Elke week verschijnt er een nieuwe Weekly Column in Oceans Weekly News, het onderwerp verschilt per week. Soms is het een serieus onderwerp, soms gaat het werkelijk nergens over en soms komen ook erg gevoelige onderwerpen aan bod. Soms is het berust op fictie, soms ook niet. Soms is er ook een stelling of vraag waarop je kunt reageren in de
OWN Blog, ook discussies kunnen daar gevoerd worden. Veel plezier met het lezen van een nieuwe Weekly Column!Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, ik ben vanmorgen met mijn verkeerde been uit mijn bed gestapt en sindsdien is mijn humeur alles behalve vrolijk te noemen. Ik merkte het al gelijk toen ik opstond en richting de badkamer liep. Eventjes twijfelde ik nog om terug naar bed te gaan, maar dat zou zonde zijn van mijn vrije dag. Maar ik liet me niet kennen en zette de radio aan, misschien dat wat muziek me kon opvrolijken. Helaas, heel toevallig was Jan Smit op de radio die ik inmiddels via het raam aan de vissen van de buren heb geschonken. Misschien dat die vissen er wel vrolijk worden, hoewel het goudvissen zijn en geen palingen. Maar goed, mijn humeur was er niet echt beter op geworden. Gelukkig was het mooi weer, dus misschien dat ik eventjes kon gaan fietsen door de natuur in deze omgeving. De heerlijke rust, de vredige natuur, de wind door je haren en een lekke band. Geweldig, nu zou ik natuurlijk die band kunnen gaan plakken. Maar dan moet ik wel de middelen hebben die daarvoor nodig zijn, eventjes fietsen naar het centrum om aan bandenplaksetje te kopen zat er natuurlijk niet in omdat ik een lekke band had. Nou ja, dan maar niet fietsen.
Ik liep weer terug naar de voordeur, terwijl ik de deur open deed hoorde ik de telefoon gaan. Er was verder niemand thuis, op mijn hond na, maar die neemt helaas geen telefoon op. Dus ik rende naar de telefoon en nam hem op, ik hoopte dat het een vriend/vriendin was die me misschien kon opvrolijken. Maar ook dit zat er niet in, een of andere kredietverstrekker wou mij een paar vragen stellen. Het begint altijd zo mooi, de vraag of ze ongelegen bellen. Bellen zij wel eens gelegen dan? Aangezien ik toch niks beters te doen had heb ik maar ‘ja’ gezegd. Om het iets overzichtelijker te houden zet ik de rest van het gesprek hieronder in chronologische volgorde, anders valt er geen touw meer aan vast te knopen. Ik snap sowieso niet hou je een touw aan een telefoongesprek zou willen vastbinden, maar je hebt van die mensen die alles proberen. Voor de duidelijkheid, ik ben hieronder de J en de medewerkster van de kredietverstrekker wordt weergegeven door een D.
En dat is het moment waarop de medewerkster geïrriteerd raakt, meestal duurt het wel iets langer. Maar zo te zien had ook zij haar dag niet vandaag, maar dat neemt niet weg dat ze ook mijn humeur nog dieper de afgrond in helpt. Dus is het voor mij een teken om er op in te spelen, kijken of ik het voor elkaar krijg om te zorgen dat zij op hangt. Dus het gesprek ging verder.
Misschien was de vraag ook iets te moeilijk, er werd opgehangen. Wellicht kwam ze er achter dat ik geen interesse in die spaarrekening had. Weer een paar kostbare minuten van mijn vrije dag verspilt, heerlijk. Ik draaide me om en zag dat mijn hond me stond aan te kijken, op zo’n manier waarop hij gewoon wil aangeven dat je naar hem moet luisteren. En als je hem negeert gaat hij herrie maken, op een dergelijk moment krijgt hij altijd zijn zin. Vooral bij mijn ouders werkt dat altijd, bij mij werkt het overigens nooit. Maar bij mij heeft hij op die manier niet veel inspraak, als hij herrie gaat maken dan ga ik vrolijk meeschreeuwen. Zal misschien niet zo leuk voor mijn buren zijn, maar sommige geluiden die van hun vandaan komen zijn voor mij ook weer niet leuk. Zo hoorde ik gisternacht nog een heel vreemd geluid, het leek wel of iemand als een gek op een blokfluit aan het spelen was. Dat iemand van muziek houdt is leuk, dat iemand muziek wil maken is nog leuker. Wanneer iemand muziek kan maken is het geweldig, wanneer iemand het niet kan houdt de lol op. Wonderbaarlijk genoeg hebben mijn buren geen talent in het bespelen van een blokfluit, maar ze geven niet zo snel op. Op zich heb ik daar wel respect voor, je moet dan behoorlijk wat wilskracht hebben. Misschien kan het ook zo zijn dat ze gewoon doof zijn.
Maar mijn hond wou dus naar buiten, het was prachtig weer dus waarom ook niet. Ik pakte zijn riempje en bond hem vast, vervolgens liep ik naar buiten en deed de deur op slot. Ik liep het locale natuurgebied in en genoot van de rust, de vogeltjes die prachtig zongen, het geluid van het watervalletje, de wind door de bomen, het geluid van mijn hond die door het gras loopt, het geluid van iemand die in een hondendrol stapt. Ik werd al wat vrolijker, tot het laatste punt. Toen ik op dat moment mijn hond aan keek leek hij mij wel uit te lachen, misschien deed hij dat ook wel. Dus ik ging weer richting mijn huis, mijn schoenen had ik natuurlijk wel even schoon geveegd in het gras. Eenmaal bij mijn huis aangekomen wist ik dat er iets niet klopte, de deur zat dicht en op slot. Normaal kan je hem dan openen met een sleutel, maar zonder sleutel gebeurt er vrij weinig. Ik keek naar binnen om te kijken of er iemand thuis was, maar het enige wat ik zag waren mijn sleutels die prachtig op tafel lagen.
Gelukkig was het nog steeds mooi weer, het had nog erger gekund als het zou regenen. Mijn ouders moeten binnen een uurtje thuis komen, tot die tijd kan ik me wel vermaken voor mijn deur. Toen ging mijn telefoon, het was mijn vader. Hij belde om te zeggen dat hij iets later thuis zou zijn omdat hij iets langer moest doorwerken. Prima, mijn moeder zal wel op tijd thuis komen. Ondertussen zou ze al een half uur thuis moeten zijn, dus ik besloot maar om haar te bellen. Ze zat dus bij een vriendin te kletsen en ze kwam dus iets later thuis. Leuk, heel leuk. Toen besloot ik maar om mijn tijd nuttig te besteden, ik pakte een dagboek en een pen van een meisje af die vrolijk door te straat liep te huppelen en begon mijn frustratie af te reageren in haar dagboek. Hoezo zielig voor dat meisje? Zij heeft mij opgelicht bij Halloween, uiteindelijk heb ik toch wraak gehad.
Even later had ik al behoorlijk wat bladzijden geschreven en werd ik het zat. Op dat moment werd er op mijn schouder getikt, het was de broer van het meisje waarvan ik het dagboek in mijn handen had. Ik scheurde de door mij geschreven pagina’s uit het dagboek en gaf het terug aan het meisje. Niet zozeer omdat die broer dat eiste, maar omdat ik het eigenlijk wel een beetje zielig vond voor dat meisje. Ik moet er niet aan denken om zoiets als broer te hebben, ze zal wel een verschrikkelijk leven hebben. Ik heb haar dagboek overigens niet gelezen, zo erg ben ik nou ook weer niet.
Uiteindelijk was mijn vader thuis gekomen en kon ik weer naar binnen, mijn hond keek ook niet meer zo vrolijk. Eenmaal binnen zette ik mijn pc aan en ging kijken op het GTAForum en op MSN, toen dacht ik opeens aan de Weekly Column die nog gemaakt moest worden. Daar had ik dus helemaal geen zin in, zeker niet na wat er allemaal gebeurd is vandaag. Opeens ging er een lampje branden, ik typte het stuk wat ik in het dagboek geschreven had over en leverde dat in als een Weekly Column. Dutchy3010 zal vast vreemd opkijken als ze het leest, maar als ze het afkeurt zal ik er persoonlijk voor zorgen dat ze in heel haar leven geen bloemkool meer te zien krijgt. Dus ik ga er van uit dat ze er wel begrip voor heeft.
Dit was dan de Weekly Column van deze week, het onderwerp voor de volgende week staat nog niet vast. Als jij een leuk onderwerp in gedachte hebt, twijfel dan niet en stuur een PB naar mij! Als je onderwerp leuk genoeg is zal ik het behandelen in de volgende editie van Weekly Column. Tot de volgende week, misschien is er dan wél een leuke Weekly Column!
*Telefoon rinkelt*
J: ’’Met Joris..’’
D: ’’Een hele goede morgen meneer, u spreekt met ******* van ***-bank. Bel ik gelegen?’’
J: -zucht- ’’Ja.’’
D: ’’Mag ik u dan een paar vragen stellen?’’
J: ’’U heeft er al twee gesteld, dus ga maar voort..’’
D: ’’Heeft u interesse in een spaarrekening, er loopt op dit moment een aanbie..’’
J: ’’Geen interesse.’’
D: ’’Maar u loopt zo een hele mooie aanbieding mis, op deze manier kunt u in een korte termijn een aanzienlijk bedrag bij elkaar sparen. Met de aantrekkelijke rente die we op dit moment bieden is het..’’ -10 minuten verder- ’’..geven wij een aanzienlijke korting op uw spaarbedrag’’
J: ’’…’’
D: ’’Heeft u interesse in een spaarrekening bij de ***-Bank?’’
J: ’’…’’
D: ’’Bent u daar nog meneer?’’
J: ’’Oh sorry, zeg het maar.’’
D: ’’Heeft u interesse in een spaarrekening bij de ***-Bank?’’
J: ’’Wat houdt dat allemaal in?’’
D: Dat heb ik u net uitgelegd meneer..
J: ’’Aha, dat dacht ik al.’’
D: ’’Dus, heeft u interesse?’’
J: ’’Ik heb wel interesses ja, onder andere voetbal, computeren, met vrien..’’
D: ’’Dat bedoelde ik niet meneer, ik bedoe..’’
J: ’’Laat me even uitpraten alstublieft, dat vind ik wel zo beleefd’’
D: ’’Excuses, gaat u maar verder.’’
J: ’’Nee, nou hoeft het niet meer. Als het op zo’n manier moet gaan is de lol er wel vanaf, ik doe dit niet voor mijn plezier hoor.’’
D: ’’Nee meneer, dat begrijp ik. Maar ik dacht dat u mij verkeerd begrepen had.’’
J: ’’Wilt u soms zeggen dat ik dom ben?’’
D: ’’Nee meneer, absoluut niet. Ik probeerde alleen aan te geven dat het zo zou kunnen zijn dat u mij verkeerd begreep.’’
J: ’’Dus u vindt mij dom?’’
D: ’’Nee meneer.’’
J: ’’Dat zou de zaak wel makkelijker maken voor u, niet?’’
D: ’’Haha, dan zou het iets minder lang geduurd hebben inderdaad.’’
J: ’’Vindt u mij te langdradig?’’
D: ’’Nee meneer, ik geef antwoor..’’
J: ’’Bent u dit jaar trouwens al op vakantie geweest?’’
D: ’’...’’
*Klik*
- Jowx -
0 reacties
Recommended Comments
Er zijn geen reacties om weer te geven.