De geheimzinnige apotheek - Slot
De geheimzinnige apotheek - Slot
Geschreven door: Jay;
De volgende ochtend werd Mirrrr wakker. Ze besefte dat ze de hele nacht wakker had gelegen en later maar een uurtje of twee geslapen had. Ze was dus nog erg moe en wou het liefst nog even in bed blijven liggen. Toch luisterde ze naar het alarm die nog steeds door bleef zoemen en drukte hem vervolgens uit. Ze wist dat haar vandaag nog veel te doen stond en ging dan ook douchen om toch nog een beetje fris voor de dag te komen.
Nog steeds had ze een enorm schuldgevoel, het bleef haar maar achtervolgen. Ze kon zich niet meer concentreren en was haarzelf niet meer. Mirrrr stond altijd voor anderen klaar en probeerde dan ook altijd behulpzaam te zijn. Maar vandaag had ze er dus echt geen zin in. Na het douchen liep ze naar haar slaapkamer en trok maar wat uit de kast. Dit was niet gebruikelijk voor Mirrrr aangezien ze altijd 4 verschillende outfits aanpaste voor ze de deur uit ging. Ze was modebewust en hield altijd rekening met de kleuren! Toen ze klaar was probeerde ze nog wat te eten maar ze kreeg geen hap meer door haar keel. Ze liet meer dan de helft staan en trok haar jas aan om naar het huis van Pietje II te gaan.
Op dat moment ging de deurbel en Mirrrr deed met een nog slaperige kop open. Daar zag ze Lantyz met een fris gezicht die stond te popelen om weer te beginnen. Ze keek hem met grote ogen aan en besefte nu pas dat ze een afspraak met hem had gemaakt. Lantyz zag dat Mirrrr hem nog even aanstaarde en zag dat ze het vergeten was. “Sorry Lantyz, ik was je helemaal vergeten. Ik heb teveel dingen in me hoofd.” “Het geeft niet Mirrrr, ik snap best dat je het er moeilijk mee hebt” zei Lantyz heel begrijpelijk. Lantyz kwam nog even binnen en niet veel later verlieten ze Mirrrr’s huis en kwamen bij Pietje II aan. Hij wachtte ze op en ook deze keer stonden alle spullen op tafel. Pietje II legde uit dat ze net zoals gisteren te werk moesten gaan. “Even doorbijten Mirrrr” zei Lantyz die zich nog steeds zorgen maakte.
Toen iedereen klaarstond hoorde Lantyz via de portofoon dat ze konden beginnen. Ook deze keer stond Pietje II in de boom en hij wist precies hoe en waar die moest gaan zitten. Er kwamen verschillende mensen langs en Pietje II strooide met plezier peper over de mensen heen. De meeste gingen op de apotheek af en de medicijnen gingen als warme broodjes over de toonbank! Toen ze al enige tijd bezig waren zagen zowel Mirrrr als Pietje II het oude vrouwtje, ze liep richting de “apotheek”. Pietje II en Lantyz wisten dat Mirrrr het moeilijk had en waren nieuwsgierig wat ze nu zou doen. Ze kwam dichterbij met een verdrietig gezicht, ze staarde naar de grond en keek hoe de klanten op de apotheek af kwamen. Pietje II die er maar geen genoeg van kon krijgen strooide ook peper over het oude vrouwtje heen. “Ze heeft zelf een apotheek, dan heeft ze toch geen medicijnen nodig idioot!!” schreeuwde Lantyz over de portofoon naar Pietje II. “Je bent zelf een idioot, idioot!!” schreeuwde Pietje II bijdehand terug. Mirrrr kon de lol er niet van inzien en vroeg zich af of het oude vrouwtje wat kwam halen. Haar vermoedens werden bevestigd en ze kwam aanlopen.
Ondertussen stond er al een kleine rij voor het raam en er waren veel mensen op straat. “Heb je wat tegen verkoudheid?” vroeg het oude vrouwtje toen zij eindelijk aan de beurt was. Lantyz en Pietje II keken naar het gesprek tussen de twee. Zou Mirrrr opbiechten of zou ze gewoon verder gaan. Na de vraag van de vrouw was Mirrrr even stil en even later vroeg ze zenuwachtig: “U heeft toch al een ehh, ehh.. apotheek?” De vrouw knikte en vroeg hoe Mirrrr dat wist. Ze vertelde dat ze het vrouwtje had gezien toen ze langs haar apotheek liepen. “Ik ga binnenkort sluiten en bestel geen medicijnen meer, ik ben failliet.” Lantyz zat nu echt op het puntje van zijn stoel en Pietje II uiteraard op het puntje van zijn tak. Mirrrr wou het hele verhaal aan de vrouw opbiechten toen ze een tak hoorde breken. Pietje II was uit de boom gevallen met de pepermolen nog steeds in zijn handen. Iedereen kon het zien en ze lagen allemaal in een deuk, inclusief het oude vrouwtje. Iedereen begreep dat ze opgelicht waren maar ze konden niet stoppen met lachen. “Bent u dan niet boos mevrouw?” vroeg Mirrrr. “Ach welnee, ik zit al een tijdje mee te kijken en ik wist dat die tak het nooit zou houden!” Mirrrr keek verbaasd op en kon niet geloven dat ze er nog om kon lachen. Ondertussen kwamen er boze mensen aan rennen en Lantyz gaf al het geld terug. “Jullie kunnen wel in mijn apotheek werken en tenminste eerlijk geld verdienen” zei het oude vrouwtje. Dat deden ze alle drie en tot de dag van vandaag werken ze nog steeds in de apotheek van het oude vrouwtje!
EINDE
11 reacties
Recommended Comments