Beste Blizzard,

Wil je alsjeblieft ophouden om dreigementen op te sturen naar leden van dit forum.

Met veel groetjes van PatrickW

Blizzard was weer eens gek aan het doen op dat moment dat hij dit opstuurde naar PatrickW:

Beste PatrickW,

NEE!!!

Mvg,Blizzard

Op dat moment kwam Joriz online en PatrickW zei het probleem tegen Joriz: 'Blizzard is vandaag weer eens bezig, wat nu?" "Nou", zei Joriz. "Hij is zo'n eendaggek, dus morgen is alles weer over. Kijk morgen maar".

De volgende morgen,

Ondertussen kregen de admins allemaal weer vrolijke PB binnen, waarin stond dat er niks meer aan de hand was. Blizzard zei dat er een hacker actief op zijn account was. Zo stond het namelijk in zijn email. Echter had hij zijn account nodig om zich uit te leven.Het hele GTAForum leefde noig lang en hackerloos.

EINDE

--------------------------------------

Forumnaam: Thundercover

Leeftijd: 16 jaren

Favoriete verhalen stijl: Verhalen over het GTAForum met forumleden en in een serie van meerdere afleveringen, met als ingrediënten humor, spanning en een vleugje sarcasme.

Jouw verhaal:

De verdwenen admin

De sneeuwvlokken dwarrelden langzaam naar beneden. Het einde van het jaar naderde snel en de donkere straat was uitgestorven. Een man in een donkere mantel maakte voetstappen in de laag sneeuw die op de stoep lag. Hij liep met grote passen, alsof hij haast had om uit deze straat te komen. Een auto reed rustig voorbij. De man keek even op. De auto had vlak boven het kenteken de woorden Supreme Cars in zilveren letters staan. De man glimlachte. De auto’s verkochten enorm goed en het zou niet lang meer duren voordat –supremecars- himself zich kon inkopen bij de crew.

De man sloeg de bocht om. Hij kende hier de weg erg goed, waardoor hij niet op de straatnaambordjes keek. Als hij dat wel had gedaan, had hij gezien dat hij nu de Megaledenweg was ingelopen, vanuit de Superledenstraat. Overal lagen nog flyers over de Awards van dit jaar, hoewel de stemmingen al voorbij waren. Hij liep nog steeds snel door, maar keek af en toe op naar de prachtige groene huizen langs de straat. Een koude wind kwam uit het huis waar hij nu langs liep. Het hek piepte en de bomen leken wel uit de grond te worden gerukt. Hij liep snel door, mede door de geur van mest bij een huis met een groot stuk grond even verderop.

Opnieuw sloeg hij de bocht om. De huizen waren versiert met paarse verf. Nou ja, huizen? Het konden gerust villa’s genoemd worden. Het waren er vier en de man koos de tweede aan de linkerkant. Er brandde licht door de ramen en de man liep het pad op. Voor zover hij kon zien in het donker, zag hij overal bloemen staan. Hij belde aan. Een jonge vrouw deed open. “Kom binnen, kom binnen”, zei ze. De man stapte naar binnen en deed zijn mantel af. Hij volgde haar naar binnen en ging op een prachtige paarse stoel zitten. “Wat wil je drinken, Patrick? Koffie? Thee?” “Thee graag, Jet”, zei PatrickW. Enkele ogenblikken later kwam Dutchy3010 uit de keuken lopen met een dienblad waar drie kopjes thee op stonden. Ze zette de kopjes neer op de salontafel en ging zitten.

Op dat moment ging de deur van de huiskamer open en kwam een blonde vrouw naar binnen lopen. “Ik dacht al dat ik je hoorde binnenkomen, Patrick”, zei ze. Voordat Patrick kon antwoorden, kwam Dutchy al tussen beide. “Wat brengt je hier op deze tijd naar mijn nederige stulpje?” vroeg ze. Patrick besloot er maar niet omheen te draaien. “Hebben jullie Joriz de laatste dagen nog gesproken of gezien? Hij is al vijf dagen niet op komen dagen en heeft geen reden achter gelaten. Ik kan hem ook nergens bereiken.” Mirrrr keek Patrick verbaasd aan. “Joriz verdwenen? Hoe kan dat?” “Dat zouden we graag willen weten”, antwoordde Patrick, “Lantyz en ik hebben overal gekeken en ook Schaap, Levi en Nandro gevraagd, maar zij wisten ook niks.” GTA-Sheep, .Levi. en NandroDavids woonden in dezelfde straat als Dutchy en hadden het ook erg druk rond deze tijd. Het verbaasde Dutchy niets dat zij ook niks wisten.

Mirrrr keek bedachtzaam. “We moeten alle Superleden en hoger informeren. Mochten we dan niks vinden, dan moeten we echt naar de Leden toe.” “Naar de Leden toe?” zei Dutchy, “Ben je mal? Er zal paniek uitbreken als blijkt dat Joriz weg is. Nee, we moeten niet meteen alle leden informeren. Laten we eerst naar de Moderators gaan.” “Zij zullen het waarschijnlijk net zo min weten als wij”, zuchtte Patrick, “Wat we zouden kunnen doen, is flyers maken en die verspreiden in de straten van Hogere Leden, het noordelijke deel van het GTAForum.” Mirrrr en Dutchy stemden toe en besloten om meteen aan de slag te gaan.

Niet veel later die nacht liepen er buitengewoon veel mensen rond op straat. De Moderators, de Globale Moderators en de twee overgebleven Administrators strooiden met flyers en haalden Typhoon over om mee te helpen deze te verspreiden. Ook aan lantaarnpalen werden flyers opgehangen. Het zou niet lang meer duren of alle Super- en Megaleden zouden ook weten wat er gaande was in de stad van GTAForum, maar hoe lang zouden de Leden nog in onwetendheid door de stad ronddwalen?

-------------------------------------------

Forumnaam: Youp

Leeftijd: 15 jaar.

Favoriete verhalen stijl: Bullshit

Jouw verhaal:

De Tennisballen der dansende pannenkoeken

De vroege morgen stond in de mond van een korte jongenman met goude krulletjes genaamd Jakje. Deze morgen was geen onspeciale morgen, nee, de goudglanzende krulletjes van Jakje waren glanzender dan een tennisbal die in het meer heeft gezwommen. Na een lange brainstormsessie met zichzelf besloot Jakje vandaag pannenkoeken te gaan eten! Maarja, om pannenkoeken te gaan eten moet Jakje eerst een lange, zware lijst met klusjes gaan doen. Jakje begon bovenaan in het lijstje.. ‘Haal wat meel, tarwe en bloem.’ Nou, dacht Jakje, daarvoor moet ik eerst kijken in onze ultramoderne prullenbak! Zo gouw ie in de prullenbak klom, kwam hij in de hal der fabuleuze portretten. Wat voor mensen er op die portretten hingen wist Jakje ook niet. Het waren mensen met een pannenkoeken op hun hoofden. Hij vroeg zich toch eens af wie het waren en keek dichterbij om het naamplaatje te zien. ‘The Guardian..’ Hij schrok zich kapot! Was het die The Guardian? Dit was toch wel het eerste wat Jakje uit moest gaan zoeken!

Jakje maakte wanted-posters die hij overal neerplakte!



Nou, na wachten en wachten, kreeg hij maar geen antwoord. Van dat wachten kreeg hij honger, zo kwam hij weer op het idee om pannenkoeken te gaan eten! Nou, omdat hij zeker wist dat hij door de portretten in de prullenbak zou afgeleid worden, besloot hij gewoon om simpel naar de supermarkt te gaan. Eenmaal aangekomen zoekend naar, meel, tarwe en bloem. Het meel had Jakje snel gevonden. Maar de tarwe was uitverkocht! Jakje besloot daarvoor een ingrediëntvervanger te kiezen. Ronde, groene, hyperactieve dingentjes. Het bloem was voor Jakje ook een makkie. Die stond zo buiten op het weiland, bedorven onder de koeienvlaai.

Eenmaal thuis gekomen zette Jakje de spullen op de glimmende tafel en wou het lijstje pakken om nog een vermoeide taak uit te voeren. Toen hij langs de telefoon liep, zag er dat er een gemiste oproep was. Natuurlijk was Jakje zo nieuwsgierig om stiekem zijn voice-mail af te luisteren. Het ging als volgt.. ‘Mag ik ook een pannekoek? Bezorg het maar aan m’n deur, pannekoekparadijs 01. Liefs jouw schatje, The Guardian!’ Jakje schrok zich een hoedje! Hoe moest hij The Guardian kennen, als hij hem niet kent?

Nou, eerst moest Jakje dan wel een pannekoek gaan maken. Hij tijgerde vliegensvlug over de vloer, op weg naar het lijstje. Maar onderweg bleef z’n enigste T-shirt haken achter een scherpe boomstronk die midden door zijn huis heen wortelde. Maar gaf Jakje het op? Nee, nooit!!! Hij tijgerde nog sneller schreeuwend: ‘AAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!’ door het huis heen! Maar ook al snel begaf zijn broek het, en scheurde in 300 stukjes! ‘Tis een beetje frisjes..’ zei Jakje toen hij in de keuken terecht kwam, en er een ijzig briesje door het open raam gleed. Hij had het lijstje, en de spulletjes, dus hij keek vliegensvlug met zijn razendsnelle arendsoogjes op het briefje naar nummer 2. ‘Gooi alles in een grote pan, en bak alles, gooi er wat kanarieknoflook en halvarinezout over, en klaar is Jakje! Nou, zo gelezen, zo gedaan. Jakje was snel klaar aangezien er geen tijd bij stond, dus dacht hij dat het maar 1 minuut op het vuur moest. En was zag het er lekker uit! Maarja, het moest een beetje versierlijkt worden, dus deed Jakje het in verschillende tennisballen. Hij deed ze in een grote kartonnen doos en ging vervolgens naar The Guardian toe.

Eenmaal aangekomen in het pannekoekenparadijs, bij de deur van The Guardian aangebeld en al deed er iemand open, en wat was het toch voor een persoon! Of was het wel een persoon? Volgens mij was het een bewaker, van het diepste geheim ter wereld. De tennisballen der dansende pannenkoeken! Maarja, ik kwam even die tennisballen afgeven, met daarin de pannenkoeken en uit het niets begonnen ze te dansen!! Ze sprongen weg, en weg, en nog verder.. Tot ze bijna niet meer te zien waren. En The Guardian was woedend! Hij rende ze achterna, de pannenkoek viel bijna zelfs van de stoom van z’n gezicht af! Dit was een uitstekend moment om binnen te kijken voor Jakje. En wat zag hij daar! De echte Tennisballen der dansende pannenkoeken!! Hij gritste ze allemaal mee, en maakte dat hij weg kwam. Sindsdien is het korte Jakje altijd vrolijk dankzij de Tennisballen der dansende pannenkoeken. Nooit, en ook nooit meer zal hij The Guardian ontmoeten, dat wist hij zeker. Jakje wou samen gaan dansen met z’n tennisballen der dansende pannenkoeken , en zette een speciaal liedje op.. Wat een speciale waarde heeft voor hem. ‘Altijd is kort Jakje ziek, midden in de week maar zondags niet… ..’

---------------------------------------



ForumNaam: GekkieJ01

Verhaal: Het meisje is alleen thuis,De ouders gingen naar het feest van opa en oma.

Het meisje lag in bed en dacht aan papa en mama.Toen hoorde ze iemand heel hard roepen...

Het meisje keek uit het raam,Het bleek de buurman te zijn die werd beroofd.Het meisje maakte haar broer wakker maar de broer zei:Laat me nou door slapen ik moet morgen werken...,Toen had het meisje een idee.Ze pakte de huistelefoon en belde naar haar papa.Ze zei:Papa kom gauw, de buurman word beroofd,De vader zei:Ik kom eraan liefje.Het meisje keek weer uit het raam.Toen bleek dat er iemand de politie had gebelt.De berover werd aangehouden en de vader kwam te laat.Papa zei:Liefje ga maar weer in bed liggen je had vast een droom.

De volgende ochtend:Het meisje werd wakker en haar broer was al naar z'n werk toe.Het meisje ging buiten spelen en zag iets heel engs,Het leek op een blauwe zak en er kwamen rode bloed druppels uit.Het meisje rendde naar huis toe en haaldde haar ouders.Ondertussen kwamen er meerdere mensen kijken wat er gebeurd was.Het bleek een pas geboren kindje te zijn,De ouders hadden er waarschijnlijk geen tijd meer voor en vermoorde het pas geboren baby'tje.De politie had de boel afgezet voordat er nachtmerries van kregen.De zwarte lange auto kwam rustig de straat binnen rijden en legte het meisje in de kist.Het meisje moest naar een curses om van de enge gedachtes af te komen.

Het meisje moest naar bed,Het ouders gaven haar een kus op haar voorhoofd en zeiden:Slaap lekker schatje.Het ganglicht stond aan want het meisje was bang dat het in haar huis gebeurde.Het meisje moest de volgende dag naar bed maar zei kon niet slapen.

De volgende dag:De volgende dag was het onderwerp van de dag:De moord op het baby'tje.Alle kinderen zaten met wallen achter de schoolbanken.De jufvrouw leggte tekenen uit.Ze moesten een appel maken.Halfuur later ging de bel TUUUUUUUUUUUUUTTT,De kinderen pakte hun jas en hun tas en gingen gymen.De meisjes gingen in kleedkamer 3 en de jongens in kleedkamer 4.De meisjes hoorde enge geluiden op de wc

------------------------------------------

Forumnaam: Froodooo

Leeftijd: 15 jaar

Favoriete verhalen stijl: Spanning en horror

Jouw verhaal:

Hoofdstuk 1: De eerste dag

Jim wordt wakker met een heerlijk gevoel. Al zolang kijkt hij ernaar uit, en vanavond is het dan eindelijk zover: hij gaat naar de open dag van de middelbare school. Al tijden heeft hij een school in zijn hoofd waar hij zijn tijd wil besteden nadat die basisschool eindelijk verleden tijd is…

Jim woont in het stadje Grotten. Die plaatsnaam is niet voor niets zo gekozen, want het stadje is helemaal omringt en ingesloten door de grote bergen en grotten. Je kan alleen naar andere delen van het land, als je een toch door de grotten waagt. Maar dat is nu juist net het probleem. Vele mensen hebben geprobeerd om de andere kant van de grotten te bereiken, maar sommige mensen komen terug, weken nadat ze hun toch zijn begonnen, om te vertellen dat na twee weken lopen nog geen einde te zien was. En als het even tegenzit, kom je er helemaal niet meer uit terug, zoals van sommige mensen niets meer is vernomen nadat ze de grote wandeling door de grot probeerden. Jim zelf staat ook wel eens voor de opening van één van die reusachtige grotten, helemaal overdonderd door hoe ze eruitzien. Het zijn grotten, in kilometers hoge bergen, die pas ophouden met hoger worden als ze de wolken bereiken. Jim is maar wat blij dat hij gewoon lekker in zijn stadje kan blijven, zonder ook maar één keer de grot in te lopen.

Die avond is Jim de bergen compleet vergeten, als hij de opening van de open dag bijwoont. Hij kan niet wachten om straks door de school te banjeren en te kijken hoe alles in elkaar zit, hoe mooi alles wel niet is. Maar eerst is natuurlijk die opening, waar de directeur zo nodig zijn woordje moet doen. Jim ziet dat de meeste kinderen dat oersaai vinden, maar hij vindt het allemaal best, alles wat er hier op deze school gebeurt is gewoon ronduit geweldig. Hij hoort de stem van de directeur nauwelijks, omdat hij puur en alleen naar de prachtig versierde wanden van de school aan het kijken is. ‘…en daarom, lieve kinderen, hebben jullie de keuze uit vele scholen in deze stad, waar deze er natuurlijk één van is’. De stem van de directeur is precies zoals Jim het zich had voorgesteld op deze school, echt een heel lieve man, die aardig is voor alle leerlingen van de school. Voor Jim is er gewoonweg geen twijfel mogelijk: deze school zal zijn school worden…

Na de opening kan iedereen naar hartenlust even door de school wandelen, om te kijken hoe de rest er allemaal uitziet. Je kunt zelfs proefjes doen, heeft Jim gehoord. Jim had ook gehoord dat die proefjes in het scheikundelokaal gehouden werden, de vorige jaren. Daarom zoekt Jim meteen naar het scheikunde lokaal. Eenmaal bij het lokaal aangekomen, merkt Jim dat het stampvol zit, hij kan er nog net ergens tussenspringen voordat de deur van het lokaal dichtgaat. ‘Zo, jongens en meisjes’, klinkt de stem van de leraar. ‘Vandaag ga ik een paar proefjes doen, waarvan jullie er zeker ook veel op deze school zelf mogen doen, als jullie natuurlijk voor deze school kiezen’. Laten we beginnen met het eerste proefje.’ Maar vanaf dat moment gaat alles ongelofelijk fout. Jim voelt dat hij wordt opgetild door één of andere kracht, en ziet dat er met de andere kinderen in het lokaal precies hetzelfde gebeurt. Het dak van de school breekt open, en met een ruk vliegt iedereen naar de noordelijke kant van de stad, naar de meest beruchtste bergen van heel het land, de Golgota…

Met een smak komt Jim op de grond. Het is pikkedonker. Hij kan niets zien, zelf als hij zijn hand voor zijn oog houdt ziet hij niet minder dan wat hij nu ziet. Hij hoort stemmen, maar ze lijken metersver weg van hem. Door de klap is Jim ontzettend verzwakt, hij voelt niets meer in zijn lijf, hij hoort niets meer, en valt in een diepe slaap.

Nog geen uur later wordt Jim wakker. Hij merkt dat hij vastgebonden zit aan een paal. De grot is nu vol met licht, maar hij ziet niemand in dit gedeelte van de grot, en hij hoort ook verder niemand. Hij probeert los te komen, maar het gaat niet, het touw zit te strak om zijn handen en voeten om ook maar enige beweging in het touw te kunnen krijgen. ‘Help, help me nou toch’, schreeuwt Jim uit, maar hij weet bijna meteen dat het niets zal helpen. Wie heeft dit gedaan, wie zit hierachter. Maar Jim heeft niet eens tijd om daarover na te denken, want in de uiterste hoek van de kamer ziet hij een groot, zwart gestalte. Hij voelt dat dit niet veel goeds kan zijn. De gestalte komt dichterbij, en dichterbij, en Jim houdt zijn adem in…

-----------------------------------

Naam:David22

Verhaal:Eindelijk. Eindelijk was het zover. Heel GTAForum keek al weken uit naar het feest wat Joriz zou organiseren om het uitkomen van MTASA: Deathmatch te vieren. Het zou een groot feest zijn en duren van 2 uur 's middags tot 7 uur 's avonds. Nu was het 2 uur en de hal die Joriz had afgehuurd op het terein van The Oceans zat al helemaal vol. Iedereen had een plekje achter een PC gevonden. Toen kwam Joriz het podium opgelopen en begon te schreeuwen: '5-4-3-2-1...' en op alle PC's kwam het vernieuwde opstartschermpje te staan van MTA. Iedereen vond het helemaal geweldig, totdat het eerste minpunt kwam. PatrickW, cheater en modder in hart en nieren had meteen al een cheat gevonden voor een minigun en schoot iedereen af. Jowx, die compleet niet tegen zijn verlies kon, begon meteen te huilen: 'het is niet eerlijk'. Joriz, met zijn geweldige verstand van MTA, bracht meteen een geweldige patch uit.

Een paar uur later was iedereen uitgespeeld. Nu kwamen Blizzard, gtaboy107, ArticLight en David22 het podium op om het eerste hoofdstuk van GTA:Het boek voor te lezen. Blizzard begon:

'Hoofdstuk 1: Een machtige man

2010, Vice City is helemaal ondergenomen door de Vercetti Gang, aangevoerd dor Tommy Vercetti. Zijn 2e hand, Francesco Monelli kwam binnen. Francesco Monelli is Tommy's 2e hand geworden na het vertrek van Ken Rosenberg naar het afkickcentrum van San Andreas en heeft immers nooit eer contact opgenomen met Tommy. Tommy vond Ken toch atijd zo'n debiel en wou hem toch altijd al weghebben met zijn gezeur.

"Baas", zei Francesco. "Ik denk dat uw macht in Vice City iets te weinig is. Misschien moet u denken aan een 2e locatie waar u ook de macht in kan nemen". "Mwa" zei Tommy. "Misschien moet ik aan jouw idee denken, maar toch vindt ik het goed. Morgen zoek ik een locatie die we kunnen overnemen. Rust nu maar verder goed uit, want morgen zoeken we in mijn kantoor een perfecte locatie'.

Even was het stil. Daarna begon Mirrrr te klappen en al snel klonk er een daverend applaus door de zaal. 'Fantastisch!' schreeuwde Wijst.

Na dit succes kwam er een enorme disco, met HerrieM als DJ. Al gauw klonk er een schuifelliedje door de speakers, en Mirrrr liep naar M4X toe: 'Zeg M4X, zou jij...' M4X zei meteen: 'Ja, natuurlijk!' Al snel volgden veel mensen het voorbeeld van Mirrrr & M4X. Zo danste Dutchy3010 met gtaboy107 en Sandra18[NL] met Only GrandTheftAuto. Zelfs Spoeky kwam nog even langs om met Wijst te dansen, maar ze werdt meteen opgepakt door Lantyz en naar buiten geduwd.

Na deze leuke disco was het tijd voor een grote BBQ, met David22 als kok. Maar, gierig als hij was, vroeg hij €1,50 per stuk vlees. Omdat niemand hier iets aan wilde doen liep zijn handeltje gesmeerd. Totdat Froodooo zijn stukje vlees wilde. Hij duwde David aan de kant en ging zelf achter de BBQ staan. Iedereen vond dit een geweldige actie, totdat hij de prijs verhoogd naar €2,-. Nadat het geld van iedereen op was en iedereen zijn buik had volgegeten, gingen ze weg. Iedereen had het verschrikkelijk naar zijn zin gehad. Jow Tommy Verceti, Wazzup, GTA-Sheep, TheGuardian en .Levi. bleven nog om Joriz te helpen met opruimen, maar dat was niet het enige wat ze wilden. Ze wisten dat, omdat MTA nog in een bétafase was, hij de komende maand betaald zou worden. Daarom wilden ze nog snel een cd'tje meenemen om het toch gratis te kunnen spelen. Helaas had Joriz ze door: 'Ga weg! Als dat jullie enige bedoeling is, ruim ik zelf wel op!' Gelukkig was dit niet de enige bedoeling van deze mensen, en hielpen ze Joriz nog even met opruimen.

Joriz had het feest geweldig gevonden. Bijna alle leden van GTAForum waren komen opdagen. Hij was nu doodmoe en ging naar huis. Wat hij niet wist was dat daar een verrassing op hem te wachten stond. Toen hij zijn deur open deed, hing zijn hele huis vol met slingers en wenskaarten. Op de slingers en wenskaarten stond bijna altijd hetzelfde: bedankt, het was geweldig. Nadat Joriz dit allemaal zag kreeg hij tranen in zijn ogen. Geweldig, mompelde hij...

EINDE

---------------------------------

Forumnaam: Jorair

Verhaal:

Het was een rustige dag op het binnenplein van GTAForum.

Aangezien het mooi weer was waren Velen aan het voetballen of basketballen op de net aangelegde velden, Dutchy3010 en Mirrrr zaten aan de kant hun nageltjes te lakken. PietjeII en Summerbase zaten een spelletje ‘Jowx pesten’ te spelen. Kortom: het was een dag zoals een ander.

Plotseling ging de deur van het mooiste gebouw van GTAForum, het crewgebouw, open.

Ze zagen een grote rol papier uit de deuropening komen, gedragen door PatrickW. Achter hem liepen Joriz en Lantyz, elk met een grote emmer behangerslijm.

‘Gaan ze dan eindelijk de gebouwen eens opsmukken?’ Vroeg Rullez.

‘Ben jij gek, daar hebben ze ons toch voor, ze gaan hun handen echt niet vuil maken hoor.’ Antwoordde TheGuardian.

‘Kijk, ze lopen naar de kale muur van NOTA!’ Gilde Samshine vanuit zijn ligstoel.

Er ontstond een grote massa rond de 3 crewleden, toen deze weer terug naar hun kantoor gingen konden de leden een grote affiche aan de muur zien hangen.

“Zaterdag 29 september, de Grote Nationaliteitenstrijd”. Het was de bedoeling dat de Nederlanders en de Belgen elk een team van 3 personen moesten samenstellen, waarbij het de bedoeling was de eer van hun land te verdedigen.

‘He, dat is op mijn verjaardag!’ Zei Jorair.

‘Ik doe zeker mee!’ Gilde Samshine weer vanuit zijn ligstoel.

‘Wij doen niet mee hoor.’ Zeiden Dutchy3010 en Mirrrr, ‘Straks krijgen we nog een gebroken nagel.’

Er volgde nog een lange discussie wie in het team ging en wie niet, maar uiteindelijk werd het dan toch 29 september geworden.

Daar stonden de teams dan, elk aan een andere kant van de lijn. De Nederlandse ploeg: Summerbase, PietjeII en Moonbeam. Volledig in het oranje, aangemoedigd door Dutchy en Mirrrr, die cheerleader waren. Samshine zat uiteindelijk niet in het team, al was het maar dat hij in zijn ligstoel in slaap was gevallen en verbrand was.

Aan de andere kant stonden de Belgen: TheGuardian, Kristof01 en Jorair. Elk had z’n eigen drietand en ze stonden luidkeels de Vlaamse Leeuw te zingen. ‘Hou nou toch eens op met dat gejank,’ Riep Lantyz , ‘of zo meteen zijn we nog doof.’

‘Oké,’ vervolgde hij op rusterige toon, ‘Er is maar één opdracht, en die luid als volgt: Joriz heeft zich verstopt in één van de subfora van GTA SA, wie hem als eerste vind is gewonnen.’

‘Diegene die wint krijgt een grote prijs, het blijft voorlopig echter een verassing.’ Voegde PatrickW er nog aan toe.

‘Nou dan kunnen we maar beter opschieten.’ Zei Moonbeam.

TheGuardian, Jorair en Kristof01 waren echter allang vertrokken. Zij hadden besloten eerst het Easter egg forum te doorzoeken.

‘Ik stel voor dat wij beginnen in SA general.’ Zei PietjeII.

‘Dat is nou het eerste zinnige dat ik van jou hoor.’ Antwoordde Moonbeam.

‘Jongens, Jongens, maak nou geen ruzie, straks laten we die grote verassing aan onze neus voorbij gaan.’ Kwam Summerbase tussenbeide.

Na uren zoeken hadden beide teams nog niets gevonden.

De Belgenploeg was juist klaar met het Easter Egg forum, en waren nu opweg naar SA missie hulp.

‘Komop jongens, opschieten!’ Riep Kristof01 plots, ‘Ik zie het Nederlandse team al in de verte aankomen.’

’Maak je maar geen zorgen, we zitten nog 21 pagina’s voor.’ Was het antwoord van TheGuardian.

Ze kwamen steeds verder, maar Summerbase, PietjeII en Moonbeam kwamen steeds dichter.

‘Kom eens hier!’ Riep Jorair.

‘Wat is er?’ gilden TG en Kristof01.

‘Ik geloof dat ik licht zie!’ hoorden ze.

‘Waar ben je?’

‘Hier, op pagina 98!’

En inderdaad, daar zat Joriz verscholen.

‘Joepie!! We hebben gewonnen !!’ Schreeuwden ze in koor.

Twee uurtjes later stonden ze allemaal terug op het binnenplein. De Belgenploeg stond vol vreugde op het podium. Summerbase, Moonbeam en PietjeII stonden helemaal achteraan de mensenmassa.

‘Proficiat,’ Zei Lantyz, ‘jullie hebben gewonnen, dit is jullie prijs.’ En hij wees naar een grote poort, waaruit Joriz en PatrickW met een immense bokaal teennagels tevoorschijn kwamen.

‘Dit zijn Joriz’s al zijn teennagels sinds zijn 3^de! Alsjeblieft’.

‘Nou, groot is het in ieder geval wel, maar ik had net iets anders verwacht.’ Zei TheGuardian teneergeslagen.

‘Wat ben ik blij dat we niet gewonnen hebben.’ Fluisterde PietjeII tegen Summerbase en Moonbeam.

---------------------