan. Dit is zo'n 3 weken geleden gebeurt. We zijn samen naar Center Parcs de Eemhof geweest waar we een lang weekend lekker gezwommen en bijgekomen zijn van ons drukke, dagelijks (toch soms wel) vermoeiende leven. Tot mijn grote verbazing verkochten ze daar ook Funko Pops! Een van mijn allergrootste hobby's is het sparen van deze 15cm grote game/film figuren van vinyl. Ik heb er nu ruim 34 Pops van in mijn bezit, waarvan zeker een op de drie een exclusive item is. We hebben bij de Eemhof ook nog gesurfd op een indoor surfbaan. GE-WEL-DIG was dat en ik kan het zeker iedereen aanraden!

Nu

En nu is het gewoon weer 5 dagen in de week werken (dinsdag tot en met zaterdag) waarbij ik verschillend werk heb van toezichthouden bij het recreatiebad, zwemles geven aan de allerkleinsten en aquasporten verzorgen voor de alleroudsten. Ik ben van alle markten thuis. Het voetbalteam is uiteindelijk gevormd met allemaal vrienden en kennissen van elkaar. We spelen volgende week onze laatste wedstrijd voor de winterstop. Gezelligheid staat bij ons voorop. We winnen vaak de 1e en 2e helft niet, maar de 3e helft zijn we nog steeds ongeslagen.

Helaas is 2 weken geleden mijn oma overleden op 93-jarige leeftijd aan de ziekte ALS. Ze heeft gestreden tot het eind en ik ken niemand met meer vechtlust en overlevingsvermogen als mijn oma. Mijn oma had een Game-character kunnen zijn, misschien een beetje traag, maar overwint alles. Helaas was haar lichaam op en zullen we onze traditie met elk Oud en Nieuw naar mijn oma met de gehele familie van +-60 personen niet meer kunnen vieren bij mijn oma. Dag oma!

Dit was mijn jaar in een notendop. Ik geniet volop van het leven en alles en iedereen om mij heen. Ik ben gelukkiger dan vorig jaar aan het eind van het jaar en ik zal net als mijn oma vechten om elk eind van het jaar net zo gelukkig te zijn als dat ik nu ben.

Volgens mij was dit geen gekke eerste blog of niet!?